The Blog To Love @ First Click - - ความเหงาไม่เคยทำร้ายใคร มีแต่เจ้าของหัวใจที่ทำร้ายตน-- รักแรกคลิก

toy story ที่พิพิธภัณฑ์เมืองเก่า

คำว่าของเล่น ชื่อก็บอกอยู่ว่า เกิดมาเพื่อใช้สำหรับเล่น

แต่กับคนบางคน ของเล่นในโลกของเขาไม่ได้มีเพียงไว้เล่น แต่มีไว้ต่อเติมช่องชั้นความฝัน แล้วยกย่องให้มันเป็นอาณาจักรจริงๆ

รศ.เกริก ยุ้นพันธ์ คือคนบางคนที่ว่า
และพิพิธภัณฑ์ล้านของเล่น จังหวัดพระนครศรีอยุธยา คืออาณาจักรของเขาแห่งนั้น






ทางเข้าพิพิธภัณฑ์ ออกแบบทันสมัยและดูใหม่อยู่เสมอ





เครื่องบดยาโบราณ วางเด่นหน้าอาคารทางเข้า
คล้ายเป็นไทม์แมชชีนจำลอง พาเรากลับสู่เยาว์วัยแห่งจินตนาการ




ฉันชอบตัวการ์ตูนเจ้าหนูอะตอม
เลยตามเก็บภาพหนูอะตอมทุกมุมในอาณาจักรนี้




ภายในพิพิธภัณฑ์มีของเล่น ของสะสมของอาจารย์เกริกมากมาย
โดยวางโชว์ในตู้กระจกเป็นหมวดหมู่สวยงาม
เช่น ลานจอดรถโบราณ รุ่นวนิดายังสาว






'แฟลตปลาทอง'ที่เคยโด่งดังในอดีต
อาจได้แรงบันดาลใจในการตั้งชื่อโครงการจากมุมนี้




Toy Story ก็มีหมู่บ้านเอื้ออาทรด้วยนะ





มุมดีเจหลังวัง



ว่ากันว่าคุณเจ้ย อภิชาตพงษ์มาเห็นมุมนี้เข้า เลยกลับไปคิดโปรเจกสร้างภาพยนตร์เรื่อง สัตว์ประหลาด ในที่สุด
( หมายเหตุ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านคำอธิบายใต้ภาพ)




ในยุคทรานส์ฟอร์เมอร์ครองเมือง พวกเขากลายเป็นฮีโร่ที่โลกลืม




แต่นายอินทร์เคยสอนว่า
แม้แต่นายอินทร์เองยังมุ่งมั่นกับการปิดทองหลังพระ
ฮีโร่ทั้งหลายจึงก้มหน้าก้มตาทำดีต่อไป




ล้านของเล่น ล้านจินตนาการ มันคือสีสันในทุกขวบวัยของชีวิต




ฉันอยากชวนไปเยี่ยมอาณาจักรของเล่นที่อาจารย์เกริกใช้เวลาสะสมของเล่นทีละชิ้น ทีละชนิด ค่อยๆสั่งสมแรงมานะ แรงเงิน แรงใจแรมปีจนพิพิธภัณฑ์นี้เกิดขึ้น

ฉันเชื่อมั่นเสมอว่าเราทุกคนล้วนมีความเป็นเด็กในตัว อยู่ที่ว่าเราจะปลุกมันขึ้นมา หรือปล่อยให้ความเป็นเด็กหลับใหลไปอย่างนั้น




ฉันมักปลุกความเป็นเด็กข้างในขึ้นมายั่วล้อกับตัวเองบ่อยๆ
ต่อเมื่อวันที่ฉันปล่อยตัวเองให้พลัดเข้าไปในพิพิธภัณฑ์ล้านของเล่น

ฉันถึงเพิ่งรู้ว่า
อันที่จริง ความเป็นเด็กข้างในไม่เคยหลับใหลเลย
มันตื่นอยู่เสมอ
และเฝ้ามองให้เราหันไปยิ้มหัวกับมันอยู่ทุกวัน




อยากไปยิ้มหัวกับความเป็นเด็กของคุณ เชิญแวะไปที่ :
พิพิธภัณฑ์ล้านของเล่น โดยอาจารย์เกริก ยุ้นพันธ์

45 หมู่2 ต.ท่าวาสุกรี พระนครศรีอยุธยา ( แยกรร.ประตูชัย)
เปิดทุกวัน เว้นวันจันทร์ 9.00 - 16.00 น

คนเข้าชมตัวเล็ก 20 บาท
คนเข้าชมตัวใหญ่แต่ใจเด็ก 50 บาท
แต่ถ้าคนเข้าชมตัวใหญ่แต่ใจเด็กมาพร้อมกันหลายๆคน
...คิดแค่คนละ 30 บาท




ติดตาม บันเทิงคดี ชุด บาหลีและการเดินทางของหอยเชอรี่
ตอน 4 ที่นี่ เร็วๆนี้





 

Create Date : 07 กันยายน 2553
28 comments
Last Update : 8 กันยายน 2553 9:57:31 น.
Counter : 4369 Pageviews.

 

ยังไม่เคยไปพิพิธภัณฑ์อาจารย์เกริก อ่านตอนนี้แล้วชอบจัง : )

รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้ดูของเ่ล่นเก่าๆ หนูอะตอม ของเล่นสังกะสี จากร้านขายของเล่นเวลาเดินที่สวน

เคยซื้อหนูอะตอมมาให้แฟนด้วย 555 ไม่รู้เึค้าจะชอบป่าวนะ แต่เราชอบ

สมัยเด็ก ๆ คุณรักแรกคลิกมีของเล่นอะไรบ้างอ่ะ ที่ไม่ใช่หนังสือนะ ??


 

โดย: 1 IP: 183.89.190.121 7 กันยายน 2553 15:57:22 น.  

 

คุณ 1
โอ้โฮ เราเพิ่งอัพบล็อกปุ๊บ คุณ 1ก็มาตอบทันควัน ภาษาพันทิปเขาเรียก'เจิม'.... แหละค่ะ

ของเล่นในวัยเด็กของเราไม่ค่อยวิจิตรพิสดาร นอกจากหนังสือที่ยืนพื้นตลอดขวบวัยแล้ว ก็ชอบเล่นหม้อข้าวหม้อแกงชุดย่อส่วน

พอโตขึ้นมาเป็นนังแจ๋วทำกับข้าวให้พ่อกินด้วยชุดทำครัวจริงๆ บางทีก็เผลอนึกว่ากำลังเล่นหม้อข้าวหม้อแกงอยู่
สงสารพ่อจังเนอะ

แล้วก็ชอบเล่นแต่งตัวตุ๊กตากระดาษ ตัวต่อไม้ เรียงโดมิโนแล้วให้มันล้มทับกันไปเรื่อยๆ

เคยได้ที่วัดหัวใจอันเก่าจากคุณหมอข้างบ้านมา เราก็ทึกทักเอาว่าเราเป็นคุณหมอคนเก่ง เอาเสียบหูแล้วจิ้มดะ วัดชีพจรมันไปทุกสิ่งอย่าง โต๊ะ ตู้ เก้าอี้ ฯลฯ

ของเล่นที่แถมมากับรองเท้านักเรียนก็เป็นของเล่นฮิต เรามักรอคอยช่วงจะเปิดเทอมว่าเขาจะแถมอะไร ซึ่งถ้ามันน่าสนใจ และเราอยากได้ แต่รองเท้ายังไม่ขาดไม่คับ เราก็พยายามชักแม่น้ำทุกสายที่มีในแผนที่ครูทองใบ แตงน้อยมาอ้อนแม่ให้ซื้อรองเท้าให้ตลอด

สงสารแม่อีกเหมือนกัน เฮ้อ



โตขึ้นมาก็'เล่นตัว'ค่ะ สงสัยเล่นมากไปเลยอยู่เย็นเป็นโสดไปซะ
อ่ะ อันนี้ออกแนว สงสารตัวเอง : )

 

โดย: Love At First Click 7 กันยายน 2553 16:18:13 น.  

 

น่าสนใจจริงๆ ค่ะ ไม่รู้มีเซลเลอมูนรึป่าวเพราะชอบมาก

 

โดย: diamondsky 7 กันยายน 2553 16:23:59 น.  

 

ตอนเด็กๆ หนึ่งไม่ค่อยมีของเล่นค่ะ
จำได้ว่า มีตุ๊กตาเป็นของตัวเองครั้งแรกเมื่อตอน ป.4
พอดีบ้านคุณน้าเค้าขายของ แล้วไปเยี่ยมเค้า
ก็เลยได้ตุ๊กตาติดไม้ติดมือกลับบ้านมา 1 ตัว

น่าไปรำลึกความหลังจัง...

หนึ่งลืมบอกเรื่องร้านน้ำปั่นไปอีกร้านค่ะ

ร้านนี้อยู่ปากซอยโรงเรียนแมรี่
ข้างๆ ร้าน 7/11 อ่ะ
แต่ขอบอก คิวยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มาก
หนึ่งได้ยินเรื่องความอร่อยของร้านนี้
ก็เลยอยากลองชิมดูซะหน่อย
ว่าสู้ร้านในดวงใจของพวกเราได้หรือเปล่า

สรุปว่าวันนั้นยืนรอไป 1 ชั่วโมง

สั่งเมนูเดียวกันเลย "แครอทมะนาววปั่น"

ก็โอเคนะ แต่ยังไม่โดนใจเท่าร้านเจ๊หน้าบึ้งอ่ะ

แต่ที่นี่เห็นเค้าสั่งน้ำสตรอเบอรี่ปั่นกันเยอะอ่ะ
แก้วนึงเค้าใส่สตรอเบอรี่เชื่อมลงไปหลายลูกเลย
ถ้าเป็นก๋วยเตี๋ยวก็เรียกว่า
"ใส่แบบไม่หวงเครื่องกันเลยล่ะ"

มีน้ำสละปั่นด้วยนะ อร่อยดี

 

โดย: chenyuye 7 กันยายน 2553 16:41:04 น.  

 

ความเป็นเด็กยังมีอยู่ในตัวทุกคน ทำให้คิดถึงโฆษณาของคริส หอวังค่ะ

แต่ของเล่นในยุควัยเด็ก แม้บางตัวเราไม่ได้เป็นเจ้าของ แต่เมื่อมีโอกาสเห็นอีกครั้ง ก็ทำให้ย้อนคิดไปถึงเหตุการณ์ในวัยนั้นได้เลยค่ะ

น้องของรัชชี่ เมื่อตอนวัยเด็ก เขาเคยแลกตุ๊กตาคิตตี้กับญาติอีกคนเพื่อเอาของเล่นชิ้นใหม่ จำไม่ได้แล้วค่ะว่าอะไร

ล่าสุดไม่นาน ไปเห็นของในตู้เขา เขาซื้อตุ๊กตาคิตตี้หน้าตานั้นที่เคยมีในวัยเด็กกลับมาค่ะ

แสดงว่าของในวัยเด็กมีอิทธิพลต่อบุคคลจริง ๆ

 

โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 7 กันยายน 2553 18:13:50 น.  

 

ขอบคุณสำหรับลิ้งค์ค่ะคุณน้ำอ้อย


ร้านของเล่นแบบนี้เห็นแล้วอยากปลุกความเป็นเด็กให้ตื่นตัวอีกครั้ง อิอิ
ชอบพิพิธภัณฑ์ของเก่า แต่บางที่ไม่ค่อยมีของเล่นแนวยอดมนุษย์ให้ดู ให้ชม
แต่ที่นี่มีเยอะนะคะ น่าไปจัง
ติดที่ฉัตรเป็นคนไม่ชอบเดินทางไกล เพราะมีข้อจำกัดเกี่ยวกับสุขภาพ ^ ^

ชอบสองภาพสุดท้ายมากเลย มิมิ

 

โดย: ณ ปลายฉัตร 7 กันยายน 2553 19:40:43 น.  

 

เห็นพิพิธภัณฑ์เมืองเก่า แล้วก็ดีใจคะ ว่ายังมีคนที่สนใจเก็บของเก่าๆ เอามาแบ่งกันชม แล้วก็ชื่นใจเป็นล้นพ้นคะ ที่มีคนเห็นคุณค่าของเล่นสมัยก่อน เอามาแบ่งปันให้เพื่อนๆได้ชื่นชม ในโลก Cyber ผ่าน Blog คุณภาพคับแก้วของ Blog นี้คะ

เสียดายอยู่นิ๊ดดดดหนึ่งคะ หากคุณน้ำอ้อยหรือเพื่อนๆได้มีโอกาสผ่านไปหรือสามารถ convey message ไปยังพิพิธภัณฑ์เมืองเก่า ได้ อยากให้เขาเอา เครื่องบดยาโบราณ คล้ายเป็นไทม์แมชชีนจำลอง พาเรากลับสู่เยาว์วัยแห่งจินตนาการ ที่วางเด่นหน้าอาคารทางเข้า แท่นที่ตั้งเครื่องบดยานั้น เตี้ยไปนิดนะคะ หากจัดให้ตั้งอยู่บน Podium หรือโต๊ะร่วมสมัยคงจะดูดีกว่านี่มากๆเลยคะ แต่ก็คาดว่าเขาก็คงจะมีเหตุผลบางอย่างนะคะที่เราไม่รู้ ที่ได้จัดวางไว้บนตั่งเล็กๆที่พื้นนั้น

เมื่อกี้แวะเข้าไป blog คุณไฮกุ ซึ่งเป็นอีกหนึ่งใน blog ที่เข้าไปแล้วออกยากคะ ยังไปคุยเรื่องวิทยุสมัยก่อนที่เรามักจะได้ยินเสียงเพลงในยุคนั้นออกมาจากลักษณะของวิทยุ แบบ ที่คุณนน้ำอ้อยตั้งชื่อมุมนี้ว่า "มุมดีเจหลังวัง"
ตั้งได้เข้าเก๋มากคะ เข้าบรรยากาศเลย เหมือนกับที่คุณน้ำอ้อยตั้งชื่อขนหวานไทยเป็นภาษาอังกฤษนะคะ

ขอบคุณนะคะสำหรับมิตรภาพที่คุณน้ำอ้อยได้มอบให้ ยินดีและเป็นปลื้มมากๆคะ ไม่ว่าคุณน้ำอ้อยจะเรียกอะไร
ก็ยินดีทั้งนั้นคะ คุณค่าของมิตรภาพนั้นมีค่าและมีความหมายเสมอคะ แต่ก็คิดว่าน่าจะใช่นะคะเพราะตอนนี้พี่อรก็มา มากกว่าครึ่งศตวรรษแล้วหละคะ อาศัยประเภท Young and Beautiful at Heart นะคะ 555 อันนี้ไม่ได้พูดเองนะคะ (นายเก่า German เคยบอกไว้คะ อิอิ ก็เป็นปลื้มเล็กๆ กำลังใจหน่อยๆ สำหรับคนที่เป็นไม้ใกล้ฝั่งแล้วนะคะ)

 

โดย: cengorn 7 กันยายน 2553 23:20:42 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับคุณน้ำอ้อย


ของเล่นหลายชิ้นเคยผ่านตาและผ่านมือผมมาบ้าง
จะบอกว่าทันเห็นหลายชิ้น
เดี๋ยวจะหลายเป็นการชี้เป้าอายุตัวเองไปครับ 555

มาชวนไปอ่านเรื่องผีตามที่สัญญาไว้ด้วยครับ หุหุหุ







 

โดย: กะว่าก๋า 8 กันยายน 2553 7:59:52 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณน้ำอ้อย
...
หลังจากขอลิ้งค์ไปเมื่อวาน
วันนี้กลับอ่านเล่มที่อยู่ในมือจบ..จบก่อนที่จะตามลิ้งค์ไปด้วยซ้ำ ^ ^
น่าขำตรงที่ฉัตรช่างไม่ฉลาดเอาซะเลย
ท้ายเล่ม...คุณน้ำอ้อยบอกไว้หมดแล้ว
ถ้าเพียงเราอ่านจบแล้วก่อนที่จะมาถามถึงหนังสือเล่้มต่อไป
เราก็คงจะรู้ดีว่าเราควรจะทำอย่างไร อิอิ
แต่ถึงอย่างไร ก็ยังยอมรับว่าน้ำตาไหล(อีกแล้ว)ไปกับรีวิวของคุณkurt
และประทับใจในการนำเสนอของพี่ก๋าจนได้...

คนแก่ชรา มักมีความประทับใจน่ารักๆ ให้เราได้เสียน้ำตาเสมอ
ฉัตรฝากไว้ที่หลังไมค์นะคะ

 

โดย: ณ ปลายฉัตร 8 กันยายน 2553 9:26:13 น.  

 



นี่เป็นรูปอาจารย์เกริก ผู้ก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ค่ะ
วันที่ไปเยี่ยมชม อาจารย์อยู่ต้อนรับพอดี เลยมีโอกาสได้พูดคุย คุยไปคุยมา อาจารย์ทราบว่าเป็นคนบ้านเดียวกันกับพ่อ ก็เข้ามากอด คุยเรื่องบ้านเกิดกันชื่นมื่น เรียกพ่อเราว่า คุณตา อย่างนั้น คุณตาอย่างนี้

เราเห็นภาพแล้วปลื้มนะคะ แต่ไม่กล้าเดินไปกระซิบอาจารย์ว่า ถ้าเรียกพ่อว่า คุณลุง แทนคำว่าคุณตา พ่อเขาจะคุยเก่งกว่านี้อีกค่ะอาจารย์ !



อาจารย์ยังเล่าถึงความยากลำบากกว่าจะก่อตั้งพิพิธภัณฑ์นี้ ทั้งโดนถากถาง โดนคำกังวลจากคนรอบข้าง แต่อาจารย์ก็สู้ทุกทาง ระดมเงินทุนของตัวเองและครอบครัวมาสร้างมาทำจนประสบความสำเร็จ น่าภูมิใจแทนอาจารย์จริงๆ

ดูสีหน้าอาจารย์เกริกเวลาเล่าแล้ว เห็นรังสีความสุขแผ่ออกมาทางใบหน้าเลยค่ะ

ก่อนจาก อาจารย์เกริกเอ่ยถึงครูใหญ่ที่โรงเรียนเก่า พ่อเราหัวเราะและบอกว่า .... มันเพื่อนสนิทผมเองครับเจ้านี่

ล้านของเล่น ล้านจินตนาการ เลยแถมพ่วงล้านความทรงจำดีๆของสองหนุ่ม ( พ่อและอาจารย์เกริก) ไว้ด้วย


โลกมันกลมจริงๆด้วยค่ะ

 

โดย: Love At First Click 8 กันยายน 2553 10:05:22 น.  

 

อ่านคอมเมนท์ที่บล็อกจบปุ๊บ
ส่งลิงค์มาให้ทันทีเลยค่ะ

กระเป๋าแมว คลิกเลยค่ะ

ไม่ทราบว่าน้ำอ้อยจะชอบกระเป๋าแบบนี้ไหมคะ

 

โดย: addsiripun 8 กันยายน 2553 10:17:39 น.  

 

อาจารย์เกริกหน้าตาใจดีมากเลยครับคุณน้ำอ้อย

 

โดย: กะว่าก๋า 8 กันยายน 2553 11:15:51 น.  

 

สวัสดีเช่นกันค่ะ เคยเรียนทำอาหารอิตาเลี่ยนด้วยเหรอคะ เอิงไปเรียนมาเหมือนกันแต่ส่วนใหญ่เป็นอาหารทางเหนือของอิตาลีอ่ะคะ (เมนูที่เป็นเนื้อวัวเยอะมาก) ว่างๆ มาทักทายกันได้อีกนะคะ

 

โดย: diamondsky 8 กันยายน 2553 14:16:04 น.  

 

สวยดีอะ ว่างๆต้องไปแล้ว

 

โดย: paonaruk24 8 กันยายน 2553 16:38:00 น.  

 

โลกในมิติที่สอง
ผมคิดว่ามีอยู่จริงครับคุณน้ำอ้อย

อย่างเรื่อง...เดจาวู
ผมก็คิดว่ามันคล้ายกับเรื่องผีครับ

บางเวลาที่เรามองเห็นภาพล่วงหน้า
มันก็เป็นอีกโลกหนึ่ง
ที่เราเข้าไปสัมผัสได้โดยไม่มีเหตุผลรองรับครับ



 

โดย: กะว่าก๋า 8 กันยายน 2553 17:37:03 น.  

 

I Wish ha ha ha


physically beautiful

 

โดย: cengorn 9 กันยายน 2553 1:47:46 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับคุณน้ำอ้อย

เอาบรรยากาศจากงานครูจรัลมาฝากครับ
ส่วนงานอิ๊กไนต์
กำลังจะตามมาติดๆครับ






 

โดย: กะว่าก๋า 9 กันยายน 2553 7:58:44 น.  

 

ก่อนครูจะเสียชีวิต
ได้แต่งเพลงๆนึง
ชื่อว่าเพลง กึ๊ดเติงหา ด้วยนะครับ
เนื้อเพลงเศร้าสร้อยมาก...

เป็นอีกเพลงที่ผมชอบมากของครู

คุณน้ำอ้อยอย่าคิดมากเรื่องการพูดผิดเลยครับ
ผมนี่ล่ะครับ
จอมพูดผิดเลย
เพราะไม่ไ่ด้เกิดเชียงใหม่
แต่ขอตายที่เชียงใหม่ครับ 555

ทุกวันนี้กำเมืองของผม
ก้มีคุณภาพเหมือนฝรั่งพูดไทยครับ 555


เนื้อเพลงนั้นเป็นลายมือของครูจรัลจริงๆครับ
ส่วนคนที่สวมเสื้อยืด
เป็นผู้จัดการคนแรกและคนเดียวในชีวิตครูจรัล
ท่านชื่อ มานิด อัชวงศ์ครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 9 กันยายน 2553 8:46:18 น.  

 

สวัสดีค่ะ..คุณน้ำอ้อย

คุยกันเรื่องน้ำปั่นมาหลายวัน
เมื่อวานหนึ่งผ่านไปแถวปากซอยแมรี่ตอนกลางวัน
ว่าจะแวะไปชิมสตอเบอรี่ปั่นซะหน่อย
เค้ายังไม่มาตั้งร้านเลยอ่ะ
สงสัยเจ้านี้จะขายตอนเย็นๆ แน่เลย

วันนี้หนึ่งมาชวนไปแอ่วเจียงใหม่ด้วยกันต่อนะคะ

 

โดย: chenyuye 9 กันยายน 2553 13:37:03 น.  

 

เป็นพิพิธภัณฑ์ที่เข้าไปแล้ว คิดถึงวัยเด็กตัวเองจริงๆ ค่ะ

เป็นพิพิธภัณฑ์หนึ่งที่เราชอบนะคะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 9 กันยายน 2553 14:04:49 น.  

 

สวัสดียามดึกครับผม

ผมชอบคิดว่าตัวเองเป็นเด็กเสมอ
หลายๆ ครั้งจินตนาการมองสิ่งรอบตัว
ราวกับเรายังเป็นเด็กอยู่

ผมมักคิดว่า แม้ตัวเราจะโตขึ้น ก็ไม่ได้หมายความว่า
เราจะต้องเลิกจินตนาการของเราไป

วันนี้ผมก็ยังมีโลกของความเป็นเด็กดังเช่นวันวานครับ

แล้วโลกนั้นก็ทำให้ผมมีความสุขและสนุกกับชีวิต
ตลอดเวลา

ขอบคุณที่เอาภาพมาฝากกันนะครับ

 

โดย: กลิ่นดอย 9 กันยายน 2553 22:39:37 น.  

 

ดึกอีกแล้วคะ เพิ่งทำงานเสร็จนี่เองคะ
Good Night นอนหลับฝันหวานนะคะ คุณน้ำอ้อย

ไม่รู้ว่าเคยบอกหรือเปล่าคะว่า
Love at First Click เก๋ กว่า Love at First Sight มากมายคะ If Love is Blind, How can there be love at first sight....

 

โดย: cengorn 10 กันยายน 2553 2:46:35 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับคุณน้ำอ้อย

วันนี้นำภาพจากงานอิ๊กไนต์มาฝากครับ
ส่วนคลิปเสียงจะตามมาในภายหลังนะครับ






 

โดย: กะว่าก๋า 10 กันยายน 2553 7:46:10 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณน้ำอ้อย
ฉัตรยังไม่ได้มีโอกาสออกจากบ้านไปร้านนายอินทร์เลย
ร้านที่ใกล้สุดน่าจะเป็นเดอะมอลล์ท่าพระค่ะ อิอิ

ไว้ได้มาอยู่ในครอบครองแล้ว
จะถ่ายภาพมาอวดนะคะ
เสียดายนิสนุง
ไม่มีลายมือของคนเขียนนี่แหละ
^^

 

โดย: ณ ปลายฉัตร 10 กันยายน 2553 11:07:41 น.  

 

สวัสดีอีกรอบค่ะ

ใช่ค่ะ เราเป็นสาวเมืองเพชร


ถ้าได้ดูหนังแล้วคิดว่าไง ก็ไปคุยกันนะคะ จะรอค่ะ

 

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 10 กันยายน 2553 13:56:41 น.  

 

ความคิดถึงของเราส่งถึงกันจริงๆ นะนี่
หนึ่งกำลังจะมาหาคุณน้ำอ้อยเลยค่ะ
จะเอาข้าวต้มปลาเจ๊หนับมาฝาก
เพิ่งจะเคยกินที่ร้านนี้
ปลาเค้าชิ้นใหญ่จริงๆ

รูปชุดเชียงใหม่นี้
ถ้าเป็นสถานที่เที่ยวใช้กล้อง Nikon D90
ถ้าเป็นรูปอาหารใช้กล้อง Canon G11 จ้า

แต่รูปนี้จากมือถือจ้ะ

 

โดย: chenyuye 10 กันยายน 2553 14:48:04 น.  

 

ตอนซ้อม
ก็ซ้อมดีมากนะครับ
แต่พอขึ้นเวทีก็ลืมหมดเลยครับ 5555

ผมว่าความสนุกของการพูดแบบนี้คือ เวลานี่ล่ะครับ
พูด 5 นาทีพูดยากมาก
แต่ถ้าพูด 2 ชั่วโมง
พูดได้สบายเลยครับ 5555


 

โดย: กะว่าก๋า 10 กันยายน 2553 14:55:47 น.  

 

คุณรักแรกคลิกค่ะ
เอนทรี่นี้เป็นอะไรที่นิชอบมากเลยค่ะ
ประทับใจไม่ไหวแล้ว...

นิมักบอกตัวเองอยู่เสมอ
ว่าหากเป็นผู้ใหญ่ยิ่งขึ้นไป จะไม่ลืมเลือนความเป็นเด็กไป เด็ดขาด
มาอ่านเอนทรี่นี้แล้วรู็สึกว่า
หลายครั้งในช่วงนี้ นิกำลังลืมเลือนคำมั่นที่ให้ไว้กลับตัวเอง

แรงบันดาลใจ ความคิดดีๆถึงได้เลือนหายไปบ้าง
เอาล่ะ ถึงเวลาเรียกความเป็นเด็กกลับคืนมา !!

นี่ถ้าคุณรักแรกคลิกอยู่ข้างๆเนี่ย
อยากจะกอดแน่นๆซักครั้งจังค่ะ ฮี่ๆ
ขอบคุณนะึคะ : ))))))))
สำหรัยถ้อยคำดีๆน่ารักๆที่นำมาแบ่งปันกันค่ะ

 

โดย: บุยบุย 10 กันยายน 2553 21:35:46 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Love At First Click
Location :
ชลบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]




An ordinary woman who loves to write and who loves to know what love is.
Group Blog
 
<<
กันยายน 2553
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
7 กันยายน 2553
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Love At First Click's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.