Group Blog All Blog
|
จดหมาย จากชายปากหมา ไดอารี่วันนี้อาจสับสนหน่อยๆ นะ เพราะเรากำลังสับสน ช่วงนี้อยู่ในสภาวะบอบช้ำหนัก ไม่จำเป็นต้องมีหลายเรื่องหรอก บางทีเรื่องเพียงเรื่องเดียวก็สามารถทำให้เราเจ็บหนักได้ เรามันคนมี แผลเก่า ไม่เยอะหรอก แต่แผลแต่ละแผลน่ะ มันลึกนะ คำพูดบางคำ มันอาจไม่สร้างความรู้สึกกระเทือนกับใคร แต่บางคำนี้แหละ ที่มันตีโดนแผลที่เราเคยเจ็บ เคยระบม และกำลังรักษาใกล้หายแล้ว แบบตรงๆ เน้นๆ เจ็บ สะอึก กับคำพูดบางคำนี่แหละ พอตอบโต้ ด้วยคำพูดแรงๆ ก็กลายเป็นว่า อะไร กับคำพูดแค่นี้ ต้องทำกันขนาดนี้เลยเหรอ ก็คือเราผิด ความผิดของเราครั้งนี้ถึงจะขอโทษซัก พัน หมื่น แสน ล้านครั้ง ก็คงไม่ทำให้ เพื่อน หายโกรธได้ใช่ไหม ก็น่าแปลก!!!! เวลาที่เรารู้สึก รัก ใครบางคนมากๆ ท้ายที่สุด มันต้องลงเอยแบบนี้ทุกคน ที่ผ่านมาลองนับนิ้วดูแบบคนมีเพื่อนน้อย เริ่มตั้งแต่เพื่อนรักเพื่อนซี้ ผ่านมา 3-4 คน ท้ายที่สุด เพื่อนก็เป็นฝ่ายที่ เสียความรู้สึก เพราะคำพูดเรา พอเสียความรู้สึก มันก็มองหน้ากันไม่ติด แล้วก็หายไปจากชีวิต จากเพื่อนที่เคยรักกันมาก ถ้าเป็นผู้ชาย ก็เรียกว่า ไปกิน ไปนอน ด้วยกันได้เป็นปีๆ ถ้าเป็นเพื่อนผู้หญิง ก็เรียกว่า แทบจะจูบปากกันได้ แต่ท้ายที่สุด วันนึงก็ทักทายกัน เหมือนคนเคยรู้จักกัน และถ้าหลีกเลี่ยงได้ เขาก็คงเลือกที่จะไม่เจอเราซะมากกว่า เราไม่ใช่คนมีเพื่อนมากนัก ดังนั้นเราจึงเสียใจทุกครั้งที่มิตรภาพของเรากับใครบางคนมีรอยร้าว โดยเฉพาะรอยร้าวแทบทุกครั้ง เราเป็นผู้สร้างเคยถึงขนาดขอร้อง เพื่อน คนนึงให้กลับมารู้สึกดีๆ กันเหมือนเดิม แต่ท้ายที่สุด ของความสัมพันธ์ มันก็ดีแบบเดิมไม่ได้ ได้แต่โทษตัวเองว่า ถ้าปากเราไม่คล้ายหมา เรื่องมันก็คงไม่เป็นแบบนี้ มันก็คงร้ายแรงในความรู้สึกเค้า จนเค้าไม่คิดให้อภัย อย่างจริงๆ จังๆ แหละ โชคยังดีอยู่บ้าง สำหรับเราคนเดียว ที่แม้ชีวิตด้านนึงของเราจะบาดเจ็บ แต่ชีวิตด้านอื่น เราสามารถแยกแยะมันออกมาได้ มันก็เลยไม่เสียหายทั้งระบบ แล้วก็บอกตัวเองว่า เอาไว้เป็นบทเรียน แต่เหมือนนักเรียนสอบตก เพราะวันนึงข้างหน้ามันก็เผลอเกิดอีก เฮ้อ! คนมันมีหมาในปากเยอะ ผ่าออกแล้วก็งอกใหม่ได้อีก คงได้แต่ปิดปากตัวเอง ให้หมาเก่าขาดอากาศตายไป หมาใหม่ก็คงเกิดยากหน่อย หรือจะเรียกว่า สันดาน ก็คงไม่ผิดนัก ปล. เราคิดว่าเพื่อนคงไม่มาอ่านไดอารีเราหรอก แต่ถ้าเพื่อนคลิ๊กเข้ามาอ่าน อาจเป็นเพราะคลิ๊กพลาด หรือเพราะความเผลอ หรืออะไรก็แล้วแต่ เราอยากบอกว่า เราขอโทษ ให้อภัยเราได้ไหม เราอยากให้ทุกอย่างเหมือนเดิม (แม้รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้) และเราไม่ได้โกรธเพื่อน กับคำพูดที่สะกิดแผลเก่าเราเลยแม้แต่น้อย ถึงแม้ตอนนั้นจะโกรธก็เถอะ แต่ตอนนี้เราลืมไปแล้ว กับความรู้สึกเจ็บที่โดนว่าไปตอนนั้น
|
ปีกไม้หอม
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] เป็นนักเขียน เป็นอาจารย์ เป็นพ่อบ้าน เป็นพ่อครัว เกิดในตระกูลหมอดู รับสอน VBA บน Access และ VBA บน Excel ทั่วราชอาณาจักร รับแนะแนวทางชีวิตด้วยไพ่ทาโร่ต์และเบอร์มือถือ
Link |
|||||||||||||
