บล๊อกประจำวัน ศุกร์ / จันทร์ |
|
วันนี้กลับไปเยือนถิ่นเดิม |
ไม่ได้ไปนานมาก ๆ ยังจำได้ว่า ครั้งก่อน พวกเราแวะเข้าตลาดสด ซื้อ |
เนื้อลูกมะพร้าว โตมาก เพื่อน ๆ คงจะไม่รู้จัก เนื้อโหนกของวัวนะครับ |
ก้อนเบ่อเริ่ม ที่ขาดไม่ได้มันเทศอีก 15 กก..เลือกหัวโตยาว |
ไปเที่ยวค้างคืนที่เกาะ กลางทะเล อาหารทะเลไม่ต้องหาเพราะที่นั่นเป็นแหล่ง |
เรานั่งเรือไปเกือบ ชม. พอขึ้นเกาะ ก็เดินหิ้วกระเป๋าใครกระเป๋ามัน ที่ไม่ลืม |
อาหารสด ช่วยกันหิ้ว ไปพักบ้านชายทะเล อย่าเดาว่าบ้านสวยหรูนะครับ 555 |
บ้านไม้เก่ามาก ๆ หลังโต หลังคากระเบื้องหนาหนัก คล้ายข้างล่างนี้ |
เดินไปไม่ไกลจากท่าเรือ เข้าไปไหว้ทักทายน้าผู้หญิงเจ้าของบ้าน ส่วนน้าผู้ชายไป |
ทำงานเป็น ตำรวจ |
ส่วนเจ๊ลาวัลย์ หัวหน้าทีมเที่ยว แกอั้นฉี่ตั้งแต่บนเรือมาแล้ว รีบวางของวิ่งเข้าห้อง |
น้ำปิดประตู ปัง... |
พักเดียว เดินหน้ามุ่ยออกมา |
เป็นไงเจ๊ ฉี่เล็ดเหรอ |
บ้า |
เห็นเจ๊ เช็ดกระโปรงด้านหลังนี่นา |
ฉัน เข้าไปนั่งยอง ๆ ฉี่กำลังเพลิน ยังฉี่ไม่เสร็จ ฉี่ย้อนขึ้นมาเต็ม ก้นเลยวะ |
ย้อนได้ไง เจ๊ 555 |
เออ..เอ็งระวังไว้ก็แล้วกัน เวลา อึ..คอยโหย่งก้นไว้ ตามเสียงคลื่นทะเลนะ |
น้ำทะเลมัน ดันขึ้นตามท่อส้วมวะ |
เสียงหัวเราะกันกันเกรียว คืองี้ครับ บ้านอยู่ชายทะเล เขาทำส้วมมีฝาปิดมิดชิด |
มีส้วมนั่งยอง แบบรถไฟ คือ โบ๋...แต่มีท่อยาวต่อจากคอส้วม หย่อนลงทะเลเกือบถึงพื้น |
เวลาคลื่นซัดเข้ามา น้ำมันจะดันขึ้นท่อข้างบน ก้น เปียกกันบ่อยเลยแหละ |
แต่ก็อยู่ที่ว่า คลื่นเล็กหรือ คลื่นใหญ่นะครับ ใช่แล้ว เกาะสีชัง |
|
วันนี้ผมนั่งเรือ เรือเข้าท่าเทียบเรือ มองไปเห็นบ้าน ชาวบ้านชายทะเลยังมีเสา |
เกะกะคลื่นซัดซ่าอยู่เหมือนเดิม เลยนึกถึงภาพเมื่อหลายสิบปีก่อน |
ส้วมแบบเก่าคงไม่มีแล้ว เพื่อน ๆ ไม่ต้องระแวง คอย โหย่ง ก้น..ตามเสียงคลื่น |
|
บ้านคงหนาแน่น และมากกว่าเดิม |
ที่สะดุดตา น่าจะการให้สีบ้านของชาวบ้าน ไม่เหมือนเดิมเลย |
เขาใช้แม่สี เช่น แดง น้ำเงิน ฟ้า ชมพู แบบแม่สี แม้แต่หลังคาก็ตัดกัน น่ากลัวเลยแหละ |
แม้จะไม่มาก แต่ก็ไม่น้อยที่ใช้แม่สี ทาบ้านและการให้สีหลังคา |
|
ขึ้นท่าเรือ รถสามล้อรับจ้าง มอเตอร์ไซค์รับจ้าง เต็มไปหมด เลย |
ยืนรอ สังเกตดู ไหนหว่า... มอเตอร์ไซค์ให้เช่า อ้อ..บอกใครก็ได้ เขาตะโกนบอกกัน |
แพล๊บเดียว เขานำรถมาจอดเทียบข้างหน้า |
ค่าเช่ากี่บาทน้อง |
250 บาทครับพี่ ว่าแล้วเขาก็นำขวดน้ำมันเทใส่ถัง |
ควักตังค์ให้ 300 บาททอนมาให้ 50 บาท |
พี่ขี่ไปไหนก็ได้ ทั้งวัน จะกลับเข้าฝั่ง พี่นำไปจอดที่ท่าโน้นนะ เรือจะออกตรงโน้น |
มีคนคอยรับรถคืนเหรอน้อง |
ไม่มี พี่นำไปจอดเสียบกุญแจทิ้งไว้งั้นแหละ ไม่หายหรอก |
555 เช่าง่าย ไม่ต้องแลกพาสปอร์ตด้วย |
พี่ยัง ขี่เป็นเหรอ ลูกสาวแม่ยายถาม |
เป็นซิ ไม่ลืมหรอก เมื่อก่อน |
ใช้มอไซค์หลายปี ขี่เข้าป่าประจำ ในเมืองเหรอ จิ๊บ ๆ ถ้าว่างมากก็ ควบรถไทรอัมพ์ |
คันโต วิ่งในสนามบินจันทบุรี บิดคันเร่งโดดจาก เนินลง ที่ลาด บ่อย เราบึ่งเป็นทีม มัน... |
แหะ ๆ เลียนแบบสตีฟ แมคควิน ขี่แหกค่ายมฤตยู ขอคุยซะหน่อย |
วันนี้เหรอคันนี้..ได้ทะเบียนเลขสวย เลข 1 คันนิดเดียว |
ขึ้นคร่อม มองหาเบรค ตรงที่วางเท้า ไม่มี ไม่เหมือน |
เวสป้า หรือ รถไทรอัมพ์ (สาว ๆ สมัยนี้คิดว่า รถยกทรง 555) |
อ้อ..เขาใช้เบรคมือ ซ้าย และขวา.. ไม่เป็นไร พอไหว เพื่อน ๆ จำไว้เลย |
บีบเบรคซ้าย คือ เบรคหลัง... ถ้าบีบเบรคขวมือ ล้อหน้า ระวังเน่อบีบแรงหัวมันจะทิ่ม |
รถเดี๋ยวนี้เกียร์ออโต มีสต๊าตมือไฟฟ้าด้วย ยอด ๆ |
|
บอกลูกสาวแม่ยายขึ้นคร่อมหลังเลย แนะนั่งห่างยังกะ สาวรุ่น |
นั่งชิด ๆ หน่อยหน้าจะกระดก |
ใช้มือ ขวา กดสตาร์ต 3 ครั้งก็ไม่ติด เอ..ตัวสดาร์ตสียมั้ง |
เจ้าของมอไซค์ หัวเราะ |
พี่ ๆ เอามือบีบเบรคขวาติ๊ด แล้วสตาร์ต... นั่น ๆ ติดเลย |
555 ทันสมัย ยังกะรถยนต์สมัยใหม่เลย ต้องแตะเบรคแล้ว ค่อยกดปุ่มสตาร์ด |
ไปโลด เห็นหนุ่มสาวเกาะท้ายกันวิ่งฉิว...ไปโน่นแล้ว |
ส่วนไวน์เหรอ เร่งเครื่อง รถบิดไปบิดมา มันจะล้ม..เวรกรรม ทรงตัวยากจริง ๆ |
|
เจ้าของมอไซค์ ยืนมองแล้วหัวเราะ ไม่ว่าอะไร ไวน์ก็เร่งเครื่อง รถวิ่งไป |
เอวอ่อนเอวแข็ง ก็ทั้งคู่แหละ 555 พอขี่ขึ้นเนิน |
อ้าวเฮ้ย รถตำรวจวิ่งสวนมา รีบเบรคซ้ายมือ รถช้าลง แต่ไม่อยู่ ต้องบีบเบรคขวา |
มือ...ทีนี้ละหัวทิ่มเลย.. ลูกสาวแม่ยาย เอาอะไรมาทิ่มหลังไม่รู้ซิ 555 |
พอเลี้ยวขวา เป็นถนนคอนกรีต ขึ้นเนินสูง ขวามือ ผ่านบ้านน้าตำรวจที่เคยมาพัก |
เปลี่ยนปรับปรุงสวยขึ้นเยอะ |
เห็นทางขึ้นศาลเจ้าพ่ออยู่ข้างหลัง มีเสียงเชิญชวนทำบุญ กับไหว้ขอพรดังลั่น |
ลงแวะถ่ายรูปมองลงไปจากเขา ดูแล้วไม่สวย เพราะฝีมือห่วยนะครับ เลยใช้ภาพของเพื่อนแทน |
|
ก็เมื่อก่อนมีถนนไม่กี่สาย นั่นเห็นแล้ว ถนนที่เคยเล็กเป็นถนนดิน กลายเป็น |
ถนนคอนกรีต บ้านคนขึ้นทั้งสองข้างประปราย |
เมื่อก่อนเราเดิน ลัดเลาะผ่านทุ่งหญ้าแพรี่ แหะ ๆ ทุ่งก้อนหินนะครับ แต่ตอนนั้น สวย มาก ๆ |
ก็เพื่อนๆ เดินเป็นกลุ่ม มีความสุขอะไรจะเปรียบปาน |
ไม่นานเราก็ไป ถึง ช่องเขาขาด... |
ข้างหน้า เป็นเขาโค้ง มองลงไปข้างล่าง น้ำทะเลใส สีน้ำเงินเข้มตามท้องฟ้า |
ไกลออกไปขวามือ เรือประมงเล็ก ทอดสมอ จอดพักหลายลำ |
มีคนตกปลายืนอยู่หลายคน... ใจนึกถึงความหลัง... |
|
ขี่ไป ก็คิดถึงความหลังไปด้วย |
|
พี่ ๆ อย่ามัวมองเพลิน นั่น รถเขาขี่สวนมา จะชนแล้ว ว๊าย... |
รีบเบรคทั้งสองมือ หัวทิ่มเลย เฮ้อ.. |
อย่าเอาเป็นตัวอย่าง ระหว่างขี่มอเตอร์ไซค์นะครับ |
เที่ยววันนี้ เสียวจริง ๆ มองบ้านชาวบ้าน รีสอร์ท ร้านอาหาร |
สถานที่ท่องเที่ยว ในมุมมองของไวน์เอง มิได้เที่ยวแบบสวยหรู ใส่กางเกงขาสั้น |
เที่ยวไปเรื่อย ๆ เกาะแห่งนี้มิได้ มีแต่หินและความแห้งแล้ง ลองทายดูว่า |
ไวน์จะขี่รถล้ม หัวทิ่ม กอหญ้าหรือเปล่าหนอ... เอาไว้เล่าตอนหน้านะครับ |
ขอบคุณเพื่อนผู้เอื้อเฟื้อภาพ
end 550,096 visit บล๊อก 548,873 st
=1,223
งานเขียนประเภท Diarist
|
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กะว่าก๋า Literature Blog ดู Blog
ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog
ฟัง พี่ไวน์ เล่า น่าสนุก แล้วสิค่ะ
แหม้มม ชักอยากไปเป็น เด็กก้อยซ์ จัง