การมีชีวิตอยู่ในญี่ปุ่น
แหม.. จริงๆอยากจะตั้งห้วข้อว่า "เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก.." เอ๊ะ เกี่ยวกันไหมนี่?
เอาใหม่ๆ..
"อยู่ญี่ปุ่นใครว่าสบาย?" ท่าจะเข้ากับตะแล๊บแก๊บมากกว่า แต่ไอ้ครั้นจะตั้งห้วข้ออย่างนี้ ไอ้ที่ว่าสบายๆมันก็พอมียู้ เดี๋ยวจะว่าไม่ตรงกับห้วข้อเป๊ะๆ..
บ่อยไปค่ะที่พอใครๆรู้ว่าอยู่ญี่ปุ่น ก็ร้องว้าววว.. กันทั้งนั้น โอ้โฮเฮะ!! ดีจัง อยากไปมั่งจังเลย .. ในความรู้สึกของคนทั่วไป ญี่ปุ่นคือประเทศที่หลายๆคนใฝ่ฝันจะมาเยือน ไอ้เยือนประเดี๋ยวประด๋าวน่ะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะ น่าเยือน.. แต่ถ้ามาอยู่ตลอดนี่ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่มันน่ามองน่าคิดเหมือนกัน
ชีวิตความเป็นอยู่ที่นี่ ถ้าเป็นคนโสดยังไม่มีครอบครัวต้องรับผิดชอบ ก็พออยู่ได้สบายๆค่ะถ้ามีงานมีการทำ แต่ถ้ามีครอบครัวภาระค่าใช้จ่ายก็เพิ่มมากขึ้น การหารายได้เข้าบ้านจากพ่อบ้านคนเดียวนี่ไม่พอแน่นอน ยกเว้นคนที่มีพื้นฐานดีทางฐานะ มีเงินถุงเงินถังตกทอดมาก่อน แม่บ้านเลยต้องช่วยหาเงินเข้าบ้านอีกแรงหนึ่ง จะทำงานทั้งวันหรือพาร์ทไทม์ก็แล้วแต่
แต่ก่อนนี้ตอนป้าโซยังอยู่เมืองไทยนี่ เคยพาแม่บ้านญี่ปุ่นไปเที่ยวโน่นเที่ยวนี่ น้อยคนนักที่จะซื้อตะบันอย่างแม่บ้านไทย บางคนแค่ดูๆ อ้อ.. เป็นอย่างนี้เองเหรอคะ พยักๆหน้าแล้วก็เดินผ่านไป ไม่สนใจที่จะซื้อ มิไยที่ป้าโซพยายามเชียร์ว่าถูกนะคะ.. พวกเธอก็แค่ยิ้มๆ ป้าโซยังเคยแอบนึกเลยว่า ญี่ปุ่นขี้เหนียวๆก็มีเหมือนกันวุ้ย .. 
พอป้าโซต้องมาอยู่ที่นี่จริงๆ เริ่มเข้าใจเธอพวกนั้นแล้วว่าทำไมการจับจ่ายซื้อของแต่ละชิ้น ถึงได้ค่อนข้างเหนียวหนึบเช่นนั้น เนื่องจากชีวิตประจำวันที่นี่หล่อหลอมให้กลายเป็นนิสัยอย่างหนึ่งไปซะแล้ว ไม่ว่าจะเป็นพื้นที่ใช้สอยในบ้านที่คับแคบ ทำให้ไม่มีที่เก็บสมบัติบ้าหนึ่งละ การได้ประโยชน์จากการใช้งานอีกหนึ่ง แล้วยังเป็นการคำนึงถึงค่าใช้จ่ายที่ต้องดูแลควบคุมให้พอใช้ในแต่ละเดือนอีก..
คนส่วนมากที่นี่ จะคำนึงถึงเรื่องค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันกันมากค่ะ เนื่องจากค่าครองชีพที่นี่.. อย่างที่รู้ๆกันอยู่ การเดินเลือกซื้อของกินประจำวันนี่ แม่บ้านบางคนจะหยิบสตางค์ติดตัวไปแค่งบที่กะไว้เท่านั้น จะเลือกซื้ออะไรก็ดูราคาแล้ว ดูราคาอีก จากตามชั้นวางสินค้า จะเห็นว่าของชนิดเดียวกัน ราคาสินค้าที่ถูกกว่าจะถูกหยิบพร่องไปมากกว่าของราคาแพง ไม่ต้องอะไร .. ของบางอย่างติดป้ายลดราคาไว้สามสิบเปอร์เซ็นต์ ป้าโซยังเอามือถือมากดๆเทียบราคาดูเลยว่าตกราคาขึดละเท่าไหร่? ถ้าเทียบกับของที่ไม่ได้ลดราคาแต่ราคาต่อขีดถูกสุดๆ สรุปแล้วบางอย่างถึงจะลดราคาแล้วก็ยังแพงกว่าค่ะ เช่นเนื้อหมูที่นำเข้าจากอเมริกานี่.. จะถูกกกกก ถึงแม้เนื้อหมูในประเทศลดราคาแล้วก็ตาม แม้..ถ้าเอานิสัยยังงี้ไปใช้ตอนยังอยู่เมืองไทย ป่านนี้ป้าโซเป็นมาหา.. เอ๊ย!! มหาเศรษฐีไปแล้ว 
หลักๆแล้วเรื่องของค่าครองชีพที่นี่ ค่อนข้างกดดันกับการมีชีวิตอยู่ที่นี่พอสมควรค่ะ เว้นเรื่องนี้ไป สิ่งแวดล้อมทุกอย่างก็พออยู่ได้อย่างสบาย ไม่ว่าจะเป็นสภาพอากาศที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาสี่ฤดู ฝนตกหนักบ้างเบาบ้าง มีไต้ฝุ่นเข้าบ้างตามฤดูกาล ไม่นับแผ่นดินไหวภูเขาไฟระเบิดนะคะ ที่สำคัญสิ่งอำนวยความสะดวกเขาพร้อม.. เพราะที่นี่คนแก่เยอะ เขาต้องคิดถึงการดำเนินชีวิตของคนแก่ๆที่นี่ให้อยู่โดยไม่ลำบาก สามารถช่วยเหลือตัวเองได้โดยการผลิตพวกของกินของใช้ต่างๆให้สะดวกเข้าไว้ จะว่าไปแล้ว ญี่ปุ่นนี่เป็นชาติที่ช่างคิดชาติหนึ่งทีเดียวค่ะ ดูสิ.. แม้กระทั่งกล่องสำหรับแช่ฟันปลอมยังคิดทำขายออกมา
เอ๊ะ!! ทำไปทำมา จะกลายเป็นเรื่องบ่นหรือเปล่านี่? เอาน่า.. นานๆอัพที ดีกว่าไม่มีเรื่องจะให้เขียน..
| Create Date : 19 มิถุนายน 2552 |
| Last Update : 19 มิถุนายน 2552 15:00:32 น. |
|
21 comments
|
| Counter : 3588 Pageviews. |
 |
|
|
บางคนแค่ดูๆ อ้อ.. เป็นอย่างนี้เองเหรอคะ พยักๆหน้าแล้วก็เดินผ่านไป ไม่สนใจที่จะซื้อ มิไยที่ป้าโซพยายามเชียร์ว่าถูกนะคะ.. พวกเธอก็แค่ยิ้มๆ ป้าโซยังเคยแอบนึกเลยว่า ญี่ปุ่นขี้เหนียวๆก็มีเหมือนกันวุ้ย .. 
การเดินเลือกซื้อของกินประจำวันนี่ แม่บ้านบางคนจะหยิบสตางค์ติดตัวไปแค่งบที่กะไว้เท่านั้น จะเลือกซื้ออะไรก็ดูราคาแล้ว ดูราคาอีก จากตามชั้นวางสินค้า จะเห็นว่าของชนิดเดียวกัน ราคาสินค้าที่ถูกกว่าจะถูกหยิบพร่องไปมากกว่าของราคาแพง ไม่ต้องอะไร .. ของบางอย่างติดป้ายลดราคาไว้สามสิบเปอร์เซ็นต์ ป้าโซยังเอามือถือมากดๆเทียบราคาดูเลยว่าตกราคาขึดละเท่าไหร่? ถ้าเทียบกับของที่ไม่ได้ลดราคาแต่ราคาต่อขีดถูกสุดๆ สรุปแล้วบางอย่างถึงจะลดราคาแล้วก็ยังแพงกว่าค่ะ เช่นเนื้อหมูที่นำเข้าจากอเมริกานี่.. จะถูกกกกก ถึงแม้เนื้อหมูในประเทศลดราคาแล้วก็ตาม แม้..ถ้าเอานิสัยยังงี้ไปใช้ตอนยังอยู่เมืองไทย ป่านนี้ป้าโซเป็นมาหา.. เอ๊ย!! มหาเศรษฐีไปแล้ว 
เอาน่า.. นานๆอัพที ดีกว่าไม่มีเรื่องจะให้เขียน..
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [
