กรรมเก่า และกรรมใหม่

ถ้าเราสนใจแต่กรรมเก่าเพียงอย่างเดียวยังถือว่าไม่ครบถ้วนในเรื่องกรรม แถมอาจเลยไปนับถือลัทธินิครนถ์เข้าให้อีก(ลัทธินิครนถ์คือลัทธิชีเปลือยจ๊ะ ปัจจุบันยังมีอยู่ที่อินเดีย)

เรากลับมาเรื่องของกรรมกันต่อดีกว่า

กรรมเก่า คือกรรมที่เกิดขึ้นไปแล้วไม่ว่าจะเป็นชาติที่ผ่านมาหรือเมื่อวานนี้ สำหรับกรรมเก่าเป็นอะไรที่แก้ไขไม่ได้เช่นไปต่อยหน้าเพื่อนเอาไว้เมื่อวานนี้ อันนี้ถือเป็นกรรมเก่าเพราะไม่สามารถกลับไปแก้ไขเหตุการณ์นั้นได้อย่างแน่นอน แม้ว่าเราจะมี Tims Machine แบบโดเรม่อนก็ไม่แน่ว่าเราจะกลับไปแก้ไขได้สิ่งที่ทำได้สำหรับกรรมเก่าคือหาอะไรมาทดแทนจนเจ้ากรรมของเรายอมอภัยหรือไม่ก็ชดใช้ซะ (พร้อมดอกเบี้ย)

กรรมใหม่คือกรรมปัจจุบันที่เรากำลังกระทำอยู่ เช่นกำลังใส่บาตร กำลังสวดมนตร์ อย่างนี้ถือเป็นกรรมใหม่ทั้งหมด

เนื่องจากกรรมเก่าเป็นอะไรที่เกิดขึ้นแล้วการจะให้กรรมเก่าหมดไปถ้าไม่ชดใช้ก็ขอ “อโหสิกรรม” ซะ ซึ่งนี่คือแนวทางที่เราพยายามทำมาตลอดได้บ้างไม่ได้บ้าง

แต่สิ่งที่จะช่วยให้กรรมเก่าตามมาเล่นงานไม่ทันหรือเบาบางลงคงมีแต่กรรมใหม่เท่านั้น

เช่นเราไปต่อยหน้าเพื่อนแล้วเพื่อนโกรธหาทางต่อยหน้าเรากลับให้หายแค้นแต่ยังหาโอกาสไม่ได้ระหว่างนั้นเราก็พยายามขอโทษ ว่าที่ทำไปน่ะ เราไม่ตั้งใจ (ถึงจะตั้งใจก็เหอะแต่ใครจะบอกว่าตั้งใจ) มันเป็นอุบัติเหตุ มันเป็นความเข้าใจผิดแถมเรายังพยายามเอาอกเอาใจ บีบๆ นวดๆ ให้อีก ถ้าเพื่อนเราไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้นเดี๋ยววันนึงเพื่อนก็อภัยให้ เปรียบได้เหมือนการอโหสิกรรมดังนั้นเราก็ไม่ต้องห่วงว่าเพื่อนเราจะต่อยหน้าเราอีก (แต่ถ้าจะถูกต่อยหน้าอาจจะเป็นเรื่องอื่นแทนซึ่งไม่เกี่ยวกันกับเรื่องที่เราไปต่อยหน้าเพื่อน)

ส่วนการหนีกรรม (แน่นอนวิธีนี้เหนื่อยแต่บางครั้งไม่มีทางเลือก) ขอยกตัวอย่างเช่นการที่เราไปต่อยหน้าเพื่อนละกันเราไม่คิดจะขอโทษเพื่อนด้วยซ้ำ เพื่อนมันก็ยิ่งแค้น แต่เราก็พยายามหนีทุกครั้งที่เราเห็นเพื่อนที่เราต่อยหน้าเดินเข้ามา เราก็จะหนีไปแถวๆที่มีอาจารย์อยู่ พอเพื่อนเห็นอาจารย์เพื่อนก็ไม่กล้าต่อยหน้าเราซึ่งการทำแบบนี้มันเป็นวิธีที่เหมาะกับกรรมที่เราจำไม่ได้ว่าเคยทำเอาไว้ เปรียบไปแล้วก็เหมือนการทำบุญ คือการทำบุญเปรียบเสมือนการที่เราอยู่ใกล้อาจารย์เข้าไว้เวลาที่เวรกรรมตามมาเกือบทัน เค้าก็จะทำอะไรเราได้ไม่ถนัดนักหรือแม้กระทั่งตามมาทันแล้ว แถมตีหัวเราสำเร็จแล้วด้วย อาจารย์ที่อยู่ใกล้ๆเรายังไงๆ ก็ต้องพาเราไปห้องพยาบาลได้ทันท่วงทีอย่างแน่นอน

ยกเว้นมันถึงคราวจริงๆคืออริเรามันไม่ได้พกไม้หน้าสาม แต่เล่นยิงเราด้วย .22 กลางแสกหน้า แบบนั้นก็ถือว่ากรรมหนักเกินกว่าอาจารย์จะช่วยเราได้

ที่บอกมาทั้งหมดเนี่ยะเพื่อจะบอกว่ากรรมทั้งหมดมันมีระดับความเข้มข้นของกรรมอยู่

ถ้ากรรมเพียงต่อยหน้าเพื่อนอยู่ใกล้อาจารย์ไปเรื่อยๆ กรรมก็ทำอะไรเราได้ไม่สะดวกนัก (แต่อย่าเผลอก็แล้วกัน)

ถ้ากรรมหนักขนาดไปยิงพ่อเพื่อนตายแบบนี้อยู่ใกล้อาจารย์อย่างเดียวไม่พอหรอก ต้องใส่ชุดกันกระสุนแถมหมวกทหารอีก 1ใบด้วย

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นกรรมบางอย่างก็มี Expire Date ของกรรมด้วยนะ แต่นั่นเฉพาะกรรมเล็กๆ น้อยๆเท่านั้น ส่วนกรรมใหญ่ๆ ถ้าไม่ชดใช้ก็คงต้องเหนื่อยกันไปเรื่อยๆ