จุมพิตในนิทรา ของ ลินดา โฮเวิร์ด
เราอ่านเรื่องนี้จบตั้งกะวันอาทิตย์แล้วล่ะค่ะ ตั้งใจว่าอ่านจบแล้วจะมารีวิว แต่ก็ต้องกลับไปนั่งคิดนอนคิดว่า ตกลงแล้ว... เรารู้สึกยังไงกับเรื่องนี้กันแน่หว่า เพราะความรู้สึกตอนที่อ่านนิยายเรื่องนี้ มันแตกต่างไปจากเรื่องอื่น ๆ ของ ลินดา โฮเวิร์ด ที่เราเคยอ่านมาค่ะ
***************
= จุมพิตในนิทรา =
แปลมาจาก Kiss Me While I Sleep ของ ลินดา โฮเวิร์ด โดย พิชญา สนพ.แก้วกานต์
ชีวิตของ ลิลี่ แมนส์ฟีลด์ เต็มไปด้วยความอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว และหวาดระแวง หลังจากที่ต้องเป็นนักฆ่ารับจ้างให้กับซีไอเอมา 19 ปี เธอเลิกติดต่อกับครอบครัว เพราะพวกเขาเหล่านั้นเหมือนดั่งอยู่คนละโลกกับเธอ โลกของเธอในตอนนี้มีเพียงคน ๆ เดียวเท่านั้น ที่เป็นเหมือนศูนย์กลางทางจิตใจในชีวิตของเธอ และตอนนี้คน ๆ นั้นก็ได้จากไปเสียแล้ว จากไปโดยคำสั่งของคนผู้หนึ่ง!
ลิลี่ไม่อาจจะยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ เธอจึงยอมทิ้งทุกอย่าง ยอมฝืนกฏของซีไอเอ และยอมเสี่ยงชีวิตของตัวเองเพื่อแก้แค้น!
ลูคัส สเวน ต้องใช้สมองขบคิดอย่างหนักว่า เขาจะหาตัว ลิลี่ แมนส์ฟีลด์ เจอได้อย่างไร ภารกิจที่สายลับซีไอเอมือดีอย่างเขาได้รับมอบหมายมา เพื่อหาเธอให้เจอ และพาเธอกลับไปให้ได้โดยไม่ว่าจะใช้หนทางใด ๆ ก็ตาม แต่เธอก็ฉลาดพอที่จะหลุดจากมือเขาและคนที่ตามล่าเธอไปได้
แต่สเวนกลับรู้สึกสนุกกับการที่ได้ประลองปัญญากับเธอ เขาแทบอดใจรอที่จะเล่นเกมกับเธออีกครั้งไม่ไหว และไม่ต้องสงสัยเลยว่า ในท้ายที่สุด เขาจะเป็นผู้ชนะ
แต่เมื่อทั้งสองได้พบกัน แรงดึงดูดและความประทับใจที่มีขึ้นต่อกันและกัน ทำให้สเวนตัดสินใจเข้าช่วยเหลือลิลี่โดยที่ไม่เปิดเผยว่าเขาเป็นใคร ในขณะที่ลิลี่เองก็ตัดสินใจว่า เธอสามารถไว้ใจผู้ชายคนที่ทำให้เธอหัวเราะได้
ท่ามกลางคำโกหก ความหลอกลวง และอันตรายจากศัตรูที่คอยตามล่า ทั้งสองจะเอาตัวรอดจากทั้งหมดนี้ได้อย่างไร และเมื่อเกมนี้สิ้นสุดลงแล้ว เส้นทางชีวิตของทั้งสองจะเป็นอย่างไรต่อไป จะบรรจบเข้าหากันด้วยความรัก หรือว่าจะต้องแยกจากกันด้วยความแค้น
***************
*คำเตือน* - คนที่ยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้ กรุณาข้าม ๆ ตรงนี้ไปด้วยนะคะ ถ้าไม่อยากโดนสปอยล์
เราพูดไม่ได้เต็มปากนะว่าชอบเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ชอบ แล้วก็ไม่รู้สึกเฉย ๆ กับเรื่องนี้ด้วย (ฟังดูเหมือนเรากำลังสับสนในชีวิตนะเนี่ย )
คือเรามีความรู้สึกว่า เรื่องนี้ไม่ได้ตื่นเต้นเร้าใจเลยตอนที่อ่าน ไม่เหมือนกับเรื่องก่อน ๆ ของลินดา เพราะการดำเนินเรื่องที่ค่อนข้างจะเนิบนาบ บรรยายไปเรื่อย ๆ ไม่ว่าจะเป็นตอนที่ลิลี่คิดวางแผนอ่อย ซัลวาตอร์ คนที่เธอต้องการฆ่า ความคิดและวิธีการต่าง ๆ หรือขนาดตอนที่ ซัลวาตอร์ ตายก็ยังไม่มีการบรรยายให้เห็นภาพเลยว่าพี่แกตายยังไง ทรมานแค่ไหน มีแค่ตอนที่ลิลี่ทรมานจากยาพิษเท่านั้น ซึ่งตอนนั้นเราว่าอ่านแล้วรู้สึกสงสารและเห็นใจมากกว่า จนกระทั่งตอนที่เธอวางแผนหนีก็ยังไม่มีอะไรให้ระทึกเลย ช่างง่ายดายซะเหลือเกิน เพราะงั้นเราก็เลยไม่ค่อยจะรู้สึกลุ้นอะไรไปด้วย
แต่ว่าเราสนุกกับการเอาเถิดเจ้าล่อของลิลี่กับคนที่ตามล่าเธอ และวิธีที่สเวนตามแกะรอยเธอ มันให้ความรู้สึกของการชิงไหวชิงพริบที่ทำให้สนุกแต่ก็ยังไม่ตื่นเต้นเร้าใจอยู่ดี
แม้กระทั่งเลิฟซีน มันก็ดูไม่เร่าร้อน หรือมีประกายไฟเปรี๊ยะปร๊ะแบบเรื่องก่อน ๆ เลย (เราหมายถึงความรู้สึกนะ ไม่ใช่หมายถึงท่วงท่า ฮี่ฮี่..) แต่มันเป็นแบบอบอุ่น นุ่มนวลและเต็มไปด้วยความเอื้ออาทรกัน
แต่ทั้งหมดที่เรารู้สึกอย่างนี้ ก็อาจจะเป็นเพราะว่า ทั้งตัวพระเอกกับนางเอกในเรื่องนี้ เป็นผู้ใหญ่ที่มีอายุค่อนข้างมาก และก็ผ่านประสบการณ์ต่าง ๆ ที่ค่อนข้างจะเป็นในทางร้ายมากกว่าดีมามากมายแล้วก็ได้ เลยทำให้บุคลิกของทั้งสองคน รวมทั้งความดึงดูดใจระหว่างกัน ไม่ได้แสดงออกมาอย่างเร่าร้อนเต็มไปด้วยประกายไฟ แบบพระเอกนางเอกคนก่อน ๆ ของลินดา
เราคิดว่านางเอกของเรื่องนี้ มีความคล้ายกับนางเอกในเรื่อง หัวใจกำสรวล มาก ๆ เลยค่ะ แต่ว่า มิลล่า นางเอกเรื่องนั้น ถึงแม้เธอจะสูญเสียแต่เธอก็ดำรงชีวิตด้วยความหวัง เลยทำให้เรื่องนั้นค่อนข้างจะตื่นเต้นแล้วก็มีชีวิตชีวา ส่วนเรื่องนี้ ลิลี่ ชีวิตเธออ้างว้างอยู่แล้ว และยิ่งมาเสียคนที่เธอรัก มันก็เลยทำให้เธออ้างว้างโดดเดี่ยวมากขึ้นไปอีก และก็มีชีวิตอยู่เพื่อแก้แค้นเท่านั้น เลยทำให้บรรยากาศของเรื่องนี้ค่อนข้างดูเรื่อย ๆ
แต่ก็ยังดีอย่างที่มีตัวพระเอกมาช่วยเบรคความเนือยไปได้บ้าง เพราะอีตาสเวนนี่แกบ้าได้ใจจริง ๆ ฮ่า ฮ่า สนุกสนาน กวนโอ๊ย แต่น่ารัก จนเราจะต้องยกให้เป็นพระเอกในดวงใจเราไปซะแล้ว อิอิ
พล๊อตของเรื่อง เราว่ามันไม่ได้ซับซ้อนมากซะจนเดาไม่ถูกนะ เพราะลินดามีการปล่อยจุดเล็กจุดน้อยที่น่าสงสัยออกมา จนทำให้เราเดาได้ว่าตัวการคือใคร และเจ้าตัวการนี่แหละที่เราสนใจเค้ามาก จนอยากให้ลินดาเขียนเรื่องของเขาออกมาจังเลย เพราะคนที่ตัดสินใจทำอะไรอย่างนี้ได้ ต้องมีบุคลิกที่ขัดแย้งและก็น่าสนใจมาก ๆ เลยล่ะค่ะ
ส่วนตอนจบเราก็ว่ามันห้วน ๆ ชอบกลอ่ะ รู้สึกว่าความรู้สึกมันยังค้างคายังไงก็ไม่รู้ และที่ไม่ชอบเลยก็คือตอนที่เฉลยว่าใครคือคนที่ชักนำลิลี่เข้าวงการ มันดูเป็นการเจาะจงจนเกินไปยังไงก็ไม่รู้ค่ะ
สรุปว่าเราไม่ถึงกับชอบมาก แต่ก็ไม่เฉย ๆ เพราะงั้นก็น่าจะเข้าข่ายชอบพอประมาณมั๊ง ฮ่า ฮ่า
ใครที่อ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกยังไงมั่ง ก็มาเล่าให้ฟังกันบ้างนะคะ มาแชร์ความคิดเห็นกันค่ะ
Create Date : 24 มีนาคม 2552 |
|
16 comments |
Last Update : 25 มีนาคม 2552 0:31:42 น. |
Counter : 2255 Pageviews. |
|
|
|
ยังไม่ได้อ่านเลย ที่ลำพูนยังมาไม่ถึงค่ะ