|
Transit กับเจ้าตัวเล็ก
มาแล้วค่ะ..มาแล้ว.. มารายงานตัวหลังจากหายหัวไปนาน
กลับไปไทยครั้งนี้ ป้าโซไปกับเจ้าตัวเล็กสองคน เพราะพี่ชายเขาต้องไปร.ร.ทุกวันถึงแม้จะเป็นการปิดภาคฤดูร้อนก็ตาม ส่วนพ่อเขาก็ก้มหน้าก้มตาทำงานหาเงินค่าตั๋วเครื่องบินต่อไป
ปกติเวลาเดินทางไปกลับไทยนี่ ป้าโซจะใช้บริการการบินไทยเนื่องจากเป็นการบินตรงรวดเดียวห้าชม.กว่าๆ มาคราวนี้พอต้องทำงานหาเงินเองก็เริ่มสำเหนียกถึงค่าของเงินว่ากว่าจะได้มามันเหนื่อยเสียนี่กระไร เลยเลือกสายการบินไชน่าแทน ยอมเสียเวลาต่อเครื่องรวมเบ็ดเสร็จก็เกือบวันกว่าจะถึงที่หมาย
พอรู้แน่ว่าแม่เลือกสายการบินไชน่า คนตัวเล็กเริ่ม..
คนตัวเล็ก : แม่ ทำไมไม่ไปสายการบินไทยล่ะ วางใจได้มากที่สุดนี่แม่
ป้าโซ : เหมือนกันแหละลูก จะสายการบินอะไรก็ ถึงที่หมายเหมือนกัน เพียงแต่เวลาต่างกันเท่านั้นเอง ราคามันต่างกันครึ่งต่อครึ่งเลยนะลูก (แม่แอบงก )
คนตัวเล็ก : แต่สายการบินนี้เคยตกด้วยนี่แม่
ป้าโซ : อ้าว.. หนูรู้ได้ยังไงล่ะลูก? (แม่เริ่มเอ๋อ.. )
คนตัวเล็ก : ก็ดูจากวิกิพีเดียสิแม่
ป้าโซ : 
แต่แม่อย่างป้าโซมีรึจะยอมจนมุมง่ายๆ ฮี่ๆๆ
ป้าโซ : ก็ไม่เป็นไรนี่ลูก ดีเสียอีกถ้าเครื่องตกก็มีเพื่อนตายเป็นร้อย ไม่เหงาดี ..
คนตัวเล็ก : แม่ !! เท็ตซึยังไม่อยากตายนะ
ป้าโซ : เออน่ะ.. มันไม่ได้ตกง่ายๆนักหรอก กัปตันเขาก็มีครอบครัว รักตัวกลัวตายเหมือนกัน เขาก็ต้องบินให้ดีที่สุดแหละ อย่ากลัวนักเลยน่า เดี๋ยวเที่ยวไม่สนุกนะ (จริงๆ แม่มันก็ปอดแหกเหมือนกันแหละค่ะ ที่พูดนี่ก็ปลอบใจตัวเองด้วย  )
คนตัวเล็ก : งั้นเท็ตซึคิดว่าจะไปเที่ยวที่ไหนที่เมืองไทยให้สนุกดีกว่า
เฮ้อออ.. ค่อยโล่งหน่อย อย่าซักอย่าถามอย่าเค้นให้มากนัก เดี่ยวแม่เกิดปอดแหกมากๆ กลับไปยอมเสียตังค์เยอะๆขึ้นสายการบินเดิมเลย เดี่ยวเหอะ !!
ก่อนหน้าที่จะเดินทาง ป้าโซยังทำงานงกๆอยู่เลยค่ะ กลับมาถึงบ้านก็งกๆเก็บทำบ้านช่องให้ผู้มีพระคุณทั้งสามท่านพอเอาตัวรอดระหว่างป้าโซไม่อยู่ ทั้งเสื้อผ้าเสื้อผ่อน ทั้งห้องน้ำห้องส้วม ครัว แม้กระทั่งกรุกระดาษนสพ.ในถุงขยะ ส่วนอาหารการกินไม่ค่อยห่วงนักเพราะลุงเขาจัดการได้ดีกว่าป้าโซ ทิ้งเงินไว้ให้พร้อมกำชับว่าใช้ให้พออย่าสะเออะไปกดตังค์มาอีกเด็ดขาด
เรื่องการแพ็คกระเป๋าเป็นของลุงมาแต่ไหนแต่ไร ครั้งนี้ก็เช่นกันหลังจากชี้ๆว่าจะเอาอะไรไปมั่งลุงก็จัดการแพ็คให้คืนก่อนเดินทาง เช้ามาก็ไปถีบส่งสองแม่ลูกที่สนามบินก่อนไปทำงาน ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ป้าโซต้องต่อเครื่องด้วยตัวเอง ที่ผ่านๆมาแล้วแต่ลุงเขาจะจับลากไปทางไหนและส่วนมากจะเป็นการบินตรงด้วยซ้ำ รู้สึกใจเต้นตึกตักนิดๆ แต่จะสำแดงอาการไม่ได้ เพราะถ้าไอ้ตัวเล็กเห็นปัญหาจะบังเกิดแน่
ลุงเขาช่วยลุ้นไอ้ตัวเล็ก บอกว่าสนามบินไทเปกว้างขวางใหญ่โตนะลูก โต้ซัง(พ่อ)ยังไม่เคยไปเลย ไปถึงแล้วเดินเที่ยวกับแม่ฆ่าเวลารอเครื่องบินก็น่าสนุกนะ พอใกล้เครื่องจะลงที่สนามบินไทเป ไอ้ตัวเล็กเริ่มละ..
ตัวเล็ก : จากนี้ไป จะทำยังไงดีแม่ ?
ป้าโซ : อะไรทำยังไง ?
ตัวเล็ก : ก็ต่อเครื่องบินไงแม่ ทำยังไง แม่ทำเป็นเรอะ?
ป้าโซ : เออน่ะ.. มั่วๆไปเดี๋ยวก็ได้เองแหละ เดินๆตามคนอื่นเขาไปก็แล้วกัน
หลังจากให้ความมั่นใจลูกไป ก็พากันเดินแหงนแหงะดูป้ายไปเรื่อยๆ โดยคนตัวเล็กถามเป็นระยะๆ ใช่เหรอแม่? แม่รู้ได้ไง? ฟระ !! เดี๋ยวแม่ปล่อยให้ค้างเติ่งอยู่ไทเปคนเดียวซะเลย ไม่เชื่อมือกันเล้ยยยย ในที่สุดก็ถึงห้องนั่งรอ จากนั้นก็ชวนลูกออกไปเดินเที่ยวกัน แต่ทั้งชวนทั้งล่อยังไงก็ไม่ได้ผล ด้วยเหตุผลเดียวคือ..
"แม่รู้ภาษาจีนเรอะ? ถ้าเกิดหลงขึ้นมาจะทำไง?" ...
กรอดดดดดด..
กลับถึงไทย โทร.ไปรายงานตัวกับลุง ลุงถามว่าเป็นไงสนามบินไทเป? ป้าโซตอบว่าหลับสบายดี..
| Create Date : 29 สิงหาคม 2552 |
|
10 comments |
| Last Update : 29 สิงหาคม 2552 7:34:31 น. |
| Counter : 1193 Pageviews. |
|
 |
|
เลยเลือกสายการบินไชน่าแทน ยอมเสียเวลาต่อเครื่องรวมเบ็ดเสร็จก็เกือบวันกว่าจะถึงที่หมาย
)
)
)
ส่วนอาหารการกินไม่ค่อยห่วงนักเพราะลุงเขาจัดการได้ดีกว่าป้าโซ ทิ้งเงินไว้ให้พร้อมกำชับว่าใช้ให้พออย่าสะเออะไปกดตังค์มาอีกเด็ดขาด
เด็กอะน้อ น่ารัก ๆ ตามประสา ว่าแต่กี่ขวบละนั้นป้าโซ คนตัวเล็กนะ 
มีแม่ตามไปคุมๆๆๆ 
ป้าโซพลมีคำถามมาถามว่า ป้าโซลงรูปในบล็อกป้าโซหรือเปล่า คือพลอยู่เมืองลับแลนะ รูปบางรูปเปิดดูไม่ได้ 
จริง ๆ จะถามว่า ป้าโซเคยเอารูปคนตัวเล็กกะพ่อพันธ์เ้ค้ามาลงหรือเปล่า พลอยากเห็นมั่งว่าหน้าตาคนตัวเล็กเป็นยังไง แค่นั้นละจ้า 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [
