ผมเป็นผู้ใหญ่ครึ่งนึงแล้วคร้าบบบ..

ที่ญี่ปุ่นจะมีวันสำคัญต่างๆมากมาย บางวันนี่เป็นที่แปลกหูแปลกตาเพราะไม่เคยได้ยิน เช่นวันของผู้สูงอายุ วันแห่งความเป็นผู้ใหญ่ .. เป็นต้น


วันแห่งความเป็นผู้ใหญ่นี่ก็คือหนุ่มสาวที่มีอายุครบ 20 ปี เขาจะถือว่าเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว ถามปู่ (อะไรๆก็ปู่ เพราะปู่อยู่ติดบ้าน) ว่าเป็นผู้ใหญ่แล้วสามารถสูบบุหรี่ดื่มเหล้าได้เหรอค้า?? .. ปู่ตอบว่า นี่แน่ะนังลูกตะใภ้เอ๋ย.. อันว่าซิกาแล็ตกับน้ำเมานั้น เขากำหนดให้อายุเกิน 18 ปีขึ้น ถึงจะสะเดิ้บได้.. แต่อายุ 20 นี่สามารถเลือกตั้งได้จ้า.. ขอบคุณค่ะปู่


ที่เกริ่นเรื่องวันแห่งความเป็นผู้ใหญ่นี่ เพราะเจ้าตัวเล็กเขามีเทียบเชิญแม่ไปร่วมงานวันแห่งความเป็นผู้ใหญ่ครึ่งนึงค่ะ


จริงๆแล้วเจ้าวันนี่เขาไม่มีหรอกค่ะ แต่ทางร.ร.เขาจัดเป็นกิจกรรมพิเศษอย่างนึงให้เด็ก ไม่ได้มีทุกร.ร.นะคะ ป้าโซก็เพิ่งเคยได้ยินนี่แหละ .. เป็นผู้ใหญ่อายุ 20 ปี เพราะงั้นครึ่งนึงก็อายุ 10 ปีค่ะ


เริ่มจากทางร.ร.ให้เด็กเขียนข้อความถึงพ่อแม่ตัวเอง พร่ำรำพันว่าตั้งแต่ลืมตาดูโลกขึ้นมานี่ ประทับใจอะไรพ่อแม่บ้าง ได้รับอะไรจากพ่อแม่บ้าง แล้วก็เก็บเป็นความลับไม่ให้พ่อแม่ได้รับรู้ข้อความนี้ หลังจากส่งให้ครูตรวจปรู๊ฟก็เอามาท่องจำเพราะวันจริงที่พ่อแม่ไปดู จะต้องพูดปากเปล่า ซึ่งเจ้าตัวเล็กเขาเข้าไปท่องจำในส้วมค่ะ


พอถึงวันนั้น(ของเดือน.. อิอิ) ป้าโซก็หิ้วกล้องไปเก็บภาพ อยากจะรู้จังว่ามีอะไรพิเศษแปลกไปกว่าการดูการเรียนการสอนธรรมดา ป้าโซไปถึงก่อนเวลาสิบห้านาที ยังไม่มีแม่คนไหนไปเลยค่ะ เด็กๆกำลังอยู่ในเวลาพักหลังทานข้าวกลางวันเสร็จ เจ้าตัวเล็กเห็นแม่เข้าก็ทำตาโตถามว่ามาทำไมตอนนี้เร็วเกินไปนะ .. แล้วไง?? จะไล่แม่กลับบ้านก่อนเรอะ?

ป้าโซก็ไถลเดินไปดูผลงานของเขาที่แปะตามฝาห้องมั่ง หน้าห้องมั่ง พอได้เวลาก็เข้าไปยืนหลังห้องเรียน บรรดาแม่ๆก็ทยอยมา เด็กๆก็เริ่มเดินไปพูดหน้าชั้นตามลำดับหมายเลข เจ้าตัวเล็กเขาอยู่ลำดับที่ 20 เด็กบางคนก็พูดจาชัดเจน บางคนก็หงุมๆหงิมๆในคอฟังไม่ถนัด บางคนเกิดประหม่าลืมโฉนดซะงั้น.. ยืนบิดไปบิดมาครูต้องบอกให้ไปเอาโฉนดมากางอ่านได้..

พอถึงตาเจ้าตัวเล็ก วันนี้คำนับค่อนข้างสวยแฮะ ไม่เหมือนจิ้งจกผงกหัวอย่างทุกคราว แล้วก็เริ่มอารัมภบทสิบปีที่แม่ช่วยเลี้ยงดูทำอาหารให้กิน ทำโน่นทำนี่ให้ ขอบคุณนะคร้าบบบ.. แม่คงเหนื่อย ต่อจากนี้ไปเขาจะช่วยงานบ้านแม่บ้าง (เจ้าประคู้ณณณ ) พอโตแล้วก็จะทำงานเป็นคนขับชิงคันเซ็นแล้วจะเอาเงินมาให้แม่.. (เออ อันนี้เข้าท่าแฮะ )

พอเด็กๆพูดครบกันทุกคนแล้วก็ย้ายไปที่ห้องประชุมเล็ก เด็กทั้งสามห้องมารวมกันยืนเรียงแถวเป่าขลุ่ยให้พวกแม่ๆฟัง แล้วแม่ๆก็ไปยืนเรียงแถวร้องเพลงให้กำลังใจลูกๆ.. ไอ้เจ้าเพลงนี่ครูเขาจะแจกเนื้อมาให้ก่อนแล้วค่ะ ให้มาฝึกซ้อมร้องที่บ้าน จริงๆมันไม่ได้ยากอะไรเพราะเป็นเพลงฮิตติดหู ไม่ยากตรงทำนองค่ะแต่เนื้อร้องนี่สิ ดันเป็นคันจิอีกต่างหาก ..

เจ้าตัวเล็กเขาก็ห่วงนะคะ กลัวว่าแม่จะร้องกับแม่คนอื่นๆไม่ได้ ถามว่าแม่.. ได้มั้ย? ป้าโซเลยบอก สบม. ลูก!! จะยากอะไรแม่ทำปากพะงาบๆไม่ออกเสียงก็สิ้นเรื่อง วะฮะฮ่า.. เรื่องอย่างนี้.. แล้วป้าโซก็ไปยืนอยู่หลังสุด ตรงไหนอ่านออกก็ร้องเสียงดังหน่อย ตรงไหนอ่านไม่ออกก็ทำปากพะงาบๆตามๆเขาไป ก้มหน้าลงต่ำกว่าปกติ ยกกระดาษเนื้อเพลงขึ้นบังปากซะหน่อยก็ฉลุยแล้ว..

และแล้วงานนี้ก็จบลงด้วยการให้ดอกทิวลิปเด็กๆคนละดอก..




 

Create Date : 11 มีนาคม 2552
8 comments
Last Update : 16 มีนาคม 2552 22:37:41 น.
Counter : 1062 Pageviews.

 

อิอิ กิจกรรมของโรงเรียนญี่ปุ่นน่ารักดีนะ ประสานสัมพันธ์ภายในครอบครัว เรื่องดำน้ำป้าโซสามารถอยู่แระ

 

โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย 17 มีนาคม 2552 11:05:57 น.  

 

ยังไม่มีลูกค่ะ แต่ถ้ามีลูกแล้วลูกบอกแบบที่ลูกป้าโซบอก(โดยเฉพาะให้เงินแม่เนี่ย)
ดีใจตายเลย

อันนี้ไม่เกี่ยวกับหัวเรื่องบล๊อคนี้
แต่อยากขอบคุณป้าโซที่เขียนเรื่องเกี่ยวกับการหางานและการทำงานในญี่ปุ่น และคำแนะนำต่างๆมากๆเลยค่ะ ตอนนี้ได้งานทำแล้วเหมือนกันเมื่อก่อนไม่ค่อยมีความกล้า แต่พออ่านเรื่องที่ป้าโซเขียนแล้วทำให้มีกำลังใจค่ะขอบคุณมากๆค่ะ
ขอโทษด้วยที่เขียนลงในCommentไม่ได้เป็นสมาชิกก็เลยหลังไมค์ไม่ได้ค่ะ

 

โดย: อยู่อิบารากิค่าาาาา IP: 125.174.228.93 17 มีนาคม 2552 14:28:37 น.  

 

แวะมาทักทายป้าโซค่ะ เต้าป้าลิที่ฝากไว้ยังไม่เหี่ยวใช่ไหมคะ

^____^

 

โดย: ป้าลิ โนโลโก้ IP: 117.47.21.127 17 มีนาคม 2552 15:57:45 น.  

 

รรญี่ปุ่นกิจกรรมเยอะดีนะค่ะป้าโซ

 

โดย: ก้าวไปตามใจฝัน 18 มีนาคม 2552 9:24:23 น.  

 

ยินดีด้วยอย่างยิ่งค่ะคุณอยู่อิบารากิ..

ทุกอย่างต้องมีการเริ่มต้นค่ะ มันอาจจะยากในตอนแรกๆแต่แล้วก็จะชินไปเอง แล้วโลกทัศน์เราก็จะเปิดกว้างขึ้นอีกหน่อย อย่างน้อยก็ได้เพื่อนระบายอาการน้ำลายบูดเป็นฟองตอนอยู่กับบ้านเฉยๆละค่ะ

ยินดีจริงๆนะคะถ้าเรื่องที่ป้าโซพล่ามพอจะมีประโยชน์ให้กับใครได้บ้าง..

 

โดย: ป้าโซ 18 มีนาคม 2552 15:56:51 น.  

 

น่ารักจังค่ะป้าโซ โรงเรียนไทยน่าจะมีมั่งเนอะ

 

โดย: Goizd 4 เมษายน 2552 11:10:35 น.  

 

น่ารักจังค่ะ
โอ้โห ห้องเเรียนห้องนึง ในญี่ปุ่น มีนักเรียนเยอะเหมือนที่เมืองไทยเลยนะคะนี่ น่าจะประมาณ ๕๐ คนได้มังคะ เท่าที่ประมาณจากสายตา

ที่เเยอรมัน มีนักเรียน ประมาณ ๒๕ -๒๘ คน ต่อ ๑ ห้องเรียนเืท่านั้นเองค่ะ

 

โดย: บังเอิญสวย(ช่วยไม่ได้) 14 มิถุนายน 2552 3:54:41 น.  

 

มะ..มะ.. มาดามคะ??
ครือที่เอารูปมาลงนี่มันห้องประชุมเล็กนะคะ แล้วเด็กก็สามห้องรวมกัน

ห้องเรียนธรรมดามีนักเรียนประมาณสามสิบคนค้า.. มาด๊ามมม

 

โดย: ป้าโซ 14 มิถุนายน 2552 22:01:54 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ป้าโซ
Location :
คุรุเม่ ฟุกุโอกะ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]




สวัสดีค่ะ ..

ป้าโซอยู่อำเภอเล็กๆแห่งหนึ่งในจังหวัดฟุกุโอกะ ซึ่งอยู่ในเกาะคิวชู เกาะทางใต้ของญี่ปุ่น

เรื่องราวที่เล่าๆสู่กันฟังนี่ มาจากประสบการณ์ส่วนตัวซึ่งสอดแทรกความคิดเห็นเข้าไปด้วย อันไหนไม่เข้าทีก็อ่านผ่านๆไปละกันนะคะ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเวียนเข้ามาค่ะ
New Comments
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
11 มีนาคม 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ป้าโซ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.