ผมเป็นผู้ใหญ่ครึ่งนึงแล้วคร้าบบบ..
ที่ญี่ปุ่นจะมีวันสำคัญต่างๆมากมาย บางวันนี่เป็นที่แปลกหูแปลกตาเพราะไม่เคยได้ยิน เช่นวันของผู้สูงอายุ วันแห่งความเป็นผู้ใหญ่ .. เป็นต้น
วันแห่งความเป็นผู้ใหญ่นี่ก็คือหนุ่มสาวที่มีอายุครบ 20 ปี เขาจะถือว่าเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว ถามปู่ (อะไรๆก็ปู่ เพราะปู่อยู่ติดบ้าน) ว่าเป็นผู้ใหญ่แล้วสามารถสูบบุหรี่ดื่มเหล้าได้เหรอค้า?? .. ปู่ตอบว่า นี่แน่ะนังลูกตะใภ้เอ๋ย.. อันว่าซิกาแล็ตกับน้ำเมานั้น เขากำหนดให้อายุเกิน 18 ปีขึ้น ถึงจะสะเดิ้บได้.. แต่อายุ 20 นี่สามารถเลือกตั้งได้จ้า.. ขอบคุณค่ะปู่
ที่เกริ่นเรื่องวันแห่งความเป็นผู้ใหญ่นี่ เพราะเจ้าตัวเล็กเขามีเทียบเชิญแม่ไปร่วมงานวันแห่งความเป็นผู้ใหญ่ครึ่งนึงค่ะ
จริงๆแล้วเจ้าวันนี่เขาไม่มีหรอกค่ะ แต่ทางร.ร.เขาจัดเป็นกิจกรรมพิเศษอย่างนึงให้เด็ก ไม่ได้มีทุกร.ร.นะคะ ป้าโซก็เพิ่งเคยได้ยินนี่แหละ .. เป็นผู้ใหญ่อายุ 20 ปี เพราะงั้นครึ่งนึงก็อายุ 10 ปีค่ะ
เริ่มจากทางร.ร.ให้เด็กเขียนข้อความถึงพ่อแม่ตัวเอง พร่ำรำพันว่าตั้งแต่ลืมตาดูโลกขึ้นมานี่ ประทับใจอะไรพ่อแม่บ้าง ได้รับอะไรจากพ่อแม่บ้าง แล้วก็เก็บเป็นความลับไม่ให้พ่อแม่ได้รับรู้ข้อความนี้ หลังจากส่งให้ครูตรวจปรู๊ฟก็เอามาท่องจำเพราะวันจริงที่พ่อแม่ไปดู จะต้องพูดปากเปล่า ซึ่งเจ้าตัวเล็กเขาเข้าไปท่องจำในส้วมค่ะ
พอถึงวันนั้น(ของเดือน.. อิอิ) ป้าโซก็หิ้วกล้องไปเก็บภาพ อยากจะรู้จังว่ามีอะไรพิเศษแปลกไปกว่าการดูการเรียนการสอนธรรมดา ป้าโซไปถึงก่อนเวลาสิบห้านาที ยังไม่มีแม่คนไหนไปเลยค่ะ เด็กๆกำลังอยู่ในเวลาพักหลังทานข้าวกลางวันเสร็จ เจ้าตัวเล็กเห็นแม่เข้าก็ทำตาโตถามว่ามาทำไมตอนนี้เร็วเกินไปนะ .. แล้วไง?? จะไล่แม่กลับบ้านก่อนเรอะ?
ป้าโซก็ไถลเดินไปดูผลงานของเขาที่แปะตามฝาห้องมั่ง หน้าห้องมั่ง พอได้เวลาก็เข้าไปยืนหลังห้องเรียน บรรดาแม่ๆก็ทยอยมา เด็กๆก็เริ่มเดินไปพูดหน้าชั้นตามลำดับหมายเลข เจ้าตัวเล็กเขาอยู่ลำดับที่ 20 เด็กบางคนก็พูดจาชัดเจน บางคนก็หงุมๆหงิมๆในคอฟังไม่ถนัด บางคนเกิดประหม่าลืมโฉนดซะงั้น.. ยืนบิดไปบิดมาครูต้องบอกให้ไปเอาโฉนดมากางอ่านได้..
พอถึงตาเจ้าตัวเล็ก วันนี้คำนับค่อนข้างสวยแฮะ ไม่เหมือนจิ้งจกผงกหัวอย่างทุกคราว แล้วก็เริ่มอารัมภบทสิบปีที่แม่ช่วยเลี้ยงดูทำอาหารให้กิน ทำโน่นทำนี่ให้ ขอบคุณนะคร้าบบบ.. แม่คงเหนื่อย ต่อจากนี้ไปเขาจะช่วยงานบ้านแม่บ้าง (เจ้าประคู้ณณณ ) พอโตแล้วก็จะทำงานเป็นคนขับชิงคันเซ็นแล้วจะเอาเงินมาให้แม่.. (เออ อันนี้เข้าท่าแฮะ )
พอเด็กๆพูดครบกันทุกคนแล้วก็ย้ายไปที่ห้องประชุมเล็ก เด็กทั้งสามห้องมารวมกันยืนเรียงแถวเป่าขลุ่ยให้พวกแม่ๆฟัง แล้วแม่ๆก็ไปยืนเรียงแถวร้องเพลงให้กำลังใจลูกๆ.. ไอ้เจ้าเพลงนี่ครูเขาจะแจกเนื้อมาให้ก่อนแล้วค่ะ ให้มาฝึกซ้อมร้องที่บ้าน จริงๆมันไม่ได้ยากอะไรเพราะเป็นเพลงฮิตติดหู ไม่ยากตรงทำนองค่ะแต่เนื้อร้องนี่สิ ดันเป็นคันจิอีกต่างหาก ..
เจ้าตัวเล็กเขาก็ห่วงนะคะ กลัวว่าแม่จะร้องกับแม่คนอื่นๆไม่ได้ ถามว่าแม่.. ได้มั้ย? ป้าโซเลยบอก สบม. ลูก!! จะยากอะไรแม่ทำปากพะงาบๆไม่ออกเสียงก็สิ้นเรื่อง วะฮะฮ่า.. เรื่องอย่างนี้.. แล้วป้าโซก็ไปยืนอยู่หลังสุด ตรงไหนอ่านออกก็ร้องเสียงดังหน่อย ตรงไหนอ่านไม่ออกก็ทำปากพะงาบๆตามๆเขาไป ก้มหน้าลงต่ำกว่าปกติ ยกกระดาษเนื้อเพลงขึ้นบังปากซะหน่อยก็ฉลุยแล้ว..
และแล้วงานนี้ก็จบลงด้วยการให้ดอกทิวลิปเด็กๆคนละดอก..
Create Date : 11 มีนาคม 2552 |
Last Update : 16 มีนาคม 2552 22:37:41 น. |
|
8 comments
|
Counter : 1061 Pageviews. |
|
|
|