สวัสดีปีใหม่ 2557
สวัสดีปีใหม่ 2557 ค่ะ ทุกท่านผู้อ่าน
ขออำนาจพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดๆในสากลโลก ช่วยดลบันดาลให้เืพื่อนๆทุกท่านประสบแต่ความสุขความเจริญ สุขภาพแข็งแรง มีความสำเร็จในหน้าที่การงาน คิดทำสิ่งใดขอให้บรรลุผลดังที่หวังทุกประการค่ะ .. 
เริ่มต้นปีม้าคึกคัุกด้วยการอัพบรรยากาศช่วงปีใหม่มาให้ชมค่ะ ..
กิจกรรมทุกสิ้นปีที่นิยมทำกันคือการทำความสะอาดบ้านครั้งใหญ่เพื่อรับปีใหม่ที่จะเข้ามา บ้านป้าโซใช้วันหยุดเสาร์อาทิตย์ติดกันสองอาทิตย์ บวกกับวันหยุดตอนสิ้นปีอีกสองสามวันของอิลุง(เพราะป้าโซไม่ได้หยุดแต่จะกลับมาช่วยหลังจากเลิกงานตอนบ่าย)กว่าจะเสร็จสรรพ แค่เช็ดกระจกหน้าต่างประตูบานโตๆ ทำความสะอาดตามร่องบานเลื่อนก็หมดเวลาไปสองวันละ ยังมีล้างครัว ตู้เย็น โละของจัดบางส่วนของบ้านซะใหม่ เช็ดฝุ่นหิ้งพระญี่ปุ่น ไทย เล่นเอาวันท้ายๆอิป้าไข้แทบจับเพราะความที่เปิดบ้านโล่งโจ้งรับความหนาวเข้ามาเต็มๆ ทำความสะอาดกันอยู่สองคนตายายเพราะคุณลูกชายปีนี้ต้องอ่านหนังสือสอบเข้าม.ปลายที่งวดเข้ามาทุกทีแล้ว เลยเชิญคุณชายไปหมกตัวที่ห้องตัวเองอ่านหนังสือไปไม่้ต้องมาช่วยพ่อแม่..
วันสุดท้ายของปีเป็นวันที่ป้าโซต้องไปทำงานตามปกติ วันหยุดที่เค้าได้หยุดยาวๆกันเนี่ยป้าโซไม่ไ้ด้หยุดกะเค้า แต่ก็ดีหน่อยตรงที่ไม่ต้องตื่นเช้ามากเพื่อมาทำเบนโตให้คุณๆ แถมอิลุงใจดีตื่นเช้าขับรถไปส่งไปรับทำงานทุกวันอีกต่างหาก กิจกรรมที่ทำเหมือนๆกันทุกปีก็คือไปวัดไหว้พระตอนย่างเข้าสู่ปีใหม่
ใกล้บ้านจะมีศาลเจ้า(shrine) ที่ป้าโซชอบเรียกติดปากว่าวัด ซึ่งจริงๆแล้วศาลเจ้ากับวัดในญี่ปุ่นนี่ทำหน้าที่ต่างกันอยู่บ้าง ไว้วันหลังถ้าไม่ลืมจะเข้ามาเล่าให้ฟังค่ะ.. เอาวันปีใหม่นี่ก่อนเดี๋ยวไม่จบ  .. ศาลเจ้าแห่งนี้สามารถเดินจากบ้านไปในเวลาประมาณห้านาที ทุกปีจะไปถึงก่อนเที่ยงคืนนิดนึงเพื่อรับปีใหม่พอดี แต่ปีนี้โอ้เอ้ไปหน่อย กว่าจะออกจากบ้านก็หลังเที่ยงคืนไปเกือบสิบนาทีแล้ว ปีก่อนๆที่ไปรอรับปีใหม่ พอย่างเข้าสู่ปีใหม่ปุ๊บทางศาลเจ้าจะเคาะระฆัง จากนั้นทุกคนที่เข้าแถวยืนคอยก็จะหันมาทักกันว่า "อะเกะมะชิเตะ โอะเมะเดะโต้โกะไซมัส" หรือสวัสดีปีใหม่ญี่ปุ่นนั่นเอง
ศาลเจ้าแห่งนี้เล็กๆ กระทัดรัด หลังจากล้างมือบ้วนปากหน้าทางเข้าแล้วก็ไปยืนเข้าแถวรอ แถวนี้ยังไม่ถึงประตูชั้นในของศาลเจ้านะนี่ อันว่าการล้างมือบ้วนปากในฤดูหนาวนี่ เป็นอะไรที่ท้าทายความอดทนสุดๆ น้ำเย็นเจี๊ยบบบบ..
ยิ่งไปช้าก็จะยิ่งต้องรอคิวช้ากว่าแถวจะกระดืบๆไปได้ ใหม่ๆตอนมาอยู่ที่นี่และลุงพาไปไหว้พระในวันขึ้นปีใหม่อย่างนี้ คิดถึงสมัยเด็กๆขึ้นมาัจับใจ ตอนป้าโซเด็กๆพ่อกับแม่จะพากันตะลอนๆไปตามวัดต่างๆยามเที่ยงคืนอย่างนี้แหละ ไปรอรับน้ำมนต์จากพระ คืนนั้นพ่อจะวนไปสักสามวัดเพื่อเป็นศิริมงคล
จุดหมายอยู่ที่โน่น.. ตรงเชือกผูกกระพรวนอันโตที่ห้อยมาจากขื่อหลังคาโน่น
เดินเข้าไปประตูชั้นในของวัด ด้านขวาจะมีการแสดงกลองชุด ตีกันตึงๆสะเทือนเข้าไปถึงในช่องท้องดี การตีกลองชุดของญี่ปุ่นนี่หะแรกที่ป้าโซได้เห็นก็ว่างั้นๆ มันสนุกมันดีตรงไหนอิฉันไม่รู้ กับการหวดไม้ปังๆไปที่กลอง ก็ว่าญี่ปุ่นนี่เค้ายุบยิบนิ นิดๆหน่อยๆก็ทำให้เป็นเรื่องเป็นราวเป็นพิธีรีตองได้ แต่พออยู่ไปนานค่อยมองการตีกลองของญี่ปุ่นอย่างละเอียดขึ้น คือมันไม่ใช่แค่การหวดป้าบๆไปที่กลองอย่างเดียว ทุึกการเคลื่อนไหวต้องมีจังหวะ มีทีท่า ที่สำคัญคือมีสมาธิจดจ่อกับการตีตรงหน้า ดูแล้วเกิดความขลังอย่างไม่น่าเชื่อ
ชอบที่สุดก็คือกองไฟที่เค้าก่อเป็นหย่อมๆให้ความอบอุ่นกระจายไปแถบนั้นนี่แหละ อยากยืนอยู่ตรงหน้ากองไฟไม่ขยับไปไหนเลยจริงๆ
พอแถวกระดืบไปถึงด้านหน้า ก็ยืนเรียงแถวกันสี่คนพ่อแม่ลูก โยนเหรียญร้อยเยนไปในกล่องรับเงินคนละเหรียญ เจ้าตัวเล็กเป็นคนเขย่ากระพรวนเสียงดัง จากนั้นก็โค้งคำนับพร้อมๆกันสองครั้ง ปรบมือดังๆสองครั้งแล้วไหว้ขอพรพระ จบแล้วก็โค้งคำนับอีกครั้งนึงเป็นอันเสร็จพิธี แล้วถอดรองเท้าเดินขึ้นไปข้างบนศาลาด้านขวา จะมีเจ้าหน้าที่ของวัดที่เรียกว่า kannushi มาสวดมนต์พึมพำๆพร้อมดีดธนูผึุงๆ โบกแส้กระดาษบนหัว นัยว่าปัดสิ่งไม่ดีออกไปรับแต่สิ่งดีๆเข้ามา
แล้วก็เดินไปทางด้านซ้ายที่มีท่านผู้เฒ่าทั้งหลายคอยยืนรินสาเกนำโชครับปีใหม่ เค้าก็รินใส่จอกให้นิดเดียวพอจิบได้เกือบอึก.. จิบเสร็จก็วางคว่ำจอกไว้แล้วหยิบพวกคอมบุ(สาหร่ายแห้งแข็งๆ)เ้ข้าปากเดินลงไปได้ อ้อ..ก่อนดื่มสาเกก็วางเงินเล็กๆน้อยๆช่วยทำบุญ
จากนั้นไปยืนเข้าแถวรอขึ้นไปเคาะระฆังใบโตบนหอคอย ต้องเงื้อให้ได้จังหวะแล้วเหวี่ยงไม้เคาะโป้งไปให้เสียงระฆังดังโม้งงงงง.. สนั่นกังวานถึงจะดีมีชัย การเคาะระฆังแบบนี้ดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ แต่เอาเข้าจริงถ้าจังหวะไม่ดีมีแป้กได้ คือมันพลาดเนื่องจากไม้ที่ผูกโซ่ไว้จะโยนตัวไปโดนระฆังเองเบาๆ จริงๆชั้นยังไม่ได้เหวี่ยงซะหน่อย 555
เดินไปซื้อโอะมะโมริ.. เครื่องลางประจำปี แล้วก็กลับบ้านนอน พวกที่ยังหยุดกันไม่ต้องไปทำงานไปเรียน(ทั้งบ้านแหละยกเว้นป้าโซ)ก็ถ่างตาอยู่ต่อกันอีกหน่อย ส่วนป้าโซไม่ไหวแล้วเพราะต้องไปทำงานแต่เช้า เ้ข้านอนก่อนเค้าเพื่อน
วันต่อมาหลังจากทำงานเสร็จ ลุงไปรับก็พากันไปไหว้พระที่ kourasan ซึ่งเป็นศาลเจ้าที่มีชื่อประจำเมืองคุรุเม่ อยู่บนเขาเตี้ยๆสามร้อยกว่าเมตร ศาลเจ้าแห่งนี้คนนิยมไปไหว้ขอพรกันมากรถติดเป็นประจำทุกปี ไปจอดรถไว้แล้วยังต้องเดินขึ้นเขาอีกเล็กน้อยกว่าจะถึงเล่นเอาพักหลายพัก เจ้าสองตัวกับพ่อมันลิ่วๆนำล่วงหน้าไปก่อนแล้ว ป้าโซกระย่องกระแย่งเดินไปพักไปจนเจออิลุงยืนรออยู่ข้างหน้าคนเดียว กว่าจะถึงศาลเจ้าข้างบนได้ก็เหนื่อยอ้าปากเป็นหมาหอบแดด เฮ่อ.. สังขารน้อสังขาร..
ประตูทางเข้า เดินเข้าไปแล้วล้างมือบ้วนปากข้างใน
ตัวศาลเจ้า
บันไดที่ไต่ขึ้นมา ขาขึ้นไม่มีแรงถ่ายรูป บันไดนี้เป็นทางเดินที่ค่อนข้างสบายแล้ว ก่อนหน้านี้ต้องเดินขึ้นหินภูเขาก้อนโตๆมาัพักนึง
แวะซื้อเครื่องรางเช่นเคย เครื่องรางของปีที่แล้วก็เอาไปวางไว้ที่ทางวัดเค้าัจัดไว้ให้ทิ้ง เพื่อนำไปเผารวมๆกัน จะไม่ทิ้งตามถังขยะทั่วไป
และอีกวันนึงก็ไป suitengu เป็นเทพเจ้าทางน้ำที่โด่งดังอีกแห่งหนึ่งของคุรุเม่
หลักๆสำหรับเทศกาลปีใหม่ก็จะไปไหว้พระขอพรและซื้อเครื่องลางที่สามศาลเจ้านี้เป็นประจำทุกปี จากนั้นก็เป็นเรื่องของการพักผ่อนสบายๆอยู่กับบ้านจนกว่าจะหมดวันหยุดยาว ขอให้ทุกท่านมีความสุขตลอดไปค่ะ..
| Create Date : 11 มกราคม 2557 |
| Last Update : 16 มกราคม 2557 13:19:38 น. |
|
17 comments
|
| Counter : 2241 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: คุณน้องเอง IP: 95.91.229.68 วันที่: 11 มกราคม 2557 เวลา:17:26:36 น. |
|
|
|
โดย: tanjira  วันที่: 11 มกราคม 2557 เวลา:20:25:18 น. |
|
|
|
| โดย: ป้ากิ๋ม IP: 223.207.250.123 วันที่: 11 มกราคม 2557 เวลา:23:52:07 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 12 มกราคม 2557 เวลา:0:25:20 น. |
|
|
|
| โดย: aew_ IP: 1.2.131.135 วันที่: 13 มกราคม 2557 เวลา:10:04:42 น. |
|
|
|
| โดย: tanjira วันที่: 13 มกราคม 2557 เวลา:13:30:35 น. |
|
|
|
| โดย: steelcobra IP: 124.122.207.1 วันที่: 14 มกราคม 2557 เวลา:14:37:59 น. |
|
|
|
| โดย: Maeboon วันที่: 15 มกราคม 2557 เวลา:8:02:39 น. |
|
|
|
| โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 15 มกราคม 2557 เวลา:20:39:19 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ  วันที่: 15 มกราคม 2557 เวลา:20:55:25 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 16 มกราคม 2557 เวลา:0:39:13 น. |
|
|
|
| โดย: ปลาทอง9 วันที่: 16 มกราคม 2557 เวลา:15:28:56 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 16 มกราคม 2557 เวลา:19:11:43 น. |
|
|
|
โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า  ) วันที่: 17 มกราคม 2557 เวลา:13:25:17 น. |
|
|
|
| โดย: find me pr วันที่: 17 มกราคม 2557 เวลา:19:06:52 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]
|
สวัสดีค่ะ ..
ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น
เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
|
|
| |
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.. ศาลเจ้าแห่งนี้สามารถเดินจากบ้านไปในเวลาประมาณห้านาที ทุกปีจะไปถึงก่อนเที่ยงคืนนิดนึงเพื่อรับปีใหม่พอดี แต่ปีนี้โอ้เอ้ไปหน่อย กว่าจะออกจากบ้านก็หลังเที่ยงคืนไปเกือบสิบนาทีแล้ว ปีก่อนๆที่ไปรอรับปีใหม่ พอย่างเข้าสู่ปีใหม่ปุ๊บทางศาลเจ้าจะเคาะระฆัง จากนั้นทุกคนที่เข้าแถวยืนคอยก็จะหันมาทักกันว่า "อะเกะมะชิเตะ โอะเมะเดะโต้โกะไซมัส" หรือสวัสดีปีใหม่ญี่ปุ่นนั่นเอง
คนญี่ปุ่นนี่เคร่งครัดธรรมเนียมดีเนอะ ทางวัดมีธุรกิจอย่างงี้ เสียภาษีเปล่า