Group Blog
All Blog
|
ผลุบเข้าผลุบออก นะ "เจ้าปลากระเบน"
 เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไร แต่ด้วยโดนแม่ดุว่าบ่อยสมัยเด็กๆชอบไป บ้านเพื่อน บ้านเพื่อนรักเราเขาขายน้ำมันให้กับเรือทะเลน่ะ ที่บ้านเขาจะ ทำศาลาโล่งๆๆไว้คลุมที่จ่ายน้ำมัน และรอบๆๆเขาก็จะเอาไม้ตีเป็นที่นั่งโดย ทำพนักพิงเสร็จ เพื่อนมีหน้าที่ต้องขายน้ำมันจึงไปไหนไม่ได้ เราจึงต้อง เป็นฝ่ายมาหาซะเอง ก็ไม่มีอะไรหรอก เราเป็นก๊วนฟังเพลงสากลสมัยก่อน น่ะ ก็พอๆๆกับวัยรุ่นวุ่นแฟนคลับสมัยนี้แหละ เราเป็นแฟนรายการของ เล็ก วงค์สว่างนะ ซื้อไปรษณีย์บัตรขอเพลงกระจุย แต่ก็เป็นเพลงฝรั่งทั้งนั้น ก็มันชอบน่ะ ช่วยไม่ได้ ทั้งขอทั้งร้องด้วย หนังสือเพลงต้องซื้อทุกเล่ม ไม่เคยพลาดสักเล่ม ทีนี้พอลืมหยิบเล่มไหนมาจากบ้านก็รีบวิ่่งกลับบ้าน ไปหยิบ วันหนึ่งวิ่งไปวิ่งมาหลายรอบ จนแม่รำคาญ เลยโดนดุว่า "ผลุบเข้าผลุบออกเป็น ลูกปลากระเบนเชียวนะ" เลยถามแม่ว่าทำไมถึง ต้องเป็นลูกปลากระเบนล่ะ แม่จึงให้ความกระจ่างว่า ก็ปลากระเบนน่ะ เวลามันออกลูกมาแล้ว ว่ายน้ำอยู่เวลามีภัยมาถึง ลูกปลากระเบนก็จะผุด หายเข้าไปในที่ที่มันออกมาจากท้องแม่มันนั่นแหละ แรกๆๆก็ไม่เชื่อ จนได้ไปเห็นกับตา โดยขอติดเรือพี่ชายออกไปจับโป๊ะด้วยนั่นแหละ จึงได้เห็นว่ามันจริงดังแม่ว่า นี่แหละที่มาของเรื่อง "ผลุบเข้าผลุบออก เป็นลูกปลากระเบน" รู้กระจ่างแล้วนะจ๊ะแควนๆๆๆที่น่ารักทั้งหลาย หลากหลายชนิดมาก รูปร่างก็คล้ายกันแค่ตัวแบนๆๆ มีปีกกว้างไว้ว่ายน้ำ มีหางยาวแข็งโป๊ก ไว้ให้พ่อเราทำไม้เรียวตีหมา นอกนั้นก็แล้วแต่ว่าจะ มีจุด ไม่มีจุด สีน้ำตาลแดง หรือค่อนข้างดำ เนื้อในแดง หรือดำ หรือขาว ก็ว่ากันไปแล้วแต่ชนิดของมัน ที่แน่ๆๆ กินได้ทุกชนิดนั่นแหละ โดยเฉพาะกระเบนเนื้อดำเอามาแล่ตากแห้งเป็นกระเบนอาบแดดน่ะอร่อย มากจริงๆๆนะ ไม่เชื่อลองทำกินดูซิ แล้วอย่าพูดล่ะว่า "ทำไมเพิ่งมาบอก" ฮ่าๆๆๆๆ ปลากระเบนอาศัยอยู่ทั่วไปทั้งน้ำตื้น น้ำลึก แต่มักชอบอยู่ราบ กับพื้น ไม่ชอบว่ายขึ้นมานักหรอกถ้าไม่จำเป็น โดยเฉพาะบริเวณไหนที่มี หินหรือปะกะรัง อยู่มันก็ชอบไปขลุกอยู่แถวนั้น แต่ด้วยเหตุอะไรก็ไม่ทราบ ได้เพราะเราไม่ใช่ปลากระเบน ฮ่าๆๆๆๆ คนที่รู้จริงเรื่องปลากระเบนมี เยอะแยะไปหาอ่านเอานะจ๊ะ แต่ถ้าตัวโตหน่อยเขาก็จะนำมาตัดแบ่งขาย ปลากระเบนมีกระดูกอ่อนนะ อ่อนมากกว่ากระดูกอ่อนของหมูหน่อยนึง สามารถเคี้ยวกรุบๆได้ไม่ต้อง กลัวติดคอหรอก ยกเว้นจะกลืนเข้าไปทั้งดุ้นโดยไม่เคี้ยวอาจติดคอได้นะ แฮ่มๆๆ เนื้อปลากระเบนเอามาแกงเผ็ดเหมือนแกงเผ็ดเป็ดย่าง ก็อร่อย ไม่แพ้เป็ดหรอก เอามาแกงป่าก็ได้ หรือจะย่างฉีกเนื้อออกเป็นเส้นๆๆ ทำ "ผัดตับเหนียวปลากระเบน" ก็ถึงใจเชียวละ ว่าแล้วก็ต้องเขียนวิธีทำ ตับเหนียวปลากระเบนซะหน่อย เข้าไปอ่านที่หัวข้อ "นำทะเลมาปรุงแต่งนะ" จะได้รู้วิธีทำแล้วลองทำกินกันดู จับได้กันเป็นส่วนน้อย จึงมักมีวางขายในตลาดไม่มากนัก และไม่มี โอกาสเหลือจนไม่สดหรอก ต้องขายหมดซะก่อนทุกครั้ง ดูจากตัวมันก็ได้ ตัวปลากระเบนจะลื่นไปด้วยเมือก ตาสดใส เมื่อหั่นออกมาเนื้อจะนุ่ม วิธีทำก็ไม่ยากเย็น ตัดหางทิ้่งไปเพราะหางจะมีเงี่ยงแหลมสองเงี่ยงไว้ ทิ่มแทงให้เจ็บปวด ถ้าอยากรู้ว่าปวดขนาดไหนลองให้มันตำดูก็จะรู้เอง แหละ แฮ่ๆๆๆ เราก็เคยโดนมาแล้ว ฮิๆๆๆ ขูดเมือกออกให้หมด ใช้ มีดปาดข้างหัวทั้งสองข้างตัดหัวทิ้่งไปซะ ถ้ากระดูกสันหลังบางชนิดมัน สากเป็นกระดาษทรายเบอร์หยาบละก็เฉือนมันทิ้งไปก็ได้ ไม่ต้องเสียดาย มันแข็งกินไปก็เท่านั้นไม่อร่อยหรอก จากนั้นก็เอาเนื้อที่เป็นส่วนปีกทั้ง สองข้างมาแล่เป็นท่อนๆๆ ตามยาวตลอดแนว ถ้าจะเอามาแกงก็หั่นเนื้อ ที่แล่ออกมาให้เป็นลักษณะลูกเต๋า แต่ถ้าจะแล่ตากต้องให้บางกว่านั้น บางที่สุดก็จะดี จะได้ตากแดดแห้งเร็ว ถ้าจะนำไปย่าง ปลาตัวใหญ่ก็ต้อง ตัดแบบนี้ทั้งนั้นแต่ให้ชิ้นเนื้อหนาหน่อย ย่างไฟสุมกาบมะพร้าวหอมดีนะ เอาละๆๆ ทีนี้ก็รู้จักเจ้าปลากระเบนกันพอสังเขปแล้วนะจ๊ะ     แม้แต่ชื่อเก่าเจ้าก็ลืมซะแล้ว "เจ้าปลาสำลี"
 บ้านเราเรียก "ปลาช่อลำดวน" มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ทำไมเดี๋ยวนี้เธอ เปลี่ยนชื่อไปเป็น "ปลาสำลี" ซะแล้วล่ะ ปลาสำลีเป็นปลาเนื้อเยอะ และนุ่ม เมื่อก่อนโป๊ะบ้านเราจับเธอมาได้มากมาย ปัจจุบันหาเธอไม่ได้ อีกแล้ว นอกจากจะได้เธอมาจากเรืออวนใหญ่ที่ออกไปลากปลาในน้ำลึก หรือไม่ก็ไปจับเธอได้มากมายแถวๆๆน่านน้ำของพม่า และของเขมร เพราะ บ้านเรานั้นหายากแล้ว สงสัยโตไม่ทันกินแน่เลย อีกอย่างที่ทำให้หาเธอ ได้ยากน่าจะมาจากการที่เขาใช้อวนลาก ลากลูกปลาเล็กปลาน้อยตาม ชายฝั่งไปหมด ทำให้มันแทบจะสูญพันธุ์กันเลย จริงๆๆแล้วเราเคยทราบ มาว่าเขาไม่อนุญาตให้ใช้อวนลากในเขตชายฝั่งนะ แต่ก็ยังทำกันอยู่อีก โดยขาดจิตสำนึกเห็นแก่ได้เท่านั้น สมน้ำหน้าที่เดี๋ยวนี้ต้่องซื้อของแพง และยังต้องกินปลาแช่น้ำแข็ง เพราะเขาออกไปจับในน่านน้ำของเพื่อนบ้าน มาขายให้เรากินกัน สักวันคงได้โดนฟอร์มารีนแน่ เอ๋...หรือโดนเข้าไป แล้วแต่ไม่รู้ตัวกันแน่ ฮ่าๆๆๆๆๆ เกร็ดละเอียดมากติดอยู่ตามผิวหนัง เป็นปลาที่มีเนื้อนุ่มและมัน กินอร่อย ไม่ว่าจะนำไปทอดหรือนำไปต้มยำทำแกงอะไรก็ได้เนื้อเยอะ ส่วนหัวก็ไม่ แข็งทอดกรอบกัดกินได้เลย สมัยก่อนแม่เราชอบเอามาย่าง แล้วจิ้มน้ำปลา มะกอกกินกัน เราไม่ค่อยชอบหรอกเพราะหนังมันบางแกะยากน่ะ ถ้าเอา มาขอดเกร็ดทอดซะหน่อยก็ยังน่ากิน เวลานำไปทอดไม่ขอดเกร็ดก็กินได้ เพราะเกร็ดมันละเอียดมากก็เลยกรอบอร่อย เหงือกเป็นสีแดงสด หนังไม่ถลอก ปลาชนิดนี้หนังถลอกง่ายเพราะมีหนัง บางมาก สีของตัวปลาจะส่งประกายเงาวับคล้ายสีเงินแซมเทา (ปัจจุบัน จะดูได้ก็ต่อเมื่อออกเรือไปตกปลากลางทะเล หรือแอบเข้าไปตกในน่านน้ำ เพื่อนบ้าน ถึงจะเห็นว่าเธอสดอย่างไร และเมื่อได้ลิ้มชิมรสสดๆๆของเธอ เข้าไปแล้ว ต่อไปคุณๆๆท่านๆๆทั้งหลายไปกินตามร้านาอาหารก็จะรู้ว่าเธอ ไม่ค่อยจะสดเท่าไหร่หรอก รสชาดอร่อยสู้สดซิงๆๆไม่ได้แน่ แต่เอาเถอะ ขนาดไม่ค่อยสดอย่างนี้ เธอยังมีราคาแพงลิบ ส่วนหัวถ้าทอดกรอบก็กินได้หมดแหละเพราะมันไม่แข็ง และอร่อยด้วย ครีบก็นุ่มกินได้หมด ตามร้านเขานิยมแล่เป็นสองซีกไม่ขาดจากกัน เพียงแค่เอาก้างกลางทิ้ง ก็นำไปทอดได้แล้ว เนื้อที่ทอดจะฟูกรอบ ข้างในเนื้อขาวจั๊วะ รสชาดหวานปนมันอร่อยมากกกกก นิยมกินกับน้ำปลา มะม่วงนะ  ปลาโซกุน ... ลุ้นให้แฉ
 ทั้งในน้ำตื่้นและน้ำลึก บ้านเราคนทะเลมักเรืยกเธอว่า "ปลาสาก" อาจจะเป็นที่รูปร่างเธอกลมยาวเหมือนสากกะเบือตำน้ำพริกเป็นแน่แท้ และชื่อนี้คงจะไม่ไพเราะ ติดเรทห้ามอายุต่ำกว่าสิบแปดอ่านเป็นแน่ ถึง ไม่ค่อยนิยมเรียกเธอสักเท่าไร แต่เราก็เรียกเธออย่างนี้แหละ ก็มันชินน่ะ ปลาชนิดนี้จะอาศัยอยู่ทั้งในน้ำตื้นและน้ำลึก แม้แต่ท้องทะเลไกลๆๆก็ ยังพบเธอเสมอ นักตกเบ็ดที่ออกไปกลางทะเลมักจะตกได้เธอเสมอๆๆ เธอหลงติดเบ็ดเหมือนสาวๆๆๆในสมัยนี้ หลงหนุ่มหล่อหน้าตาดีแต่บ่อจี๊ ยังไง ยังงั้น ฮ่าๆๆๆๆ และเธอไม่สูญพันธุุ์แน่นอน ก็เธอมีมากมายซะ ขนาดนี้โอกาสที่เธอจะแพร่พันธุ์น่ะมีมากมาย เปรียบเสมือนฮ่องเต้ ที่ มีสนมนับพันคน ก็มีโอกาสจะขยายพลเมืองได้มากมายเช่นกัน ปากแหลมฟันคม เกร็ดละเอียด เนื่้อมากและมีสีเนื้อขาวนุ่ม โป๊ะ บ้านเราจับเธอมาได้มากมาย สมัยก่อนราคาเธอแค่กิโลกรัมละ 4 บาท ก็นับว่าเท่ห์สุดๆๆแล้ว พอๆกับปูม้าไข่นั่นแหละกิโลกรัมละ 4 บาท เท่ากัน แต่สมัยโลกยุคดิจิตอลนี้ ราคาเธอหลักร้อยแล้ว ส่วนปูม้าน่ะ ราคาปัจจุบันหลักหลายร้อยแล้ว เธอโลดแล่นไปไกลจนเราเอื้่อมเกือบ ไม่ถึงเธอแล้วละ รสชาดเนื้อเธอนั้นต้องยกนิ้วให้เลยนะ ทั้งหวานและ นุ่มลิ้นมาก สมัยนี้คนนิยมนำมาทำปลาดิบแบบญี่ปุ่นกินกันมาก แต่ราคา เธอไม่น่าจะถึงคำละ 50 บาทแบบปลาโอนะ ด้วยความขาวของสีผิวซึ่ง เปรียบเสมือนสีขาวของอาหมวยผิวพม่า เราจึงนิยมนำเธอมาทำห่อหมก กินกัน ลองวาดภาพดูซิ เนื้อขาวละเอียด ผสมกับกะทิทำให้ข้าวเนียน และเมื่อนำไปกวนผสมกับน้ำพริกสีแดงแจ๋น่ะ จะออกมาเป็นสีชมพูสวย เชียวนะจ๊ะ เมื่อนำไปนึ่งก็จะฟูเต็มใบตองน่ากินมาก วันหน้าจะแนะวิธีทำ ห่อหมกให้ทำกินกันนะจ๊ะ วันนี้รู้สึกอารมณ์แปรปรวน บอกไปกลัวห่อหมก ไม่อร่อยน่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ เกร็ดละเอียดเกาะติดแน่น ตาเป็นประกาย เหงือกแดงแจ๋ เนื้อแน่น ไม่เละเหลว เหมือนสาวใจแตกทั้งหลายหรอกนะ ฮ่าๆๆๆๆ (เขียนไปก็ อดเป็นห่วงเด็กสาววัยแรกรุ่นสม้ยนี้ไม่ได้ เฮ้อ....เธอจะรู้กันไม๊นะว่าเธอ น่ะ เป็นทั้งแก้วตาดวงใจของพ่อแม่ อย่าทำให้พ่อแม่หัวใจสลายนะจ๊ะ รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดีนะจ๊ะ อย่าหลงติดเบ็ดตั้งแต่ยังเด็ก ชีวิตจะเจ็บไป จนตายรักษาไม่หายหรอก หนูจ๋า คำเตือนจากสาวรุ่นแรกน่ะ ฮ่าๆๆๆๆ) แล้วตัดหัวเธอทิ้งไปซะอย่าเสียดายเลย เพราะปากเธอแหลมฟันก็คม แถมแก้มเธอก็ไม่ค่อยมีเนื้อมากเหมือนปลาอื่นหรอก ใส้พุงทิ้งไป ให้หมด จากนั้นก็พิจารณาดูว่าเราจะเอามันไปทำอะไร ถ้าเอาไปทอด หรือเอาไปต้มยำทำแกงก็ตัดเนื้อออกเป็นท่อนๆๆ ใหญ่เล็กตามแต่ว่า จะทำอะไร แต่หากจะนำไปทำปลาดิบ หรือนำไปทอดกรอบผัดขึ้นใช่ ก็แล่เนื้อทั้งสองด้านออกจากตัว แล้วหั่นเป็นชิ้นหนาพอประมาณก็ใช้ได้ แล้วละ   ปลาวัว ไม่มั่วนิ่ม
 โขดหินในทะเล มีหลากหลายสายพันธุ์มากมาย ในที่นี้เราก็พูดถึงแค่ ปลาวัวที่เห็นตามภาพก็แล้วกันนะ แต่ถ้าอยากรู้มากกว่านี้ก็ต้องไปหาดู เอาเองแล้วละ แต่เท่าที่สังเกตุจากปลาวัวที่เรารู้จักหลายชนิดนั้นจะมี ปากจู๋แทบทั้งสิ้น บางชนิดก็หนังหนาหยาบเป็นกระดาษทรายอย่างที่เห็น บางชนิดก็ไม่มีเกร็ด โอ๊ย...เยอะแยะเวียนหัว แต่ที่แน่ๆๆเนื้อปลาวัวน่ะ สุดยอดเลยนะ ตัดหัวถลกหนังออกหมด เหลือแต่เนื้อขาวสะอาดตา เห็นไม๊วิธีทำก็ง่ายๆ ตัดหัวปาดท้องถลกหนังตัดหางทิ้ง....จบ จากนั้นก็เอาไปทอด หรือ จะเอาไปแกงป่าก็สุดยอดเลยนะเธอ ปัจจุบันตามตลาดสดยังพอมีขาย ไปหาซื้อกินได้แต่มีไม่มากนักหรอก ราคาก็แพงพอซื้อกินได้ สำหรับ เรานั้นสมัยที่ทำโป๊ะติดปลาพวกนี้มาไม่ค่อยมากหรอก แต่ถ้าดักลอบ จะได้มาก มันไม่มีราคาเลยละ พวกเรามักจะเอาไปทำเหยื่อผูกติดกับ จั่นตกปูกันสนุกสนาน กินปูดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆๆ   ปลาข้างตะเภา เราชอบกิน
 เพราะเหตุใด หรือจะเป็นเพราะลายดำๆเป็นทางโค้งไปมาบนสันหลังที่ อาจจะคล้ายๆ โดนลมตะเภาพัด สงสัยละซีว่า "ลมตะเภา" คืออะไร มันคือ ชื่อเรียกลมชนิดหนึ่ง ซึ่งเกิดช่วงฤดูร้อนนี้แหละ พัดมาจากทิศตะวันตก เฉียงใต้ ของศรีราชา แต่ไม่เกี่ยวกับปลาข้างตะเภาหรอกเราก็เพียงอยาก จะให้รู้เรื่องลมตะเภาก็เท่านั้นแหละ ก็ท่านพร้อมใจกันอยากรู้เรื่องทะเลนี่ ก็ควรรู้ซะให้ถ่องแท้กันไปเล้ย.....ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ใต้ถุนบ้านเราเค้าก็เข้ามาแสดงตัวเป็นเจ้าของออกบ่อยๆไป บางคร้้งแหวก ว่ายไปมาอวดว่าตัวนั้นลายสีข้างสวยกว่าปลาอื่น หมั่นใส้นักก็เลยคว้าเบ็ด เกี่ยวเหยื่อหย่อนใต้ถุนบ้านเชิญเค้าขึ้นบ้านลงหม้อแกงซะเลย สมหน้า.. สะใจซะไม่มี แต่หน้าร้อนนี้แกงอย่างไรก็ไม่อร่อยเท่านำเธอไปต้มกับระกำ หรอกนะ เธอมักจะเป็นปลาต้มน้ำระกำในฤดูร้อนนี้ได้อย่างถูกกาละเทสะ ดีแท้ๆๆ ปลาชนิดนี้ตัวไม่ใหญ่มากหรอก เป็นปลาเบญจพรรณชนิดหนึ่ง เอ้ามาอีกแล้ว "ปลาเบ็ญจพรรณ" คืออะไร อย่าขมวดหัวคิ้วซิคุ๊นนน เดี๋ยวหน้าย่นไม่หล่อนะจ๊ะ ปลาเบ็ญจพรรณ ก็คือปลาตัวเล็กหลายๆๆชนิด มารวมกัน เขาขายเป็นปลาเป็ดน่ะ ก็คือคนซื้อซื้อไปเลี้ยงเป็ด เป็ดจะได้ ออกไข่แดงเป็นสีแดงสด ไงจ๊ะ แยกไม่ออก นอกจากพวกเราคนทะเลเท่านั้นที่สามารถคัดมันออกจากกัน ได้ มันมีชื่อเรียกว่า "ปลามโหรี" ซึ่งปัจจุบันแทบจะไม่พบเห็นกันแล้ว นอกจากนานๆๆโป๊ะจะจับได้สักทีแต่ก็เอาไปรวมขายเป็นปลาเป็ดกันหมด ปลามโหรี นี้ต้วจะกลม และปากแหลมกว่าข้างตะเภาเท่านั้น นอกนั้น เหมือนกันหมด แต่ที่แน่ๆๆ เนื้ออร่อยกว่าปลาข้างตะเภาและมันกว่าด้วย สำหรับเรานั้น "ปลามโหรี" ต้องมาก่อนแน่นอนอยู่แล้ว ไม่มีจริงๆๆถึงจะ กิน "ปลาข้างตะเภา" แบบจำยอมน่ะ ซื้อกินได้ เอาไปแกงส้มก็อร่อยนะ แกงส้มดอกแค รับลมหนาว แก้ไข้ หัวลมไง ราคาไม่แพงมาก พอให้อย่างเราๆๆคนกระเป๋าเบาได้ซื้อกินกัน ปลาประเภทนี้ไม่ต้องกลัวฟอร์มารีนหรอกนะ เค้าไม่ลงทุนขนาดนั้นหรอก สบายใจเมื่อได้กิน และก็สดจนถึงค่อนข้างจะสด ถ้าไม่สดเขาส่งขาย เป็นปลาเป็ดหมด ไม่ต้่องห่วงว่าจะไม่ได้กินปลาสดนะ ก็ใช้ได้แล้วละ แกงหรือต้มทั้งตัวเลย ไม่นิยมเอามาทอดหรอกเพราะ เนื้อจะแข็งเมื่อโดนน้ำมันร้อนๆ ไม่อร่อยจ้า.....รู้จักกันแล้วนะ ทีนี้ก็คงจะ จบได้แล้วเพราะมันก็แค่นี้่แหละ ไม่รู้จะเล่าอะไรเกี่ยวกับมันอีก ฮ่าๆๆๆๆๆ ขอให้ทุกคนโชคดีที่ได้อ่าน และขอให้มีความสุขเมื่อได้ลองกินนะจ๊ะ |
tangkay
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?] (‿✿) พออายุเลยเลขหกฉันยกเครื่อง มอบทุกเรื่องที่เคยรู้คู่ความเห็น มอบประสบการณ์ผ่านพบจบประเด็น ไม่ยากเย็นเรื่องความรู้ตามดูกัน ฉันคนเก่าเล่าความหลังยังจำได้ แต่ด้วยวัยที่เหลือน้อยค่อยสร้างสรร ยอมรับเรื่องเนตโซเชียลเรียนไม่ทัน อย่าโกรธฉันแค่สูงวัยแต่ใจจริง ด้วยอายุมากมายอยากได้เพื่อน หลากหลายเกลื่อนทุกวัยทั้งชายหญิง คุยทุกเรื่องแลกเปลี่ยนรู้คู่ความจริง หลากหลายสิ่งฉันไม่รู้ดูจากเธอ .... สิบปีผ่านไป....... อายุเข้าเลขเจ็ดไม่เผ็ดจี๊ด เคยเปรี้ยวปรี๊ดก็ต้องถอยคอยเติมหวาน ด้วยเคยเกริ่นบอกเล่ามาเนิ่นนาน ก็ยังพาลหมดแรงล้าพากายตรม ด้วยชีวิตผ่านมาพาเป็นสุข ยังสนุกกับการให้ใจสุขสม อยากบอกเล่ากล่าวอ้างบางอารมณ์ แม้คนชมจะร้องว้า....ไม่ว่ากัน ปัจจุบันเขียนน้อยค่อยเหินห่าง ระบบร่างเปลี่ยนแปลงเหมือนแกล้งฉัน เราคนแก่ตามแก้ไม่ค่อยทัน ยักแย่ยันค่อยศึกษาหาข้อมูล แต่ด้วยคิดถึงแฟนคลับกระชับมิตร จึงต้องคิดตามต่อไปไม่ให้สูญ ส่งความรู้คู่ธรรมะทวีคูณ เพื่อเพิ่มพูนให้รู้กันฉันสุขใจ Link |
