บล๊อกประจำวัน ศุกร์ / จันทร์

ก่อนไปพม่า ดู อ่านคนที่เคยไปเที่ยว เขาขู่ว่า ระวังนะ อาหารพม่า

ไม่ถูกปากคนไทย

ยังคิดอยู่เลยว่า ไม่เป็นไรหรอก เราศิษย์มีพระอาจารย์ อยู่ที่ไหนก็ได้ กินอะไร

ก็ได้ อาหารมื้อหนึ่งไม่เกิน 20 คำ อิ อิ จะได้ประหยัดตังค์ ไง..

ขออย่างเดียว มีน้ำอาบ มาก ๆ ขันหน่อยก็แล้วกัน เขาเล่าว่า พุกามหรือที่คนพม่า

เรียกว่า Bagan ร้อนตับแลบ ต้นไม้น้อย มีแต่ เจดีย์

แต่เจดีย์สุดสวย สง่า น่าไปเที่ยวที่สุด มีแม่น้ำ อิรวดี กว้างใหญ่ อาบน้ำสบายที่สุด

มีสันดอนทรายที่ใหญ่มหึมาด้วยนะ

หลังจาก อาบน้ำนอนพักที่โรงแรมครึ่ง ชม. ดูนาฬิกาแล้ว บ่าย 3 โมงกว่าแล้ว

ได้เวลานัดกับ ทิน อ่อง คนขับรถให้นำรถ มารับพวกเราไปเที่ยว ยังนึกขำเลยว่า คน

ตัวโต ๆ 5 คนพร้อมกระเป๋าอีก 5 ใบ ถูกอัดเข้ามาจากสนามบิน มาได้ไง

ก็เป็นเพียงรถ กระป๊อ..เพื่อนอาจจะไม่รู้ว่าเล็กแค่ไหน คล้ายกับรถแบบนี้

เพียงแต่ มีตัวถังปิด มีหน้าต่าง แอร์ไม่มีวิ่งปุเลงปุเลง ไกลมาก แต่ก็ถึงที่พักได้

เป็นภาพของไทยนะครับ

ได่เวลาเดินทาง เที่ยว

ไปที่หน้าล๊อบบี้โรงแรม ก็เห็น ทิน อ่อง โชเฟอร์คนเดิม มา

กับรถตู้ นำรถมารอรับ สภาพดีทีเดียว

รถพาเราผ่าน ตัวเมือง ต้องบอกว่า อื้อหือ อะไรขนาดนี้ เหมือนบ้านนอกของเราชัด ๆ

........

......

พ้นจากหมู่บ้าน สู่พื้นที่ พุกามเก่า เป็นที่ตั้ง เจดีย์ ที่เขาว่ามากมาย คณานับ

พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นพื้นราบ มีสูงต่ำบ้าง พื้นดินสีแดง มีต้นไม้ขนาดกลางขึ้นอยู่ทั่วไป

เริ่มเห็นเจดีย์ เป็นกลุ่ม ๆ

ถนนลาดยางสีดำ พอรถวิ่งสวนกันได้ ฝรั่งผิวขาว ปั่นจักรยานสวนทางมา

คงจะเหนื่อยน่าดู สภาพถนนแม้จะเรียบ แต่ก็ต้องปั่นขึ้นเนินสูงพอประมาณ จักรยานที่ใช้

ดันเป็นจักรยานแบบ แม่บ้านจ่ายตลาด ไม่มีเกียร์ช่วย

บางกลุ่ม เป็นแบบเสือภูเขา ถีบง่ายมีเกียร์เข้าช่วย ดูแล้ว แดดร้อนเปรี้ยง เราสบาย

อยู่ในรถแอร์เย็นฉ่ำ เราขับผ่านสถานที่ต่าง ๆ เรียกว่าซอกซอนเข้าไปข้างใน

เจอฝรั่งนั่งรถม้า ท่ามกลางแดด ดูดีเหมือนกัน เจอหลายคัน

เรานั่งรถออกมาข้างนอก แวะเข้าที่เจดีย์แห่งแรก ออกจากรถ อากาศร้อน

แห้ง ๆ พิกล เจดีย์องค์แรกอยู่บนเนินสู๋ง มีกำแพงล้อมรอบ

ข้างในเจดีย์ มีอุโมงค์ทางเดิน รอบในองค์ เย็นสบาย มีพระพุทธรูปอยู่

ระหว่างที่ทีมเที่ยว ไปไหว้ แล้วถ่ายภาพ ผมก็ออกมาข้างนอก เดินไปดูข้างหลังองค์

เจดีย์ เป็นที่ ลาดลงกว้าง ออกมา ไปถ่ายภาพเจดีย์ที่สวยงาม แดดกำลังส่องแสง

ต้องกับองค์เจดีย์ สวยได้ภาพแบบข้างล่าง แต่ นัยตาผมดีกว่า เลนด์กล้องซะอีก

มันเลยออกมาเป็นแบบนี้ โทษกล้องซะเลย

คือ ลืมเปลี่ยนโหมดกล้อง เป็นยามเย็น... ถ้าเปลี่ยนแล้ว มันจะเน้นสีแดง กับสี

เขียวของต้นไม้ มีเหลี่ยมเงาว่างั้นเถอะ แต่ก็สายเสียแล้ว

เราลัดเลาะไป ทีละจุด เรียกว่า ละลานตา มันคล้ายกันมากเลยไม่เห็น

จุดเด่นของเจดีย์มากนัก

บางแห่งต้องปีนขึ้นบนเจดีย์ที่สูงมาก ๆ ชัน ไม่มีอะไรเกาะ แข้งขาสั่นไปหมด

ถ่ายแบบ ลงไปข้างล่าง ไกล ๆ ลวก ๆ ไม่กล้าหามุมกล้องมากนัก

ขาลงจากเจดีย์ ค่อย ๆ หย่อนขาที่เย็นเจี๊ยบเพราะกลัวความสูง เหยียบขั้นบันใดแบบนี้

มีภาพเจดีย์มากมาย เท่าที่ค้นตัวเลขที่น่าเชื่อถือได้

มีเจดีย์ 3,720 องค์ ไม่ได้เป็นหมื่นองค์นะครับ

เพื่อน ๆ ไม่ต้องคลิ๊กหนีนะครับ ผมไม่ลงภาพเจดีย์มากนักหรอก ผมลงเองยังเซ็งเลย

ยังคิดในใจเลยว่า ลูกชาย จองโรงแรมจ่ายเงินแล้ว 2 วัน จองเที่ยวบิน

ไปที่อื่นเรียบร้อยแล้ว คือกำหนดวันเดินทางล่วงหน้า จะไปเที่ยวไหน..ดี

เมื่อวานเห็นเพื่อนบล๊อก มาเม้นท์ ว่า ไม่รู้อาหารเมียนม่าร์เป็นอย่างไร

หนู กินอะไรไม่ค่อยเป็นด้วย อิ อิ เป็นแต่อาหารชัยภูมิ เพื่อน ๆ พอเดาออกหรือเปล่า

ว่า หนูคนนี้คือใคร

ไม่เป็นไร ผมก็คิดเช่นนั้น ผมยังชอบอาหารอิสาณเลย

แซบหลาย... แต่ตอนเช้าไม่ค่อยดีเท่าใดครับ

เราปีน ถ่ายภาพ บางทีก็มุดเข้าเจดีย์ ทื่มืดสล้ว แบบสบาย ๆ คือถ่ายภาพได้นานเท่านาน

ไม่ว่ากัน คงเพราะเดิน ปีนเหนื่อย เลยยอม รอ...นักถ่ายภาพทั้งหลาย

เริ่มหิวกันแล้ว ไปเลยครับ ได้เวลา ชวนกันกลับ

ให้ ทิน อ่อง โชเฟอร์ไปส่งที่ ร้าน The King Si Thu ร้านอยู่ริมน้ำกว้าง

เราดูในหนังสือคู่มือการท่องเที่ยวก่อนไปว่า อร่อย

มีลมพัดเข้ามาจากร่องน้ำที่กว้าง สั่งอาหารไปหลายอย่าง รอนานหน่อย คิวยาว

เรานั่ง ริมน้ำ อากาศเย็นสบาย

เลยไปอีก 100 กว่าเมตร กรุ๊ปทัวร์ลง เขากำลังดูหุ่นกระบอก เสียงฉิ่ง ฉาบ กลอง

ดังเป็นระยะ แต่เราไม่ดูหรอกครับ กินอาหารชมวิว สายน้ำไหลยามอาทิตย์

กำลังจะลับตาดีกว่า

ข้างล่างนี้ รส อร่อย แบบเปรี้ยวหวานไทย แต่ไม่หวานซะงั้น อาหารส่วนใหญ่จะไม่ใส่น้ำตาล

ข้างล่าง เป็นต้มยำแบบเมียนม่าร์ ใส่กุ้งด้วย รสเหรอ งั้น ๆ แหละครับ

.......

ข้างบน รสดีครับ แต่แหะ ๆ ไม่แน่ใจว่า อร่อยเพราะเส้นผมของเราเอง หรือ

จากครัว ไม่ต้องเอามือเขี่ยออก เส้นผมอยู่ในภาพครับ

ข้างบบเป็นหมูย่าง กิน เอ้ย ทานแล้ว น่าจะเป็นสะโพกหมู ไม่ติดมันเลย

เนื้อค่อนข้างแข็ง

อาหารใช้ได้ครับ ทีนี้ได้กิน ย่างกุ้ง เอ้ย กุ้งย่าง ซะที

จ่ายค่าอาหารไป 51,000 Kyats เป็นเงินไทย 1,600 บาท ที่นี่คิดเบียรเมียนม่าร์ 4,000 จ๊าด

เงินไทย 125 บาท เบียร์ 1 ขวด ร้านอื่นหรือในโรงแรม ราคาเพียง 78 บาท

ส่วนโค๊กกระป๋องละ 62 บาท แรง.... ผมว่าราคาอาหารโอเค

รถพาเรากลับไปโรงแรมที่พัก เราเดินผ่านอาคารต้อนรับ ไปสู่เรือนพักที่ไกลประมาณ 200 เมตร

อากาศเย็น แต่รู้สึกเหนียวตัว กะไว้ว่า ตอนเช้าจะไปว่ายน้ำที่สระ

แต่ไม่ได้หมักหมมนะครับ อาบน้ำฝักบัว เย็นสบาย แต่งตัว แล้วก็ลอง

เล่น เฟชบุค กับบล๊อกแกงค์ มือถือ หมุนติ้ว ๆ เซ็ง..ใช้ไม่ได้

ดูทีวีเมียนม่าร์ แทน..