บล๊อกประจำวัน ศุกร์ / จันทร์

บล๊อกก่อน เล่า ว่า กำลังไปลงทุน ทำสวนขนาดกลาง เพื่อเป็นทางออก ที่เป็นเนินใกล้เขา

เพราะงานพิเศษแต่เป็นรายได้หลัก..กำลังจะลดหายไปเพราะเศรษฐกิจ

เดินสำรวจที่ดิน ที่รกด้วยหญ้า คอมมิวนิสต์ ชาวบ้านเขาเรียก

แบบนั้นจริง ๆ ก็ เวลาตัดแล้ว ไม่นานก็ขึ้นใหม่ ใครเห็นก็ว่า

ดอกหญ้าสวยดีเนาะ แต่นี่แหละ ทำให้เสียเงินเยอะมาก

บางพื้นที่ต้นหญ้า สูงท่วมหัว ยากที่จะดูพื้นที่ว่า ดินเป็นอย่างไร แต่บางส่วนต้นหญ้า

ล้มเอน เห็นดินสีดำปนแดง ลองใช้รองหนังเตะ คุ้ย.. ร่วนซุยใช้ได้

ลองเดินเรียบที่ดินฝั่งสวนยาง ไปที่ต้นมะม่วงใหญ่มาก ๆ ถอดรองเท้าปีนไปตาม

ต้นและกิ่งใหญ่ ยืนมองเห็นได้ไกล ทั่วทุ่งหญ้าที่กว้างกว่า 32 ไร่

พอมองออกว่า ว่าถ้ามองไป ขวามือเป็นเนินดินสูง เอียงลาดไปด้านซ้ายมือ เกือบ

400 เมตร ความสูงระดับดินจากขวามือ ไปแอ่งน้ำซ้ายมือ

น่าจะแตกต่างกันกว่า 3 เมตร ที่ดินใกล้แอ่งน้ำ จะมีต้นไม้ใหญ่ กับหญ้าสีเขียวเต็ม

แสดงว่า ชุ่มน้ำ.... บอกตามตรงว่า ใจชื้นขึ้นมาเยอะ

เดินตะเวน ไปตามจุดต่าง ๆ แล้วกลับไปคุยกับ เอม.. เพื่อนบ้าน

ก็ลูกเขยน้าอนงค์

พี่..(สำเนียงระยอง).ตกลงพี่จะปลูกยาง หรือ ทุเรียนดีละ

ยางคงไม่ละ เอม... ทุเรียนน่าสน แต่ผมคงไม่มีเวลาดูแล เพราะต้องทำงาน กท.

ให้ผมดูก็ได้นี่

อ๋อ.. ผมคิดไว้แล้วละ ว่าแต่ว่า ทุเรียนต้องใช้น้ำเยอะ บางช่วงควรให้น้ำ

แต่สำคัญ เอม.. เคยทำทุเรียนปะ

แหะ ๆ เคยแต่ตัดหญ้า นะพี่

ว่าแล้ว.. ผมเคยคลุกคลีสวนทุเรียนหลายปี ชาวสวนต้องรอดูจังหวะ

ที่จะต้องนำดอกตัวผู้ไปเขี่ย กับดอกตัวเมีย แก่มากก็ไม่ดี ฝนตกตอนเขี่ยดอกก็ไม่เหมาะ

แล้วพี่..จะปลูกไร

สนใจ พริกไทยนะเอม

ใช่..แต่พี่ต้องหาแหล่งน้ำ ไม่ให้ขาดนะ ไม่งั้นเรียบร้อย... ตอนที่เขาแตก

ยอดกับเลื้อยเถาว์ เราต้องคอยเก็บมัด ให้พันกับเสา

ลำบากเหมือนกันเนาะ แต่พริกไทย ขายได้ราคาดี มีโรคเชื้อราอยู่บ้าง

ปลูกแล้วอยู่ได้หลายปี

555 พี่รู้เรื่องพริกไทยดีเนาะ ใครบอกพี่

ฟังอาจารย์บ้วน พูดในวิทยุเกือบทุกวัน

ใครครับอาจารย์บ้วน

อ๋อ อาจารย์เป็นอาจารย์สอนวิทยาลัยเกษตร ชื่อ อดิศักดิ์ นาม

สกุล บ้วนกียาพันธ์นะ เสียงเหน่อ ๆ แต่พูดชัดให้ความรู้พวกเราดีเลยแหละ

งั้นพี่ลองดู ขนุนหน่อยเป็นไง ตลาดดี... พ่อค้ามาซื้อถึงสวน

ใช่ ๆ ผมคิดไว้เหมือนกัน กะจะปลูก แล้วขนไปขาย ตลาดขนุนเลย

ตลาด อ.แกลงไป ผมไปถามคนรับซื้อแล้วละ

เอม ว่าพันธ์ไหนดี

ถ้าตามตลาดต้องการ ก็พันธ์ ทองประเสริฐ

555 ตรงกันเลย ผมเคยซื้อกิน ยวงอวบหนา แข็ง เวลาแกะแล้ววางไว้

ได้หลาย ชม. ไม่เละเหมือนพันธ์อื่น พอหากิ่งพันธ์ได้แถวไปละ เอม

ไปดูแถว ตลาดผลไม้ ปากทางเข้าเขา สุกิมซิพี่

พี่น่าจะลงลำใยบ้างดีเปล่า แถวเขาสอยดาวมีกิ่งพันธ์ขาย

พันธ์อะไร สีชมภู เบี้ยวเขียว หรือพันธ์กระโหลก

แหะ ๆ ไม่รู้..พี่ เห็นเขาปลูก เขาขายกิ่งพันธ์กิ่งละ 110 บาท

แพงนะ... ถ้าจะปลูก คงขับรถไปเอาที่ ลำพูนน่าจะดีนะเอม

มันเสี่ยงนะพี่...พันธ์ลำพูนอาจจะเหมาะที่โน่น... แต่ที่เขาปลูก อ.สอยดาว

เขาว่าพัฒนาพันธ์เหมาะกับทางนี้... สำคัญคือ มันออกดอกดี

ถ้าพี่ปลูก จะมีคนมาซื้อหรือเปล่าละ

ไม่รู้เหมือนกันพี่ ลำใยยังใหม่สำหรับจันทบุรี มีเสียงอีกอย่าง

ค้างคาวมันเยอะ เข้ามาตีกิน

สรุปแล้ว ลำใยมันเสี่ยง เป็นของใหม่ แล้วเราจะป้องกันค้างคาวได้อย่างไร งั้นไม่เอา

เราคุยกันหลายแง่... เพื่อให้รู้แน่ว่า ดินในไร่เป็นอย่างไร เลยไปติดต่อ

รถแทรกเตอร์ ตัดหญ้า... ก็แทรกเตอร์

ติดตัวตัดหญ้าไว้ท้ายรถ

มีล้อลาก มีโซ่เหล็กติดกับแป้นแกน เพลา

เวลารถเดิน เครื่องตัดหญ้าจะหมุนเหวี่ยงโซ่ ตัดหญ้าชิดดิน

ค่าจ้างตัดหญ้า ชม.ละ 120 บาท อย่าหัวเราะนะครับ ตอนนั้นไม่แพงแบบเดี๋ยวนี้

ตอนตัดก็ยืนดูอยู่ใต้ต้นยาง แทรกเตอร์วิ่งไปที่ไหน หญ้าก็ราบเรียบ ตัดขาดเป็นแถว

แต่แทรกเตอร์ต้องหยุดเป็นระยะ ก็ดอกหญ้าปลิวฟุ้ง ไปเกาะติด

ท่ออากาศของรถ มันตัน.. รถวิ่งไม่ได้ คนขับต้องลง รูดทิ้งเป็นระยะ ๆ ลำบากเหมือนกัน

บางส่วนของที่ดิน ให้รถไถใช้ ผานติดท้าย ไถครั้งละ 4 ผ่าน เรียกว่าเปิดหน้าดิน

ดูว่า พอไหวหรือเปล่า

ลงไปดูดิน... แล้วใช้ได้ ดินที่อยู่ลึก เป็นดินธรรมดา ตอนนั้นหวั่น ๆ ว่าจะ

ดินดานแบบที่ จ.อุตรดิตถ์ ปลูกอะไรไม่ดีหรอกครับ

พี่ ไปเที่ยว ตลาดผลไม้ปากทางเขาสุกิมกันไหม

เอาซิ... ที่นั่นมีอะไรบ้าง

อ๋อ.. มีกิ่งพันธ์เงาะ ทุเรียน ลองกอง ขนุน กับตลาดกลาง รับซื้อผลไม้นะพี่

เอ้างั้นขึ้นรถ

ไปรถพี่พาทย์ดีกว่า เขากำลังขึ้นเงาะ จะไปขาย พอดี พี่จะได้เห็นเขาซื้อขาย

กันนะพี่

พี่พาทย์ บันทุกเงาะที่ เด็ดเป็นลูก ๆ ไว้ ใส่หลัวเต็มคัน ล้นขึ้นข้างบน

มัดด้วยเชือก ลูกเงาะแห้งเป็นเงาะ พันธ์โรงเรียน ขนเขียวผสมสีแดง

ขับจาก บ้านพวาบน ออกไปถนนใหญ่ระยะทาง 25 กม. เข้าถนนสุขุมวิท

ผ่าน ตลาดนายายอาม ผ่าน ตัวอำเภอก็เส้นเดียวกัน แล้วก็เลยไปถึง

ปากทางเข้า วัดเขาสุกิม... ที่นั่นฝนตกปรอย ๆ รถขนผลไม้เยอะมาก ๆ

ต่างขับกันช้า ๆ

ริมถนนซ้ายมือ มีทั้งหญิง ชาย ยืนตะโกนถาม

ขายเปล่าพี่ 8 บาท

พี่พาทย์โบกมือ ไม่ขาย ขับเลยเข้าไปข้างใน

9 บาทขายเปล่าพี่

ขาย

นายหน้า บอกพี่พาทย์ขับเข้าไปข้างใน .... บอกชื่อร้านรวมเงาะ ว่าแล้วก็

รีบ กระโดดขึ้นท้ายรถพิคอัพของเรา

คนอื่นพอเห็นมีคนเกาะท้ายรถ เป็นอันรู้กันว่า ตกลงซื้อแล้ว

พอไปถึง เจ้าของรับซื้อ คุ้ยดูเงาะ จับลูกเงาะดู เห็นว่าแห้งดี ก็บอกให้คนงานขน

หลัวใหญ่ ลงชั่งทีละหลัว คอยติ๊กจำนวน พอหมด ใช้เครื่องคิดเลข คิดน้ำหนัก

หักน้ำหนักหลัวเข่งทั้งหมดออก เขียนกระดาษให้พี่พาทย์

ไปรับเงิน ข้างในเป็นอันเสร็จ ดูง่ายดีเนาะไม่ต้องพูดอะไรมาก

ส่วนใหญ่เขาจะไม่เอาเงาะ อาบน้ำ 555 มันจะเก็บค้างคืนนานไม่ได้

แต่ เขาจะอาบบ้างหรือเปล่า อันนี้ไม่รู้นะ

มันเป็นเทคนิคในการขาย

เป็นอันรู้ว่า เขาขายเงาะกันอย่างไร.. แถมอีกนิด พี่พาทย์เขาจ้างคนงาน

เก็บเงาะ คือไปปีนไปตัด แล้วลงมาปลิดขั้ว ใส่หลัวชั่งที่สวน

จ่ายให้ กก.ละ 1 บาท เท่ากับเจ้าของสวนได้ 8 บาท เฮ้อ....

ไม่อยากบอกว่า ช่วยลุ้นหน่อยว่า จะทำสวนผลไม้สำเร็จหรือไม่

ตี๊ต่างว่า ตนเองเป็นพระเอก กำลังตกยาก นะครับ 555

อีกหลายปีกว่าจะรู้ผล เรื่องไม่ยาวหรอก

ผมถนัด ย่อความอยู่แล้ว ภาพข้างล่างดาวเทียมถ่ายในเวลาปัจจุบัน

จากที่โล่งเตียน ไม่มีต้นไม้ ปัจจุบันดาวเทียมถ่ายมาให้เห็น พืชยืนต้นเต็ม

จะเห็น สระเก็บน้ำที่ผมขุดลึก 6 เมตร ยาวอยู่กลางไร่ ค่อนไปซ้ายมือ

อยู่ที่ ต.สามพี่น้อง อ.แก่งหางแมว จันทบุรี