เมื่อลูกปิดเทอม..
ปิดเทอมมาได้อาทิตย์นึงละค่ะ.. เป็นการปิดภาคฤดูร้อน เริ่มตั้งแต่วันที่ 18 กค. ไปเปิดเอาวันที่ 1 กันยา โน่นเลย สี่สิบห้าวันพอดี..
ช่วงปิดเทอมนี่ เป็นช่วงที่พ่อแม่ตกหนักเกือบทุกบ้าน โดยเฉพาะแม่ที่ต้องรับบทหนักในการเตรียมอาหารกลางวันอีกมื้อ จากที่เคยเสือกไสไล่ส่งให้ไปกินกลางวันที่ร.ร.  ก็ต้องมาเตรียมมื้อกลางวันเพิ่มขึ้นอีกมื้อ
บางบ้านพ่อแม่ต้องออกไปทำงานนอกบ้านทั้งคู่ ต้องเตรียมอาหารกลางวันทิ้งไว้ให้ลูก .. ที่บ้านป้าโซ เจ้าคนโตเขาต้องไปเรียนช่วงปิดเทอมนี่วันละสองสามชม. จากนั้นก็เข้าชมรมป้าโซก็ต้องเตรียมปิ่นโตให้เขาไปอยู่ดี ไม่ต่างกับตอนเปิดเทอมซักเท่าไหร่ ส่วนเจ้าตัวเล็กนี่ ตื่นสายโด่ง หาอาหารเช้ากับมื้อกลางวันทิ้งไว้ให้ บอกปู่ไว้ว่าจะให้กินอะไร ปู่ก็จะรับช่วงต่อไป มีคนแก่อยู่บ้านก็ดียังงี้แหละเนอะ
ไปซุปเปอร์ซื้อกับข้าว เห็นพวกเด็กๆติดสอยห้อยตามแม่ไปด้วย เห็นแล้วปวดขมับแทน เพราะรู้ว่าเจ้าตัวยุ่งทั้งหลายจะเป็นเจ้านายชี้นิ้วกัน ฉันจะกินโน่น ฉันจะเอานี่ แม่ก็คงต้องดูๆปรามๆว่าอันไหนซื้อได้อันไหนซื้อไม่ได้ เปลืองซะยิ่งกว่าตอนเปิดเทอมอีกนะคะนี่
ที่บ้านป้าโซอาหารกลางวันนี่ไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราวนักหรอกค่ะบางครั้ง ถ้าเด็กไม่ปิดเทอมนี่ ป้าโซกลับจากทำงานตอนบ่ายก็หาอะไรที่เหลือๆในตู้เย็นทานไป วันไหนไม่มีเหลือก็แล้วแต่ความขยัน ถ้าขยันมากหน่อยก็ขยับผัดกะเพรากิน ขยันน้อยก็โน่น.. คัพราเม็งโน่น หรือไม่ก็ข้าวเปล่าทานกับพวกพริกนรก แกงไตปลาแห้ง ต้มโคล้งแบบซองๆที่คุณยายเอามาฝาก ให้มันผ่านๆไปมื้อนึง แต่ตอนปิดเทอมนี่ ถ้าวันไหนไม่ได้หากลางวันทิ้งไว้ให้ก็จะกลับมาผัดข้าวให้กินบ้าง หรือไม่.. วันนี้แม่เหนื่อย หากินเองนะลูกกก..มั่ง
ไอ้เรื่องหากินเองนะลูกกกก.. เนี่ย เจ้าตัวเล็กเขาก็พอเอาตัวรอดอยู่ค่ะ เพราะมีของแห้งตุนไว้ พวกคัพราเม็ง หรือของแช่แข็ง ส่วนตัวเขาวันไหนเกิดขยันก็จะเจียวไข่เองบ้าง ฮิตขึ้นมาก็ทำข้าวปั้นฝีมือตัวเองรูปร่างเป็นมะเหงกกินเองมั่ง ไม่ใช่เป็นการใช้แรงงานเด็กนะคะ เจ้าตัวเขาก็ชอบทำเองเป็นบางอารมณ์เหมือนกัน ทั้งน้องทั้งพี่.. วันก่อนป้าโซเหนื่อยจริงๆ สลบเหมือดแต่ถึงเวลาต้องทำข้าวปั้นให้ตัวเล็กทานก่อนไปยูโด เจ้าพี่เขาเห็นแม่นอนก็เลยอาสา .. นี่จังทำให้กินมั้ยเท็ตซึ? (นี่จัง.. มาจากโอะนี่จัง หรือพี่ชายค่ะ) เจ้าตัวเล็กขานรับ ผลก็เลยได้ข้าวปั้นไส้ปลาแซลมอนก้อนเท่าควายมาสี่ก้อน คนละสองก้อน เล่นซะข้าวหมดหม้อ
ที่นี่ไม่ใช่เมืองไทย ก็ต้องช่วยตัวเองกันแบบนี้ตามมีตามเกิดแหละค่ะ ไอ้เรื่องจะขี่จักรยานไปซื้อก๋วยเตี๋ยวปากซอย ซื้อส้มตำ หรือแม้แต่สั่งพิซซ่า แมคฯ ของพวกส่งตามบ้านน่ะ ไม่มีเสียละ ถึงมีสั่งให้ส่งตามบ้านอย่างพิซซ่า ก็กินเวลาเป็นชม. เคยสั่งมาที รอจนหายหิว.. เรื่องของกินนี่แพ้บ้านเราราบคาบ บ้านเราหากินง่ายที่สุด
พูดถึงหัดให้ลูกรู้จักช่วยตัวเอง ทำอะไรเองทุกอย่างนี่ก็ดีนะคะ จะหายห่วงไปได้ประมาณหนึ่ง อย่างเช่นเรื่องอาหารการกินเป็นต้น ตอนนี้เจ้าตัวเล็กเขาฮิตทำพิซซ่าโทสต์กินเอง เคยซื้อพิซซ่าโทสต์ที่เขาทำไว้สำเร็จรูปมาทาน แค่เอามาปิ้งสี่ห้านาทีก็ทานได้ แต่เห็นเครื่องเคราเขาแล้ว .. มันน้อยจับจิต อย่ากระนั้นเลย ลงทุนซื้อพิซซ่าซอสมาติดตู้เย็นไว้ นึกจะทำกินเมื่อไหร่ก็กินได้ เครื่องเยอะกว่าด้วย บ้านป้าโซกินเครื่องน้อยไม่ค่อยเป็นกัน.. ว่างๆจะเอาฝีมือทำพิซซ่าโทสต์ของเจ้าตัวเล็กมาให้ดูกันค่ะ..
ที่บ้านเราเวลาปิดเทอมกัน หัวอกพ่อแม่เป็นไงกันบ้างคะ? คงเหมือนๆกัน เข้ามาเล่าสู่กันฟังนะคะ ไปละค่ะ สวัสดี..
| Create Date : 27 กรกฎาคม 2552 |
| Last Update : 27 กรกฎาคม 2552 14:27:50 น. |
|
13 comments
|
| Counter : 1286 Pageviews. |
 |
|
|
ก็ต้องมาเตรียมมื้อกลางวันเพิ่มขึ้นอีกมื้อ 
เพราะรู้ว่าเจ้าตัวยุ่งทั้งหลายจะเป็นเจ้านายชี้นิ้วกัน ฉันจะกินโน่น ฉันจะเอานี่ แม่ก็คงต้องดูๆปรามๆว่าอันไหนซื้อได้อันไหนซื้อไม่ได้ เปลืองซะยิ่งกว่าตอนเปิดเทอมอีกนะคะนี่
อย่ากระนั้นเลย ลงทุนซื้อพิซซ่าซอสมาติดตู้เย็นไว้ นึกจะทำกินเมื่อไหร่ก็กินได้ เครื่องเยอะกว่าด้วย บ้านป้าโซกินเครื่องน้อยไม่ค่อยเป็นกัน..
ว่างๆจะเอาฝีมือทำพิซซ่าโทสต์ของเจ้าตัวเล็กมาให้ดูกันค่ะ..
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [
