เยี่ยมเยียนภูเขาไฟ Aso รอบที่.. ขี้เกียจจำ..
เป็นธรรมดาของวันที่ไปทำงาน ป้าโซจะระโหยโรยแรงกลับมาบ้าน มาถึงถ้าวันไหนยังคึกอยู่ก็จะตะลุยเน็ต เยี่ยมบล็อกคนโน้นคนนี้ เข้าเว็บบอร์ดประจำ วันไหนความถึกลดลงก็จะกลิ้งอยู่หน้าจอนี่แหละ
อาทิตย์นี้ต้องทำงานถึงวันเสาร์ เป็นหกวันทำงานต่อหนึ่งอาทิตย์ที่ป้าโซคิดว่าสังขารตัวเองอำนวยได้แค่ห้าวันเท่านั้น อาทิตย์นึงนี่ต้องการวันหยุดติดต่อกันสักสองวัน ซึ่งอาทิตย์นี้ลาหยุดไม่ได้ซะด้วยเนื่องจากมีคนเข้ามาใหม่ โครงการอัพบล็อกป้าโซเลยต้องล่าช้าไปบ้าง ทั้งๆที่อยากอัพอยู่หลายเรื่องเอาการอยู่
มาอัพเรื่องง่ายๆก่อนดีกว่า กันหยากไย่ขึ้นบล็อก
อาทิตย์ก่อนโน้น .. จริงๆบล็อกนี้อัพคาไว้ ใช้คำว่าอาทิตย์ที่ผ่านมา แต่เนื่องจากไม่ได้อัพให้เสร็จสิ้น ก็เลยต้องกลายเป็นอาทิตย์ก่อนโน้น.. แทน..
เอากะป้าโซดิ แค่คำว่าอาทิตย์ก่อนโน้น หรืออาทิตย์ที่ผ่านมาก็พล่ามได้ เฮ้ย.. สามารถฟร่ะ
เอาใหม่.. ที่ผ่านมาเป็นวันหยุดติดต่อกันสามวัน เสาร์ อาทิตย์ จันทร์ วันเสาร์เจ้าตัวเล็กต้องไปแข่งยูโดที่ตจว. เลยได้หยุดสองวันติดกัน วันอาทิตย์ท้องฟ้าแจ่มใสหลังจากต้องเจอกับฝนมาทั้งอาทิตย์ อย่ากระนั้นเลยพากันไปเที่ยวดีกว่า เหนื่อยจากเที่ยวกลับมาวันจันทร์ยังได้หยุดอีกวัน..
ตอนแรกก็คิดว่าพ่อเจ้าประคุณรุนช่องจะพาไปเดินกินลมชมสวน ดูดอกซากุระบานประจำฤดูกาล แต่ดูอัพเดทจากเน็ตแล้ว แถบนี้ซากุระยังบานไม่ได้ใจนัก ก็เลยเปลี่ยนไปอะโซะ.. ภูเขาไฟลูกหนึ่งของทางคิวชู เพื่อนเก่าที่เคยไปเยี่ยมเยือนมาบ่อยครั้งเพราะขับรถไม่ไกลเกินไปนัก คิดที่เที่ยวไม่ออกไปมันทุกทีทั้งๆที่ก็ไม่มีอะไร แห้งแล้งก็ปานนั้นไม่มีเขียวๆขึ้นให้ชุ่มชื่นหัวใจ แต่ระหว่างทางที่ไปนี่มันก็มีโน่นมีนี่ให้ดูเพลินๆตา แถมผ่านร้านรวงที่เอาของป่าๆมาขายขากลับก็ได้แวะซื้อของพวกนี้กลับ พวกผัก ผลไม้สดๆถูกๆ หน้าหน่อไม้ก็มีหน่อไม้หน่อเบ้งๆ หน้าแตงโมก็ลูกเท่าบ้าน.. ร้านพวกนี้ก็คงประมาณเพิงที่ตั้งขายพวกผลไม้ตามฤดูกาลในแต่ละท้องถิ่นที่บ้านเราแหละค่ะ
อะโซะที่ไปในวันนั้นก็เดิมๆ ตะแรกหมายใจจะซื้อข้าวโพดปิ้งราดโชยุที่เคยเห็นเขาตั้งเพิงวางขายตามข้างทางขึ้นเขากิน เพราะข้าวโพดกับป้าโซและเจ้าตัวเล็กนี่เป็นของโปรด เห็นเมื่อไหร่ต้องกระโจนเข้าใส่เมื่อนั้น แต่วันนั้นกลับไม่มีแฮะ เลยไปซื้อกินที่เขาปิ้งขายตรงที่จอดพักรถที่มีของกินกระจุกกระจิกขายด้วย
สมัยสิบกว่าปีก่อนตอนมาเที่ยวญี่ปุ่นใหม่ๆ ป้าโซเคยกินข้าวโพดปิ้งแบบญี่ปุ่นนี่ครั้งแรก ได้กลิ่นตอนเขาปิ้ง มันฮ้อมมมม.. หอมมม.. ไม่รู้ว่ามันหอมเพราะอะไร ที่บ้านเราปิ้งขายก็ปิ้งกันแห้งๆ อย่างดีก็พรมน้ำเกลือหน่อยเท่านั้น ข้าวโพดปิ้งที่นี่มันจะหอมยวนใจอะไรอย่างนี้ ป้าโซสูดกลิ่นข้าวโพดปิ้งทำหน้าเคลิ้มถามพ่อมันว่าเขาปิ้งราดอะไรน่ะทำไมมันหอมยังงี้ เขาบอกว่าก็ราดโชยุทำมะด๊า ทำมะดา.. ที่ไทยไม่ปิ้งอย่างนี้เรอะ? เออเซ่ะ!! ถ้าเหมือนกันฉันจะถามทำไมวะ? ตัดใจซื้อมากินฝักนึง ฝักใหญ่เอาการสนนราคาตอนนั้นสามสี่ร้อยเยนได้ ร้อยกว่าบาทไทย.. อุแม่เจ้า.. แพงระยับ เกิดมาจากท้องผ่อท้องแหม่ก็เพิ่งเคยกินข้าวโพดแพงบรรลัยก็คราวนั้นแหละ.. แทะมันซะแทบจะกินซังมันเข้าไปด้วยให้คุ้มความแพง ว่าสมัยก่อนมันแพงแล้ว สมัยนี้ฝักละห้าร้อยเยนค่ะพระคุณท่าน แต่ก็ยังซื้อกินอยู่ ความแพงไม่เคยระงับความอยากได้
ปะ.. แวะข้างทางที่ข้าวโพดปิ้ง กลับมาที่อะโซะจุดหมายของที่เที่ยวกันดีกว่า
วันที่ไปอากาศกำลังสบาย อุณหภูมิประมาณสิบสองสิบสามองศาในตอนกลางวัน คิดว่าใส่แค่เสื้อคลุมตัวบางๆก็อยู่แล้ว แต่..อย่ากระนั้นเลยเพราะขึ้นภูเขา เตรียมโค้ทไปสักตัวสองตัว หมวกสักใบดีกว่าเผื่อๆไว้ ใครจะคิดว่าไอ้ที่เผื่อๆไว้น่ะแทบจะไม่พอ ลมแรงๆค่ดๆ ไอ้อากาศหนาวธรรมดาน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าหนาวแล้วมีลมมาด้วยเนี่ยสิ สุดยอดดดด.. ลงไปเดินโต้ลมพยายามเกร็งมือไม่ให้สั่นชักภาพมาได้หน่อยก็โกยขึ้นรถละ ได้ยินคนญี่ปุ่นเองยังบ่นว่าหนาวๆๆ แล้วคนเมืองร้อนอย่างเราจะไปเหลืออะไร
ดูรูปเลยค่ะ รูปนี้ถ่ายมาแต่ด้านหน้าไม่ได้เข้าไปดูข้างในหรอก ตรงนี้คือส่วนที่พักจอดรถกินลมชมวิว
มองย้อนลงไป ถนนที่ปีนป่ายขึ้นมาตะกี้ ทางขึ้นเขาที่นี่เขาทำไม่ชัน ขึ้นได้ง่ายๆ แต่จะอ้อมคดไปเคี้ยวมายิ่งถ้าแล่นด้วยความเร็วแล้วสะบัดทิ้งโค้งมันทุกโค้งละก็.. ชวนอ้วกดีนักสำหรับคนเมารถ
จอดรถแล้วข้ามถนนไปอีกฝั่ง ที่สามารถเดินหย่อนใจได้ จริงๆมันก็คือที่เตียนโล่งแต่ไม่ราบเรียบ เป็นเนินสูงๆต่ำๆ ให้พอเดินประลองแรงของตัว แรงดีจัดนักจะเดินไปชะโงกปากปล่องภูเขาไฟก็ได้ โน้นนน..ที่เห็นควันขาวๆอยู่ตรงโน้นน่ะค่ะ เห็นเหมือนใกล้ๆแต่ไกลเอาการ ต้องขับรถปีนขึ้นไปอีก
ปะ.. ข้ามถนนไปฟากโน้นกัน มีม้าให้เช่าขี่เดินไปตามแรงจูงของคนจูง เดินไปเป็นคอร์สที่เขาจัดไว้ เดินนานหน่อยก็แพงหน่อย เดินน้อยก็ถูกลงมา
และจะพลาดได้ยังไง สำหรับคนนี้
จ่ายเงินไปพันสามร้อยเยน ให้เขาจูงเดินวนไปรอบนึงตดไม่ทันหายเหม็นก็กลับมา นั่งไปเหอะลูกกกกกก.. ไม่ต้องห่วงแม่ แม่กลับไปงานแข่งควายที่เมืองชลก็ได้ ..ฉันขี่ไอ้ทุยวิ่งลุยท้องนา.. ฮึ่ยๆๆๆ ฉันคนบ้านป่าหน้าตาเหมือนควายยยยย.. เอ๊ะ มันร้องยังงี้หรือเปล่านี่?
ขี่ม้าเสร็จก็ไปร่อนจาน เขี่ยบอลกันย้อกๆแย้กๆ ทำเก่งได้ไม่นานก็แจ้นขึ้นรถเพราะลมแรงมาก หนาวค่ดๆ เก็บรูปมาเป็นที่ระลึก สวยแบบแห้งๆค่ะ
สวยดีเหมือนกันเนอะ
ปล่องภูเขาไฟที่วันนั้นไม่ได้ขึ้นไปใกล้ๆเพราะระอุจัดแก๊สเยอะเกินระดับปลอดภัยต่อคน เลยได้แต่ถ่ายรูปไกลๆ ช่องเล็กๆสี่เหลี่ยมนั่นเป็นเพิงที่เขาสร้างไว้สำหรับหลบภัยชั่วคราวในยามจับพลัดจับผลูระเบิดปึงปังขึ้นมาตอนที่เราขึ้นไปเที่ยว แต่ถ้ามันจะระเบิดจริงๆละก็ แค่นั้นไม่เหลือร้อก
เขาลูกนี้อีกด้านหนึ่งที่ดับไปแล้ว รูปร่างแปลกดี
เนื่องจากเป็นวันหยุดติดต่อกันยาว ที่ไหนๆในโลกก็เหมือนกันตรงคนเยอะรถแยะ ขากลับเลยวนกลับอีกทางหนีรถติด ที่ไหนได้..ติดเหมือนกันวุ้ย
จบทริปนี้ละค่ะ ทริปต่อไปน่าจะเป็นซากุระถ้าไม่ร่วงหล่นเพราะแรงลมแรงฝนซะก่อน
สุขสันต์วันอาทิตย์ค่ะ
Create Date : 04 เมษายน 2553 |
Last Update : 4 เมษายน 2553 8:28:33 น. |
|
22 comments
|
Counter : 2325 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เก่ง (keng_toshi ) วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:8:27:13 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:8:54:06 น. |
|
|
|
โดย: หน่อยอิง วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:13:31:19 น. |
|
|
|
โดย: thanitsita วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:14:38:06 น. |
|
|
|
โดย: kamaron วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:16:01:26 น. |
|
|
|
โดย: หนูริวจัง วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:20:51:23 น. |
|
|
|
โดย: j a r n i k วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:21:03:22 น. |
|
|
|
โดย: ป๊ากับม๊า วันที่: 4 เมษายน 2553 เวลา:22:19:49 น. |
|
|
|
โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 5 เมษายน 2553 เวลา:19:36:49 น. |
|
|
|
โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 6 เมษายน 2553 เวลา:11:51:09 น. |
|
|
|
โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 6 เมษายน 2553 เวลา:13:10:59 น. |
|
|
|
โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 6 เมษายน 2553 เวลา:14:07:44 น. |
|
|
|
โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 6 เมษายน 2553 เวลา:16:04:30 น. |
|
|
|
โดย: ลูกหมู (ลูกหมูตัวกลม ) วันที่: 7 เมษายน 2553 เวลา:10:24:03 น. |
|
|
|
โดย: ปลาทอง9 วันที่: 7 เมษายน 2553 เวลา:17:18:18 น. |
|
|
|
โดย: พี่หมี (Bkkbear ) วันที่: 10 เมษายน 2553 เวลา:10:39:42 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ ..
ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น
เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|