เออคือ...ไม่เคยอ่านงานของแกเลยซักเล่ม แต่จากความหนา 400กว่าหน้า คงต้องขอบาย เหอะๆ

ปล.อ่านหนังสือฉลองวันเกิดให้ตัวเองเลยเหรอพี่ อิอิ

  

หนังสือหนาๆ หลายเล่มมีแรงดึงดูด

ส่วนความซับซ้อน บางครั้งก็น่าค้นหา (น่าอ่าน)
แต่บางครั้งก็ผลักเราออกห่าง

ช่วงนี้อ่านแต่หนังสือหนาๆ ค่ะ นิยายทั้งนั้น
ูู^^

  

เล่มนี้เห็นแว้บๆ แล้วละพี่ เล็งไว้ว่าจะอ่านหลังส่งงานสิ้นเดือนนี้ ^^

  

หนังสือเล่มนี้ยังมาไม่ถึงภูเก็ต! ฮือฮือ

  

"ความหนาขนาดนี้ถือเป็นเรื่องสามัญสำหรับดิฉัน"

แต่มันวิสามัญสำหรับผมครับพี่ หลังๆนี่ไม่ค่อยได้อ่านอะไรที่หนาเกินสามร้อยหน้าเลย

ผมว่าบทรีวิวของพี่ก็น่าจะเหนือชั้นไม่แพ้นิยายเลยนะครับ เพราะกลุ่มคำอย่าง "ร่องรอยของมโนทัศน์" นี่มันเกินจินตนาการของผมจริงๆ (ชาตินี้ทั้งชาติผมคงเขียนอะไรแบบนี้ไม่ได้)

เปิดสงกรานต์มาแล้วยังยุ่งๆอยู่ อีกซักพักถึงจะอัพบล็อคได้ครับ (ดันเอาเวลางานมาอัพก็เงี้ย)

  

ส่วนผม ฝ่าฟันกับ บันทึกนกไขลาน อยู่

ตอนนี้ถึงหน้า 300 แล้ว 555

  

ยังไม่เคยอ่านงานของเขาเลย แต่พี่แป๊ดทำให้อยากอ่านขึ้นมาติดหมัด

จำนวนหน้าไม่ทำให้ท้อใจอยู่แล้ว ถ้าคนเขียนกับเรารับส่งสัญญาณกันได้

ช่วงวันหยุดยาวหลายวัน มันรุ่มร้อนเหลือเกินค่ะพี่ อ่านไปน้อยกว่าที่ตั้งใจ รออ่านที่พี่อัพดีกว่า

  

ประชาคม ลุนาชัย เล่มล่าสุด ก้าวไปเก็บจันทร์พันดวง อยากให้พี่แป๊ดอ่าน เพราะเขามีเบื้องหลังแวดวงสิ่งพิมพ์ด้วยอ่ะ คือเขาเล่าเรื่องจริง แต่ใช้นามแฝงอื่น ผมอยากรู้ว่าใครเป็นใครบ้างอ่ะพี่ รบกวนอ่านแล้วมาบอกหน่อยนะจ๊ะ จุ๊กกรู้ (ยัดเยียดให้อ่านแบบแฝง)

  

เคยอ่านแต่บทวิจารณ์หนังครับ

ถ้าจำไม่ผิด รู้สึกว่าอยากอ่านเล่มก่อนหน้านี้เหมือนกันครับ

444 หน้าสำหรับตอนสมัยเรียนสบายมากครับ (เพราะอ่านในห้องเรียนตลอด)

แต่ปัจจุบันไม่ง่ายแล้วครับ แต่ว่าแฮรี่ พอตเตอร์ 800 หน้านี่ยังได้อยู่ครับ น่าเสียดายไม่มีเล่ม 8 อีกT_T

  

เป็นบทรีวิวที่อ่านสนุกมากครับ อ่านไปก็หยุดคิดตามไปด้วย รู้สึกได้ถึง passion ที่พี่มีกับหนังสือเล่มนี้ได้เลย

ป.ล. Change นี่ก็มีช่วงตลกและโรแมนติคผสมอยู่ครับ แต่ด้วยสัดส่วนที่ไม่มากเมื่อเทียบกับดราม่า

  

ถ้าพี่ไม่แนะนำ
ไม่คิดว่าจะอ่านเลยอ่ะพี่
หน้าปกพอจะโดน แต่ชื่อไม่รู้ดิยังไม่โดนใจพอที่จะให้หยิบมาก่อน
แต่แนะนำโดยพี่อ่ะนะ ไม่อ่านได้ไง

อิอิ

  

อ่านแล้วอยากเดินไปซื้อหนังสือเล่มนี้มาอ่านเลยค่ะ

  

ความหนาไม่สำคัญสำหรับคนอ่านค่ะ ถ้าหนังสือนั้นดีและชวนอ่านพอ

แต่สำหรับคนที่ไม่ได้เสพติดการอ่าน ก็ค่อนข้างทำให้ "แหยง" ได้พอควรนะคะ

จดไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ เอาไว้จะหามาอ่านนะคะ

  

  

เหอะ ๆ เห็นความหนาแล้วตกใจ!
พักนี้สมาธิสั้นค่ะ อ่านแต่พวกเล่มบาง ๆ ทั้งนั้นเลย
ไว้สมาธิยาวเมื่อไหร่ ค่อยกลับมาคว้าเล่มนี้แล้วกันนะ :)

  

โอ่ย ยังไม่ได้ซื้อมาเลยค่ะพี่ มีห้าภาคเชียวหรือ
เล่มนี้ส่งซีไรท์ด้วยหรือเปล่า หรือยังไง

หนูเพิ่งทราบว่าคุณอุทิศทำหนังกับคุณกิตติพลด้วยอ่ะ (ใช่ป่ะคะ) อยากดูจัง

  

ว่าจะเอาบล๊อกพี่ไปให้น้าสาวปลาอ่านเพราะน้าเค้ามีร้านเช่าหนังสือแถวบ้านค่ะพี่ปกติแกจะถามคนขายว่าเล่มใหนดีหรือใหม่ก็จะรับไปที่ร้านแต่น้าแกน่าจะชอบอ่านบล๊อกแนะนำของพี่ไปด้วย

  

รู้สึกทึ่งกับพลังงานของคุณอุทิศมาก

ไหนจะต้องเขียนวิจารณ์หนังทุกสัปดาห์ แล้วยังปลีกเวลามาเขียนเรื่องนี้ได้อีก

  

โห อ่านรีวิวนี้แล้วเหมือนได้อ่านตัวหนังสือเลยครับ...

แต่ก็เหมือนเพื่อนบล็อคคนอื่นๆ (เอ๊ะ หรือว่าเราคนเดียวฟร่ะ 55+) ก็คือความหนาสี่ร้อยกว่าหน้า พยายามผลักให้เราถอยกลับไปตั้งหลักรวบรวมสติ ถ้าคิดจะหยิบมันขึ้นมาอ่าน -,.-

  

เล่มนี้คุณเฮียซื้อมาครอบครองแล้ว
แต่ยังไม่มีเวลาอ่านเลย
หนังสือที่ซื้อมาตอนงานหนังสือเยอะมากๆ

  

เข้ามาบอกพี่ว่าผมอ่าน "เส้นแสงที่สูญหายฯ" จบแล้วครับ ตอนนี้กำลังตามหาเรื่องยาวเรื่องอื่นๆของมุราคามิมาอ่าน แต่วันนี้เพิ่งไปสอย "คำพิพากษาของพระเจ้า" มา โอ้... เจ็ดร้อยหน้า บ้าไปเลย

  

ตืดตามอ่านผลงานของอุทิศ ในฟิล์มไวรัส

แต่ยังไม่เคยอ่านนิยายของอุทิศเลยครับ ^^

  

เป็นคน บ้านไกล้ อุทิศ (เอ ) ยินดี มากที่น้องได้รางวัล อยากหาอ่าน บ้าง เผื่อเขียนถึง หมู่บ้าน เรา

  

ไม่ได้อ่านหนังสือนิยายมานานมาก เร็วๆนี้ได้อ่าน "นิทานการเงิน" อ่านจบภายในคืนวันเดียวเพราะร้อยกว่าหน้าเอง

อ่านคำวิจารณ์ของคุณgrappa กับ "ลับแล,แก่งคอยแล้ว" ทำให้อยากอ่านบ้่าง ทั้งที่ไม่ค่อยชอบหนังสือหนาๆ

ถ้ามีโอกาสอยากอ่านคำวิจารณ์หนังสือ "นิทานการเงิน" จากคุณบ้างค่ะ เพราะอ่านแล้วยังรู้สึกว่าผู้เขียนมีอะไรจะบอกอีก..

  

มัวแต่ดำนา ปลูกข้าว และดายหญ้า
หาเวลาอ่านหนังสือยาก ที่สำคัญ
ราคาแพง หนังสือดีดี ก็อยากอ่าน
ฮือ " จ๊างมันเต๊อะ"

  

เดี๋ยวเราอ่านเสร็จ จะส่งไปให้เอาปะ
บอกที่อยู่มา

  

ปกติก็อ่านแต่วรรณกรรมแปล ไม่เคยได้อ่านนิยายเรื่องใดๆของ เอ เลย แต่งานเขียนวิจารณ์หนังก็พอได้อ่านบ้าง มีเพื่อนในกลุ่มโทรบอกว่า เอ ได้ซีไรต์ ทำให้เราอึ้งและทึ่งในพลังสร้างสรรค์ผลงานออกมาได้ขนาดนี้ สงสัยต้องหาลับแล, แก่งคอย มาอ่านแล้วล่ะ ยินดีด้วยเว้ย นายทำได้เว้ย... ยินดีด้วยนะเอ

  

ซีไรเล่มก่อนๆคะอ่านหมดทุกคนแล้ว
แต่ยังไม่อ่านซีไรเล่มล่าสุดเลย
อยากอ่านนะคะ...เดี๋ยวจะรีบซื้อมา
อ่านแน่คะ...แต่อ่านหนังสือเรียนก่อน
แล้วกันตอนนี้...พี่เอไม่ต้องห่วง อิอิ

  

เรื่องนี้ได้รับรางวัลซีไรซ์ประจำปี 2552 ไปแล้วเรียบร้อยนะคะ

คนเขียนเขาก็ได้รับไปด้วยนะคะ

  

ลับแล แก่งคอย ที่ได้นิยายชีไรต์2552
น่าอ่านดีครับต้องไปหาชื้อมาอ่านแล้วละ

  

ชอบมุมมอง แง่คิดในการเขียน
อยากให้อธิบายแง่คิดบางแง่คิดที่อ่านแล้วเข้าใจยาก
อาจเป็นหมายเหตุไว้ด้านหลังก็ได้ครับ

  

อ่านจบแล้วใช้เวลาหนึ่งคืนกับหนึ่งวัน สนุกมาก ยอมลาป่วยหนึ่งวันเพื่ออ่านให้จบ

  

เพิ่งอ่านจบเช่นกันค่ะ

ใช้เวลาหลังเลิกงาน อ่านอยู่ 4 วัน

ชอบวิธีเล่าเรื่องของคุณอุทิศมากค่ะ ตัดสลับฉากไปมา มีลุ้นตลอดว่าบทต่อไปจะตัดไปที่ไหน

เมื่อมาถึงตอนจบ ก็ต้องย้อนกลับไปอ่านอยู่สามรอบ



..ยังตีโจทย์ไม่ออกค่ะ... เสน่ห์ของหนังสือเล่มนี้อยู่ตรงนี้เอง

  

สนุกมาก ค่ะ

  

เพิ่งอ่านจบ ชอบมาก มีอะไรหลายอย่างให้เราได้คิด ร้องไห้ไปหลายฉาก แต่ยังตีโจทย์ไม่ออก ตอนจบแล้วก็ยังไม่อยากให้จบ สุดท้ายแล้วมันคืออะไรกันแน่นะ

  

ตกลงลับแลเป็นเกย์หรือเปล่า? เพราะแม่เขามาเฉลยความจริงตอนจบ สนุกดี ยิ่งถ้าคุณเข้าใจภาษาอีสาน ตลกมาก ถึงแม้จะเหมือนนิยายต่างประเทศที่เคยอ่านมาก่อน

  

อ่านจวนจบแล้ว แต่ยังไม่จบคื ชอบวิธีการเล่าเรื่องที่มีการตัดต่อเหมือนดูภาพยนต์ บรรยายเปรียบเทียบดี เนื้อหาจูงใจให้พลิกอ่านไปเรื่อยๆ

มีเล็กน้อยเป็นข้อสังเกต ภาษาบางคำยังประดักประเดิด อาทิ ใช้คำว่า "แม่ทรุดกายลง" โผล่เข้ามาในท่ามกลางการบรรยายที่เป็นสภาพแวดล้อมของชาวบ้าน ทั้งคำพูดก่อนหน้า ทั้งกิริยาทั้งมวล น่าจะใช้แค่ "ทรุดตัวลง" และอื่นๆอีกหลายแห่ง

แต่ที่น่ากังขา คือเริ่มต้นเรื่องมาเรื่อยๆ ใช้คำก่นว่าแม่ เสียดสีแม่ ค่อนข้างอันตรายหากเด็กได้อ่านจะรู้สึกว่านี่ไงขนาดนักเขียนซีไรต์ยังใช้ภาษาไม่สุกาพว่าแม่ตัวเองได้เลย อาจกลายเป็นข้อความสนับสนุนศีลธรรมภายใจจิตใจเด็กกรณีเกิดความขัดแย้งกับพ่อแม่ได้ อันนี้พึงระวัง

  

ชอบอ่านหนังสือที่ได้รับรางวัล จะลองอ่านดู ความหนาของหนังสือไม่เป็นอุปสรรค อ่านมาเยอะแล้วพวกหนังสือหนาๆ แต่ชอบอ่านหนังสือที่ให้ข้อคิดในการดำเนินชีวิต ยังไม่ได้อ่านเลยบอกไม่ได้ว่าหนังสือดีอย่างไร

  

น่าสนครับ อยากอ่าน

  

ไม่ได้อ่านหนังสือพวกเรื่องสั้นหรือนิยายมานาน จนจำไม่ได้แล้วว่าล่าสุดอ่านเมื่อไหร คงประมาณช่วงวัยรุ่น นี้ก็จะวัยกลางคนแล้ว

แต่หนังสือเล่มนี้อ่านเพราะ คำนำและคำนิยมด้านหลังของหนังสือ
กอรปกับอ่านเพราะมันได้ sea write

แต่พออ่านไปได้สักพัก ก็ติดซะแล้ว แต่อ่านได้แค่ช่วงค่ำของแต่ละคืนเท่านั้น

  

หนูอ่านเรื่องนี้แล้ว หนุกดี แต่เรื่องราวค่อนข้างซับซ้อน ต้องใช้เวลาทำความเข้าใจอยู่นานเชียว

  

เพิ่งอ่านจบ เข้าขั้นชอบมากครับ

  

ก่อนอื่น...คุณคิดเรื่องนี้ได้ยังไงคะ นับถือจริงๆ นี่แหละคือความเป็นจริง เพราะบางครั้ง ความลวงเพื่อต้องการ....ความ...สวย...งาม...ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว