แมงกะพรุนห่วงโซ่อาหารที่สำคัญในท้องทะเล Penguin-mounted video shows penguins eating jellyfish 1.  ในอดีต นักชีววิทยาทางทะเลเชื่อว่า แมงกะพรุนมีแคลลอรี่น้อยมากในห่วงโซ่อาหาร Credit : Hassan Ammar/Associated Press นักวิทยาศาสตร์เคยตั้งข้อสันนิษฐานไว้นานแล้วว่า มีสัตว์น้ำจำนวนน้อยชนิดมากที่กิน แมงกะพรุน เป็นอาหาร แต่ผลการวิจัยล่าสุดนี้ชี้ให้เห็นว่า แมงกะพรุนอาจเป็นอาหารสำคัญของสัตว์น้ำในมหาสมุทร เพราะโดยทั่วไปแล้ว สำหรับพวกปลาที่หิวโหยแล้ว การหาแมงกะพรุนกินเป็นอาหาร น่าจะเป็นเรื่องที่ผิดหวังได้อย่างมาก เพราะตัวแมงกะพรุนประกอบด้วยน้ำถึง 95% ทำให้แมงกะพรุนมีแคลลอรี่เพียง 5 แคลลอรี่เท่านั้น หรือ ราวหนึ่งในสามของปริมาณผักชีฝรั่งหนึ่งถ้วย จากข้อมูลดังกล่าวเบื้องต้น ทำให้นักชีววิทยาทางทะเลต่างคิดว่า แมงกะพรุนจึงเป็นแหล่งอาหาร ที่ไม่สำคัญของสัตว์น้ำในมหาสมุทร เพราะคิดว่าสัตว์ทะเลชนิดอื่น ๆ อาจจะไม่ค่อยใส่ใจกับการกินพวกแมงกะพรุน แต่ความคิดนี้ต้องสิ้นสุดลง เพราะมันคือ ห่วงโซ่อาหารที่สำคัญในมหาสมุทร " ในอดีตพวกมันถูกละเลยไป แต่ผลการวิจัยเมื่อเร็ว ๆ นี้ แสดงให้เห็นว่าเรื่องนี้เป็นมุมมองที่ผิดพลาด เพราะปลาทูน่าหลายชนิด แม้แต่พวกนกเพนกวิน ต่างพากันเสาะหาแมงกะพรุนเพื่อกินเป็นอาหาร ยิ่งเราเพ่งดูมากเท่าไร แมงกะพรุนยิ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งจริง ๆ " Thomas K. Doyle นักชีววิทยาทางทะเล University College Cork ใน Ireland เรื่องนี้มีความเป็นไปได้ว่า แมงกะพรุนจะช่วยรักษาเสถียรภาพของอาหารในมหาสมุทร ซึ่งพวกแมงกะพรุนจะเป็นทางเลือกสุดท้ายในการเป็นอาหาร สำหรับสัตว์น้ำประเภทอื่น ๆ เมื่อถึงเวลาที่ยากลำบาก/อาหารขาดแคลน " การรับรู้ของพวกเราได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก พวกมันดูเหมือนจะพลิกฟื้นแนวคิดระบบนิเวศวิทยาใหม่ ทำให้แมงกะพรุนเป็นแหล่งอาหารที่สำคัญของระบบมหาสมุทร " Jonathan D.R. Houghton นักชีววิทยาทางทะเล Queen's University Belfast ใน Northern Ireland แต่เดิมเพราะเหตุผลเพียงอย่างเดียวคือ แคลอรี่ในตัวแมงกะพรุนที่น้อยนิด แทบจะมีคุณค่าและสารอาหารที่ไม่เพียงพอต่อสัตว์น้ำ/สัตว์ทะเล ทำให้พวกนักวิทยาศาสตร์ต่างปฏิเสธพวกแมงกะพรุน และคิดว่าสัตว์น้ำที่ล่าเหยื่อมักจะไม่กินแมงกะพรุน แต่เมื่อนักชีววิทยาจับปลามาผ่าท้องดู หรือตรวจสอบจากขี้ของพวกปลากินเนื้อ ต่างแทบจะไม่พบแมงกะพรุนเลย แต่ทั้งนี้มีข้อยกเว้น เต่ามะเฟือง และ ปลาแสงอาทิตย์ sunfish ที่รู้กันมานานแล้วว่า ชอบกินแมงกะพรุนมาก และพวกมันกินแมงกะพรุนนับหลายร้อยตัวทุกวัน แม้ว่าเต่ามะเฟืองและปลาแสงอาทิตย์ จะมีขนาดใหญ่มากในมหาสมุทร เต่ามะเฟืองจะมีน้ำหนักมากกว่า 2,000 ปอนด์ ปลาแสงอาทิตย์จะมีน้ำหนักมากกว่า 5,000 ปอนด์ เรื่องนี้ทำให้นักวิทยาศาสตร์ต่างคิดว่า ขนาดที่ใหญ่โตของสัตว์น้ำสองชนิดนี้ เต่ามะเฟือง ปลาแสงอาทิตย์ ต่างต้องปรับตัวให้มีขนาดพิเศษสำหรับดำรงชีพ ด้วยการกินแมงกะพรุนเป็นอาหาร ที่กรอกเข้าไปในกระเพาะอาหารขนาดใหญ่ ทำให้เหยื่อที่เป็นแมงกะพรุนเข้าไปได้มากเพียงพอที่จะอยู่รอดได้ และได้รับสารอาหารและอาหารในปริมาณที่เพียงพอ 2.  Jellyfish Lake in Palau. Theres a lot more to jellyfish than jelly, Credit : Benjamin Lowy/Getty Images Reportage แต่สำหรับปลากินเนื้อที่ไม่ได้ปรับตัวให้กินแมงกะพรุนเป็นอาหาร จะดูเหมือนว่าการกินแมงกะพรุนจะเป็นกลยุทธ์ที่อันตราย ดังนั้นปลากินเนื้อน่าจะหาเหยื่อชนิดอื่น ๆ กิดกินเป็นอาหารดีกว่า เพราะมีปริมาณแคลอรีมากกว่าถึง 30 เท่าของแมงกะพรุน นักชีววิทยาต่างมีความเห็นว่า ในมหาสมุทรมีอาหารที่กินไม่ได้มากจนเกินไป และไม่มีใครรู้ว่ามี แมงกะพรุนจำนวนเท่าใดแน่ แต่ก็มักจะเจอพวกแมงกะพรุนจำนวนมากมายมหาศาล เช่น แมงกะพรุน Barrel สามารถสร้างสายใยหนวดที่หนาแน่น ถ้านำมารวมกันแล้วยืดให้ยาวจะได้ระยะทางหลายสิบไมล์ หนวดแต่ละเส้นสามารถชั่งน้ำหนักได้มากถึงหกสิบปอนด์ " แต่ถ้าพวกสัตว์น้ำชนิดอื่น ๆ ไม่กินแมงกะพรุนแล้ว สิ่งนี้เป็นสารอินทรีย์ที่จะสูญหายไปจากห่วงโซ่อาหาร พวกมันจะตายลงแล้วตกลงไปสู่ท้องทะเล แล้วเป็นอาหารชั้นดีของพวกจุลินทรีย์ใต้ท้องทะเล ความเป็นแมงกะพรุนมีมากกว่าแค่วุ้นเยลลี่ " Jonathan D.R. D.R. Houghton ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ความเข้าใจเรื่องแมงกะพรุน เพี่งจะมีการตรวจสอบข้อเท็จจริงมากขึ้น เพราะนักชีววิทยาทางทะเลได้ใช้เครื่องมือใหม่ ๆ เพื่อหาว่าสัตว์น้ำที่กินเนื้อกินอะไรในท้องทะเล เพราะเหยื่อที่ถูกกินต่างทิ้งลายเซ็นเคมี (DNA) ไว้ในตัวสัตว์ที่ล่าพวกมันกินเป็นอาหาร ที่องค์ประกอบ เช่น ออกซิเจนและไนโตรเจนในกล้ามเนื้อของสัตว์ จะสามารถเปิดเผยถึงชนิดของเหยื่อที่พวกมันกินเป็นอาหาร ปรากฏว่ามีปลาหลายตัวมากเลย ที่มีลายเซ็นแมงกะพรุนอยู่ในกล้ามเนื้อของพวกมัน นักวิทยาศาสตร์ยังได้คิดค้นวิธีการใหม่ ๆ ในการค้นหาสัตว์น้ำกินเนื้อในมหาสมุทร แทนที่จะค้นหาเศษซากแมงกะพรุนตัวหรือครึ่งตัว หลายคนต่างเริ่มค้นหา DNA ของแมงกะพรุน แล้วพบว่ามี DNA ของแมงกะพรุนมากในกล้ามเนื้อของพวกสัตว์น้ำ ตัวอย่างเช่น ในท้องของปลาไหล Eel larvae พบว่า 76% ของดีเอ็นเอเป็นแมงกะพรุน และจากการตรวจอุจจาระของนก Albatrosses พบว่า 20% ของดีเอ็นเอเป็นแมงกะพรุน หลังจากที่ได้ทำการติดตั้งกล้องขนาดเล็กบน นกเพนกวิน ด้วยการจับภาพวิดีโอไว้เป็นเวลาหลายวัน ภาพของนกเพนกวินได้เปิดเผยว่า พวกมันยังกินแมงกะพรุนเป็นอาหาร และข้อเท็จจริงยังพบว่า นกเพนกวินต่างกำลังค้นหาแมงกะพรุนอย่างจริงจัง แม้ว่าจะมีตัวเลือกอาหารอื่น ๆ อยู่ก็ตาม ทำให้แมงกะพรุนอาจจะเป็นอาหาร ของพวกนกเพนกวินมากกว่า 40% " จากการใช้เทคนิคใหม่ ๆ เหล่านี้ ช่วยให้เราสามารถเจาะลึกข้อมูล และมองเห็นโลกทัศน์ในอีกทางได้ได้ " Julie McInnes นักชีววิทยา University of Tasmania มันเป็นโลกที่เต็มไปด้วยความหิวกระหาย ของนกเพนกวินที่อยากกินแมงกะพรุน ทำไมพวกมันจึงต่างกระตือรือร้นที่จะกินอาหารที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้ (แคลลอรี่ต่ำกว่าอาหารประเภทอื่นในท้องทะเล)  ทั้งนี้ส่วนหนึ่งของเหตุผลที่น่าสนใจ อาจมาจากการที่มันง่ายมากในการจับกินแมงกะพรุน เพราะแมงกะพรุนไม่สามารถหนีพรวดพราดไปได้อย่างรวดเร็ว และเมื่อกินแมงกะพรุนแล้วจะสามารถย่อยอาหารได้เร็วกว่า การกินปลาที่เต็มไปด้วยกระดูก/ก้าง หรือกุ้งที่เต็มไปด้วยเปลือกและหนวดกุ้ง สัตว์น้ำบางชนิดจะไม่กลืนแมงกะพรุนทั้งตัว แต่จะกัดกินเฉพาะส่วนที่มีคุณค่าทางโภชนาการ ในขณะที่ Bell ของแมงกะพรุนส่วนใหญ่จะเป็นพวกน้ำ แต่เนื้อเยื่อและอวัยวะสืบพันธุ์ของแมงกะพรุนจะเต็มไปด้วยแคลอรี่และโปรตีน ปริมาณแมงกะพรุนจำนวนมหาศาล ที่สัตว์น้ำต่างกัดกิน(ตรวจจากลายเซ็นต์ DNA) ทำให้นักวิจัยต่างตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับ ผลกระทบของห่วงโซ่อาหารทั้งหมดของสัตว์ทะเล มันจึงมีความเป็นไปได้ที่ แมงกะพรุนทำให้ระบบนิเวศในมหาสมุทรมีความเป็นเสถียรภาพ สัตว์ทะเล เช่น ปลามีความเสี่ยงที่จะเกิดปริมาณปลามากเกินไป แต่พวกปลาก็จะสามารถอยู่รอดได้ ถ้ามีอาหารเพียงพอ อาหารที่มีขนาดเหมาะสมพอกับปากของพวกปลา ในการกลืนกินในแต่ละขั้นตอนของวงจรชีวิตของพวกปลา ในทำนองเดียวกัน แมงกะพรุนมีความหลากหลายและสำคัญมากขึ้น เมื่อมีปลามีขนาดเล็กอาศัยเป็นฝูงอยู่จำนวนมาก แมงกะพรุนก็สามารถจับกินเป็นอาหารจากหนวดของพวกมันได้ แต่ถ้าปลาขนาดเล็ก ๆ หากินได้ยากแล้ว แมงกะพรุนก็ยังสามารถกินแพลงก์ตอนเล็ก ๆ หรือแม้กระทั่งกินเลนท้องทะเลเป็นอาหาร จากนั้นพวกสัตว์ทะเลอื่น ๆ ก็อาจจะมีชีวิตอยู่ได้ ด้วยการกินแมงกะพรุนที่มีจำนวนมากเป็นอาหาร " แมงกะพรุนสร้างความมั่นคงในอาหารท้องทะเล แมงกะพรุนเป็นเสมือนตัวกันชนสำหรับระบบห่วงโซ่อาหาร " Jonathan D.R. Houghton เรียบเรียง/ที่มา https://nyti.ms/2zMNsp3 https://bit.ly/2IAa7Hy 
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 30 คน [
เจิมค่ะ
ขอบคุณค่ะ ได้ความรู้เกี่ยวกับแมงกะพรุนด้วยค่ะ
" แต่ถ้าพวกสัตว์น้ำชนิดอื่น ๆ ไม่กินแมงกะพรุนแล้ว
สิ่งนี้เป็นสารอินทรีย์ที่จะสูญหายไปจากห่วงโซ่อาหาร
พวกมันจะตายลงแล้วตกลงไปสู่ท้องทะเล
แล้วเป็นอาหารชั้นดีของพวกจุลินทรีย์ใต้ท้องทะเล
ความเป็นแมงกะพรุนมีมากกว่าแค่วุ้นเยลลี่ "
Jonathan D.R. D.R. Houghton
โหวดค่ะ