ไปเที่ยวพิพิธภัณฑ์รถไฟแห่งเกาะคิวชูกันค่ะ
อาทิตย์นี้เป็นวันหยุดติดกันของที่นี่ ถ้าใครได้หยุดวันเสาร์ด้วยก็ยาวสามวันเหมือนป้าโซ วานนี้ทนเสียงตะแง้วๆของเจ้าตัวเล็กไม่ไหว พ่อเล่นเปิดหนังสือท่องเที่ยวมางัดแงะดูว่าจะไปที่ไหนบ้าง เลยต้องพาไปซะหน่อยเพราะเพิ่งปิดเทอมฤดูร้อนช่วงแรกๆ แล้วก็เป็นวันหยุดที่พ่อกับแม่ได้หยุดซะด้วย ฝนฟ้าก็ดูท่าจะไม่เป็นปัญหาเพราะวันถัดไปฝนจะตกหนัก ตามพยากรณ์เขาว่า..
เลยได้ไปที่คิตะคิวชู .. ซึ่งอยู่ตอนเหนือของจังหวัดฟุกุโอกะ ที่พิพิธภัณฑ์รถไฟนี้ตั้งอยู่ที่นี่ จังหวัดนี้ค่อนข้างเก่าค่ะ ผังเมืองจะคล้ายๆกับนางาซะกิ ที่พื้นผิวเมืองจะเป็นเนินๆ สูงๆต่ำๆ
ไปเที่ยวตามรูปเลยละกันค่ะ.. เพราะรูปค่อนข้างเยอะ
หน้าพิพิธภัณฑ์ค่ะ ค่าเข้าชม ผู้ใหญ่คนละ 300 เยน เด็ก 150 เยน ค่อนข้างถูกแฮะ..
รถไฟรุ่นที่ยังใช้ถ่านหินแบบเก่าอยู่ค่ะ ติดนายแบบด้วยนะคะ
เจ้าท่อนข้างบนนี่ เขาว่ามันใช้พ่นทรายที่รางให้มันฝืดๆ เพื่อการขับเคลื่อนของล้อเหล็กค่ะ
โกยถ่านหินใส่ที่ช่องนี่ค่ะ
สภาพภายในของตู้ลากสำหรับผู้โดยสาร ที่ลากโดยหัวจักรใหญ่สมัยใช้ถ่านหิน ดูตะแกรงใส่ของข้างบนนะคะ ยังเป็นเชือกถักอยู่เลย บานประตูหน้าต่าง พนักที่นั่งทำด้วยไม้
ห้องพลขับ
บางขบวนที่นั่งเป็นตะตะมิด้วยค่ะ
สมัยก่อนขายเบนโตตามข้างรถไฟอย่างนี้..
รถไฟที่ขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้าในยุคแรกๆ ในปี 1961
รถด่วนค่ะ ความเร็วยังไม่ถึงชินคันเซ็น เป็นรถไฟที่ขับเคลื่อนด้วยไฟฟ้าในยุคถัดมาในปี 1969
สภาพภายใน ซึ่งเป็นรูปแบบของที่นั่งในชินคันเซ็นในยุคถัดมา
ห้องน้ำ บรรเจิดไหมคะ?
รถด่วนแบบมีที่นอน หรือที่เรียกว่า Midnight Express ขบวนแรกๆในสมัยก่อนค่ะ มีรูปดาวที่ตัวรถไฟข้างๆป้ายด้วย แสดงถึงตอนกลางคืน
ชั้นที่เก็บพับไว้ข้างบน เป็นที่นอนค่ะ เวลาจะนอนก็จะมีพนักงานมาดึงจัดที่ให้แล้วปิดม่านแยกเป็นสัดส่วนเรียบร้อย สำหรับคนนอนข้างบนก็จะมีช่องหน้าต่างเล็กๆไว้ให้ดูดาวเดือนข้างนอกว่าถึงไหนแล้ว
กางออกมาแล้วเป็นอย่างนี้ค่ะ รูปไม่ค่อยชัดเพราะถ่ายมาจากรูปอีกทีนึง
การรถไฟของที่นี่ รัสเซียกับอังกฤษเป็นผู้นำเข้ามา ต่อจากนั้นญี่ปุ่นก็ผลิดเองเป็นขบวนแรกที่ยังขับเคลื่อนด้วยอัลกอฮอล์ ในปี 1855 ก่อนที่จะเป็นใช้ถ่านหินและไฟฟ้าในเวลาต่อมา หน้าตาของขบวนแรกสุดเลยเป็นอย่างนี้ค่ะ
เบนโตสมัยก่อน
มือถือสมัยก่อนค่ะ 
จะคุยทีต้องเอาไปเสียบปลั๊กตรงเสาไฟที เขาจะมีสายอะไรเชื่อมไว้ให้คุยได้ ตัวเครื่องจะมีแบตฯอยู่เหมือนกัน
จบภายในตัวพิพิธภัณฑ์ แล้วคนตัวเล็กก็อยากจะขับเคลื่อนรถไฟด้วยตัวเอง ซึ่งตัวเป็นเด็กโข่งที่สุดในเวลานั้น มีแต่เด็กเล็กๆเขานั่งกัน ขึ้นได้สามคนค่ะ
แล้วก็ได้ขับเคลื่อนสมใจ แต่ส่วนมากรถมันไปเองอัตโนมัติอยู่แล้วค่ะ เอาๆ..ระดับแรกของความฝันที่อยากเป็นคนขับชินคันเซ็น เอากะเขาหน่อย
แล้วก็นั่งขบวนจริงที่ขับเคลื่อนด้วยน้ำมันไปเที่ยวอีกหน่อยค่ะ ขบวนนี้เป็นรถไฟ seaside train เพราะเมืองนี้เป็นเมืองแบบเก่า น่าดูน่าชมพอควร ขับเลียบทะเลไปค่ะ
ได้เห็นวิวอย่างนี้ มีคนตกปลาด้วย
และมาจบกันที่ .. ช่วยกันจ่ายค่าจอดรถหน่อยนะคะ.. ตอนยังไม่หยอดเงิน แผ่นล็อคใต้ท้องรถจะตั้งขึ้นอย่างนี้ค่ะ
ต้องไปที่เครื่องหยอดเงินที่ตั้งอยู่ตรงทางเข้า กดหมายเลขช่องที่รถเราจอดอยู่ มันจะขึ้นจำนวนเงินให้เราจ่ายทรัพย์
พอจ่ายเสร็จสรรพ แผ่นล็อคมันก็จะเอนราบลงให้รถเราแล่นออกมาได้ค่ะ ในกรณีที่เครื่องเกิดมีปัญหา สามารถแจ้งผู้ดูแลได้ตามหมายเลขโทรศัพท์ ซึ่งจะอยู่ไม่ไกลจากที่จอดรถนั้นๆ เคยมีครั้งนึงที่ป้าโซหยอดเงินไปแล้วมันไม่เอนราบให้ ก็ต้องตามเขามาจัดการให้
กลับบ้านละค่ะ.. ก่อนกลับแวะไปหม่ำข้าวแกงกะหรี่ซะคนละจานก่อนไปซิหลบที่บ้าน .. เหนื่อย..
ขอบคุณที่ไปเที่ยวด้วยกันค่ะ 
| Create Date : 20 กรกฎาคม 2552 |
| Last Update : 21 กรกฎาคม 2552 15:01:12 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 1605 Pageviews. |
 |
|
|
ขึ้นได้สามคนค่ะ
เห็นรถไฟเค้าแล้วนึกถึงรถไฟไทย เมื่อไหร่จะพัฒนาก็ไม่รู้เนอะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [
