อ้าว...จบเอาดื้อๆ มิบอกกล่าว อิอิ
ในกรุงเทพฯ ม.ศ.ปลายมีให้เลือก 2 สาย
สายวิทย์
สายศิลป์- ศิลป์ภาษา, ศิลป์คณิต

อ้าว...จบเอาดื้อๆ มิบอกกล่าว อิอิ

คลาสสิคจังเลยค่ะ พี่ตุ๊ก
ชอบกางเกงทรงนี้จัง ....

ทักทายตอนบ่ายจ้า :)

...2517...
โหหหหหหหห
สงสัยคุณตุ๊กกับปุ๊กท่าทาง
ไม่เคยเจอกันในมอเป้นแน่แท้

แต่ดูบรรยากาศไม่ต่างกันเลยนะคะ
แบบว่า รุ่นเดอรเหมือนกัน อิอิ

โ้อ้โห ปี2517 หนูเพิ่งจะสองขวบค่ะ เรียนม.1ที่สาธิตรามปี2527 ค่ะห่างกันสิบปีจบม.3ใครเกรดไม่ถึงก็คัดออกอัตโนมัติ ใครเรียนต่อม.ปลายก็ มีศิลป์-ภาษาและก็สายวิทย์(มีวิทย์เรียนฟิสิกส์หรือเคมีอะไรประมาณนี้ค่ะกับไม่เรียน)และก็ยังมีศิลป์คำณวนต่างกับศิลป์ภาษาที่หนูเรียนคือเราจะเรียนกันแต่ภาษาอังกฤษ-ฝรั่งเศษส่วนพวกเพื่อนๆเค้าก็จะเรียนวิทย์หรือคำณวนพวกห้องบ๊วยสุด(พวกที่เรียนอ่อนหน่อย)ก็จะเรียนแต่ภาษาไทยกับสังคมค่ะ ทุกๆปีสมัยที่หนูเรียนจะมีกีฬาสาธิตสามัคคี(สมัยก่อนจะไม่มีพวกสาธิตของราชภัฎค่ะ)มีแต่โรงเรียนสาธิตจากมหาลัยหลักๆของประเทศมาแข่งกีฬากันอย่างสนุกสนาน เพราะว่าเป็นนักกีฬาโรงเรียนค่ะเลยต้องไปทุกปี เป็นความทรงจำที่ดีค่ะ กางเกงที่พี่ตุ๊กใส่เห็นอยู่ในรูปของแม่ขาบานแบบเดียวกันเลยค่ะ เครื่องแบบนักเรียนม.ต้นก็ใส่เหมือนกันเลยค่ะแต่ว่าของหนูไม่ทับในและก็ปักพ่อขุนที่หน้าอก ส่วนม.ปลายใส่เหมือนทั่วไปแต่ว่าติดเข็มพ่อขุน แหม..พอเห็นรูปแล้วคิดถึงอตีดจังค่ะ

2517 ผมกำลังเรียนอยู่ชั้น ม.ศ.1 ที่ รร.มงฟอร์ต

สวัสดีครับ พี่ตุ๊กครับ


อดีตนี่ นานยังไง ก็ให้คิดถึงนะครับ

สมัยสอบเอนทรานซ์นี่ ก็ใช่ย่อยเหมือนกัน

สอบเฉยๆนะครับ ได้คะแนนมาเยอะ แต่ก็ไม่ได้เอาไปทำอะไรเลย

ฮ่าๆๆ

สวาทดีครับคุณตุ๊ก
ผมมาแปะชื่อไว้ก่อน
555บอลก็ดู บล้อคก็เข้า
ง่วนหลาย อิอิ

คุณภูสมิงได้ยินชื่อเสียงอยู่ และ ร้านโมซีโมแอล นั้นก็ได้เคยได้ไปรับประทานอาหารครั้งหนึ่งเมื่อหลายเดือนก่อนนะครับ

ผมเรียนหนังสือไม่เก่ง และ กิจกรรมก็ไม่ได้เด่นเหมือนครู tuk-tuk หรอกครับ ส่วนมากมักจะอยู่ในห้องสมุดอ่านหนังสือนิยายเสียมากกว่าครับ ทั้งยามเช้า เที่ยง และ เย็น และ รูปถ่ายก็ไม่ค่อยมีด้วยครับ

เห็นภาพของ ครู tuk-tuk แล้ว เป็นปลื้มมากๆครับ

อ่านเรื่องราวแล้วเป็นแรงบันดาลใจให้วิสกี้จังค่ะ อยากทำเรื่องและทบทวนเรื่องในอดีตเป็นความทรงจำบ้าง แต่จำได้กระท่อนกระแท่นเหลือเกิน

ชอบอ่านมากๆ เลยค่ะ

..ดูภาพในอดีต..รำลึกถึงความสุขในวันเก่าเก่านะคะ...จากบล๊อก..ต้นทับแถบ
..เราก็ไม่เคยกิน..ไปค้นจากประวัติภูมิปัญญาชาวบ้านเขาบอกว่า..ลวกจิ้มน้ำพริกกินได้.....เพราะปัจจุบันไม่มีใครกินค่ะ..เขาเกี่ยวไปให้วัวกิน...

สวัสดียามเช้าครับพี่ตุ๊ก

ภาพดูคลาสสิกมากครับ

สวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะคุณตุ๊ก
ภาพสีขาวดำ ได้อารมณ์ของอดีตมาก ๆ เลยค่ะ
แม้จะจำได้เลอะเลือน
แต่ก็อยู่ในความทรงจำเสมอ

สวัสดีค่ะพี่ตุ๊ก ..^^

ตามมาย้อนอดีตค่ะ
เรื่องหนุ่มตามจีบ ..
พอเปิดปุ๊บก็ปิดปั๊บเลยย นะคะ
อุตส่าห์ตามลุ้น อิอิ

สวัสดีค่ะ เจ้าปี้ตุ๊ก
เห็นภาพขาวดำแบบนี้
ทำให้นึกถึงภาพคุณปู่คุณย่า
คุณตาคุณยายที่ถ่ายรวมครอบครัวที่บ้านจัง

ยุ้ยว่าภาพขาวดำสวยคลาสสิคแบบนี้
สมัยนี้หาดูได้ยากแล้วนะคะ

เจ้าปี้..สบายดีนะคะ
ไว้วันไหนเวลาดี ยุ้ยจะมาตัดริบบิ้นเหมือนเดิมนะค้า

HaPPy MondaY ka

ชอบเสียงคุณภูสมิงมาก คลั่งใคล้เป็นพิเศษ เนื้อเพลงก็กินใจ
ซื้อเทปเพลงไว้เยอะ แต่ตอนนี้เปิดไม่ได้แล้ว
ต้องไปโหลดจากเวปเพลงมาลงคอมพ์ แล้วฟังแทน

ทักทายสวัสดีกับคุณตุ๊ก ครับ

ภาพที่วัดพระธาตุหริภุญชัย ดูแปลกตาไปเลยนะครับ

พี่ตุ๊กคะ

ภาพวันนี้ คลาสสิคมากเลยค่ะ

ตามมาเที่ยวเชียงใหม่ในอดีตครับ

เพลงเพราะนะครับ....ภูสมิงนี่
เขาว่ามีเชื้อเจ้าทางหลวงพระบาง
ไม่รู้ว่าจริงไหมนะ....

สวาทดีรอบสองครับ
อะไรนี่ บอกว่า หนุ่มคนนั้นหายหน้า
แล้วคุณตุ๊กก็รอจนถึงทุกวันนี้เลยรึ
ว้าว Why love suffers long long eiei

สวัสดีเจ้าปี้ตุ๊ก

มาอ่านกาลครั้งหนึ่งนานมาแร้นเจ้า อิอิ

เก่งทั้งการเรียน การบ้านเลยน้อปี้ตุ๊ก

คุณภูสมิงร้องเพลงโศกๆ ได้กินใจดีเนอะ

ฉงฉัยคอมพ์ล้าสมัย เปิดฟังเพลงบ่าดังเจ้า

สมัยคุณตุ๊กเรียนยังเป็นภาพขาวดำอยู่เหรอ

อิอิ...สมัยนักล่าฯเป็นสีแล้วนา

เรื่องนี้เกิดที่ลพบุรี ยืนที่ไหน
ให้เดาก็ต้องเป็นประตูเมืองซึ่งมีสองที่
แต่ไม่เคยไปลพบุรีเหมือนกัน

สวัสดีครับ พี่ตุ๊กครับ

นั่นล่ะครับ

ดงของผมเลย

ฮ่าๆ

รุ่นนี้ยังใช้ข้อสอบรวมทั้งประเทศอยู่เลย ชอบมาก วัดกันไปเลยมาตรฐานเดียว ไม่ใช่เหมือนสมัยนี้ที่วัดแล้วยังต้องมาวัดซ้ำอีก

ชอบภูสมิงครับ
คนที่มาจีบก็อาจจะชอบเพลงนี้เหมือนกัน
....
ทำไมต้องเป็นตัวเราที่เศร้า
ทั้งที่เราทุ่มเทความภักดี
รักที่มอบกลับต้องชอกช้ำฤดี
ทำเช่นนี้ผิดหรือไร
....

ช่างเก็บ ช่างจำ และช่างเล่าจังนะ
เพื่อนเรา

แล้ววันนี้ทำไมขยันวิ่งจัง
อิอิ ปาดเราที่บ้านน้องเพี้ยน แล้วไป
ปาดน้องเพี้ยนที่บ้านเรา ทำได้งัยอ่ะ
ทึ่งมั่กๆ

เวลามี เท่าเดิมแต่เรื่องต้อง เฮ็ดมีหลายกั่วเลยบ่ได้มายามบล็อกเอี๊อย คึดฮอดอยู่คือเก่าเด้อๆๆๆ

มเยี่ยมชม มาทักทายครับ

คุณตุ๊กมีภาพและเรื่องเล่าสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 มาให้ชมกันอีกแล้ว

ภูสมิงไม่รู้จักอ่ะ เกิดไม่ทัน รู้จักแต่ภูเก็ต กับภูรีรัมย์ นะ (ที่ไหนฟ่ะ?)

ตอนผมเรียไม่มีเป็น มศ. เป็นแต่ ม. นะ แต่ถ้าใครโดน มส. ก็ห้ามเข้าห้องสอบนะ

เกี่ยวกันอ่ะป่าวหว่า?

อิอิ

สวัสดีค่ะพี่ตุ๊ก

แวะมาขอย้อนอดีตด้วยคนนะคะ

หลับฝันดีจ้าพี่

รูปสวยๆมีความหมายความหลังดีๆเลยครับ

เสียดายจังเลยนะครับ
น่าจะรู้ความนัยใจกันบ้าง
เสียดาย

แวะมาราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่ตุ๊ก
มาดึกไปหน่อย ไม่ว่ากันนะคะ
ช่วงนี้งานเข้ามากมาย
อาจจะมาได้ไม่สม่ำเสมอ
อย่าเพิ่งลืมน้องคนนี้นะคะพี่ตุ๊ก
...
ฝันดีค่ะพี่

มาชวนนักกิจกรรมไปเที่ยวชัยภูมิด้วยกันค่ะ

สวัสดียามเช้าครับพี่ตุ๊ก

สวัสดียามเช้าค่ะพี่

ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ

สวัสดีวันอังคารจ๊ะคุณตุ๊ก♥♥


ขอให้มีความสุขมาก มาก นะจ๊ะ♥♥

เง้อ 2517 เตรียมตัวเข้ามหาลัยเหรอค่ะ อื่มอ้อยคงห่างกับคุณตุ๊กหลายปีหงะขอเรียกพี่สาวนะคะ

ป.ลิง ดูบอลเพื่อความสนุกสนานไม่เล่นการพนันนะคะด้วยความปรารถนาดีค่ะ

สวัสดีค่ะ..พี่ตุ๊ก

ชอบอ่านเรื่องแนวนี้จัง
เหมือนได้ย้อนวันเวลาด้วยกันนะคะ
หนึ่งสิ จำอะไรไม่ค่อยได้เลย แถมไม่รู้รูปไปไหนหมด
ไม่ค่อยได้มารื้อฟื้นความทรงจำกันเลยอ่ะ

พี่ตุ๊กเรียนเก่งจัง
พวกวิชาฟิสิกส์ เคมี ชีวะ ของหนึ่งนะ
แค่ให้มันผ่านแบบคาบเส้นก็พอใจแล้วค่ะ

ชวนพี่ตุ๊กไปเดินเที่ยวงานด้วยกันต่อค่ะ

ขอบคุณตี้เป๋นห่วงเจ้าปี้ตุ๊ก

เปิ้นก่อเฮียนไปแฮ่นไปเหมียนกัลเจ้า อิอิ



ปิดบลอกเพราะว่ามันมีหลายสาเหตเจ้า
ขรี้คร้าน
เน็ตบ่ดี
คอมพ์พัง
งานนัก
เมาก่าเล่น

ภาพเก่า รำลึกอดีตได้ดีจริงๆครับ
กางเกงทรงมอส ก็ยังได้ไส่ไปเที่ยวบ่อยๆ
เพลงของภูสมิง ชอบฟังเกือบทุกชุด
เมื่อก่อนฟังกันจนเทปยืดไปเลย

สวัสดีค่ะพี่ตุ๊ก
วันนี้แวะมาชวนไปเที่ยว
สมุย ตอน 2 ค่ะ
พี่ตุ๊กว่าง ไปดูหินตา หินยาย
ด้วยนะคะ อิอิอิ

ชอบเพลงภูสมิงเช่นกันค่ะ ทุกวันนี้ ได้พบเจอเขาคนนั้นอีกไหมคะ หรือว่าเขามีครอบครัวไปแล้ว เอาใจช่วยค่ะ รอรักเดิมมานานมากขอให้สมหวังค่ะ พี่ตุ๊กช่วยตอบดาวด้วยนะคะ

^
^
ตอบคุณดาวฟ้าค่ะ

แหมมันตั้งสามสิบกว่าปีมาแล้ว เขาก็มีภรรยาที่น่ารัก ลูกสาวที่น่ารัก พี่ก็มีสามีที่น่ารักค่ะ

ก็เพิ่งได้มาเจอกันอีกราว ๆ สิบกว่าปีที่ผ่านมา ก็ยังชื่นชมและเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันมาตลอดค่ะ

ความเป็นเพื่อนนี่แหละที่พี่ว่าเป็นสิ่งที่งดงาม ไม่ได้รักเป็นแฟนก็ไม่เป็นไร ก็ยังมีเขาเป็นเพื่อนนี่นะ จะอยากได้อะไรมากไปกว่านี้อีก และที่ได้รับอันนี้น่าจะเป็นสิ่งที่คิดว่า นี่แหละที่เรารอ

โห! เขียนอะไรซึ้ง ๆ ก็เป็นเหมือนกันเนาะ