พบหนังสือเคลือบยาพิษ 3 เล่ม  นวนิยายหนังสือมรณะ Aristotle ของ Umberto Eco ในปี 1980 ชื่อ The Name of The Rose ที่เล่าเรื่องราวบาทหลวง Benedictine ที่วิกลจริต/บ้าคลั่ง ที่ใช้หนังสือเล่มนี้สร้างความหายนะให้กับบาทหลวงในอารามอิตาลี ในศตวรรษที่ 14 เพราะหนังสือเล่มนี้จะฆ่าผู้อ่านทุกคนที่เลียนิ้วมือ เมื่อพยายามพลิก/เปิดหน้าหนังสือที่เคลือบยาพิษ เรื่องราวเหล่านี้เคยเกิดขึ้นจริงหรือไม่ หนังสือเคลือบยาพิษ   งานวิจัยล่าสุดของคณาจารย์ University of Southern Denmark พบว่า มีหนังสือ 3 เล่ม ซึ่งเป็นหนังสือเก่าแก่หายากมาก หัวข้อเรื่องประวัติศาสตร์ต่าง ๆ เป็นงานสะสมของห้องสมุด University of Southern Denmarks library พบว่ามีสารหนูจำนวนมากที่เคลือบอยู่บนหน้าปกหนังสือ หนังสือเหล่านี้ผลิตขึ้นมาในศตวรรษที่ 16 และ 17 คุณสมบัติของการเป็นพิษบนหนังสือเหล่านี้ ถูกตรวจพบโดยการวิเคราะห์ X-ray fluorescence analyses (Micro-XRF) เทคโนโลยีนี้จะแสดงสเปกตรัมองค์ประกอบของสารเคมีวัตถุ ด้วยการวิเคราะห์คุณลักษณะของรังสีชั้นที่ 2 ที่ปลดปล่อยออกมาจากรงควัตถุ ในช่วงการฉายแสงอย่างแรงจากเครื่อง X-ray ที่ใช้เทคโนโลยี Micro-XRF ซึ่งมีการใช้งานกันอย่างแพร่หลายในด้านโบราณคดีและงานศิลปะ เพื่อตรวจสอบองค์ประกอบทางสารเคมีของเครื่องปั้นดินเผาและภาพวาด  สีเขียวแวววาว เหตุผลที่ต้องนำหนังสือหายากจำนวน 3 เล่มนี้ ไปยังห้องทดลองเพื่อทำการเอ็กซ์เรย์ เพราะบรรณารักษ์ห้องสมุดพบว่า มีเศษชิ้นส่วนต้นฉบับหนังสือยุคกลาง เช่น สำเนาของกฎหมายโรมัน และกฎหมายบัญญัติ ถูกนำมาใช้ซ้ำอีกครั้งเพื่อทำหน้าปกหนังสือเหล่านี้ ทั้งนี้ยังมีบันทึกในอดีตที่ระบุไว้ว่า ปกหุ้มหนังสือและรองในหนังสือ ในยุโรปช่วงศตวรรษที่ 16 และ 17 มักจะนิยมใช้กระดาษเก่ามา Reuse ใช้ซ้ำอีกครั้ง หลังจากที่นักวิจัยพยายามจะระบุว่า ข้อความภาษาละตินด้านใน หรืออย่างน้อยก็ให้อ่านเนื้อหาบางส่วนได้ แต่แล้วก็พบว่าข้อความภาษาละตินในปกของหนังสือทั้ง 3 เล่ม อ่านได้ยากมากเพราะมีสีเขียวทีบแสงมาก จนปิดบังตัวหนังสือที่เขียนด้วยลายมือยุคเก่า ดังนั้น นักวิจัยจึงต้องนำหนังสือเหล่านี้ไปยังห้องแล็บ โดยมีแนวคิดว่า จะทำการกรองผ่านชั้นของสีโดยใช้ micro-XRF และมุ่งเน้นไปที่องค์ประกอบทางเคมีของหมึกด้านล่าง เช่น เหล็กและแคลเซียม โดยหวังว่าจะทำให้นักวิจัย จะสามารถอ่านตัวอักษรออกได้มากขึ้น แต่ผลการวิเคราะห์ XRF พบว่าชั้นเม็ดสีเขียวเป็นสารหนู Arsenic สารเคมีนี้เป็นหนึ่งในสารที่เป็นพิษมากที่สุดในโลก และการสัมผัสสารหนู อาจนำไปสู่อาการข้างเคียงต่าง ๆ อาการเป็นพิษ การพัฒนาของมะเร็ง และนำไปสู่ความตาย สารหนู (As) เป็น Metalloid ธาตุกึ่งโลหะ ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติอย่างแพร่หลาย ในธรรมชาติสารหนูมักจะปะปนเข้ากับธาตุอื่น ๆ เช่น คาร์บอนและไฮโดรเจน ที่เรียกว่าสารหนูอินทรีย์ สารหนูอนินทรีย์สารหนูอาจเกิดขึ้นในรูปแบบโลหะบริสุทธิ์ รวมทั้งสารประกอบตัวแปรที่เป็นอันตรายมากยิ่งกว่า ความเป็นพิษของสารหนูไม่ลดลงตามระยะเวลา อาการต่าง ๆ ของการเป็นพิษจากสารหนู ได้แก่ อาการท้องร่วง กระเพาะอาหารระคายเคือง ท้องเสีย ท้องร่วง การเปลี่ยนแปลงของผิวหนัง และการระคายเคืองของปอด ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับชนิดสารหนูและระยะเวลาที่สัมผัสกับสารหนู  อุบัติเหตุจากสารพิษ และสภาพสีเขียว ในปี 1859 © Wellcome Collection, CC BY-SA สีเขียวที่อยู่บนปกหนังสือทั้ง 3 เล่มนี้ เป็นสีเขียวปารีส Paris green copper(II) acetate triarsenite กับ copper (II) acetoarsenite Cu (C₂H₃O₂) ₂· 3Cu (AsO₂) ₂ ที่รู้จักกันและเรียกว่า สีเขียวมรกต เพราะเป็นสีเขียวที่สะดุดตาคล้ายคลึงกับสีอัญมณียอดนิยม   โดยเฉพาะอย่างยิ่งในศตวรรษที่ 19 สีจากสารหนู - เป็นผงผลึกละเอียด ผลิตได้ง่ายและมีการใช้กันอย่างแพร่หลาย มีการใช้งานกันหลากหลายวัตถุประสงค์ ขนาดของผงที่บดละเอียดเหมือนผงแป้ง มีผลต่อการปรับแต่งสี ตามที่ยังเห็นได้ในภาพสีน้ำมันและแลคเกอร์ ผงสารหนูที่มีขนาดใหญ่(ไม่ละเอียด) จะทำให้เกิดสีเขียวคล้ำขึ้น ผงสารหนูเม็ดเล็กกว่าจะมีสีเขียวอ่อน เม็ดสีเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันดีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง สำหรับการสร้างความเข้มของสี และความต้านทาน/ทนทานต่อการซีดจาง เม็ดสีในอดีต การผลิตสีเขียวปารีส เชิงอุตสาหกรรมเริ่มต้นในยุโรปในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 จิตรกร Impressionist และ Post-impressionist มักจะใช้สีที่แตกต่างกัน เพื่อสร้างผลงานชิ้นเอก ผลงานที่เร้าใจของจิตรกร นั่นหมายความว่า ภาพวาดในพิพิธภัณฑ์หลายชิ้นในปัจจุบันยังมีพิษอยู่ ในช่วงนิยมสีเขียวปารีส จึงมีการใช้สีนี้กันอย่างแพร่หลายมาก ใช้กันในทุกประเภทของวัสดุ เสื้อผ้า แม้กระทั่งปกหนังสือ ก็มักจะเคลือบสีเขียวปารีสสีเขียว เพื่อความงดงาม แน่นอนการที่ผิวหนังสัมผัสสารหนูอย่างต่อเนื่อง จึงนำไปสู่อาการต่าง ๆ ที่เกิดจากพิษของสารหนู  Paris Green Chris Goulet/Wikimedia Commons, CC BY-SA ต่อมา ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 19 อาการเป็นพิษของสารหนู จึงเป็นที่รู้จักกันทั่วไป และผงฝุ่นสารหนูที่ใช้ผสมเป็นสีต่าง ๆ ก็เลิกใช้งานไป เพราะมีการค้นพบสีเขียวปารีสจากวัตถุอื่นทดแทนได้ จึงมีการนำไปใช้ในงานจิตรกรและอุตสาหกรรมสิ่งทอ แต่สีเขียวปารีส/สารหนูกลับนำไปใช้เป็นสารกำจัดศัตรูพืชในพื้นที่เพาะปลูก เพราะได้ผลดีกว่าสารเคมีชนิดอื่น ๆ ในกรณีที่หนังสือทั้ง 3 เล่มที่มีการใช้สารหนู คงไม่ใช่ใช้เพื่อความสวยงามแต่อย่างใด คำอธิบายที่เป็นไปได้คือ การประยุกต์ใช้ ซึ่งมีความเป็นไปได้ในศตวรรษที่ 19 สีเขียวปารีสในหนังสือเก่าที่พบนั้น อาจใช้เพื่อป้องกันแมลงหรือสัตว์ที่เป็นอันตรายต่อหนังสือ  Wilhelm Grimm (ซ้าย) กับ Jacob Grimm ในปี 1856 วาดโดย Elisabeth Jerichau-Baumann ผู้รวบรวมและเรียบเรียงนิทานพื้นบ้าน ภายใต้สภาพแวดล้อมบางอย่างของสารหนู เช่น arsenates และ arsenites อาจเปลี่ยนองค์ประกอบย่อยลงเป็น arsine (AsH₃) ซึ่งเป็นก๊าซพิษที่มีกลิ่นคล้ายกลิ่นกระเทียม นิทานของ Grimm ที่มีเรื่องราวที่น่ากลัวของ green Victorian wallpapers กระดาษปิดผนังสีเขียวแบบวิกตอเรีย ที่คร่าชีวิตเด็กในห้องนอน จึงเป็นเรื่องที่มีเค้าโครงจากเรื่องจริง ทำให้ตอนนี้ทางบรรณารักษ์ได้แยกหนังสือ 3 เล่มนี้ นำไปเก็บรักษาไว้ในกล่องกระดาษพร้อมกับป้ายเตือนอันตราย ทั้งยังมีแผนการที่จะทำเป็นหนังสือดิจิตอลออีกจำนวนหลายเล่ม เพื่อลดอันตรายต่าง ๆ ที่อาจจะเกิดจากหนังสือได้  The Arsenic Waltz. © Wellcome Collection, CC BY-SA เรียบเรียง/ที่มา https://bit.ly/2KzZnt0 https://bit.ly/2yYxSIo https://dailym.ai/2KBd2QR  บันทึกสั่งตายของ Marie Curie ภาพเพิ่มเติม  Fig. 1 Leiden, University Library, 583, งานพิมพ์ (ศตวรรษที่ 16) พร้อมกับเศษชิ้นส่วนเอกสารยุคกลางภายใน (ศตวรรษที่ 12) © EK  Fig. 2 Leiden, University Library, เศษชิ้นส่วนจากเอกสารสะสม BPL collection © Julie Somers Source  Fig. 3 Rembrandt, Old Man with a Beard (ซ้าย) และภาพวาดตนเอง (ขวา) ที่ซ่อนอยู่ด้านล่างชั้นสี  Fig. 4 The MA-XRF-เครื่อง scanner พัฒนาโดย Joris Dik กับทีมงานที่ Delft University © EK  Fig. 5 The head of the MA-XRF scanner ขณะทำงานตรวจสอบหนังสือศตวรรษที่ 16 Leiden, University Library, 617 F 19  Fig. 8 Leiden, University Library, 180 E 18: เศษชิ้นส่วนเอกสารขนาดใหญ่ภายในชั้นที่ปกปิด © Anna Käyhkö  Martin Engelbrecht งานลงสีด้วยมือ dominotière หรือลายพิมพ์ผ้า/กระดาษ พร้อมกับชุดสวมใส่ตัวอย่างลาย Wallpaper (Germany, 173540) (งานสะสม Bibliothèque des Arts Décoratifs, Paris)  เครื่องจักรผลิต Wallpaper ที่พิมพ์สีได้ด้วย คิดค้นโดย Charles Potter ในปี 1839 อุตสาหกรรมนี้แพร่หลายมากใน Victorian Englands Peak District (งานสะสมส่วนตัว)  วารสารทางการแพทย์ฝรั่งเศส ปี 1859 ภาพประกอบอธิบายถึงอันตรายจากสารหนู ที่มีสาเหตุมาจากการปนเปื้อนจากผงสารหนู ทำให้ผิวหนังเปลี่ยนสี อาการพิษที่มีผลต่อเส้นเลือดและปรากฏร่องรอยสีเขียวขึ้นมา ลักษณะเฉพาะของผิวหนัง กระเนื้อขนาดเล็ก และ รอยด่างดำหลังอาการอักเสบ (งานสะสม Wellcome Library ใน London)  นี่คืออาการหลังจากกินยาชั้นเยี่ยม ARSENIC การ์ตูนอังกฤษในปี 1850 เจ้าแห่งความตายโผล่ขึ้นด้านหลังผู้ป่วย ที่มีผลข้างเคียงจากการกินยาที่มีส่วนผสมสารหนู (งานสะสม Wellcome Library ใน London)  Pages from Bitten by Witch Fever (© the author for Hyperallergic)  Pages from Bitten by Witch Fever (© the author for Hyperallergic)  Grid of wallpaper by C. E. & J. G. Potter, Lancashire, UK (1856); James Boswell, Dublin, Ireland (1846); Christopher Dresser for William Cooke, Leeds, UK (1860); C. E. & J. G. Potter, Lancashire, UK (1856) (© 2016 Crown Copyright)  Wallpaper by Corbière, Son & Brindle, London, UK (1879) (© 2016 Crown Copyright)  Grid of wallpaper by Heywood, Higginbottom, Smith & Company, Manchester, UK (1857); C. E. & J. G. Potter, Lancashire, UK (1856); Corbière, Son & Brindle, London, UK (1877); Jules Desfossé, Paris, France (1880) (© 2016 Crown Copyright)  Wallpaper by John Todd Merrick & Company, London, UK (1845) (© 2016 Crown Copyright)  Grid of wallpaper by Christopher Dresser for William Cooke, Leeds, UK (1862); Christopher Dresser for William Cooke, Leeds, UK (1862); Christopher Dresser for William Cooke, Leeds, UK (1862); Christopher Dresser for Jeffrey & Company, London, UK (1863) (© 2016 Crown Copyright)  Wallpaper by Scott, Cuthbertson & Company, London, UK (1874) (© 2016 Crown Copyright)  Grid of wallpaper by Christopher Dresser for William Woollams & Company, London, UK (1863); Lightbown, Aspinall & Company, Lancashire, UK (1881); William Cooke, Leeds, UK (1880); Christopher Dresser for Jeffrey & Company, London, UK (1863); Alexander J. Duff, London, UK (1880); William Cooke, Leeds, UK (1880); William Cooke, Leeds, UK (1880); James Toleman, London, UK (1856) (© 2016 Crown Copyright)  Wallper by Jules Desfossé, Paris, France (1879) (© 2016 Crown Copyright)  Wallpaper by Corbière, Son & Brindle, London (1877) (© 2016 Crown Copyright)
เลี่ยงไม่อ่านมานาน
เพราะรู้สึกว่ามันน่ากลัว แล้วมันก็น่ากลัวจริงๆ กว่าวิทยาการจะก้าวหน้า จนสามารถระบุได้ว่าสิ่งใดมีพิษ ก็ใช้เวลานาน และก็คงยังมีอีกหลายอย่าง ที่จะต้องค่อยๆ พบเจอต่อไป โดย: เพรางาย
 วันที่: 4 กรกฎาคม 2561 เวลา:17:42:14 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
แต่เรื่องราวด้านล่าง น่ากลัว