Memory : เมมโมรี่ รักหลอน
อย่าแปลกใจที่เช้าวันแรกของสัปดาห์เหตุใดบล็อกนี้ จึงไม่นำเสนอประเด็นเกี่ยวกับสุขภาพ เชื่อหรือไม่ว่า บล็อกนี้กำลังนำเสนอประเด็นเกี่ยวกับสุขภาพทางจิต และมิใช่บล็อกแนะนำหนังสุดสัปดาห์แต่อย่างใดจ้า เพราะหากคุณได้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้ คุณอาจจะต้อง เหลียวมองรอบกายพร้อมกับย้อนคิดทบทวนดูให้ดี อีกครั้งว่าเขาหรือเธอคนนั้นมีสุขภาพจิจที่ดีจริงหรือ บางครั้งคนที่เราคิดว่าบ้า แท้จริงอาจเป็นคนจิตปกติ ขณะเดียวกันคนที่เราคิดว่าปกติ อาจเป็นคนบ้าก็ได้
ดารานำ : ใหม่ เจริญปุระ /อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม ผู้กำกับ : ต่อพงศ์ ตันกำแหง ความยาว: 95 นาที
ความเห็นส่วนตัวก่อนชมภาพยนตร์เรื่องนี้ สงสัยจะเป็นหนังฆาตกรโรคจิตประเภทฆ่าปาดคอ เพราะได้ชมจากหนังตัวอย่าง แถมยังเป็นหนังที่พยายาม หาจุดขายจากฉากเลิฟซีนที่เกินจำเป็นอย่างแน่นอน
แต่เชื่อมั๊ยว่าแท้จริงแล้วภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ปรากฏว่า มีใครต้องตายจากการฆ่าปาดคอเลยแม้แต่คนเดียว ทั้งฉากเลิฟซีนในหนังนั้นถือได้ว่าเป็นการใส่เข้าไป ในหนังได้อย่างมีศิลปะและพอดิบพอดีกับประเด็นที่ หนังต้องการสื่อให้เห็นถึงความคิดของตัวละครนั้นๆ
คุณคิดว่า...ทุกครั้งที่เราตื่นขึ้น...ชีวิตที่เป็นอยู่... เป็นเรื่องจริงหรือเป็นแค่ความฝัน...บางครั้ง... หลาย ๆ คนนึกอยากให้สิ่งที่เราเห็นเมื่อลืมตา... เป็นแค่เพียงความฝันตื่นหนึ่ง เส้นแบ่งระหว่างเรื่องจริง กับสิ่งสมมุติ...อยู่ที่ตรงไหนในเมื่อทุก ๆ คน... พยายามที่จะคิด...พยายามที่จะทำ...เพื่อทุก ๆ ครั้ง ที่ตื่นขึ้นมา...จะได้พบว่า...ชีวิตที่เห็น...และ สิ่งที่เป็นอยู่นั้น...คือชีวิตที่ดีที่สุด ทั้ง ๆ ที่ในความจริง... โลกที่รออยู่...อาจจะไม่ใกล้เคียงเลยกับสิ่งที่เรียกว่าดี...
อะไรคือทางออกที่ดีที่สุด..ในการใช้ชีวิต...มีความสุขอยู่ กับความฝันในโลกที่เราสร้าง...หรือยอมรับให้ได้กับ ความเจ็บปวดในสิ่งที่เป็นจริง อิงอรหญิงหม้ายลูกติด... ผู้มีบุคลิก สง่า ภูมิฐาน แต่อีกด้านของชีวิตที่เต็มไปด้วย ความเกรี้ยวกราดรุนแรงของภาวะอารมณ์....ที่ ถูกหมักหมมจากปมอดีตของชีวิต แพรเด็กวัย 7 ขวบ ที่เติบโตมาพร้อมกับความผิดแปลกในการเลี้ยงดูของแม่ โลกของแพรจึงมีแต่บ้าน....ทุกอย่างในบ้านหล่อหลอม ให้แพรเป็นตามแบบแม่เฉกเช่นเดียวกับโลกของแม่... ที่มีแต่แพร กฤชจิตแพทย์หนุ่ม...ผู้เฉยชากับสิ่งรอบตัว... เหมือนกับคนที่ผ่านความเจ็บปวดครั้งใหญในชีวิต ระรินภรรยาสาวของกฤช...เปรียบเสมือนแสงแดด อ่อนยามเช้าที่ทำให้ชีวิตของกฤชดูสดใส...แต่ทุกอย่าง เปลี่ยนหลังจากอุบัติเหตุครั้งใหญ่...ที่เกิดขึ้นโดยไม่คาดฝัน
เรื่องย่อภาพยนตร์ เมมโมรี่ รักหลอน Memory เรื่องราวแห่งความรักที่เกิดขึ้นในสถานการณ์ที่ถูกบังคับเมื่อ อิงอร (ใหม่ เจริญปุระ) ต้องจำยอมพาแพร (ซัน คัมภิรานนท์) ซึ่งเป็นลูกสาวไปพบกับ กฤช (อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม) แพทย์หนุ่มที่มีแต่ความหดหู่อาลัยในชีวิต และนั่นเป็นครั้งแรก ที่กฤชได้พบกับอิงอรและแพรเด็กสาวที่น่าสงสาร
ในระหว่างการรักษาอิงอรได้เพียรปฎิเสธคำวินิจฉัยของกฤช ที่มีต่อแพรโดยตลอด ด้วยความหวงกลัวจะมีใครมาพราก ลูกสาวไปจากตน อิงอรจึงปฏิเสธที่จะให้แพรมาพักรักษาตัว ที่โรงพยาบาลตามคำแนะนำของกฤช ด้วยความที่แพร อายุใกล้เคียงกับลูกของกฤช ทำให้เขารู้สึกสงสารและผูกพัน เป็นพิเศษ จึงเป็นเหตุผลที่กฤชยอมไปรักษาแพรที่บ้าน ต่อมาเมื่อกฤชยิ่งเข้าไปใกล้ชิดกับครอบครัวนี้มากขึ้น กฤชกลับรู้สึกว่าอิงอรเหมือนเป็นคนที่เขาค้นหามาตลอด ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ ไฟแห่งราคะพร้อมที่ลุกโชนในทุกครา
ในขณะที่อิงอรหญิงหม้ายที่เติบโตมาจากห้วงบาปแห่งชีวิต เปรียบผู้ชายดั่งสัตว์ที่มีผู้หญิงไว้เพียงบำบัดความใคร่ จึงจำเป็นที่จะต้องปกป้องลูกของตนจากผู้ชายทั้งปวง แพรจึงเป็นเพียงเด็กน้อยที่ในชีวิตไม่เคยมีใครอื่นนอกจากแม่
ด้วยความรักและเอ็นดูของกฤชที่มีต่อแพรทำให้อิงอรเริ่มมี ความรู้สึกดีกับกฤช แบบที่ไม่เคยได้รู้สึกกับผู้ชายคนใดมาก่อน แต่เมื่อความสัมพันธ์ของพวกเขาเพิ่มมากขึ้นเท่าใด กำแพงแห่งความกลัวของอิงอรกลับยิ่งสูงเพิ่มขึ้นเท่านั้น การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันทางอารมณ์ที่เกรี้ยดกราด ของอิงอร การเลี้ยงลูกที่ประหลาดกว่าที่คนทั่วไปคิดจะทำ สิ่งหนึ่งที่กฤชสัมผัสได้จากความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น ในครอบครัวนี้คือ ความรักที่ไม่ปกติชวนผวาได้ตลอดเวลา
ขอบคุณข้อมูลดีดีจาก : "www.mono2u.com" หนังมีโปรแกรมฉาย ตั้งแต่วันที่ 15 พฤษภาคม 2551 ถึงเวลานี้หนังน่าจะฉายเกือบจะลาโรงไปหมดแล้ว
ความเห็นส่วนตัวหลังจากชมภาพยนตร์เรื่องดังกล่าว ต้องขอบอกว่าเป็นภาพยนตร์เรื่องหนึ่งซึ่งคงจะรู้สึก เสียดายอย่างแรง หากไม่ได้ดูมัน ทั้งที่ปกติโดยส่วนตัวแล้ว เป็นคนไม่อยากไปชมภาพยนตร์ไทย เสียดายตังค์เพราะ ส่วนใหญ่บทภาพยนตร์ไม่แน่น สร้างหนังแบบเอามันเอาฮา บ้าไร้สาระ ประเภทชั้นอยากจะสร้างอย่างงี้ ไม่ได้คิดจะให้ อะไรกับคนดู ชั้นนึกอยากจะยัดเยียดอะไรให้คนดู ชั้นก้อ สร้างมันออกมาอย่างนั้น ด้วยมุมกล้องเดิมๆ วิวเมืองไทย แบบเดิมๆ ชนิดที่เรียกว่า คุณไม่ต้องดูในโรงภาพยนตร์ คุณก็สามารถเห็นภาพเหล่านั้นได้ในชีวิตประจำวัน แล้ว อย่างนี้จะไปดูทำไม นี่คือเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ไม่ชอบหนังไทย
แต่สำหรับหนังเรื่องนี้ ส่วนตัวรู้สึกว่าได้เห็นภาพที่ต่างออกไป แม้บางฉากเกือบจะเรียกได้ว่าลอกมาจากมุมกล้องในหนัง ต่างประเทศ เช่นฉากที่ตัวละครเด็กไปซ่อนตัวเองในห้องน้ำ แต่โดยภาพรวมแล้วต้องถือได้ว่าภาพสวย โครงเรื่องแน่น เป็นภาพยนตร์ที่เมื่อชมจบมาแล้ว คนดูต้องตั้งคำถามให้กับ ตัวเองอย่างน้อยที่สุด ก็ไม่น้อยกว่า 3 - 4 คำถามเหล่านี้
1. ตัวละครน้องแพร จริงๆ แล้วเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชาย 2. คุณน่าจะตอบคำถามได้ว่าเพราะอะไรแม่ไม่ยอมนอน ห้องเดียวกับลูก ทั้งที่ลูกมีอาการหวาดหวั่นขวัญผวาขนาดนั้น 3. คุณน่าจะตอบคำถามได้ว่าแท้จริงแล้วเพราะอะไรแม่ จึงไม่ยอมให้ลูกของตนเล่นกับเด็กคนอื่นโดยเฉพาะเด็กผู้ชาย 4. คุณน่าจะตอบคำถามได้ว่าเพราะอะไรตัวละครเด็ก ถึงได้เขวี้ยงตุ๊กตาหมีตัวนั้น คืนให้กับหมอเหมือนไม่ชอบใจ 5. คุณน่าจะตอบคำถามได้จากการวาดภาพว่าตัวละครเด็ก รู้สึกตัวเองว่าเขาหรือเธอคนนั้นเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชาย 6. คุณน่าจะสงสัยว่าแฟนสาวของหมอที่คุณเห็นในเรื่องนั้น จริงๆ แล้วเป็นคนหรือผี หรือเป็นความคิดคำนึงของหมอเอง
ภาพยนตร์ที่มีคุณค่าในตัวของมันเอง น่าจะเป็นภาพยนตร์ที่ เมื่อคนดูชมภาพยนตร์จบแล้ว ต้องกลับมาคิดหรือตอบคำถาม ให้กับตัวเองได้อย่างสนุกสนานและมีแง่คิดว่า ภาพยนตร์นั้น มี hint ซ่อนเพื่อเป็นการบอกใบ้ไว้ตรงไหนให้เราบ้าง หรือเปล่า มีตรงไหนนะที่เราพลาดคิดตามไม่ทันคนทำหนัง ประเภทที่เรียกว่าหนังจบแล้ว แต่มันยังไม่จบไปจากใจของเรา มันมีเรื่องให้คิดต่อ มีเสนห์ที่ทำให้ยังคงนึกถึงมันต่อไปอีก นี่แหละค่ะคือภาพยนตร์ในดวงใจของเรา อย่าหาว่าไม่รัก หนังไทยเลยนะคะ ก็ส่วนใหญ่หนังไทยมันไม่ได้เรื่องจริงๆ แต่ก็ดีใจที่มีหนังไทยดีดีอย่างน้อยก็เรื่องนี้ให้เราดูค่ะ อิอิ
Create Date : 02 มิถุนายน 2551 |
|
68 comments |
Last Update : 2 มิถุนายน 2551 6:36:56 น. |
Counter : 6659 Pageviews. |
|
|
|
<
<
เย่ ๆๆ เขามาหาเป็นคนเเรกเลย