Group Blog All Blog
|
เหตุเกิดเพราะอ๋าวหย่าย ตอนที่ 2 เหตุเกิดจากปัญหาของการต้องเดินทางไปไหนนานๆ นี่แหละ ถ้าใครเคยเดินทางจากบ้านนานๆ จะรู้ว่าการที่ต้องไปพักตามโรงแรมน่ะ จะมีปัญหาในเรื่องของเสื้อผ้าที่ไม่รู้จะซักที่ไหน ถ้าจะไปจ้างเค้าซักก็พอได้แหละ (แม้จะแพงไปหน่อย) แต่จะจะมีเสื้อผ้าบางชิ้นที่เราไม่นิยมจ้างใครซัก หรือบางคนจะเอาชุดชั้นในไปจ้างเค้าซักเราก็ไม่รู้นะ แต่สำหรับเราขอซักเองดีกว่าปกติแล้ว ตามโรงแรมที่มีดาวหลายดวงหน่อยก็จะมีที่ตากผ้าให้ โดยจะซ่อนไว้ในกระเปาะที่อยู่เหนืออ่างอาบน้ำ วิธีการใช้ก็แค่ไปดึงเชือกสำหรับตากผ้าออกมาจากกระเปาะอันนั้นแล้วลากมาจนถึงผนังฝั่งตรงข้ามของกระเปาะที่เก็บเชือกตากผ้า เอาหัวจุกเล็กอันนั้นมาเสียบเข้าในเต้ารับซึ่งก็คงติดไว้ที่ระดับเดียวกับกระเปาะนั้นนั่นแหละ ที่สำคัญ ตรงตัวกระเปาะจะมีปุ่มเล็กสำหรับหมุนเพื่อให้เชือกที่ขึงเป็นราวตากผ้าตึง ไม่ตกท้องช้าง เวลาที่เราเอาผ้าเปียกไปแขวน เนื่องจากน้ำหนักของผ้าเปียก จะเป็นตัวดึงให้เชือกไหลออกมาจากกระเปาะนั้นมากขึ้น ดังนั้นอย่าลืมหมุนเพื่อล็อคเชือกด้วยล่ะจริงๆ แล้วเราทำตามทฤษฎีการตากผ้าในต่างแดนแล้วนะ แต่... กางเกงในมันดันไม่แห้งง่ะ ส่วนสาเหตุน่ะ เราก็พอรู้แหละ คือราวตากผ้ามันอยู่สูง ครั้งจะไปแขวนไว้ในระดับ 2 เมตร เหนือระดับพื้นห้อง มันก็รู้สึกกระอักกระอ่วนชอบกล เราก็เลยเอามาตากที่ขอบอ่างอาบน้ำ ได้ผลดีเชียวล่ะ คือมันไม่แห้ง และไม่มีทีท่าว่าจะแห้งซะด้วยสิ ทำไงดีล่ะ กางเกงในตัวสุดท้ายก็ซักไปพร้อมกันหมดตั้งแต่เมื่อคืน ตามที่โบราณว่าไว้ Pressure ทำให้เกิด Innovative หรือแปลเป็นไทยได้ว่า ความกดดันทำให้ความคิดบรรเจิด (แปลไม่ถูก ก็อย่าถือสากันนะ) เราจัดแจงเอากางเกงในเราที่เปียกๆ นั่นแหละ มาพาดไว้กับโต๊ะในห้องน้ำ แล้วจ่อไดร์เปล่าผมให้ห่างจากกางเกงในเรา 1 เมตร โดยเปิดลมอุ่นที่มีเป้าหมายเป็นเป้ากางเกงใน เอ้ย! กางเกงในเฉยๆคาดว่าสักครึ่งชั่วโมงกางเกงในของเราน่าจะแห้ง ซึ่งก็พอดีกับเวลาที่รถจะมารับเราไปทำงาน แต่ปัญหาใหญ่ของเราตอนนี้คือ เราต้องไปทานอาหารเช้าก่อน เพราะถ้ารอกางเกงในแห้ง เราก็อดข้าวเช้าอันเนื่องจากรถไม่รอเรา แต่ถ้าไปทานข้าวเช้าตอนนี้ เราก็ไม่รู้จะหากางเกงในที่ไหนใส่ หลังจากชั่งใจอยู่ 5 นาที เอาฟ่ะ ไม่ใส่กางเกงในไปกินข้าวก็ไม่มีใครรู้หรอก ทำไงได้ กองทัพต้องเดินด้วยท้องนี่หว่าแล้วเราก็รีบแต่งตัวจัดแจงจนมั่นใจว่าทุกอย่างดูเป็นปกติไม่มีอะไรผิดสังเกต ที่สำคัญซิบรูดแล้วแน่นอน จนมั่นใจถึงเดินไปห้องอาหารที่อยู่ชั้นบนสุดของโรงแรม |
ปีกไม้หอม
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] เป็นนักเขียน เป็นอาจารย์ เป็นพ่อบ้าน เป็นพ่อครัว เกิดในตระกูลหมอดู รับสอน VBA บน Access และ VBA บน Excel ทั่วราชอาณาจักร รับแนะแนวทางชีวิตด้วยไพ่ทาโร่ต์และเบอร์มือถือ
Link |
อิๆ
อินู๋เปส แวะมาซน...