คิดถึงญี่ปุ่นเนอะ


ปั่นจักรยานเล่น

คงจะโรแมนติคดีแท้ๆ

หุๆๆ

ก่อนอื่นขอบคุณมากครับที่เข้าไปอวยผมในบล๊อกอย่างยาว
กระผมขอน้อมรับไว้ทั้งหมดโดยไม่เขินอายครับ 555+

ผมคิดอยู่เสมอว่าเวลาที่คนคนหนึ่งเขียนบล๊อกขึ้นมา เขาก็ต้องอยากให้คนอื่นอ่านนี่นา
เพราะฉะนั้นผมไม่เคยสักครั้งที่จะเข้าไปแล้วทิ้งข้อความว่า
แวะมาทักทายตอนบ่ายครับ หรือ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะครับ
คงเพราะผมเป็นคนชอบอ่านด้วยมั้ง แล้วก็สนใจที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ
เพราะฉะนั้นการอ่านบล๊อกและให้ความเห็นจึงไม่ใช่สิ่งมากเกินความสามารถของผม
แต่บางทีมันขโมยเวลาผมไปมากพอดูเหมือนกัน
ดังนั้นถ้าผมไม่ว่างผมก็ไม่ไปเยี่ยมครับ สังเกตได้ว่าบางทีผมจะหายไปเป็นอาทิตย์ก็มี

อ่านบล๊อกนี้ที่เล่าถึงการซ่อมและการซื้อใหม่ แต่ผมสนใจประเด็นเกี่ยวกับอุบัติเหตุมากกว่า
ผมว่าอุบัติเหตุเป็นสิ่งไม่คาดฝันก็จริง แต่สามารถหลีกเลี่ยงได้โดยการไม่ประมาท
ไม่ว่าจะเป็นรถกับรถ รถกับคน หรือ คนกับคน ก็ต้องระวังไม่ให้ชนกันทั้งสองฝ่าย
ผมอ่านเรื่องนี้แล้วนึกถึงอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับตัวเองครับ
เคยเขียนเล่าไว้ที่บล๊อกนานแล้ว ไม่อยากลอกมาวาง เดี๋ยวมันจะยาวไปกว่านี้
ป้าโซคลิกไปอ่านเองละกันนะครับ อยู่หัวข้อที่ 15 ครับ -> อุบัติเหตุ <-

แวะมาเยี่ยม...สวัสดีครับ

อ่านจนจบเลยทุกตัวอักษร หน้าบล๊อคนี้โบอ่านแล้วฮากับคำที่ป้าโซใช้มาก ๆ ป้าโซคิดได้ยังไง ฮ่า ๆๆๆ ไม่รู้ว่าป้าโซมีลูกชายคนโตม ห้าแล้ว เอาช่าชิน มามิเตะคุดาไซ หน่อยป้าโซ โบอะมีบ่อยเลย เวลาปั่นจักรยานกับป๊าจะหงุดหงิดป๊ามาก ๆ ปั่นไปเรื่อย โบนี่กลัวรถชนป๊ามาก โกรธกันบ่อยเลย คือเขาก็จะเข้าใจว่ารถมันไม่ชนเราหรอก แต่โบอะกลัวอะดิ เวลาเดินด้วย เหมือนลุงเลยอะป้าโซ เดินไปโน้น โบต้องวิ่งไปชกข้อมือ ให้เดินเข้ามาข้างในหน่อย กลัวรถมันเชียวเอา หงุดหงิดทุกทีเลยเวลาปั่นจักรยานไปข้างนอกกับป๊าอะ

เพิ่งรู้ว่าลุงมีเบนซ์ประจำตัวขี่ไป-กลับสมัยเรียนมัธยม โอ้ นานปีมากแล้วนะครับ น่าจะเก็บซากเอาไว้แม้จะขี่ไม่ได้ 5 5 5 5 พูดคล้ายๆกับ ญี่ปุ่นมีบ้านหลังใหญ่เนาะ งั้น ขออภัยละกัน

อยากพูดถึง ของมือสองในญี่ปุ่น ผมซื้อครับ อย่างเสื้อกันหนาว ดูยังใหม่มากทีเดียว สีก็ยังสวยเหมือนใหม่ ทำไมเจ้าของนำออกมาเปิดท้ายขายของก็ไม่รู้ เมื่อซื้อแล้ว เขายังจะแถมกาต้มน้ำไฟฟ้าที่ตกรุ่น ให้ผมฟรีด้วย ผมบอกว่า ผมอยู่โรงแรม ในโรงแรมมีให้ใช้อยู่แล้ว ครั้นจะนำกลับเมืองไทย ก็กลัวหนัก เป็นจริงอย่างที่ป้าโซ ว่าเลย เครื่องใช้ไฟฟ้า เครื่องใช้อีเล็กทรอนิกส์ เมืองญี่ปุ่นเขาจะซื้อใหม่ เขาจะไม่ค่อยซ่อม

ประสบการณ์สักหนึ่งปีที่ผ่านมาของผมเอง ผมยังจำอยู่เลย วันนั้นค่อนข้างจะสายของเวลาเข้างาน ก็รีบขับรถออกไป บึ่งในซอยนิดๆเพราะซอยว่าง พอจะเลี้ยวที่ปากซอยเท่านั้น ผมก็เหยียบเบรคเต็มที่ เพราะมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งขี่ผ่านหน้า ขี่จากขวาไปซ้าย เสียงเบรคทำเอาคนขี่มอเตอร์ไซค์ตกใจ ล้อรถเซแซดๆ เขาหันมามองรถผม แต่มอเตอร์ไซค์ยังขี่ไปเรื่อยๆ สักครู่ผมก็เห็นรถเขาล้ม ห่างไปจากปากซอยที่ผมจะออกราว10 เมตร โชคดีเขาปลอดภัย เห็นยกรถขึ้น ผมก็เลี้ยวรถออกถนนไปทางขวามือ แต่ใจก็เต้นตึ๊กตั๊ก ตั้งแต่เช้าวันนั้นจนถึงวันนี้

ณ บัดนาว ยังเกรงจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำ ก็เลยมีสติขับรถช้าทุกวัน ยกเว้นถนนใด ว่างจริงๆ


อ้อ เพิ่งจะรู้ว่าป้าโซ มีลูกชายน่ารักสองหนุ่ม อ่านในบล็อกข้างบน คาดว่าลูกคนโตคงจะฟังภาษาไทยออก ส่วนพ่อหรือลุง คงจะพูดกับลูกด้วยภาษาท้องถิ่น

ป้าโซ มีลูกอยู่ม. 4 แล้วเหรอเนี่ย ป้าโซอายุเท่าไหร่เอ่ย มีลูกตอนยังสาวหรือว่าจะแก่กว่าป้าเดซี่เนี่ย

อ่ะ อ่ะ เข้าเรื่อง....อยู่ฮ่องกงก็ไม่ซ่อมเหมือนกันหละป้าโซ มีพริ้นเตอร์อยู่อัน เพิ่งซื้อมาไม่นาน แต่ว่าไม่ค่อยได้ใช้ พอจะใช้ เอาพริ้นท์ไม่ได้ ป้าเดซี่ต้องใช้ทำงานแปลที่บ้าน คิดอยู่ว่าจะซ่อมดีหรือเปล่า พอเห็นเครื่องใหม่ ราคาแค่ 400-500 เหรียญ ซื้อใหม่ดีกว่า ตอนนี้มีพริ้นท์เตอร์อยู่ที่บ้านสองเครื่อง บ้านยิ่งเล็ก ๆ อยู่ เฮ้อ

เห็นด้วยเรื่องรถกลัวคนเนอะป้าเนอะ ข้ามทางม้าลายที่เจอซ้ายผ่านตลอดอ่ะ ถ้าอยู่เมืองไทย ต้องรอให้รถไปก่อน ไปญี่ปุ่นรถปล่อยให้เราเดินเยื้องย่างไปก่อนอย่างใจเย็น รู้สึกเหมือนอยู่ในยุโรปก็ไม่ปาน วัฒนธรรมเค้าน่ารักอ่ะป้า

หวัดดียามเกือบดึกจ้าป้าโซ

ป้า ๆ จักรยานราคาหมื่นเยนเนี่ย มันตกเป็นเงินไทยประมาณเท่าไรอะ ราคานี้แบบฟูลอ็อฟชั่นเลยไหม หรือว่าแค่ธรรมดา ๆ อยากรู๊อยากรู้ บอกทีเหอะ จักรยานพลที่ปักกิ่ง ตอนที่ซื้อเมื่อปีที่แล้วราคาตกประมาณ สองพันกว่าบาทถึงสามพันนะไม่แน่ใจ อันนี้แบบธรรมดาสามัญ ไม่มีอะไรพิเศษเลยนะ ที่นี่มีปัญหาจักรยานใหม่หายเยอะมั้ง คนเลยไม่ค่อยซื้อดีเท่าไรนัก (อันนี้เพื่อนที่เคยอยู่ก่อนเค้าบอกมานะ)

ที่นี่รถจักรยานต้องระวังคน พลเคยขี่ ๆ ไปคนเดินเต็มถนนกดกริ่ง กริ๊ง ๆ ท่าน ๆ ทั้งหลายยังไม่หันหน้ามามองจักรยานสักนิดเลย คิดดูเหอะว่าทางจะให้ไปก็ไม่มี คือไม่มองเราก็ไม่เท่าไรหรอก แต่ไม่หลบเนี่ยสิ มันน่าโมโหจริง ๆ ชิส์ วันหลังจะขี่ชนคนจีนให้หกล้มหกลุกเลยคอยดูนะ จะได้มีประสบการณ์การณ์กับตำรวจเมืองจีนมาเล่าให้ฟังไงป้า ดีไหม คิดไปคิดมาไม่เอาดีกว่า ขี่ไปหลบคนไปเหมือนเดิมนะดีแล้ว

ปอลอ อายุจักรยานนะมันมากกว่าเจ้าตัวโตป้าอีกใช่ไหมนะ แหม ตั้งแต่ลุงยังเรียนมัธยม ไม่อยากจะนึกเลยว่าจักรยานอายุเท่าไร

ป้าขา ขอบคุณที่เอ็นดูนาโอมินะคะ


โชคดีที่พี่คนใหญ่ไม่เป็นอะไรนะคะ ถือเสียว่าฟาดเคราะห์ค่ะ

ว่าแต่ค่ารถเบนส์ แพงโหดจังนะคะอิอิ(แต่โชคดีได้คนใหม่)

ถ้าเป็นผู้ใหญ่ก็จะมีวุฒิภาวะและประสบการณ์มากกว่าเด็กอ่ะเนอะ จะตัดสินใจได้ดีกว่า ...เก่งเคยขับรถยนต์ตอน ม. 4 ไปว่ายน้ำกับเพื่อน ขากลับบอกแม่จะไปส่งเพื่อนแค่ปากซอยแม่บอกอย่าไปไกลนะ ขับรถยังไม่แข็งใบขับขี่ยังไม่มี ปากบอกค่ะๆ แต่นึกในใจไม่เป็นไรๆ แต่นู่นขับไปไกลกว่า 15 กิโลเมตร ขากลับ ดันชนกับรถคันหนึ่ง ชนเสร็จเงยขึ้นมาเห็นหมวกตำรวจวางอยู่ที่รถเค้า ชนกับใครไม่ชนดันชนกับรถตำรวจ 555 เสียค่าซ่อมรถตัวเองรถเค้า แสนกว่าบาท ตั้งแต่นั้นมา เอาเรื่องนี้ไปสอนนักเรียนประจำค่ะ ว่า อย่าคิดว่าไม่เป็นไร เพราะเวลาเป็นมาแล้วเด็กจะรับผิดชอบอะไรไม่ได้เลย......

ป้าโซจ๋า.... ก่อนทานกินยารึยัง เดี๋ยวไม่หายนะ(แอบมากระซิบเบาๆ กลัวป้าโซตื่น อิ อิ)

เค้าเคยเห็นลูกชายคนโตป้าโซแล้วละ ในบล๊อกเคโระเกะไงป้า....ใช่ป่ะ ใส่เสื้อจี๋จ้มด้วยถ้าจำไม่ผิด

เพราะตั้งแต่เข้ามาทำความรู้จักกับป้าโซแรกๆ ป้าก็เข้าไปอ่านบล๊อก "เมนูทนกิน" ของป้าโซทุกบล๊อกเลย แล้วมันทนกินตรงไหนป้า น่ากินทั้งนั้นเลย และจะบอกความจริงให้ว่าป้าแอ๊กเนี่ยทำอาหารตามป้าโซหลายอย่างแล้วค่ะ ตั้งแต่เคโระเกะ หมี่เย็น โอะยะโกะด้ง อร่อยทุกเมนูเลยค่ะป้า(ถ้าไม่เชื่อจะเอารูปมาให้ดูก็ได้) ชอบป้าทำอาหาร เพราะไม่ยาก เครื่องไม่เยอะ แต่ทำออกมาแล้วอร่อย

เอ่อ....ป้าโซให้มาช่วยจ่ายค่าจักรยานไม่ใช่เหรอ.... พล่ามแต่เรื่องกินนิ

เปลี่ยนโหมดละกัน....ป้าโซเลี้ยงลูกแบบนี้ดีจังค่ะ สื่อสารภาษาไทยกับแม่ได้เป็นเรื่องเป็นราว เห็นลูกครึ่งบางคน รู้ภาษาไทยแค่ทำทักทายแค่นั้นเอง ยังแอบนึกเสียดาย ว่าเค้าได้เปรียบกว่าคนอื่น ที่เกิดมากับเจ้าของภาษาถึงสองภาษาแต่เลือกใช้แค่ภาษาเดียว เฮ้ย....เค้าให้มาคุยเรื่องจักรยาน

ขึ้นบรรทัดใหม่อีกที คราวนี้จักรยานแล้วจ้ะ อ่านแล้วเรื่องต้องซ่อมต้องซื้อยังไม่เท่าไหร่นะป้า แต่ห่วงหลานมากกว่า หากแม่สาวนางนั้น เสยหลานแรงกว่านี้ล่ะ จักรยานเรายังซ่อมได้นะป้าโซ แต่ก็ดีแล้วค่ะที่เตือนเค้าให้รู้จักแก้ไขเหตุการณ์เฉพาะหน้า ป้าว่านะครั้งนี้เค้าก็คงจำไปอีกนานเลย

ที่ญี่ปุ่นกับยุโรปนี่เหมือนกันเลยเรื่องรถกลัวคน และของเสียไม่ซ่อม ทิ้งกันลูกเดียว ตอนแรกป้าก็ไม่เข้าใจว่าทำไมคนทางนี้ฟุ่มเฟือยจัง อะไรเสียก็ทิ้ง แต่พอเจอเข้ากับตัวเอง ถึงได้รู้ว่าค่าแรงที่นี่จ่ายด้วยทองคำ....เหอ เหอ ซื้อใหม่ดีกว่า

ชอบความรับผิดชอบของร้านจักรยานอ่ะค่ะ เป็นบ้านเราน่ะรึ โดนฟันหัวแบะแล้ว.... เหมือนที่อิตาลี่ ขนาดคนยุโรปเค้าว่าคนอิตาเลี่ยนขี้โกง แต่ที่ป้าเจอๆมา คนค้าขายเค้าก็มีจรรยาบรรณของเค้านะ ป้าเคยไปซื้อครีมบำรุงกระเป๋าหลังจากซื้อกระเป๋าใหม่ ไปอ่านในเวบนึงเค้าแนะนำว่าต้องใช้ครีมบำรุง ต้องใช้สเปรย์กันน้ำ นั่น นู่น นี่ ป้าก็จดๆๆไปซื้อ คนขายก็ถามว่าจะเอาไปใช้กับหนังอะไร พอเราบอกไป เค้าก็บอกว่าหนังแบบนี้ไม่ต้องใช้ครีมบำรุง ใช้ผ้านุ่มๆเช็ดก็เงาแล้ว สเปรย์ก็ไม่ต้อง จะกันน้ำทำไม เธอคงไม่หิ้วกระเป๋าฝ่าสายฝนหรอก หรือโดนละออกนิดหน่อยก็เอาผ้าเช็ดก็พอแล้ว ไม่ต้องซื้อไปหรอก เพราะมันไม่จำเป็น....เออ เข้าท่าแฮะ ค้าขายแบบนี้เจ๋งมาก

ชักจะยาวแระ (เป็นอะไรไม่รู้ชอบมาพล่ามที่บล๊อกป้าโซ) ไปดีกว่า....เดี๋ยวป้าโซจะว่า อิป้านี่มาเมื่อไหร่ เปลืองพื้นที่ทุกที

^
^
หง่ะ....จะเขียนว่า ก่อนนอนทานกินยารึยัง
ดันตกคำว่านอนไปซะงั้น มือไว้ใจเร็ว(ในบางครั้ง)ไปหน่อย ฮี่ ฮี่

เข้ามากวาดเศษหน้าตัวเองเงียบๆ แหม นึกว่าเนียนสวยแล้วเชียวนะ

แล้วก็ย่องออกไปอย่างเบาๆ ฮ่า ฮ่า

ถูกต้องค่ะ 55 เป็นรองผู้อำนวยการเขตพื้นที่การศึกษาค่ะ ก็เลยคาดหวังอยากให้ลูกสาวเป็นผู้บริหารเช่นกัน เฮ้ออออออ

วันนี้ ก็อดทานครับ

ไม่มาขาย

มาหาป้าโซด้วยความคิดถึงโดยมิอาจจะทนทานไหว.ฮ่าๆๆ
แต่เดี๋ยวจะมาใหม่ ไปดูจันทร์ฉายก่อนนะฮะ

อ่านมาทั้งหมด พรานีคิดได้อย่างเดียวค่ะ

งานนี้ เดี๋ยวมีอุบัติเหตุรักตามมาแน่ๆๆๆ

อ้าว โห่ ฮิ้ววววววววว.....

เข้ามาเยี่ยม หลังเที่ยงคืนเมืองไทยนิดหน่อย ทางชิโกกุ อาจจะเริ่มเช้าวันเสาร์แล้ว วันนี้ป้าโซ ต้องไปทำงานมั๊ย?

ป้าโซๆ ที่บ้านป้าโซพูดภาษาท้องถิ่นป่าวค่ะ หรือ ภาษากลาง ? ถ้าพูดภาษาท้องถิ่นได้นี่ เก่งงมากเลยอะ แบบงงว่าพูดอะไร

อยากให้เมืองไทยมีโอกาสได้ขี่ซักขะยานไปทำงานมั่งนะป้านะ

ที่นั่นคงฝุ่นไม่เยอะเท่าที่นี่อะนะ

ลูกป้าทั้งสองคนพูดไทยกะป้าได้เหรอ เก่งจัง...

เราว่าจำเป็นนะ ภาษาไทยเป็นภาษาที่ยาก ถือว่าเป็นผลประโยชน์ของ cross culture

ว่าแล้วนึกถึง ไทเกอร์ วู้ดส์ ท่าทางเขาไม่สนใจความเป็นไทยเลยนะ คงเป็นที่แม่เขาแหละ