บางทีเราก็เลือกอย่างอื่น...ที่ไม่ใกล้กับใจเราเลย ระหว่างเดินทางกลับจากจอร์แดน ด้วยความเหนื่อยล้าที่ต้องผจญกับเรื่องราวต่างๆ ระหว่างการถ่ายทำสารคดีเรื่องจอร์แดนเป็นเวลากว่ายี่สิบวัน ผมปล่อยให้ความง่วงครอบงำและหลับไป จนรุ่งเช้า แสงอาทิตย์แรกส่องเข้ามาทางหน้าต่างเครื่องบิน ด้วยความรำคาญโดยไม่ทันคิด ผมเอื้อมมือเลื่อนแผ่นพลาสติคกันแสงที่หน้าต่างหวังจะได้งีบหลับต่อ แต่แล้วก็อดไม่ได้ที่จะลืมตามองหน้าต่างเสียครู่หนึ่งว่าตอนนี้อยู่ตรงส่วนไหนของโลกแล้ว จำได้ว่าอาทิตย์ยามเช้าเหนือท้องทะเลทรายนั้นงดงามเกินกว่าจะงีบหลับต่อได้ แสงอรุณแรกสีทองสาดประกายกระทบผืนทรายกว้างไม่มีจุดสิ้นสุดเหมือนท้องทะเล ท้องทะเลทรายที่เห็นมิได้สงบนิ่ง หากเต็มไปด้วยคลื่นทรายน้อยใหญ่กระจายไปทัวทั้งผืน สร้างและเงาสีทองสลับเงาดำกลาดเกลื่อน ยังไม่ทันจะจดจำความงามได้หมดสิ้น ผมก็ปล่อยให้ความง่วงและความขี้เกียจเข้าครอบงำ ผมเลื่อนม่านบังแสงลงมาปิดหน้าต่างให้สนิทแล้วหลับต่อ ... ดูเหมือนเรามักหาคำตอบให้กับตัวเองได้ไม่ค่อยน่าพอใจ ว่าทำไมเราถึงเลือกที่จะทำบางสิ่งแทนที่จะทำอีกสิ่งหนึ่ง ทั้งๆ ที่สิ่งนั้นดูจะมีเหตุผลมากว่าด้วยซ้ำ ผมคิดว่าบางที"การเลือก" ของคนเราก็ไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไรนัก หรืออีกนัยหนึงเหตุผลก็เป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย ข้อสำคัญไม่ได้อยู่ที่การเลือก แต่เป็นความรับผิดชอบที่ตามมาภายหลังการเลือกต่างหาก ผมนึกถึงประสบการณ์สองแห่งจากดินแดนแห่งทะเลทรายและจากท้องทะเลตะวันออก... ใครที่มีโอกาสไปจอร์แดนต่างปรารถนาจะเยือนมหาวิหารแห่งเมืองเพตร้าให้ได้สักคราวหนึ่ง ด้วยเหตุผลแห่งความงามนี่เองเป็นเหตุให้เกิดนโยบายย้ายชาวเบดูอินหลายสิบครอบครัวที่พักพิงอยุ่ในนครแห่งนี้ให้ออกไปอยู่ข้างนอก เพราะชาวเบดูอินสร้างความเสียหายต่อความงดงามของเพตร้า กรณีนี้เราให้ค่าของความงามมากกว่าคน ไกลออกไปทางท้องทะเลตะวันออก ผมเดินทางข้ามเส้นศูนย์สูตรไปยังเกาะแห่งหนึ่งของอินโดนีเซียชื่อว่าเกาะโคโมโด...ออกจะเป็นเรื่องน่าขำก็ได้เมื่อรู้ว่าเราเดินทางมาแสนไกลครั้งนี้เพื่อมาถ่ายทำสารคดีเกี่ยวกับมังกรโคโมโด สัตว์เลื้อยคลานกินเนื้อขนาดใหญ่ที่มีสายสัมพันธ์เป็นเครือญาติกับตะกวดบ้านเรา สัตว์ชนิดนี้มีความสำคัญเนื่องจากเป็นสัตว์ที่หายากและใกล้สูญพันธ์ จากการศึกษาพบว่ามังกรโคโมโดมีความใกล้ชิดกับไดโนเสาร์ในยุคดึกดำบรรพ์เมื่อร้อยล้านปีก่อน โคโมโดจึงเป็นสมือนซากฟอสซิลที่มีชีวิต ... คงเป็นสาเหตุจากความโด่งดังของมังกรโคโมโดนั้นเองที่ทำให้เกาะโคโมโดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความสนใจมากที่สุดในภูมิภาคอินโดนีเซียตะวันออก ประกอบกับการประกาศให้เป็นมรดกโลก ทำให้มีนโยบายย้ายผู้คนออกจากหมู่บ้านให้ออกไปจากเกาะเพื่อรักษามรดกโลกชิ้นนี้ แผนการเริ่มต้นจำกัดจำนวนประชากรมิให้เพิ่มขึ้นมากขึ้นจากเดิม การตัดสินใจเลือกครั้งนี้...มนุษย์กลุ่มหนึ่งเป็นผู้สูญเสียให้ในนามของสิ่งที่เรียกว่ามรดกโลก การเลือกแต่ละครั้งของมนุษย์สร้างผลกระทบให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเสมอ นี่อาจเป็นเรื่องในระดับสังคมที่โต้แย้งหรือทบทวนใหม่ได้ แต่กับการเลือกของปัจเจกชนนับเป็นเรื่องยากยิ่งกว่า แม้ว่าบางคราวการตัดสินใจเลือกครั้งหนึ่งๆ อาจมีผลแค่ทำให้เสียโอกาสงดงามเล็กน้อย แต่บางคราวการเลือกก็มีผลหักเหชีวิต แค่เพียงคำพูดง่ายๆ ที่ว่า "บางทีเราก็เลือกอย่างอื่น " อาจไม่เพียงพอแก่การปลอบใจ .... คัดและตัดตอนมาจาก บางทีเราก็เลือกอย่างอื่น โดย สุดแดน วิสุทธิลักษณ์ รวมอยู่ในหนังสือชื่อ ไกลดวงตา ใกล้ใจ ( A view from A far ) ซึ่งร่วมเขียนโดย สุดแดน วิสุทธิลักษณ์และวิวัฒน์ พันธวุฒิยานนท์ ตีพิมพ์เมื่อกันยายน 2546 การเลือกสิ่งหนึ่ง ....
แปลว่าเราไม่ได้เลือกอีกสิ่งหนึ่งหรืออีกหลายๆสิ่ง แต่ทุกครั้งที่เรามีส่วนร่วมในการยินยอมในการเลือกนั้นแม้ว่าเราจะบอกว่าไม่เต็มใจ แต่การยินยอมนั้นก็เป็นทางเลือกของเรา เมื่อได้ชั่งน้ำหนักระหว่างผลของการยินยอม กับการไม่ยินยอมแล้วนั่นเอง ออกแนว existentialism นิดๆ โดย: rebel วันที่: 18 กันยายน 2548 เวลา:10:41:10 น.
อ่านแล้วก็ทำให้เราได้คิด เหมือนกันนะคะ เพราะอ่าน
แล้วก็นั่งคิดถึงตัวเองว่าบางทีเลือกอะไรไปก็ไม่ค่อยมีเหตุผลแต่ก็ต้องมารับผิดชอบกับการเลือกของเราที่ว่า นี้จริงๆ มีความสุขวันหยุดนะค่ะ ปล เพลงเพราะจังเลยค่ะ ฟังแล้วอยากลีลาศจังเลยค่ะ โดย: JewNid วันที่: 18 กันยายน 2548 เวลา:11:10:38 น.
เห็นด้วยครับว่า Existentialism มาก
มนุษย์เราก็ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตนเองเลือก คุณพี่ grappa เพลงเพราะมาก ๆ ครับ ผมรักหนังเรื่องนี้จัง แม้ความรู้สึกตอนฟังเพลงนี้ จะไม่อินเท่ากับเพลงฟัง Quezas Quezas Quezas แต่มันก็ได้อารมณ์ชวนเหงาเหลือเกินครับ โดย: I will see U in the next life. วันที่: 18 กันยายน 2548 เวลา:12:55:39 น.
อืม ใช่ครับ มนุษย์ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เราเลือกนะ และต้องรับผิดชอบในผลที่จะเกิดตามมาจากการเลือกด้วย
โดย: พ่อน้องโจ วันที่: 18 กันยายน 2548 เวลา:13:21:22 น.
ข้อสำคัญไม่ได้อยู่ที่การเลือก แต่เป็นความรับผิดชอบที่ตามมาภายหลังการเลือกต่างหาก
--------------------- เห็นด้วยครับ... โดย: KMS&หมาป่าสำราญ วันที่: 18 กันยายน 2548 เวลา:15:07:35 น.
-เมื่อเราเลือกสิ่งหนึ่ง ในขณะเดียวกัน เราก็เสียโอกาสในการเลือกอีกสิ่งหนึ่งด้วย
- การเลือกของเราถูกกกำหนดด้วยการเลือกก่อนหน้า และการเลือกในอนาคตของเราก็ถูกกำหนดด้วยการเลือกในปัจจุบัน -เมื่อเราไม่ยอมเลือก เรากำลังเลือกอยู่ โดย: gentle IP: 203.146.255.150 วันที่: 18 กันยายน 2548 เวลา:19:41:11 น.
ค่ะ แบบ คล้ายๆได้อย่างเสียอย่าง
แต่มีโอกาสได้เลือกดีกว่า ไม่มีทางเลือกนะค่ะ ฟังเพลงแล้วคิดถึงDaddy ค่ะ โดย: erol วันที่: 18 กันยายน 2548 เวลา:20:48:46 น.
เพลงเพราะจังค่ะ
ฟังเวลากลางคืนงี้แล้วรู้สึกอยากเต้นรำขึ้นมาเชียว เราชอบภาพของทะเลทรายในหนังเรื่อง The English Patient มากเลยค่ะ เป็นหนังที่ทำให้เราอยากไปทะเลทรายมากๆ เลย ยิ่งอ่านบทความนี้แล้วยิ่ง... โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 18 กันยายน 2548 เวลา:21:41:41 น.
- I will see U in the next life.
Quezas Quezas Quezas ก็ชอบค่ะ ทราบใช่ไหมคะ มันคือ When When When บางที่เราก็เลือกอย่างอื่น ประโยคนี้ คิดถึงหนัง In the Mood for Love เลยเลือกเพลงนี้มา -คุณ gent นักปรัชญามาเอง ตกลงว่าการเลือกเราถูกกำหนดเสมอใช่ไหมคะ -คุณสาวไกด์ฯ The English Patient ฉบับหนังสือก็ดีค่ะ ดีมากด้วย อยากเห็นทะเลทรายมากๆ เหมือนกัน โดย: grappa วันที่: 18 กันยายน 2548 เวลา:23:33:27 น.
หลายอย่างเราก็อยากจะเลือกครับ แต่หลายอย่างมักจะเลือกไม่ได้ หรือมีทางเลือกน้อง แต่เลือกได้ ก็จะเลือกทำในสิ่งที่ชอบและดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ
ปล. ขอบคุณแวะเวียนไปที่บ้านของผมครับ...แล้วพบกันใหม่ครับผม โดย: POL_US วันที่: 19 กันยายน 2548 เวลา:9:36:22 น.
ไว้วันหลังจะเอาเพลงที่เป็นเสียงซาร่ามาลงนะคะ แล้วจะมาชวนไปฟังใหม่
โดย: rebel วันที่: 19 กันยายน 2548 เวลา:9:41:31 น.
หลายครั้งผมพบว่า ตัวเองกำลังทำอะไรบางอย่าง เพราะ อารมณ์
ถ้าหากทุกคนสามารถทำตามเหตุผลได้ทั้งหมด อาจขาดจินตนาการไปบ้าง โดย: Nutty Professor วันที่: 19 กันยายน 2548 เวลา:13:08:47 น.
โดย: erol วันที่: 19 กันยายน 2548 เวลา:19:38:35 น.
ทางเลือกบางครั้ง ผมคิดว่าเราก็กำหนดเองไม่ได้หรอกครับ
สถานการณ์เเละความรู้สึกจะเป็นตัวกำหนดทางเลือกของเราขึ้นมาเอง บางที่เราต้องจำใจทำในสิ่งที่เราไม่ต้องการ เพราะนั่นก็คือทางเลือกหนึ่ง หลายครั้งที่เราเลือกทางเดินผิด เพราะเราใช้จิตใจมาเป็นตัวกำหนด ไม่ได้กลั่นกรองมาจากการคิดวิเคราะห์ที่ถูกที่ควร เเต่นี่ก็คือสิ่ง ที่มนุษย์เราเป็นครับ คนเรามีผิดพลาดเเละพลาดพลั้งกันได้เสมอ ผมคิดเเบบนี้อ่ะครับ คุณ grappa โดย: Dark Secret วันที่: 19 กันยายน 2548 เวลา:22:04:32 น.
เล่มนี้ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ
โดย: foneko IP: 61.90.95.188 วันที่: 20 กันยายน 2548 เวลา:12:20:10 น.
เชื่อว่าคนเราต้องเลือกค่ะ เลือกแล้วต้องรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองเลือก ไม่ควรจะบ่ายเบี่ยงว่าเกิดจากอารมณ์ชั่ววูบ หรือถูกบังคับนั้น ... ไม่มีใครจะมากีดกั้นอิสระในการเลือกของเราได้นอกจากตัวเราเอง
โดย: Mutation วันที่: 20 กันยายน 2548 เวลา:13:13:52 น.
มาชี้แจงเรื่องอมยิ้ม
เค้าจะให้แจ้งเลขที่บัตรปชช.น่ะค่ะ แล้วคุณความเห็นที่ 1 มี ทั้งปากอ้าและปากหุบ แต่ว่าอยากใช้ลอกอินปากหุบมากกว่าก็กลัวว่า จะต้องทิ้งลอกอิน และก็สงสัยว่าจะเสียพื้นที่บลอกไปด้วยรึเปล่า วุ่นวายเหมือนกัน ส่วนเรามีปากหุบ 2 อัน ทำนองนี้แหละค่ะ คุยกันรู้เรื่องดีอยู่ 2 คน โดย: rebel วันที่: 21 กันยายน 2548 เวลา:5:54:22 น.
โดย: dont wanna no วันที่: 21 กันยายน 2548 เวลา:7:51:01 น.
แต่ละเรื่องที่เลือกมา เคยอ่านทั้งนั้นเลยคะ แต่ไม่ได้คิดละเอียดกับทุกถ้อยความ และระหว่างบรรทัดเหมือนคุณ
แนะนำหนังสือของพี่บินหลาเป็นอีกเล่มที่ชอบ ชื่อรอยย่ำที่นำเราไป ลองอ่านดูนะคะ โดย: เชอรี่ IP: 203.150.202.226 วันที่: 21 กันยายน 2548 เวลา:7:58:26 น.
แวะมาเยี่ยมและส่งข่าวครับ น้องหมาที่ถูกเอามทิ้งหน้าบ้านผมตอนนี้อ้วนท้วนสมบูรณ์แข็งแรงทุกตัวครับ เพิ่งให้กินนมไป นอนหลับปุ๋ยไปเรียบร้อยละครับ
โดย: พ่อน้องโจ วันที่: 21 กันยายน 2548 เวลา:11:35:30 น.
มีอีกแนวคิดนึงค่ะ บอกว่า เรื่องใหญ่ๆของชีวิตนั่นถูกกำหนดไว้แล้ว แต่ในรายละเอียดของมันเรายังสามารถเลือกเองได้ คือเรายังมีอิสระในการเลือกอยู่บ้าง แต่โดยโครงสร้างรวมของชีวิตมันกำหนดไว้แล้ว เราทำอะไรกับมันไม่ได้อีก
ถูกหรือผิดก็ไม่ทราบเหมือนกันค่า โดย: yodmanud^ying IP: 86.137.7.63 วันที่: 21 กันยายน 2548 เวลา:16:32:27 น.
^
^ คล้ายๆ แนวความคิดเรื่องบุญทำกรรมแต่ง ของพุทธศาสนาหรือเปล่า ยอดมนุษย์หญิง พึ่งรู้ตัวว่าตัวเองเสพย์ติดอินเตอร์เน็ท กลับบ้านมา ต่อเน็ทไม่ได้ โทรไปล้งเล้งกับ True ยกใหญ่ พนักงานบอกว่า เซิร์ฟเวอร์ดาวน์ เซ็งมาก กว่าจะคอนเน็คได้ เฮ้อ อาการแบบนี้ต้องไปถ้ากระบอกหรือเปล่าเนี่ยะ วันนี้ไปงานเปิดตัวหนังสือชื่อ So Sweet หวานจับใจ ของพลอย จริยะเวช หนังสือว่าด้วยชาและเบเกอรี่ หวานน่ารัก ตามสไตล์คุณพลอย เด๋ว วันหลัง อาจจะมาแนะนำ หนังสือไม่ค่อยเข้าทางตัวเองเท่าไร ดิฉันเป็นพวก Bitter Sweet หวานๆ ขม ๆ (หนักไปทางขมเสียมาก ) อาจจะแนะนำกันวันหลังนะค้า โดย: grappa วันที่: 21 กันยายน 2548 เวลา:21:20:29 น.
สวัสดีค่ะ
วันนี้เจอกันดึกจังนะคะ กระต่ายแต่งงาน..ตัวเองกับอดีตคนรักเคยซื้อให้เป็นของขวัญวันแต่งงานเช่นกันค่ะ เราว่าหนังสือวรรณกรรมเยาวชนมันช่วยเติมอะไรบางอย่างให้เราเวลาโหยหาบางสิ่งของวัยเด็กน่ะค่ะ แล้วสิ่งที่สื่อในหนังสือวรรณกรรมเยาวชนบางเล่มนี้ อืมม์..ลึกซึ้งคมคายกว่าหนังสือที่หนาเป็นสองร้อยหน้าซะอีกค่ะ เป็นหนังสือที่ทำให้เราซึ้งกับคำพูดที่ว่า "พูดน้อย แต่กินใจเยอะ" น่ะค่ะ เดี๋ยวงานสัปดาห์หนังสือจะไปหาหนังสือของคุณมุกหอมกับเศษทรายฯ นะคะ อ่านแล้วจะมาคุยด้วยอีกครั้งค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 21 กันยายน 2548 เวลา:22:58:34 น.
ตอบคุณgrappaนะครับ
แค่อยากบอกว่าบางครั้งการที่คนเราคิดว่าตัวเองมีอิสระมากมายในการเลือก แท้ที่จริงหลายสิ่งหลายอย่างกำลัง "ถูกกำหนด" ความอยากและความไม่อยากเป็นสิ่งที่ใกล้ตัวที่สุดแต่เห็นได้ยาก ลองทำอะไรด้วยความอยากทุกวันพอไม่ได้ทำมันจะ"อยาก"ขึ้นมาทันที (ตอบคำถามเรื่องติดเนทได้ไหมเนี่ย) อิสระภาพที่แท้จริงในความหมายพุทธศาสนาเกิดเมื่อเรารู้ตัวอย่างแท้จริงว่าเรากำลังทำอะไร นั่นแหละเราถึงจะได้"เลือก"จริงๆ โดย: gentle IP: 210.246.73.207 วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:9:23:09 น.
^
^ ดิฉันไม่ค่อยรู้สึกว่าตัวเองมีอิสระในการเลือกเลยนะคะ เอาแค่ง่ายๆ ในนระบอบทุนนิยม ตัวกำหนดในการเลือกคือเงิน แน่นอนดิฉันมีเงินจ่ายทรูในการใช้ไฮสปีด แต่เอาเข้าจริง เวลาเซิร์ฟเวอร์ล่ม เงิน(ไม่มาก )ของดิฉันก็ทำอะไรไม่ได้ นี่ไม่นับเรื่องจิตใจนะคะ อันนี้ยิ่งไม่มีอิสระเข้าไปใหญ่ ใครกันบอกว่ามนุษย์มีอิสระในการเลือก แต่ที่ดิฉันเจอนี้การเลือกมาพร้อมกับเงื่อนไขตลอดเลยอ่ะค่ะ รายงานความหน้าแตก Quizas Quizas Quizas นี่คือ Perhaps , Perhaps ,Perhaps เมื่อกี้ได้คุยกับเพื่อนที่เรียนภาษาสเปน เลยถามมา หน้าแตกเพล้งเลยค่ะ โดย: grappa วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:10:38:12 น.
ว่าแล้วก็เปลี่ยนเพลงเป็นเพลง Quizas Quizas Quizas
เพลงนี้เป็นเพลงประกอบหนัง In the Mood for Love เหมือนกันค่ะ ร้องโดยปู่แนท คิงโคล เสียงปู่แนท นี่เวลาฟังตอนกลางคืน มีไวน์สักแก้ว โรแมนติค (อยู่คนเดียว ) มั่กๆ Perhaps , Perhaps ,Perhaps โดย: grappa วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:10:41:23 น.
คลิกค่ะ
มาชวนไปอ่านฟอร์เวิร์ดเมล์ "แด่ ศิษย์เก่าสำนักยูงทอง" ค่ะ (จะย้ายมาไว้หน้าแรกก็ไม่ได้ พี่ระบบมาแล้ว) เราเลือกว่าจะย้ายกลุ่มบลอกไม่ได้เมื่อพี่ระบบกำลังทำงาน แต่เราเลือกได้ว่าเราจะใช้บลอกแกงก์ต่อไปหรือไม่ ในการเลือกว่าจะใช้บลอกแกงก์หรือไม่ เราจะต้องเลือกด้วยว่าจะละทิ้งหนทางการสื่อสารกับคนหลายๆคน ที่บลอกแกงก์นำพามาให้ได้รู้จักไปด้วยหรือไม่ ฯลฯ โดย: rebel วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:10:43:52 น.
อากาศดีๆ จิตใจปลอดโปร่ง ไม่รู้ตอนเที่ยงจะร้อนมั้ย
เเวะมาสวัสดียามเช้าครับ คุณ grappa โดย: Dark Secret วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:11:08:05 น.
แฮะๆ so sorry
โดย: gentle IP: 210.246.73.207 วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:11:31:32 น.
อ้าว so sorry
เรื่องอะไร แสดงความคิดเห็นได้อยู่แล้วค่ะ โดย: grappa วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:12:04:19 น.
หมายความว่าพี่ระบบกำลังขนย้ายข้อมูลค่ะ
ช่วงที่บลอกอืดๆน่ะค่ะ ประมาณ เที่ยงๆ ถึง 5-6 โมงเย็น แขเคยถามเค้า เค้าบอกว่าถ้าเปลี่ยนกลุ่มบลอกที่จะเป็นหน้าแรกระหว่างนั้น กลุ่มบลอกมันจะหายค่ะ และแขก็โดนอาเพศจนเหลือบลอกอยู่แค่กลุ่มเดียวมาแล้ว ก็เลยเข็ดแล้วค่ะ เลยจะอัพแต่ตอนเช้าๆ ก่อนพี่ระบบมาเริ่มงาน แล้วก็รอแก้ไขอีกทีตอนกลางคืนที่พี่ระบบกลับบ้านไปแล้วค่ะ แขไปสมัครแฟนพันธุ์แท้พี่ระบบก็น่าจะดีนะคะ พี่ว่ามั้ย หรือถ้าเค้ามาตรวจสอบว่าใครพูดพาดพิง คุณระบบบ่อยที่สุด แขก็น่าจะมีลุ้น เผลอๆ ไม่มีคู่แข่ง โดย: rebel วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:15:04:47 น.
อู๊ยยยย ... หนูก็ติดค่ะพี่ เน็ตน่ะ อาการหนักเลยล่ะ เสาร์อาทิตย์ที่แล้ว เข้ากรุงเทพฯ ไม่ได้ต่อเน็ต ถึงขนาดเก็บไปฝันเชียวนะคะ
ถ้าวันจันทร์ตอนกลับบ้านแล้วต่อเน็ตไม่เข้า เจ้าหน้าที่ ฮัทช์เจอล้งเล้งแน่ (แต่ก็รอดตัวไป เพราะต่อได้ ) เสียดายไปงานหนังสือไม่ได้ วันก่อน สนพ. โทรมาชวนไปแจกลายเซ็น... ใจนึงก็กิ๊ดกิ๊ว ต๊าย ... ประสบการณ์ใหม่ อีกใจนึง รู้สึกว่าถ้าไป ท่าทางจะได้ไปนั่งเป็นไม่ประดับโต๊ะ ไม่ให้เก้าอี้ว่างเฉยๆ มั้ง โดย: Mutation วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:18:12:28 น.
อิอิ
ฟังซี้พี่ระบบเข้ามาตอบ โอเคๆ คอนนี้อัพเดทบล็อคช่วงเช้าและเย็น แล้วกัน มิวเตชี่น อย่าเลยช่วงนี้นเธอไป So Sweet กับหวานใจ อยู่ไม่ใช่เหรอยะ ที่บู้ทชั้น จะชวนนักเขียนมาเหมือนกัน เป็นใครนั้น โปรดรอด้วยใจระทึกพลัน โดย: grappa วันที่: 22 กันยายน 2548 เวลา:18:41:52 น.
การเลือกคือ'เจตจำนงเสรี' การไม่มีทางเลือก,ไม่มีโอกาสคือ'ความประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้า'
โดย: พิรฌาน วันที่: 25 กันยายน 2548 เวลา:21:36:29 น.
จะบอกพี่แป๊ดว่า ผมละเลียดไวน์พร้อมกับเพลงนี้ของปู่แน็ทเป็นอาจิณ
ใช่แล้วครับ แปลว่า บางที บางที บางที เนื้อเพลงมันประมาณว่าผู้ชายถามผู้หญิงว่ารักเค้ามั้ย แต่ผู้หญิงก็ตอบมาประจำว่า บางที บางที บางที ผมเคยไปเที่ยวมาดริด เดินอยู่หน้าพระราชวัง มีคนเล่นดนตรีขอเศษเงิน เค้าเล่นเพลงนี้ด้วย เล่นเอาผมเคลิ้มไปเลย 5555 โปรดอย่าอิจฉาผมนะครับ โดย: Etat de droit IP: 84.100.103.168 วันที่: 30 กันยายน 2548 เวลา:2:49:07 น.
^
^ อิจฉาคนอยู่เมืองไวน์ ตกลงคอนญัคที่เธอฝากไว้ที่ร้าน หมดลงเรียบร้อยแล้ว หวานจริงๆ (คอนญัคนะ) อยากอัพบล็อก แต่ตาจะปิดแล้วค่ะ ไปงานหนังสือที่ศูนย์สิริกิติติ์ทุกวัน (เพราะต้องไปขายหนังสือ) ไปถึงตั้งแต่ก่อนเปิดงาน จนกลับเกือบเป็นคนท้ายๆ ของงานวันนี้ วันไหนกลับเร็วจะรีบอัพบล็อกค่ะ อ้อ เพื่อนๆ ที่รู้ว่าดิฉันต้องเข้าโรงพยาบาล ไม่ได้เป็นอะไรมากค่ะ เข้าไปให้หมอให้ยามา ตอนนี้หายแล้ว ใครป่วยๆ อยู่รักษาสุขภาพด้วยนะค้า -ยอดมนุษย์หญิง หายป่วยยัง ทำงานทันไหม -หมูยอ ขอบคุณสำหรับชานะจ๊ะ เพื่อนๆ ไปงานหนังสือกันวันไหน อย่าลืมหลังไมค์มาบอกกันนะคะ โดย: grappa วันที่: 8 ตุลาคม 2548 เวลา:0:30:09 น.
|
บทความทั้งหมด
|
และดิฉันคิดต่อไปว่า การเลือกแต่ละครั้งของคนเรามักไม่ได้มาจากเจตจำนงของเราเอง บ่อยครั้งเราเลือกเพราะเราถูกบังคับให้เลือกต่างหาก
วันนี้ว่าด้วย "การเลือก" กันนะคะ