
หนังสือเล่มบางแต่เนื้อหาหนาหนักของสนพ.ชายขอบ " มกรา'52" (ราคาแค่ 60บาท) เขียนโดย ตุล แห่งวงอพาร์ตเม้นต์คุณป้า อ่านจบก็พบว่า ตุล ช่างเป็นบุปผาชน แห่งปี 2009 จริงๆ ขบถ ดิบ และตั้งคำถามต่ออเมริกาได้สุดยอดมาก
หนังสือเล่มนี้เป็นความเรียงเชิงบทกวี ( ลักษณะเหมือนกับที่ตุลเขียนเพลง ) หน้าปกบอกว่า เป็น
"บทกวีรสบุหรี่ ท่องกัญชา และเหรียญ 25 เซ็นต์ " และมันก็เป็นแบบนี้จริงๆ
เราจะเห็นเมืองใหญ่ของอเมริกา อย่าง นิวยอร์ก ซานฟรานซิสโก
นิวออร์ลีนส์ ผ่านสายตาของนักร้องเพลงร็อคจากเมืองไทย และมันก็ภาพอมเริกาที่ติดดิน เพราะตุลพูดถึงเหล่า คนดำ (ที่ไม่ใช่ประธานาธิบดี ) โสเภณี ผับ และอารมณ์คละคลุ้งของบุหรี่ เบียร์ แถมด้วย การวิพากษ์อมเริกาอย่างแสบสันต์
ยกตัวอย่างบางตอนที่ชอบมาไว้ตรงนี้
"ซานฟรานซิสโกที่รัก
ฉันมาจากแดนไกล
และมหานครของฉันก็ไม่มีดอกไม้
บุปผาชนที่รัก
เผ่าพันธ์ของคุณกำลังสูญสลาย
และนั่นก็คือคำตอบ
ว่าทำไมบนถนน Haight
ฉันจึงเลือกฮัมเพลงของจ๊อบ บรรจบ
แทนที่จะเป็นเพลงของ Jefferson Airplane
บุปผาชนที่รัก
คุณจะรู้บ้างไหม
ว่าในหนังสือพิมพ์แจกฟรี
มีโฆษณากัญชาเพื่อการแพทย์
บุปผาชนที่รัก
คุณจะรู้บ้างไหม
ว่าสายควันที่คุณบูชาได้กลายเป็นสินค้า
ที่สามารถเพิ่ม GDP ให้กับประเทศได้
บุปผาชนที่รัก คุณจะรู้บ้างไหม
ว่าการใส่เสื้อผ้ามัดย้อมในปัจจุบัน
คือการแสดงออกของความไม่รู้
ว่าเครื่องหมายสันติภาพวาดไว้อย่างไร
ในขณะผู้คนลืมเรื่องสงคราม
การต่อสู้ยังไม่สิ้นสุด
กระสุนปืนยังคงกระหน่ำยิงเงียบๆ
ผ่านการปรากฎตัวของผู้นำผิวดำ
ผู้เต้นแร้งเต้นกาอยู่บนคำว่า Change อ่านจบ ดิฉันอยากบอกว่า
บุปผาชนที่รัก เมล็ดพันธ์ของพวกคุณยังไม่ไปไหน
อย่างน้อยมันก็ยังหลงเหลืออยู่ในตัว ตุล ไวฑูรเกียรติ คนนี้
อื้มมมมม
อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นคนที่น่าสนใจดีค่ะ