มกราคม 2549

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
18
20
22
23
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
เหตุเกิดเพราะอ๋าวหย่าย ตอนที่ 2
เหตุเกิดจากปัญหาของการต้องเดินทางไปไหนนานๆ นี่แหละ ถ้าใครเคยเดินทางจากบ้านนานๆ จะรู้ว่าการที่ต้องไปพักตามโรงแรมน่ะ จะมีปัญหาในเรื่องของเสื้อผ้าที่ไม่รู้จะซักที่ไหน ถ้าจะไปจ้างเค้าซักก็พอได้แหละ (แม้จะแพงไปหน่อย) แต่จะจะมีเสื้อผ้าบางชิ้นที่เราไม่นิยมจ้างใครซัก หรือบางคนจะเอาชุดชั้นในไปจ้างเค้าซักเราก็ไม่รู้นะ แต่สำหรับเราขอซักเองดีกว่า

ปกติแล้ว ตามโรงแรมที่มีดาวหลายดวงหน่อยก็จะมีที่ตากผ้าให้ โดยจะซ่อนไว้ในกระเปาะที่อยู่เหนืออ่างอาบน้ำ วิธีการใช้ก็แค่ไปดึงเชือกสำหรับตากผ้าออกมาจากกระเปาะอันนั้นแล้วลากมาจนถึงผนังฝั่งตรงข้ามของกระเปาะที่เก็บเชือกตากผ้า เอาหัวจุกเล็กอันนั้นมาเสียบเข้าในเต้ารับซึ่งก็คงติดไว้ที่ระดับเดียวกับกระเปาะนั้นนั่นแหละ

ที่สำคัญ ตรงตัวกระเปาะจะมีปุ่มเล็กสำหรับหมุนเพื่อให้เชือกที่ขึงเป็นราวตากผ้าตึง ไม่”ตกท้องช้าง” เวลาที่เราเอาผ้าเปียกไปแขวน เนื่องจากน้ำหนักของผ้าเปียก จะเป็นตัวดึงให้เชือกไหลออกมาจากกระเปาะนั้นมากขึ้น ดังนั้นอย่าลืมหมุนเพื่อล็อคเชือกด้วยล่ะ

จริงๆ แล้วเราทำตามทฤษฎีการตากผ้าในต่างแดนแล้วนะ แต่...
กางเกงในมันดันไม่แห้งง่ะ
ส่วนสาเหตุน่ะ เราก็พอรู้แหละ คือราวตากผ้ามันอยู่สูง ครั้งจะไปแขวนไว้ในระดับ 2 เมตร เหนือระดับพื้นห้อง มันก็รู้สึกกระอักกระอ่วนชอบกล เราก็เลยเอามาตากที่ขอบอ่างอาบน้ำ
ได้ผลดีเชียวล่ะ คือมันไม่แห้ง และไม่มีทีท่าว่าจะแห้งซะด้วยสิ
ทำไงดีล่ะ กางเกงในตัวสุดท้ายก็ซักไปพร้อมกันหมดตั้งแต่เมื่อคืน

ตามที่โบราณว่าไว้ “Pressure ทำให้เกิด Innovative” หรือแปลเป็นไทยได้ว่า “ความกดดันทำให้ความคิดบรรเจิด” (แปลไม่ถูก ก็อย่าถือสากันนะ) เราจัดแจงเอากางเกงในเราที่เปียกๆ นั่นแหละ มาพาดไว้กับโต๊ะในห้องน้ำ แล้วจ่อไดร์เปล่าผมให้ห่างจากกางเกงในเรา 1 เมตร โดยเปิดลมอุ่นที่มีเป้าหมายเป็นเป้ากางเกงใน เอ้ย! กางเกงในเฉยๆ

คาดว่าสักครึ่งชั่วโมงกางเกงในของเราน่าจะแห้ง ซึ่งก็พอดีกับเวลาที่รถจะมารับเราไปทำงาน แต่ปัญหาใหญ่ของเราตอนนี้คือ เราต้องไปทานอาหารเช้าก่อน เพราะถ้ารอกางเกงในแห้ง เราก็อดข้าวเช้าอันเนื่องจากรถไม่รอเรา แต่ถ้าไปทานข้าวเช้าตอนนี้ เราก็ไม่รู้จะหากางเกงในที่ไหนใส่

หลังจากชั่งใจอยู่ 5 นาที เอาฟ่ะ ไม่ใส่กางเกงในไปกินข้าวก็ไม่มีใครรู้หรอก ทำไงได้ กองทัพต้องเดินด้วยท้องนี่หว่า

แล้วเราก็รีบแต่งตัวจัดแจงจนมั่นใจว่าทุกอย่างดูเป็นปกติไม่มีอะไรผิดสังเกต ที่สำคัญซิบรูดแล้วแน่นอน จนมั่นใจถึงเดินไปห้องอาหารที่อยู่ชั้นบนสุดของโรงแรม



Create Date : 21 มกราคม 2549
Last Update : 13 พฤษภาคม 2550 22:30:42 น.
Counter : 941 Pageviews.

2 comments
  
จะเอ๋ๆ ทานข้าวเย็นให้อร่อยนะค่ะ

อิๆ

อินู๋เปส แวะมาซน...
โดย: ~oกิ๊กกะโป๋ โลเปสo~ วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:17:10:37 น.
  
เย็นๆโล่งๆหน่อยไม่มีใครรู้หรอกค่ะ อิ อิ
โดย: asariss วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:17:26:07 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ปีกไม้หอม
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]



เป็นนักเขียน
เป็นอาจารย์
เป็นพ่อบ้าน
เป็นพ่อครัว
เกิดในตระกูลหมอดู

รับสอน VBA บน Access และ VBA บน Excel ทั่วราชอาณาจักร
รับแนะแนวทางชีวิตด้วยไพ่ทาโร่ต์และเบอร์มือถือ
New Comments