วันนี้ 42 องศาครับปี้ตุ๊ก
แห๋มหน้อยเจียงใหม่ถ้าจะฮ้อนเหลืออินเดีย

ไปเรียนโคราชอยู่ช่วงหนึ่งค่ะพี่ตุ๊ก

ตามมาชอมรอยอดีตค่ะ ...^^

มาเยี่ยมโรงเรียนคุณตุ๊กต่อค่ะ

ใช่ๆ สมัยก่อน เค้าจะมีห้อง ก. ข. นะคะ ไม่มีทับ ( / ) เนอะ

สุริยันตะวันรอน นกกาจรจะกลับรังสวัสดิ์ค่ะพี่ตุ๊กขา


เด็กดารานี่ เรียบร้อยนัก...นั่งสวยงามมากค่ะ


พับสามเหลี่ยมที่พี่ตุ๊กอธิบาย วินึกออกค่ะ

มิดอ ไม่รู้จัก แต่เล่นคล้ายๆ กัน เรียกว่า "เล่นเตย" ค่ะ
เวลาไป ตจว. ค่ะ
อยู่บ้านอ่านแต่หนังสือค่ะ


ภาพตัวสงกรานต์ หาไม่ได้ค่ะ
พี่แอม เพื่อนบล็อกของเรา ก็นำตัวกำแพงแสนมาให้ดูค่ะ

พอเห็น วิก็นึกได้ว่าเคยอั๊พบล็อก ก็เลยก๊อปมาให้ชมในบล็อกคอมเมนท์ค่ะ มาเรียนเชิญ พี่ตุ๊กไปดูใหม่ค่ะ


"สุริยงคสายัณหสมัยสวัสดิ์
สวัสดียามเย็นวันอาทิตย์หรือเปล่าคะเนี่ย
สวัสดีค่ะ "

แปลว่าสวัสดีตอนเย็นค่ะ
สุริยงค์ กับ สายัณห์ แปลว่า ตอนเย็นเหมือนกันค่ะ พูดให้มันไพเราะขึ้นเท่านั้นค่ะ

วันอาทิตย์ วิใช้ อาทิตยวาร เลยค่ะ คำว่าดวงอาทิตย์มีมากมาย แต่ชอบใช้คำเดียวค่ะ

มีแถม ด้วยรัก...ค่ะ
นิสาทสวัสดิ์จันทรวาร...แปลว่า สวัสดีตอนย่ำค่ำ - เที่ยงคืนค่ะ

ทินาทจันทรวารสวัสดิ์ค่ะ...แปลว่าสวัสดีตั้งแต่ย่ำรุ่ง (หกโมงเช้า) ถึงเที่ยงวันค่ะ

แต่ เวลาเช้า ก่อน 7 โมง วิจะใช้อรุณสวัสดิ์ค่ะ
มากกว่านั้นจะใช้ สายสวัสดิ์จันทรวารค่ะ...อันนี้คุณย่า ขอใช้ตามคุณเซียน ขาดวลของพี่ตุ๊กกะพี่มิน นั่นแหละค่ะ คุณเซียนเขาใช้ สายสวัสดิ์จันทร์ เฉยๆ ค่ะ คุณย่าเห็นตอนอั๊พบล็อกแทนวิ เพราะวิเห็นหมอหล่อ พยาบาลสวยมากๆค่ะ...

สายอีกนิด วิจะใช้ บุพพัณหสมัยสวัสดิ์ค่ะ...

ตอนเที่ยง วิจะใช้ มัชฌันติกะสมัยสวัสดิ์ค่ะ

หกโมงเย็น - สามทุ่ม วิใช้ ปฐมยามจันทรวารสวัสดิ์ค่ะ
สามทุ่ม หนึ่งนาที - ก่อนหกทุ่ม วิจะใช้ ทวิยามจันทรวารสวัสดิ์ค่ะ
หกทุ่มตรง วิจะใช้ นิสาทสวัสดิ์อยู่ค่ะ หรือ วิมัชฌันติกะสวัสดิ์ค่ะ

หกทุ่มหนึ่งนาที - ก่อนตี 3 วิใช้ตติยามจันทรวารสวัสดิ์ค่ะ
ตี 3 หนึ่งนาที - ตีห้าห้าสิบเก้านาที วิจะใช้ ปัจฉิมยามจันทรวารสวัสดิ์ค่ะ

เผื่อพี่ตุ๊กไปอ่านพบที่วิทักทายเจ้าของบล็อกนักกลอนใหญ่ จะได้ไม่สงสัยค่ะ

พี่ตุ๊กน่ารักมากค่ะ สงสัยก็ถาม คุณแม่ คุณยายเป็นนักอักษรศาสตร์ บ้านเราพูดอย่างนี้ค่ะ

เรามีความชอบต่างกัน พี่ตุ๊กเป็นแชมป์ตีกอล์ฟ
วิตีกอล์ฟไม่เป็นค่ะ ...เป็นลมรึเปล่าคะนี่...555


สุริยงคสายัณห์ตะวันจะละจะลาสวัสดิ์ค่ะพี่ตุ๊กขา

ครบชุดค่ะ...

แวะมาทักทายค่ะ...ตอนประถมอยู่โรงเรียนชนบทน่ะ ไม่มี ก, ข มีห้องเดียวโดดๆ^^
ดอกลีลาวดีใบหอก เค้าจะออกดอกที่ปลายกิ่งค่ะ ต้นที่บ้านอยู่ซะสูงเลย เพิ่งออกไปโน้มกิ่งมาดมอีกทีให้แน่ใจ ปรากฏว่ามีกลิ่นหอมอ่อนๆ ค่ะ...อ่อนมากๆ สู้ลีลาวดีขาวพวงไม่ได้ค่ะ

มันเหลือเชื่อว่าเราสามารถที่จะระลึกชาติได้
ครู tuk-tyk สามารถระลึกถึง "สัญญา" หรือ ความทรงจำ จากอายุ 50 => 40 => 30 => 20 => 10 =>9,8,7,6,5,4 อย่างน้อยก็ 3 ขวบกว่า ถ้ากล่าวถึงตอนที่ครู tuk-tuk เรียนที่ บ้านครูคุณย่า หรือ เปล่า ผมไม่แน่ใจซึ่งเป็นสถานที่เลี้ยงดูเด็กก่อนวัยเรียน อยู่ฝั่งตรงข้ามกับตลาดสมเพชร หรือ อยู่หลังวัดชมพู ซึ่งผมก็เข้าใจว่าผมก็เคยได้เรียนที่นี่เช่นกัน

บางที่ ผู้ใหญ่ หรือ พ่อแม่ หรือ เราคิดว่า เด็กไม่รู้อะไร หรือ จำอะไรไม่ได้ แต่เมื่อพิจารณาให้ดี แม้แต่ตัวของเราเมื่อระลึกไปยังอดีตในชาตินี้ เราสามารถจำสมัยเมื่อเราอยู่ในวัยเด็กได้อย่างชัดเจน

มีความทรงจำบางอย่างที่น่าจดจำ หลายอย่างก็ไม่อยากจะกล่าวถึง แต่

ในปัจจุบันถ้าเราสรุปบทเรียนในอดีต เราก็สามารถลิขิตชีวิตในส่วนที่เหลือของเราได้ เพื่อที่ว่าอีก 10 ปี หรือ 30 ปีข้างหน้า เราก็จะมีความทรงจำที่ดีๆ เกี่ยวกับปัจจุบันนี้

ชอบมากที่ ครู tuk-tuk นำเรื่องราวในอดีตมาบันทึก คนรุ่นปัจจุบันก็จะได้เรียนรู้เรื่องราวของผู้ใหญ่ในอดีต และ มันกลายเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ ของ มนุษยชาติคนหนึ่งที่มีชื่อว่า ครู tuk-tuk ครับ

ชอบอ่านมากๆครับ

ทักทายยามค่ำจร้าคุณตุ๊ก...ซำบายดีนะคะ....

เห็นคุณตุ๊กตอนเด็ก ๆ ด้วยอ่ะ ฮิ้วๆๆ

เรื่องโรงเรียนโกวิท ตอนอยู่วัยก่อนอนุบาลที่อยู่แถวตลาดสมเพ็ชร จำได้ว่า โรงเรียนอยู่ฝั่งเดียวกับตลาด ... ไม่ยืนยันนะคะแค่ 3 ขวบ

แต่ที่จำแม่นคือน้ำส้มคั้นที่ให้นักเรียนดื่มตอนช่วงสาย ๆ อร่อยมาก น่าจะเรียกว่าส้มเกลี้ยง เปลือกสีเขียวเข้ม ลักษณะผลเหมือนส้มเช้ง แต่ผิวหยาบกว่า สีเขียวเข้มกว่า

เวลายกดื่มเขาจะตีระฆัง เก๊งแรกให้จิบแล้ววาง เก๊งที่สอง ให้ดื่มหมดเลย

ตอนบ่ายจะมีหมอนสีขาว น่าจะต่างคนต่างเอาไปจากบ้านไปไว้ที่โรงเรียน ไว้นอนหลับตอนบ่าย นอนพื้นอยู่บนชั้นสองของอาคารค่ะ

โห พี่ตุ๊กขา นั่นสมัย ป.สาม ยังมีอยู่เลยเหรอคะ นับถือจิงๆ

หวัดดีค่ะ พี่ตุ๊ก
อยากรู้จังว่าในรูปพี่ตุ๊กคนไหน
รูปคลาสสิคมาก เลยค่ะ

สวัสดีจ้า....

มาร่วมรำลึกความหลังด้วยค่า

รูปนี้เก๋ นั่งบันได เอียงมุมด้วยเนาะ อิ อิ อิ

จำแน่มากชื่อเพื่อนร่วมรุ่น
ส่วนมากรุ่นผมจะมีกันประมาณสามชื่อ
ชื่อแรกชื่อจัดตั้งภาษาจีนที่พ่อแม่ตั้งมา
ต่อมาก็ค่อยเปลี่ยนเป็นชื่อภาษาไทยเป็นชื่อที่สอง

ดังนั้น ถ้าใครเรียกชื่อแรกสุดได้
มักจะเป็นเพื่อนเก่าแก่จริง ๆ
ที่เรียนกันตั้งแต่ตอนยังไม่เปลี่ยนชื่อ

ส่วนชื่อที่สามมักจะเรียกกันชื่อเล่น
จนกลายเป็นฉายาหรือลืมชื่อจริงกันไปเลยก็มี
เวลาแจกการ์ดงานต่าง ๆ ต้องโทรศัพท์ถามกันวุ่นวายไปหมด

ส่วนชื่อสุดท้ายยอดฮิต
ก็ชื่อเปลี่ยนตามหมอดู
ให้ชื่อมี เดช ศรี มนตรี บริวาร ทรัพย์ เป็นต้น
หรือชื่อเดิมเป็นกาลกิณี เป็นต้น

แต่เพื่อนร่วมรุ่นไม่เห็นมีใครในช่วงนั้น
กล้าไปขอให้หลวงพ่อปัญญานันทะภิกขุ
หรือพุทธทาสภิกขุ
ตั้งชื่อใหม่ให้แต่อย่างใดเลย

เห็นรูปพี่ตุ๊กแล้ว แถวหน้าเหมือนเคย

จำเก่งจัง เป็นเอ้ ให้หาเพื่อนสมัยประถมคงยาก เพราะย้ายที่เรียนถึงสองครั้ง เพื่อนใครเป็นใคร จำได้น้อยมาก

พับกระดาษแล้วเอามาติดกาวเป็นลูกบอล เห็นเพื่อนทำสวยเชียว ส่วนเอ้ ทำไม่เป็นเช่นกัน

สวัสดียามเช้าครับพี่ตุ๊ก

ย้อนอดีตเลยค่ะคุณตุ๊ก
โดยเฉพาะตังเต

ทักทายสวัสดีกับคุณตุ๊กยามเช้าครับ
สมัยเด็กๆ มีของเล่นให้เล่นเยอะแยะเลยนะครับ

สมัยเริ่มต้นก่อนที่ผมจะเข้าโรงเรียนอนุบาลโรงเรียนโกวิทธำรง

พี่ๆเรียนที่โรงเรียนโกวิท อยู่ที่ถนน.พระปกเกล้า บริเวณถนน.คนเดินปัจจุบัน หลังโรงแรมมนตรี ใกล้ข่วงประตูท่าแพ ต่อมาได้ย้ายไปอยู่ที่ถนน.โชตนา

ณ.ปัจจุบัน ต่อมากลายเป็น ปั๊มน้ำมัน ปัจจุบันเป็นพื่นที่ให้เช่าสำหรับขายสินค้าบริเวณถนนคนเดิน ครับ

จำได้เคยเล่นค่ะ หากระเบื้องแตกแถวนั้นเป็นเบี้ย หมากเก็บอีกอย่างที่เล่นกัน พกก้อนหินไว้ในกระเป๋ากระโปรง นั่งเล่นที่พื้นห้องเรียนข้างๆ โต๊ะเรียนน่ะแหละ พื้นห้องเป็นพื้นไม้ขัดขึ้นเงาวาววับ

อ้าวตอน ป.2 อยู่ห้อง ก. ทำไม ป.3 อยู่ห้อง ข. แสดงว่าเกเรไม่ขยันเรียนแน่ๆ เหมือนๆกับผมเลย
เห็นภาพแล้ว คิดถึงสมัยเด็กๆอีกแล้ว อยู่กรุงเทพฯหน้าหนาวต้องใส่เสื้อหนาว บางคนอาจไม่เชื่อว่ากรุงเทพฯหน้าหนาวสมัยก่อน พูดออกมานี่เป็นไอน้ำเลยนะครับ

อยากถามถึงรุ่น ม.4 ปี 2526 บ้างนะคะ
จะตามรุ่นน้า 2512 คงไม่ทันเพราะกำลังหัดเดินค่ะ

ปี 2526 น้าแต่งงานแล้วจ้า ไม่ทันเห็นเหมือนกันค่ะ