เหตุเกิดเพราะอ๋าวหย่าย

การเดินทางไปต่างประเทศ สิ่งที่ได้รับคือประสบการณ์ใหม่ๆ แต่จะแปลกหรือไม่แปลกคงขึ้นอยู่กับระยะทางว่าห่างบ้านมาไกลแค่ไหน…ผมว่านะ

ด้วยระยะทาง 455 ไมล์ หรือกว่า 700 กิโลเมตรจากสนามบินดอนเมืองสู่โฮจิมินต์ซิตี้ ก็ทำให้อะไรต่อมิอะไรมันแปลกไป เริ่มตั้งแต่ภาษาที่เค้าใช้ไปจนถึงตัวอักษรและชีวิตความเป็นอยู่

สรุปรวมๆ ก็คือ “มันแปลกไปทุกอย่างแหละ”

เรามาที่โฮจิมินต์นี่มาทำงานครับ ไม่ได้มาเที่ยว ดังนั้นการได้เที่ยวในเวลาว่างจึงเปรียบเสมือนอาหารเสริม แต่ครั้นจะไปไหนนานๆ ก็ไม่ได้ เพราะหลังเลิกงานก็มีเวลาแค่แป๊บๆ เอง ก็โถ! เราเลิกงานตั้ง 3 ทุ่มแทบทุกวัน แถมเสาร์กับอาทิตย์ก็โดนเบียดบังไปอีก เลยมีเวลาส่วนตัวแค่นิดเดียวเอง เรื่องสนุกๆ จึงเกิดหลังปิดงาน แต่ระหว่างทำงานก็มีเรื่องราวอะไรเยอะแยะเช่นที่เราเคยเล่าไปแล้ว

สำหรับเหตุเกิดหลังปิดงานไว้เราจะค่อยๆ เล่าในคราวหลังนะ

ตอนนี้เอาเหตุเกิดก่อนเริ่มงานดีกว่า

โรงแรมที่เราไปพักที่เกิดเหตุน่ะคือโรงแรม 4 ดาวของเค้าล่ะ วิธีการดูว่าโรงแรมไหนมีกี่ดาว ก็ต้องไปเลียบๆ เคียงๆ ดูตรงหน้าโรงแรม(ถ้าไม่โดน รปภ เค้าไล่ซะก่อน) จะเห็นป้ายสีทองอร่ามตา พร้อมกับจำนวนดาวตามที่รัฐบาลเค้าจัดให้

ข้อดีของการพักโรงแรมระดับนี้คือเรื่องอาหารเช้าที่เราไม่ต้องไปหากินที่ไหนไกล แต่ข้อเสียคืออาหารโรงแรมส่วนมากจะเป็นอาหารที่มีปริมาณแคลลอรี่สูง หรือพูดให้เข้าใจง่ายๆ คือกินแล้วมีแต่อ้วนกับอ้วนนั่นเอง

ลืมบอกไปอีกอย่างคือส่วนใหญ่พนักงานต้อนรับที่นี่จะเป็นสาวๆ หุ่นดีๆ หน้าตาก็ดี ใส่ชุดอ๋าวหย่าย เดินไปเดินมาคอยรินกาแฟให้ แล้วชุดอ๋าวหย่ายน่ะ ส่วนมากก็จะบางๆ แล้วก็รัดรูปชวนให้คิดอะไรในทางไม่ดีอยู่เรื่อย

นี่ดีนะที่เรามีธรรมะประจำใจ เลยได้แต่ก้มหน้าก้มตารีบทานอาหารเช้าแล้วก็ซดกาแฟก่อนไปทำงาน จิตใจเราเลยไม่กระเจิดกระเจิงซักเท่าไหร่

แต่แล้วเหตุก็เกิดขึ้นจนได้ อยากรู้ว่าเกิดอะไร รอพรุ่งนี้ครับ

Create Date : 19 มกราคม 2549 Last Update : 13 พฤษภาคม 2550 22:29:13 น. Counter : 757 Pageviews.		1 comments
Share Tweet