คณะเราเป็นคณะที่มีนักศึกษาน้อยมาก รุ่นเราก็ 47 คน เพราะคนสุดท้ายรหัส 47

พอขึ้นปีสองก็มีคนถูกไทร์บ้าง สอบใหม่ติดก็ย้ายที่เรียนบ้าง ช้า บ้าง แต่ก็มีรุ่นพี่ที่ลงมาเรียนด้วยกับพวกเราเพราะบางวิชาจะเปิดปีละครั้งถ้าติดก็ติดไปเลยหนึ่งปี

ตอนจบพวกเราจบกัน 44 คน ... จำแม่นอีกก็ เพราะเราต้องแบ่งกลุ่มทำงานห้ากลุ่ม กลุ่มละ 9 คนแต่กลุ่มเรามี 8 คน รวมแล้ว 44 คน

รุ่นน้องเข้ามาใหม่ เราก็มีน้องรหัสหนึ่งคนเป็นผู้ชาย " คนเมือง "

... คนเหนือจะเรียกตัวเองว่าคนเมือง อู้กำเมือง กิ๋นกับเข้าเมือง ...

สามีเคยถูกคุณแม่ถามว่าเป็นคนเมืองหรือคนไทย ทำเอางง แล้วตอบตามสัญชาตญาณว่า " คนไทยครับ " ทั้งที่ในใจคงจะคิดว่า ก็เราเป็นคนไทยไม่ใช่ต่างด้าวซักหน่อย
เพราะคนภาคอื่นที่ไม่ได้เป็นคนเมือง หมู่เฮาคนเมืองจะฮ้องว่า " คนไทย " หมดเลย

ได้น้องผู้ชายเราจึงสบายมาก ไม่ค่อยได้ช่วยน้องเท่าที่พี่รหัสได้ช่วยเหลือเรา

ครอบครัวรหัสหมายถึง ทุกชั้นปีที่มีระหัสเลขท้ายตรงกัน คณะเราก็สองตัวเช่น รหัส 197401 ( สมัยเรามีแต่ 6 หลัก ) ก็มีครอบครัวหัสที่ 01 เช่น มีน้องรหัส 207401 พี่รหัส 187401,177401 เป็นต้น

แต่รุ่นเราก็มีหน้าที่ต้องคอยคุมน้องเชียร์ พารับน้องขึ้นดอย และก็จัดงานรับน้อง ... เพื่อจะได้รู้จักสนิทสนมกันเร็วขึ้น ...

ที่คณะเราไม่ค่อยมีพื้นที่มากเมื่อเดินสำรวจรอบคณะก็ลงความเห็น เลือกบริเวณ ที่คนไข้นั่งรอทำบัตรซึ่งวันเสาร์อาทิตย์จะว่างตลอด รับน้องในตอนกลางวัน



และมีงานรับน้องขันโตกดินเนอร์ที่ ฟู้ดเซนเตอร์ของคณะในตอนกลางคืน

... ศูนย์อาหารของคณะจะเป็นลานใต้ถุนตึก มีเจ้าที่มาขายอาหารอยู่เจ้าเดียวหรือสองเจ้าแค่นี้แหละ บอกแล้วว่าเป็นคณะเล็ก ๆ ไง







ปีสองนี้เราก็ยังต้องเรียนวิชาพื้นฐานที่ฝั่ง ม.ช. อยู่เหมือนเดิมคือ

ฟิสิกส์ เคมี ชีวะ แมท ที่คณะวิทยาศาสตร์

อังกฤษ ที่คณะมนุษย์

เศรษฐศาสตร์ และวิชาที่จดจำได้คือ soc สังคมวิทยามนุษยวิทยา ของคณะสังคม

วิชา soc เรียนปี 2 เทอม 2 ที่เรียนต้องท่องจำ วิชาพวกนี้เราจะไม่ชอบเรียนคือโดดบ่อย ( โสน้าหน้าเนาะ ) ไม่ค่อยอ่านจนรู้ตัวเลยว่าเสร็จแน่

ข้อสอบเป็นเติมคำในช่องว่างแบบจะยกมาทั้งหน้าแล้วเว้นคำไว้ให้เติม เป็น D ตัวเดียวที่ได้ ซ่อนเกรดแม่น่าดูเลย

กะว่าเปิดเรียนภาคฤดูร้อน จะลง regrade ซะหน่อย เขาปิดวิชานี้ไปเลยค่ะ ไม่มีวิชานี้อีกแล้วในหลักสูตร

ถ้าคิดในแง่ดี เราอาจจะสมควรได้ F ก็ได้แต่อาจารย์ก็เห็นว่าเขาจะไม่เปิดสอนอีกแล้วเลยให้ D เรามา แต่ก็ยังเครียดอยู่ดี


ปีนี้เราได้นักกีฬาเทนนิสมาเสริมทีมเพียบ
มีมือหนึ่งชายมาจากลุ่มน้ำยม- น่าน ชื่อสุรเดช มือสองเป็นหนุ่มคณะมนษย์รูปหล่อ ... เคยเล่นหนังของศุภักษรด้วยละ ชื่อ หน่อง เราจึงเรียกสองหนุ่มหัวหอกที่สำคัญของทีมนี้ว่า
สุรเดช - สุรหน่อง

ได้นักเทนนิสมาจากโรงเรียนราชินีบน 4 คน แต่ละคนมือหนักทั้งสิ้น ... ตีแรง ...

เป็นช่วงที่ทีมสนุกเพราะเราอบอุ่นกันดีมาก เวลาไปแข่งกีฬามหาวิทยาลัย ตอนนั้นน่าจะสองครั้ง มศว. เป็นเจ้าภาพครั้งหนึ่ง และจุฬาเป็นอีกครั้งหนึ่ง

น้องที่อยู่กรุงเทพก็จะพาพี่ที่อยู่หัวเมือง ทั้งเดินทั้งขึ้นรถเมล์เที่ยว เช่นพาเดินไปทานก๋วยเตี๋ยวราดหน้าแถวศรีย่าน ... เป็นร้านในบ้านถ้าไม่ได้เวลาเปิดจะไม่เปิดประตูรั้ว

ก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นศรีย่าน ไม่ต้องแปลกใจที่เป็นย่านนี้นะเพราะมหาวิทยาลัยเราไปพักที่สันนิบาตสหกรณ์ และน้องมีบ้านอยู่แถวสวนจิตร

การไปกรุงเทพคราวนั้นมีอีกเรื่องที่แปลกมากสำหรับเราคือ รถนักกีฬาเราไปติดอยู่ที่สนามม้านางเลิ้งตอนสนามม้าเลิกพอดี

เป็นครั้งแรกที่เห็นคลื่นมนุษย์ไหลออกมาจากประตูสนามม้า นานมาก ไม่หมดซักที

ช่วงเวลาตอนเรียนฝั่ง ม.ช.นั้น

อาหารเที่ยงจะไปทานกันที่ ยูเนี่ยน เป็นส่วนใหญ่เพราะใกล้และถูก

หน้ามอ ก๋วยเตี๋ยวเพ็ญจันทร์

แยกประตูสวนดอก ข้าวหมูแดง ข้าวขาหมูนครปฐม

อาหารเย็น ที่หอ 4 ชายดังมาก มีข้าวราดแกง น่าจะเกิน 30 อย่างนะ

ฝายหินเป็นเพิงตลาดเล็ก ๆ มีตามสั่งอยู่สองสามร้าน มีผลไม้ ปอเปี๊ยะทอด

มีบ้านพักของเจ้าหน้าที่ ทำขนมปังปอนด์ และไอศครีมทำเองขาย เลิกเรียนไปทานบ่อยมาก อยู่ห้องแถวที่สองขวามือ

หน้ามอ มีร้านข้าวราดแกงและตามสั่ง

ดูดีหน่อยก็มีร้านแกงร้อน ... ร้านเดิมอยู่เยื้องประตูหน้ามหาวิทยาลัยเลย แต่เราไม่เคยไปทานเลย จนเขาเปิดที่แกงร้อนบ้านสวนถึงเพิ่งเคยไป

เรื่องเรียนก็เรื่อย ๆ ไปตามเรื่อง เอาเป็นว่าผ่านขึ้นชั้นปีสามได้ก็แล้วกัน

จบด้วยภาพหลังจากจบมา 25 ปี ก็ไปชมฝั่ง มช.ด้วยกัน ถ่ายรูปกับอ่างแก้วกันใหญ่เลย

Create Date : 10 กันยายน 2553
Last Update : 20 กันยายน 2553 14:04:36 น.		35 comments
Counter : 1797 Pageviews.
Share Tweet