ฤๅเป็นเพียงเพราะฝนที่พาเศร้า
ไม่ใช่เจ้าพาใจให้หม่นหมอง
เพราะฝนหลั่งพาฉันน้ำตานอง
ไม่ใช่
น้องมองมาแบบหมางเมิน
เมื่อไม่แลก็อย่าแลมาอีกนะ
ทำใจซะเธอเลือกทางจะห่างเหิน
เก็บน้ำตาไหลท้นพ้นขอบเกิน
เจ้าตื้นเขินจนทะลักทะล้นคลอ
ความหวังดีที่เคยเทียบเกยให้
จากห้วงใจใช่เธอจะร้องขอ
จนลืมนึกที่ว่าจะรั้งรอ
พลาดพลั้งพ้อเพราะหวังเพราะตั้งใจ
==================================
อาจเศร้าเป็นบางวัน
นั่นเพราะฉันนั้นรวดร้าว
แผ่วผ่านพันเรื่องราว
เจ็บทุกคราวถ้าจะหวัง
หวังดีว่าหวังร้าย
ก็คงได้แค่เพียงหวัง
เธอแค้นเคียดชิงชัง
รู้หรือยังฉันหวังดี
===================================
จากบางแง่มุมของความคิดและอารมณ์
แต่ว่า พี่ทำดีแล้วล่ะ น้อยใจก็ไม่แปลกหรอก : )
เราก็ได้แค่บอกแค่เตือนเท่านั้น คนที่จะทำไม่ทำน่ะ คือตัวเขาเอง
ปล. --___--'' อุ พูดเหมือนคนแก่เลย