อาหารปิ่นโต

ตามปกติ ถ้าพูดถึงอาหารปิ่นโต หรือ โอะเบนโตของญี่ปุ่นนี่ หลายคนอาจจะมีภาพลักษณ์ว่าสวยงามหลากสีสัน น่าหม่ำเป็นยิ่งนัก  ป้าโซเองก็เช่นกัน ตอนลูกๆอยู่อนุบาล การจะจัดปิ่นโตนี่ต้องคิดด้วยว่า ลูกเปิดออกมาทานแล้วไม่อายเพื่อนฝูง    ตอนนั้นจะสรรหาหนังสือเกี่ยวกับการจัดปิ่นโตมาพลิกๆดู บางอย่างก็ทำตามได้ บางอย่างก็..เกินปัญญาอันน้อยนิด โชคดีที่ร.ร.อนุบาลเขาให้นำอาหารไปทานเองสองวันในหนึ่งอาทิตย์ นอกนั้นเขาจัดให้ทาน อาจเป็นการสืบทอดวัฒนธรรมของเบนโต ที่ต้องการสื่อความสัมพันธ์ระหว่างแม่กับลูกก็เป็นได้ เพราะเบนโตนี่เป็นหนึ่งในการแสดงออกของแม่ที่มีต่อลูก ไม่ว่าจะเป็นความรัก ความเอาใจใส่ เช่นลูกชอบทานอะไร ไม่ชอบทานอะไร แม่จะรู้ได้จากการจัดปิ่นโตนี่แหละค่ะ ส่วนลูกก็จะชื่นชมในตัวแม่ตัวเองที่จัดอาหารให้เขา ถ้าแม่บางคนจัดกล่องปิ่นโตได้สวยงาม ลูกก็จะหน้าบานอวดเพื่อนๆได้ แม่บางคนจัดสวยจริงๆค่ะ จัดเป็นตัวการ์ตูน ฟุตบอล สรรพสัตว์ต่างๆ บ้าน รถ แล้วแต่จะคิดกันไป    แต่แม่อย่างป้าโซ .. กินได้ก็พอแล้ว 

พอโตมาหน่อย เรื่องสีสัน หน้าตาของปิ่นโตจะไม่ค่อยเน้นมาก ป้าโซเลยสบาย  ร.ร.ของที่นี่บางแห่งจะมีอาหารกลางวันจัดให้ แต่บางแห่งก็ต้องนำปิ่นโตไปทานเอง แล้วแต่เมืองค่ะ ที่เมืองป้าโซอยู่ ค่อนข้างไม่ชนบทนักเลยมีบริการอาหารกลางวัน  แต่ก็ยังมีเป็นพิเศษบางวันที่เด็กต้องไปทัศนศึกษานอกสถานที่ ก็ต้องนำปิ่นโตไปทานเอง เตรียมพลาสติกปูนั่ง กระติกน้ำ ปิ่นโต ขนมสองชนิด ผ้าเช็ดมือ ถุงใส่ขยะ เหมือนไปปิคนิคดีๆนี่แหละค่ะ เด็กๆจะกระตู้วู้ รีบตื่นแต่เช้ากว่าปกติ  มีรูปมาฝากค่ะ เป็นปิ่นโตง่ายๆ สบายๆ และที่สำคัญถูกปากคนกิน อย่ามองที่ความสวยงามนะคะ ป้าโซสอบตก 

ตอนนี้ป้าโซไปทำงาน ได้ไปพบเห็นที่ทำงานเขานำอาหารกลางวันมาทานกัน เชื่อไหมคะว่าเขากินกันง่ายๆ บางคนเอาข้าวคลุกกับผงโรยข้าวแล้วขยุ้มๆเป็นก้อนกลมๆ ห่อฟอยล์มาก้อนเดียว บางคนก็มีกับข้าวที่เหลือจากอาหารเย็นวางแหมะๆใส่ในกล่องมาสองอย่าง บางคนก็เอาแต่ข้าวเปล่ามา แล้วมาต้มราเม็งคัพหรือยะกิโซบะคัพ บางคนก็มีแซนวิชมาคู่นึง หรือไม่ก็ขนมปังมาก้อนนึง .. แค่นี้เขาก็กินๆกันแล้วก็รีบไปทำงานกันต่อ ช่างตรงข้ามกับที่ป้าโซเคยคิดไว้เสียนี่กระไร ว่าปิ่นโต.. จะต้องสวยหรูเลอเลิศ 

เนื่องจากสภาพเศรษฐกิจที่นี่จะแพงอย่างที่รู้ๆกัน เพราะฉะนั้นการไปแอ่นสะระแน้กินอาหารกลางวันตามร้านราเม็ง อุด้ง โซบะหรือร้านอาหารต่างๆทุกวันนี่ คงได้กินแกลบกันละค่ะ ส่วนมากเขาจะเอาอาหารกลางวันไปกันเกือบทั้งนั้น ไม่พิถีพิถันอะไร กินเพื่ออยู่กัน แต่บางคนที่ไม่พร้อมจะนำอาหารกลางวันไปเอง อาจจะเป็นโสดเช่าอพาร์ตเม้นท์อยู่คนเดียว ก็จะมีร้านสะดวกซื้อขายปิ่นโตสำเร็จรูปหลากหลาย ที่มีประจำร้านก็คือข้าวปั้นไส้ต่างๆ เช่น ไส้ปลาแซลมอน (อันนี้ยอดนิยมของเด็กๆ) ไส้บ๊วย ไส้คอมบุ(สาหร่าย) ไส้ผักกาดดอง ไส้เนื้อย่าง ฯลฯ นอกจากร้านสะดวกซื้อก็จะมีร้านรับทำปิ่นโตโดยเฉพาะ ที่สามารถโทร.สั่งและเราแวะไปรับได้ หรือถ้าเราสั่งเป็นจำนวนมากเขาก็มีบริการมาส่งถึงที่ สนนราคาก็แล้วแต่จำนวนและชนิดของอาหาร โดยเฉลี่ยของอาหารปิ่นโตชุดนี่จะอยู่ที่ประมาณสี่ร้อยถึงห้าร้อยเยนค่ะ ยกเว้นข้าวปั้น ก้อนละร้อยเยนนิดๆ เอาสามหารคร่าวๆเป็นเงินบาทนะคะ..

ถ้าเทียบกับบ้านเราแล้ว การซื้อหาของบ้านเราจะสะดวกกว่าเยอะค่ะ ทั้งถูกปาก ถูกราคา มีขายเยอะแยะ แต่ที่นี่ถ้าไปอยู่ย่านที่ไม่มีร้านสะดวกซื้อ ก็จะต้องนำข้าวไปทานเองสถานเดียว .. สำหรับป้าโซ วันไหนถ้าทำโอ อาหารกลางวันก็คือพวกคัพราเม็งทั้งหลาย สนนราคาร้อยสามสิบเยน  ยกเว้นวันไหนตั้งใจจะไปทำโอก็จะเตรียมปิ่นโตไปค่ะ

มีอยู่วันนึงป้าโซเอาผัดฟักทองแบบไทยๆเรานี่แหละไป พวกขอชิมแล้วก็บอกมีกลิ่นแปลกๆ กลิ่นน้ำปลาไงคะ ป้าโซเหยาะไปหน่อยนึง  เหม่.. นี่ถ้าเอาผัดกะเพราหรือต้มยำกุ้งไปนี่ สงสัยแคนทีนแตก

Create Date : 11 ธันวาคม 2551		7 comments
Last Update : 11 ธันวาคม 2551 0:39:11 น.
Counter : 2815 Pageviews.
Share Tweet