เอาเงินมาให้ ทำไมคอยนานจัง

ช่วงนี้ชีวิตกำลังวุ่นวายกับการจัดงานการกุศลอยู่

คือเรื่องนี้น่ะ คิดไว้นานมากแล้ว แต่มันก็ยังไม่เป็นชิ้นเป็นอันซะที จนได้เข้าไปเว็บคุณแก้ว (แก้วไดอารี) ก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกรักเด็กๆ ที่บ้านแกร์ด้า(ไม่ใช่แบบนางงานรักเด็กนะ) โดยเด็กทั้งหมดได้รับเชื้อ HIV

และเท่าที่ติดตามข่าวมาระยะนึง ก็ทราบว่าที่บ้านแกร์ด้าขาดแคลนหลายอย่าง ผมก็เลยขอเบอร์โทรจากสมาชิกเว็บแก้ว จนได้เบอร์ติดต่อไปที่บ้านแกร์ด้าเพื่อจะถามว่าทางนั้นต้องการอะไรบ้างที่เป็นเรื่องเร่งด่วน
คำตอบที่ได้รับจากคุณรี ซึ่งเป็นผู้จัดการอยู่ที่นั่น คือ นมกล่องครับ และถ้าเป็นพวกนมถั่วเหลืองจะดีมาก

แล้วผมก็เสนอตัวจะมอบการ์ตูนให้กับบ้านแกร์ด้า 1 ชุด หมายมั่นปั้นมือว่าจะเป็น “โดเรมอน” โดยตั้งใจว่าจะค่อยๆ ทยอยซื้อส่งให้เดือนละ 5-6 เล่ม (คือใจจริงก็อยากอ่านหรอก กะว่าจะอ่านก่อนแล้วค่อยส่ง ขออนุญาตเขาแล้วน้า) อิอิ

ในขณะเดียวกัน ผมก็อีเมล์ไปหาคุณแก้ว นำเสนอโครงการณ์ Post Card หาเงินช่วยเด็กบ้านแกร์ด้า ตอนที่เมล์ไปผมก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมากหรอก เพราะเข้าใจว่าคุณแก้วนั้นยุ่งมาก และด้วยสุขภาพของคุณแก้วเองผมก็ไม่อยากจะรบกวนเท่าไหร่ ก็เลยไม่คิดว่าคุณแก้วจะตอบเมล์ผม

แต่ที่สุดคุณแก้วก็ตอบเมล์กลับมา...บอกตรงๆ ผมดีใจมาก เพราะอย่างน้อยสิ่งที่ผมตั้งใจก็พอมีคนเห็นบ้าง ที่สำคัญได้คุยกะนักเขียนด้วยล่ะ ปลื้มจริงๆ

เรื่องต่อไปคือเรื่องเงินลงทุน ซึ่งดูจากกระปุกตัวเองแล้ว ให้คิดว่า การที่เราจะทำสิ่งที่ดูเหมือนใหญ่ๆ นี่มันไม่ประมาณตัวเองเลยนะนั่น
นอนเอาขาก่านหน้าผาก 2 ที คิดอยู่ 2 วัน อดรนทนไม่ไหว เลยเอาไปถามที่ห้องต้นไม้ Plant Lovers ก็กลั้นใจอยู่แหละ เกรงว่าจะเป็นการรบกวน และอาจมีคนที่ไม่เห็นด้วย หรือร้ายกว่านั้น อาจมีคนคิดว่าผมหาผลประโยชน์ แต่เอาเถอะในเมื่อเราคิดดี ถ้าใครจะมองร้าย วันนึงเค้าคงเข้าใจเอง

แต่ผิดคาด ทุกคนให้ความสนใจมาก หลายคนระดมความคิดอย่างสร้างสรรค์ บางคนแอบอ่านแบบเปิดเผย

ที่สุดก็เลยตกลงกันว่า มี 3 หัวข้อใหญ่ ซึ่งเราต้องทำคือ
1. รวบรวมเงินไปซื้อนมให้เด็กๆ
2. รวบรวมเงินไปซื้อการ์ตูนให้เด็กๆ
3. รวมรวมเงิน ลงทุนทำ Post Card

ในเมื่อต้องรวบรวมเงิน สิ่งที่ต้องทำคือไปเปิดบัญชี
ดังนั้นพอเลิกงาน ผมเลยรีบไปที่ห้างสรรพสินค้าแถวที่ทำงาน เป้าหมายคือ ธนาคารกรุงเทพ
ไปถึงก็กดปุ่มรับบัตรคิว ได้หมายเลข 266 พอดูจากป้ายคิว ตอนนั้นหมายเลข 251 กำลังให้บริการอยู่ ก็รอ ร้อ รอ จนผ่านไปครึ่งชั่วโมง คุณหมายเลข 251 ก็ไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จธุรกรรมซะที

รอจนท้องร้อง ก็เลยสละคิวไปกินข้าวดีกว่า เพราะมันรอนานซะเหลือเกิน

คุณ 026 แห่ง Plant Lovers .ให้ความเห็นว่า “เปิดบัญชีสมัยนี้ ใช้เวลามากกว่าไปปล้นธนาคารซะอีก” ผมชักจะเห็นด้วยซะแล้ว ก็เลยกะว่า คราวหน้าถ้าไปเปิดบัญชีอีก แล้วช้ามากๆ แบบนี้เห็นทีปล้นธนาคารน่าจะรุ่งกว่า

สำหรับวันนี้ ผมหาโอกาสในช่วงกลางวันไปเปิดบัญชีเรียบร้อยแล้ว ถึงจะรอนานหน่อยก็ครึ่งชั่วโมง กว่า แต่ที่พอทน ไม่ถึงกับต้องไปเอาเงินออกจากธนาคารโดยไม่มีบัญชีเงินฝาก

แรกสุดก็เปิดบัญชีแบบไม่ใช้ ATM แต่ปรากฏว่า ถ้าไม่ใช้ ATM จะไม่สามารถทำธุรกรรมใดๆ ผ่านเครื่อง ATM ได้เลย เช่น คนอื่นจะโอนเงินเข้าบัญชีนี้ ก็ต้องผ่านหน้าเคาร์เตอร์เท่านั้น ไม่สามารถโอนผ่าน ATM ต่างบัญชี ต่างธนาคารได้ (อะไรมันจะบังคับกันขนาดนั้น)

ในเมื่อพลาดแล้ว ก็เอาฟะ ตอนเย็นค่อยไปธนาคารเดิมเพื่อเปิด ATM เพราะจำได้ว่าเค้าเปิดถึง 2 ทุ่ม
ปรากฏว่า 4 โมงครึ่งเลิกงานรีบแจ้นไปให้เร็วที่สุดเพราะกลัวธนาคารหนีไป...แป่วววว ธนาคารปิด

กรรมของเวร อุปสรรคขวากหนามอะไรมันจะเยอะปานนี้

ไวเท่าความคิด โบกแท็กซี่ที่บังอาจโฉบผ่านมา แจ้งปลายทางไปที่ห้างสรรพสินค้าแถวนั้นทันที

ภายในวันเดียวผมเปิดบัญชี ธนาคารเดียวกัน ถึง 2 บัญชี 2 สาชาเลยครับ หวังว่าคงไม่มีใครคิดว่าผมฟอกเงินนะนี่

สาขาที่ห้างเซ็นทรัลเปิดถึง 2 ทุ่ม ไม่ต้องรอนานอีกตะหาก ถ้าจะเปิดบัญชีเหรอ มาเลยๆ 15 นาทีเสร็จ...เฮ้อ! เสียเวลาไป 2 วันในตอนเย็น เพื่อจะมาเสร็จสิ้นเอาด้วยเวลาเพียง 15 นาที ตามด้วยค่าบัตร ATM 150 บาท

แต่วันนี้ก็เหนื่อยเกินกว่าจะตะกายไปเซ็นทรัลพระราม 2 ที่หมายตาการ์ตูนไว้ เพราะมันอยู่คนละเส้นกับทางกลับบ้าน

พรุ่งนี้นะ พรุ่งนี้ พี่ม่อนรอก่อนนะ อย่าพึ่งขายไปนะ

Create Date : 04 สิงหาคม 2548 Last Update : 13 พฤษภาคม 2550 21:51:59 น. Counter : 621 Pageviews.		4 comments
Share Tweet