"เกาะช้าง" ที่ไม่ใช่ "เกาะ"ช้าง

เดี๋ยวใครจะเข้าใจผิดติดว่าเราชอบหายตัว

จริงๆ แล้วไม่ใช่หรอกครับ มันมีหลากเรื่องหลายราวเข้ามาวุ่นวายกะเราจริงๆ กลิ่นเวียดนามไม่ทันจางหาย งานอื่นก็เข้ามาประชันทันที แต่มันเป็นงานที่ส่วนตั๊ว ส่วนตัวมากๆ ถ้านำมาเล่าในที่นี้ก็เกรงว่าจะโดนแซว เอาเป็นว่าเราไปดูเรื่องอื่นกันดีกว่า

จริงๆ แล้ว วันที่ 31 สิงหา ที่ผ่านมาเราไปเกาะช้างมา เกาะช้างในที่นี้คือเกาะนึงที่อยู่ในจังหวัดตราด ไม่ใช่เห็นช้างปุ๊บแล้วเรากระโดดเกาะ ซึ่งถ้าทำแบบนั้นสงสัยว่าคงจะมีแต่เห็บหมัดแหละ

การไปเกาะช้างคราวนี้ ไปอย่างไม่ได้ตั้งใจไป คือทีแรกสุดมีกำหนดการไว้ว่าจะขับรถลงใต้ ส่วนจะใต้แค่ไหนขึ้นอยู่กับกำลังรถและคนขับ เพราะการเดินทางไกล ถ้ารถพร้อมคนไหว ก็ถึงไหนถึงกันล่ะ แต่ด้วยความอยากรู้ของใครบางคนก็เลยไปเดินงานแนะนำการท่องเที่ยวซึ่งเราก็จำชื่อไม่ได้หรอก รู้แต่ว่างานนี้สถานที่ท่องเที่ยวและโรงแรมที่พักมารวมตัวกันเพื่อเสนอแพคเกจ ประมาณว่าสุดคุ้ม คุ้มกว่า คุ้มที่สุด คุ้มจนไม่รู้จะคุ้มยังไง อะไรเทือกๆนั้น ซึ่งเราก็ไม่แน่ใจว่า ไอ้ที่คุ้มน่ะ เป็นเจ้าของธุรกิจหรือ ผู้ใช้บริการกันแน่ เพราะไม่ว่าจะอย่างไร เราก็ต้องเป็นผู้ควักเงินออกจากกระเป๋า ส่วนเจ้าของกิจการก็เป็นผู้รับทรัพย์อยู่ร่ำไป ไม่เห็นมีที่ไหนจ้างเราเที่ยวบ้างเลย

แต่เอาน่ะ ไหนๆ ก็หลวมตัวซื้อแพคเกจที่พักรีสอร์ทชื่อ รามายนะ มาแล้วนี่นา ก็ต้องไปแล้วล่ะ
สำหรับแพคเกจนี้เป็นแพคเกจ 3 วัน 2 คืน รวมค่าเดินทางจากกรุงเทพถึงรีสอร์ท แล้วก็รวมอาหารทุกมื้อที่พักอยู่กะเค้าด้วย แล้วยังมีอีกนะ สามารถเลือกไปดำน้ำดูปะการัง หรือจะสปาหน้า สปามือ สปาเท้าก็ได้

เวลาเราเดินทางไปไหนไกลๆ สิ่งที่เรากังวลมากที่สุดคือเรื่องอาหาร (พวกถือคติ กองทัพเดินได้ด้วยท้อง) ก็เลยกะจะแจ้งเจ้าหน้าที่ที่ขายแพคเกจให้เราว่าเรา “ไม่ทานหมู ไม่ทานไก่ ไม่ทานเนื้อวัว” แต่เขาก็บอกว่าให้เราไปแจ้งที่รีสอร์ทที่ตราดเองได้เลย

อ๊ะ ก็ได้ๆ เพราะเราเป็นคนพูดง่ายอยู่แล้ว

เราก็รอ ร้อ รอ จนถึงวันเดินทาง ก็มาตามนัดที่ทางเค้านัดไว้ว่าให้มาสวนลุมตรงประตูด้านลานพระรูปรัชกาลที่ 6 รถจะออก 7.30 น.

อ๊ะ ได้ครับ เราตามใจท่านผู้จัดทริปอยู่แล้วจะได้ไม่ลำบากใจ แต่ยังไง เพื่อความปลอดภัยจากอาการรถติดในกรุงเทพ เราเลยออกจากบ้านตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง จับรถแท็กซีรีบมาถึงสวนลุมตั้งแต่ยังไม่ 7 โมง

พอมาถึงสวนลุมปุ๊บ สิ่งแรกที่เราทำคงเดากันไม่ยาก นั่นก็คือ หาอะไรมาใส่กระเพาะที่ว่างเปล่าก่อน เป้าหมายคือตลาดนัดขนาดเล็กจิ๋วที่อยู่มุมๆ สวนลุมนั่นเอง

ซาลาเปาเจ 1 ลูก พร้อมด้วยน้ำ 1 ขวด ถูกเราหิ้วมานั่งชมนกชมไม้ในสวนลุมตอน 7 โมงตรงนั่นเอง
พอ 7 โมง 10 นาทีก็ได้ฤกษ์กัดซาลาเปาซะที (จริงๆ ไม่ได้รอฤกษ์อะไรหรอก หาที่นั่งมากกว่า) และเพียงคำแรกที่กัดซาลาเปา ก็รู้สึกได้ถึงความสั่นสะเทือนลงไปถึงพุง

อืมม์ ซาลาเปาเจ้านี้กินแล้วสะเทือนพุงดีจัง

แล้วไม่นาน เราถึงรู้สึกตัวว่าที่พุงเราสั่นไหว ไม่ใช่เพราะซาลาเปา แต่เป็นเพราะโทรศัพท์มือถือที่เราเหน็บไว้กะพุงเรานั่นเอง

พอเรารับโทรศัพท์ ก็แทบสำลักซาลาเปาที่คาอยู่ตามกระพุ้งแก้ม เพราะเสียงเข้ม และท่าทางหงุดหงิดของอีกฝั่งที่ถามว่าเราอยู่ที่ไหน ก็พี่คนขับรถตู้น่ะสิ แจ้งมาชัดเจนระคนหงุดหงิดว่าเรามาสายกว่าเวลานัด
ไม่ว่าเราจะโต้เถียงอะไรไป ก็รังแต่จะโดนทิ้งเอาไว้ไม่ได้ไปเกาะช้าง เพราะเค้านัดเรา 7 โมงครึ่ง แต่คนขับรถบอกเราว่า รถจะออก 7 โมง ซึ่งนี่เลยเวลาแล้วด้วย

เอาเถอะหนา จ่ายเงินไปแล้วนี่ แพคเกจสุดคุ้ม คุ้มแรกโดนคนขับรถตู้หงุดหงิดใส่ จะว่าไรก็ไม่ได้ เพราะเขาเป็นรถที่ทางรีสอร์ทจ้างมาอีกทอดหนึ่ง เวง!!!! จริงๆ

เราทนนั่งอยู่ในบรรยากาศ “มาคุ” หลังที่นั่งคนขับพักใหญ่ จนได้รับการร้องขอจากผู้โดยสารที่นั่งข้างหลังเราว่า ขอแวะรับประทานอาหารเช้า เพราะคุณแม่ต้องทานยา พี่คนขับก็ตอบมาด้วยเสียงแบบไม่ค่อยสบอารมณ์ว่า เดี๋ยวจะแวะให้ตรงแถวมอเตอร์เวย์

เอาน่ะ แวะก็พอแล้วอย่างอื่นเดี๋ยวจัดการเอง

ปรากฏว่า แวะมอเตอร์เวย์ ตรงช่วงที่มีร้านค้าและจุดพักรถ ซึ่งมอร์เตอร์เวย์ก็ให้บริการอาหารที่รสชาติคงเดิมสม่ำเสมอไม่เปลี่ยนแปลง เราเองก็ไม่แน่ใจว่าควรชมหรือเปล่า ไม่อร่อยอย่างไร ก็คงไม่อร่อยเหมือนเดิม

จากมอเตอร์เวย์ เรารีบทานอาหารอย่างตั้งใจ พร้อมๆ กับคอยมองรถตู้ที่จอดอยู่หน้าร้ายด้วยเกรงว่าคนขับเกิดไม่สบอารมณ์ จะขับรถหนีเอาดื้อๆ

เพียงวูบเดียวที่อาหารถูกเขี่ยจากจาน ลงกระเพาะ เราก็ขึ้นไปนั่งในรถตู้ต่อไป โดยจุดหมายของเราคือเกาะช้างแน่ๆ ล่ะคราวนี้

Create Date : 08 กันยายน 2548 Last Update : 13 พฤษภาคม 2550 22:07:11 น. Counter : 617 Pageviews.		2 comments
Share Tweet