งะ..งะ..งู..อู..อู..
เป็นธรรมดาที่พออากาศเริ่มอุ่น ก็เป็นเวลาของดอกไม้ที่จะบานสวย รวมถึงบรรดาสัตว์ทั้งหลายก็ได้เวลากระดี๊กระด๊า ออกมารับอากาศอุ่นๆ หลังจากที่เก็บเนื้อเก็บตัวมานานยามอากาศหนาว
แถบที่ป้าโซอยู่ จะมีทุ่งนาเยอะ และเจ้าสัตว์เลื้อยคลานประเภทงูนี่ก็จะมาเยี่ยมหน้าเพ่นพ่านทุกปี ที่ละแวกบ้านป้าโซอยู่ มีงูอยู่ตัวนึงไม่ปรากฏนิวาสสถาน วันดีคืนดีจะโผล่หน้ามาสวัสดี เป็นงูตัวเดียวกันค่ะจำหน้ามันได้ มันจะโผล่ออกจากท่อข้างหน้าบ้านป้าโซ เลื้อยข้ามถนนไปเข้าซอกบ้านฝั่งตรงข้าม หรือไม่ก็เดินทางสวนกลับมา จะพบเห็นเช่นนี้อยู่เป็นประจำ เห็นทีไรก็อดตกใจไม่ได้ทุกทีสิน่า..
วันก่อนป้าโซขี่จักรยานกลับจากตัดผมหน้าปากซอย กำลังจะเข็นเบนซ์คันงามเข้าไปเก็บที่ เจองูนอนผึ่งแดดแอ้งแม้งอยู่ตรงโรงรถ ด้วยความที่นานๆจะเห็นสักทีเล่นเอาถึงกับสะดุ้ง ตาก็จับจ้องระวังอยู่ ปากก็แหกไปว้ากๆๆ ลั่นทุ่ง
ป้าโซ : แม่ๆๆๆ.. งูๆๆๆ
แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าถึงเรียกคุณนายก็ใช่ว่าคุณนายจะมาช่วยเสกให้งูหลบไปได้ ซ้ำร้ายจะมาช่วยแหกปากอีกแรงเป็นที่ขายหน้าประชายี่ปุ่น โอ..โอ้.. คนไทยตื่นงู!! เลยเปลี่ยนภาษาเพื่อความอยู่รอด..
ป้าโซ : จี้จ๊างงงงงงง... เฮะบิ.. จี้จ๊างงงงง..
สักกระเดี๋ยวเห็นคุณนายแม่โผล่หน้ามาทางประตูบานเลื่อนกระจกด้านติดกับครัว เห็นป้าโซชี้โบ๊ชี้เบ๊ไปที่งู ปากก็ยัง เฮะบิๆๆๆๆ.. อยู่นั่น ด้วยอารามตกใจลืมไปว่าศัพท์ตัวนี้เป็นศัพท์ใหม่สำหรับแม่ คงไม่เข้าใจเป็นแน่แท้ พอคุณนายเห็นงูก็รีบเรียกจี้จังอีกแรงให้ช่วยออกมาไล่งูให้ป้าโซ ได้ยินเสียงแม่แจ้วๆๆข้างในบ้านว่า..
คุณนาย : จี้จัง.. โกะกิกุ.. นู่นนน ข้างนอกนู่นนน โซจังเรียก
ศัพท์ญี่ปุ่นที่คุณนายเธอเพิ่งประดิษฐ์ขึ้นมาสดๆร้อนๆ จะแปลว่าอะไรก็หาทราบไม่ แต่ก็ทำให้จี้จังลุกจากหน้าจอทีวีออกมานอกบ้านแล้วก็ช่วยอัญเชิญคุณงูให้เลื้อยข้ามฟากไปเข้าอีกบ้านแต่โดยดี
เย็นนั้น คุณนายแม่ออกไปรดน้ำต้นไม้ด้วยท่าทีจรดๆจ้องๆ เล็งแล้วเล็งอีกตามใต้ต้นไม้ แปลก..ที่คนกลัวอะไรมักจะเจออย่างนั้น สักพักได้ยินคุณนายแหกปากมั่ง ..
คุณนาย : จี้จ๊างงงง.. อะเบะ.. อะเบะ..
จี้จังคงเดาออกว่าแม่คงเจองูอีกละ เลยออกไปดูอีกรอบ คราวนี้คว้าขวดสเปรย์ไล่ผึ้งออกไปด้วย เอ๊อ..ชะรอยว่าเจ้าสเปรย์ขวดนี้มันคงครอบจักรวาลแฮะ ไล่ผึ้งไล่งูได้ในคราวเดียวกัน!!
ป้าโซ : จี้จัง.. สเปรย์นั่นน่ะ ไล่งูได้ด้วยเรอะ? จี้จัง : แหะ..แหะ.. ไม่ได้หรอก แต่มันก็คงทำให้งูตกใจเลื้อยหนีไปได้แหละ งูที่เจอนี่ไม่อันตรายหรอก ไม่ใช่งูพิษ ไม่ต้องกลัวไป
ป้าโซหดหัวกลับเข้ามาในบ้านต่อ ได้ยินจี้จังคุยอะไรกับคุณนายแว่วๆ เสียงคุณนายตอบรับ เหรอๆ.. พอเข้ามาในบ้านป้าโซเลยสอบถาม
ป้าโซ : แม่.. คุยไรกะจี้จังน่ะ เดาเขาออกเร้อ? คุณนาย : ชั้นก็พอรู้นะ จี้จังเขาทำมือทำไม้ให้ดูด้วยน่ะ เขาบอกว่างูที่มันเลื้อยกับดินไปปรู๊ดปร๊าดยังงี้ (ทำมือคดไปคดมาตามแนวนอน) มันไม่กัด แต่ถ้างูทำยังงี้ (ทำมือกระตุกๆจะกระดกเชิงๆ) มันจะกัด มันเป็นงูพิษ.. ป้าโซ :
(เออ.. เข้าใจกันด้วยวุ้ย สงสัยจี้จังจะเคยยื่นขายื่นแขนไปให้งูลองกัดแล้ว ถึงได้ข้อสรุปเยี่ยงนี้)
ป้าโซ : ตอนที่แม่เรียกจี้จังออกไปช่วยไล่งูให้โซน่ะ แม่บอกจี้จังว่าอะไรนะ ได้ยินไม่ถนัด? คุณนาย : (คิกๆๆ..) ชั้นก็มั่วๆไปแหละแก จำไม่ได้แล้ว โนะๆเนะๆไป ชี้มือช่วยด้วย จี้จังแกก็เข้าใจน่า.. ป้าโซ : แล้วตะกี้ที่เรียกออกไปอีกทีล่ะ แม่เรียกงูว่าไรนะ? คุณนาย : อะเบะ ป้าโซ : นั่นมันชื่อนายกญี่ปุ่น..แม่ งูแม่นี่เป็นงูชั้นสูงระดับบริหารประเทศได้เชียวนะ คุณนาย : เออน่ะ.. มันก็ภาษาญี่ปุ่นเหมือนกัน ชั้นไม่รู้นี่หว่า
และแล้วป้าโซก็ใช้เวลาอีกสองสามวันในการสอนคำว่า เฮะบิ ให้คุณนาย ต้องใช้เทคนิคนิดหน่อยค่ะ โดยเทียบกับชื่อหลานชายลูกน้องสาวซะมีป้าโซ เจ้าคนเล็กชื่อ โคเฮ.. แล้วให้แม่เอาคำท้ายมาขึ้นต้นคำ เป็น เฮะบิ ได้
Create Date : 12 พฤษภาคม 2552 |
Last Update : 12 พฤษภาคม 2552 22:58:14 น. |
|
22 comments
|
Counter : 1754 Pageviews. |
|
|
|
ขอบคุณป้าโซนะคะ ป้าโซเข้าไปอ่านบล็อคมัลดีฟส์อีกนะ นะๆๆ มีอีกหลายตอนค่ะ อ่านจบปุ๊ปป้าโซจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินปั๊บเลยงั๊ย...ดีจะตาย)