เรียนท่านผู้ใช้บริการ(อ่าน) blog และ FB “ผมอยู่ข้างหลังคุณ” :: ขอเชิญชวนเพื่อนผู้อ่าน มาโหวตให้ blog "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" ในการประกวด blog แห่งปี (Thailand Blog awards 2010) สาขา entertainment ได้ที่นี่จ้า

//www.thailandblogawards.com/viewblog.php?u=http%3A%2F%2Faorta.bloggang.com

โหวตซ้ำได้ทุกวัน วันละหลายครั้ง โหวตกันให้ชื่นใจ จนกว่าจะเมื่อยนิ้ว ตั้งแต่วันนี้ถึง 10 สิงหาคม ^_^


วิธีโหวต:: เข้าไปที่ลิงค์ แล้ว กดปุ่ม vote+ สีส้ม (หรือใครจะใจดี ลงทุน sign up ก่อนโหวต เพื่อคะแนนโหวตเพิ่มเป็น 3 คะแนน เราก็ไม่มีอะไรเพิ่มเติมนอกจากบอกว่า ชื่นใจ^^)

กติกาของการประกวด :: รอบแรกวัดจากคะแนนโหวตต้องติด 1 ใน 10 จากนั้น รอบสอง จะมีกรรมการตัดสินอีกครั้ง

<<< ขอบคุณค้าบ สำหรับทุกๆเสียงโหวตที่เพื่อนๆให้มา >>>

***
***




รักนะ มาโนช

... ผมเป็นแฟนหนังพี่มาโนช ขนาดเรื่องที่คนว่าห่วยที่สุดของเขาอย่าง Lady in the water ผมก็ยังชอบอยู่ และถึงจะชอบ The happening น้อยสุด มันก็ยังมีความสนุกตอนที่ได้ดู , พี่มาโนช จึงเป็น หนึ่งในผู้กำกับที่อยู่ในกลุ่ม ‘ดูแน่’ โดยไม่สนว่าใครจะว่ายังไง

(ความชอบหนังพี่มาโนช The Village > Unbreakable > Signs > The sixth sense > Lady in the water >The happening )

The Last Airbender ดัดแปลงจากการ์ตูนเกี่ยวกับ ชนเผ่า 4 ธาตุ (ชวนให้คิดถึง “4 กุมารหาญกล้า ตรี คฑา จักร สังข์”) ที่เกิดการแย่งชิงอำนาจ โดยตัวร้ายเป็นธาตุไฟ เหล่าประชาชนทั่วหล้า เฝ้ารอการกลับมาของ เณรน้อยปล่อยลมปราณ ผู้สามารถผสานทั้ง 4 ธาตุไว้ด้วยกัน

ถึงจะลังเลเพราะคะแนนออกมาไม่ดีแค่ไหน แต่เรื่องนี้ก็อยู่ในเป้าหมายที่ตั้งใจว่า ดูแน่ ในฐานแฟนพันธุ์แท้พี่มาโนช



ยกนิ้วให้เลย มาโนช





... ผมชื่นชมใน ความกล้าของพี่มาโนช แม้จะรู้ว่า ตัวเองไปได้ดีกับหนังสยองขวัญหักมุมซุกซ่อนปรัชญา แต่ มาโนช ก็ไม่เดินย่ำรอยเดิมที่น่าจะเรียกได้ว่าของตาย(เพียงแต่ระยะหลัง บังเอิญว่าตายสนิท ) ด้วยการหันมาดัดแปลงหนังแอนิเมชั่นให้ออกมาเป็น หนังแฟนตาซีเด็กๆ ด้วยแผนการจะสร้างไตรภาคให้ยิ่งใหญ่ปานมหากาพย์

เป็นความกล้าที่ชวนให้ตื่นเต้นเหมือนกับลุ้นให้ อัลเฟรด ฮิตช์ค็อก มาทำหนังการ์ตูน , ให้ ไมเคิล เบย์ มาทำหนังพีเรียด หรือ ให้ เควนติน ทาแรนติโน่ มาทำหนังโรแมนติก คอมิดี้ ฯลฯ

ลำดับถัดมา คือ ทีมงานที่มาโนชร่วมด้วยในส่วนของงานด้านเทคนิก ต้องถือว่า แถวหน้าราคาดี

เพราะเอฟเฟคต์ ขั้นเทพ อลังสมราคาหนังเกรด A ถึงฉากส่วนใหญ่ก็ไม่ได้มีอะไรที่น่าตื่นเต้นเพราะเห็นมาเยอะ แต่ก็ยังคุ้มค่าน่าดูชมเวลาดูในจอใหญ่ การถ่ายมุมกว้างก็ดูทิวทัศน์อลังดี จะมีที่ชอบเป็นพิเศษหน่อยก็ ฉากควบคุมน้ำทั้งหลาย ที่ดูแล้วสวยดี



เอฟเฟคต์เกรด A เยี่ยงนี้ คู่ควรกับเนื้อเรื่องของหนังที่น่าสนใจ เพราะดูจบ ก็เกิดความอยากไปดูต้นฉบับที่เป็นแอนิเมชั่นต่อ เพราะถึง การต่อสู้ของธาตุทั้ง 4 จะเหมือนหนังจักรๆวงศ์ๆธรรมดา แต่ การสร้างคาแรคเตอร์ของตัวละครดูน่าสนใจมิใช่น้อย

เช่น

ตัวละครองค์ชายไฟ ที่ถูกพ่อขับไส , มีพี่เก่งกว่า , ถูกดูถูกจากคนทั่วหล้า เพียงเพราะว่า มีจิตใจอ่อนโยนไม่นิยมความรุนแรงซ่อนอยู่ แต่การถูกปฏิเสธจากคนเป็นพ่อ เป็นหมาหัวเน่าของเผ่าพันธุ์ เขาจึงพยายามพิสูจน์ตัวเองให้ชั่วช้าเพื่อให้พ่อยอมรับ เป็นตัวละครที่มีมิติ มีปมขัดแย้งในตัวที่น่าสนใจ,

แนวคิด การกลับชาติมาเกิดของ อวตาร ผู้ที่เหล่าร้ายไม่ต้องการฆ่า เพราะถึงฆ่าไปก็จะเกิดมาใหม่อีกครั้งอยู่ดี การเกิดใหม่แต่ละครั้งก็อาจจะมี สัญชาติของธาตุต่างกัน แต่ก็จะมีลักษณะร่วมที่สุดท้ายแล้วเจ้าตัวสามารถจำความได้ในที่สุด บทหนังน่าจะสามารถเล่นสนุกกับการย้อนไปทบทวนการถือกำเนิดในแต่ละครั้ง เป็นการตามหาตัวตนที่แท้จริง เป็น ตัวละครที่น่าจะมีพัฒนาการหรือการเติบโตที่น่าสนุกชวนติดตาม,

การพูดถึง การปล่อยวาง การถ่ายโอนจิตวิญญาณ โยงเข้ากับเรื่องระดับ spiritual ทำให้เนื้อหาของเรื่องคงไม่ใช่แค่ การแย่งชิงอำนาจ แต่แฝงปรัชญาทางตะวันออก ร่วมด้วย

ฯลฯ

สามองค์ประกอบข้างต้น คือ สิ่งที่ผมชื่นชม และทำให้หนังเรื่องนี้มีดีที่สุดอยู่แค่ ‘หนังตัวอย่าง’


แต่ มาโนช นะ มาโนช





... จริงอยู่ ผมเป็นแฟนหนังของพี่มาโนช แต่กับเรื่องนี้ ผมพยายามลดความคาดหวังให้ต่ำที่สุดจากคะแนนวิจารณ์หลายแหล่งที่มาเป็นเอกฉันท์คือ เข้าขั้นโคม่า แม้แต่ คนดูทั่วๆไป ที่ไม่ได้สนอะไรเกินไปกว่า ความสนุก ยังพร้อมใจกันคว่ำนิ้วหัวแม่มือกันเป็นว่าเล่น

จริงอยู่ว่า หนังไม่ได้ถึงกับ ห่วยแตก ประเภท บทมั่วซั่วเลอะเทอะ หรือ CG กากๆ แต่ สำหรับหนังฟอร์มยักษ์ ที่เต็มไปด้วยทรัพยาครคนมีฝีมือและเงินทุนหนา แล้ว ผลลัพธ์ที่ออกมาเกือบตลอดสองชั่วโมงของหนังให้ความรู้สึก ‘ทื่อ ทู่ และ จืดสนิท’ ได้ขนาดนี้ ก็ไม่น่าแปลกใจที่คนส่วนใหญ่ผิดหวัง เมื่อได้ดูหนังตัวอย่างที่ตัดออกมาน่าดูระดับ น่าดูมากกกกกก

เสียงวิจารณ์ที่ผู้คนบ่นๆกัน จึงไม่ใช่เพราะ ความคาดหวังต่อตัวผู้กำกับจนเกิดอคติแต่อย่างใด เพราะผมเชื่อว่า

ต่อให้ ผู้กำกับไม่ใช่ มาโนช ชยามาลัน แต่เป็น มานี ชะนีมาเลย์ เสียงบ่นจากคนอื่น และ ความเห็นถัดจากนี้ของผม ก็เหมือนกัน

ไล่ไปตั้งแต่



1.บทอัง หรือ อวตาร ผู้สามารถควบคุมทั้ง 4 ธาตุ ... เสียงก่นด่าของแฟนๆคือการเปลี่ยนสัญชาติจาก เอเชีย มาเป็น เณรฝรั่ง

ซึ่งผมเองนั้นก็ยังไม่เคยดูฉบับแอนิเมชั่น จึงไม่สามารถเทียบได้ว่าดีกว่าหรือไม่ แต่ไม่เข้าใจพี่มาโนช ก็ตรงตอนอ่าน บทสัมภาษณ์ที่พี่มาโนชบอกว่า เชื้อชาติไม่สำคัญเท่าความเหมาะสม การที่เลือก เด็กคนนี้ เหมาะกับบทที่สุดแล้ว

ประมาณว่า “โอ้ว จอร์จ ถึงจะพลิกจาก เก็กฮวย มาเป็น เป๊บซี่ ก็ไม่สำคัญเพราะ เขาเกิดมาเพื่อเล่นบทนี้” แต่เอาเข้าจริง ไม่ได้รู้สึกว่า เณรน้อยปล่อยลมปราณคนนี้จะเล่นดีเลิศเลอเลย ไม่ได้รู้สึกว่าจะเป็น the one ที่ไม่มีใครดีกว่านี้อีกแล้ว

น้องอัง ไม่สามารถเป็น ตัวละครที่มีเสน่ห์หรือมีพาวเวอร์นำตัวหนังเดินหน้า หรือ เป็นศูนย์กลางที่น่าสนใจ ไม่ทำให้เราได้เห็นพัฒนาการ จากความไม่อยากเป็นคนที่ใช่ ไปสู่ความน่านับถือ อย่างที่หนังอยากจะให้เป็น



2. แอคติ้งของนักแสดงส่วนใหญ่ในเรื่อง ออกมาระดับเดียวกับ ละครบางเรื่องในบางประเทศ ที่เราจะเห็นแอคติ้งแข็งๆแบบแสดงออกชัดเจนโจ่งแจ้งว่ารู้สึกอย่างไร และ ส่วนใหญ่ก็จะตีสีหน้าเดียวตลอดเวลา

เหมือนในเรื่องที่ ชายน้ำ -หน้าตาตื่น , หญิงน้ำ - หน้ากังวล , องค์หญิงน้ำ - หน้าเริงร่า , ชายไฟ - หน้าเคียดแค้น

พวกเขามาพร้อมคาแรคเตอร์แบนๆแอคติ้งเดียวไปจนจบเรื่อง

(เห็นหน้า Dev Patel มาแป้กกับเรื่องนี้ทั้งที่กำลังจะไปได้ดีจาก Slumdog อดลุ้นไม่ได้ว่าแฟนสาว Freida Pinto ที่เลือกไปเล่นหนังอีกแนวด้วยการเป็นส่วนหนึ่งในหนังใหม่ ของ วู๊ดดี้ อัลเลน ผลจะออกมาเป็นเช่นไร)

(ในบรรดาสหายหลายธาตุ มีท่านลุงของ ชายไฟ คนเดียว ที่ดูเป็นธรรมชาติกว่าชาวบ้าน)

นอกจากแอคติ้งเฉพาะตัวแล้ว พอดู ฉากแอคชั่นบางฉากก็ชวนให้คิดถึง หนังไทยยุคโบราณของบางประเทศ ที่ถูกซัดแล้วกระเด็นไม่เนียน ดูออกว่าตัวเองกระโดดถอยหลังเองหรือสลิงสไลด์ตัว

หรือ จังหวะที่เอฟเฟคต์เช่น เปลวไฟ ยังไปไม่ถึง บางเสี้ยววินาที เราก็เห็นคุณพี่กระเด็นไปก่อนแล้ว คือ ไม่เนียนไปกับ CG เพียงแค่ มีความอลังการ มีลีลา มี CG ที่เลิศกว่า หนังยุคโบราณบ้านเรา


3. บทสนทนาโผล่มา ทื่อๆ ท่องๆ ฟังดูทู่ๆ ทำให้ฉากที่อยากจะเรียกอารมณ์ร่วมมันไม่ได้เลย พูดเหมือนถึงคิว เหมือนท่องบท เช่น ฉาก อัง ปลุกระดมคนธาตุดิน ให้ลุกขึ้นสู้เถอะพี่น้อง อย่าปล่อยให้เขาข่มเหง .... แกนนำสีต่างๆบ้านเรายังบิวต์อารมณ์ได้ดีกว่าอีก





4. บทหนัง เมื่อรวมกับบทสนทนา มาจนถึง การเล่าเรื่องแล้ว เข้าข่าย – เฟล – คือ ไม่ได้มั่ว ไม่ได้เละ แต่ ไม่ค่อยจะได้เรื่อง เมื่อเทียบกับหนังที่มีต้นทุนสูงผ่านระบบสตูดิโอ สามารถจ้างทีมเขียนบทเกรด A แถมมีพี่มาโนชมาคุมงาน

ต่อเนื่องมาจากไดอะล็อกจำนวนมากทื่อๆ มาเสริมกับ บทหนังที่มีอยู่ก็ไม่ได้ชวนให้เราเชื่อ พอเราไม่ได้เชื่อ เราก็ไม่ค่อยอิน พอเราไม่อิน เราก็เริ่มสงสัย พอเราเริ่มสงสัย เราก็จะเริ่มเบื่อๆเซ็งๆ พอเราเริ่มเบื่อๆเซ็งๆ เราก็จะเริ่มเห็น ความทื่อ ที่มากขึ้นไปอีก อาทิเช่น

ความสัมพันธ์ของ ชายน้ำ กับ องค์หญิงน้ำ >> เสียงบรรยายบอกว่า ทั้งคู่ถูกชะตาเมื่อแรกพบ ดูไปซักพักไม่กี่นาที อ้าว ฮึ สบตา เดินเล่น ตกลงว่ารักกัน แล้วเหรอ รักกันยังไง ... เอ้า รักก็รัก

ความน่ากลัวเมื่อไปแตะต้องเทพ >> ปลาตาย ฟ้าสีแดง แล้ว ... ยังไงอะ น่ากลัวยังไง

ธาตุไฟในตำนาน ส่วนใหญ่ถือสัญชาติอินเดียใช่มั้ย หรืออย่างไร

ฉากจบ ตั้งใจจะ แอนตี้ไคลแมกซ์ใช่หรือไม่ จบแบบอินดี้ คือ จบแบบไม่ชวนบิวต์อารมณ์ใดๆ เพราะ ตอนรบ รบกันยังไงก็ไม่ทันจะมันส์ พอรบกันไม่ทันจะมันส์ อีกฝ่ายที่มาเป็นกองทัพราวเป็นพันเป็นหมื่น เหมือนอยู่รบแค่หลักร้อยกว่าๆ ตอนจบจู่ๆก็หายจ้อยไปเกือบหมด

ฯลฯ

เมื่อมาเจอการเล่าเรื่องและการตัดต่อที่ไม่ค่อยสมูธต่อเนื่อง บวกองค์ประกอบที่ว่ามาทั้งหมด ก็พาลให้คนดูธาตุไฟแตกซ่าน พร้อมคิดถึง วันเก่าๆที่เคยปลาบปลื้มชื่นชม มาโนช ผู้กำกับในดวงใจ



มาโนช นายเข้าใจผิด




... ผมคิดว่า มาโนช และ ทีมงาน เข้าใจผิดเกี่ยวกับ หนังสำหรับเด็กๆไปมาก คือ หนังเด็ก ไม่จำเป็นต้องเรียบเกินเหตุ ไม่จำเป็นต้องเดินหน้าแบบเส้นตรงไม่มีซิกแซก ไม่ต้องง่ายแบบง๊ายง่าย แอคติ้งไม่จำเป็นต้องทื่อ ไดอะล็อกไม่จำเป็นต้องทู่ๆ

ตัวอย่างดีๆของหนังเด็ก ที่เนื้อหาซับซ้อนน้อยกว่า แต่ คนทำ สามารถใส่รายละเอียด มีลูกเล่น มีการลำดับความต่อเนื่องที่ดี มีบทที่ดี มีการแสดงที่น่าเชื่อถือ และ ทำให้เด็กดูได้ ผู้ใหญ่ดูไม่เบื่อ เช่น Narnia , หนังสร้างจากวรรณกรรมเยาวชนที่ซื่อตรงต่อต้นฉบับแล้วบทดีๆชวนให้คล้อยตามก็มีอย่าง Charlotte's Web หรือไม่ต้องอื่นใกล้ที่ฉายไล่เลี่ยกันอย่าง The Sorcerer's Apprentice ก็ยังสนุกกว่า

แต่กับ The Last Air bender ผมเชื่อว่า สัดส่วนประชากรที่จะชอบหนังเรื่องนี้ มากที่สุดน่าจะเป็นกลุ่มเด็กเล็กๆเช่นประถม

ส่วนเด็กมัธยมขึ้นไปจนถึงวัยทำงานส่วนใหญ่ ที่ชอบก็ย่อมมีอยู่ แต่คงเป็นส่วนน้อยที่จะรู้สึก สนุก ชอบ ประเภท อู้ว ว้าว , โอ้ว เย่ , ฮัดช่า อวาตาร์สู้ๆ , "อู๊ย ไม่อยากให้จบเลย"




ยังเป็นกำลังใจให้นะ มาโนช

เห็นผลงานชิ้นนี้แล้วก็รู้สึกเสียดาย

เสียดาย เพราะเท่าที่ดูผมคิดว่า มีเนื้อเรื่องที่ดี แต่ มาเจอพี่มาโนชตีความมาแบบนี้ โอกาสที่จะได้ดูภาคต่อคงเหมือน เข็มทิศทองคำ ที่วางแผนเสียดิบดีจะทำภาคต่อ แต่ ภาคแรกไม่ทำให้ออกมาดีพอ โอกาสจะคลอดภาคต่อเหมือน LOTR ก็คงริบหรี่

เสียดาย พี่มาโนช เพราะผลงานสามเรื่องหลังของพี่มาโนช ถอยหลังลงคลองไปเรื่อยๆ ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า ถึงผู้กำกับบางคนจะไม่ได้ทำหนังหลากแนว แต่ถ้าเขาทำแนวเดียวได้ดีจริงๆ เราคนดูก็ยินดีสนับสนุนให้เขาพัฒนาหนังแนวถนัดของเขาต่อไป โดยไม่จำเป็นต้องฉีกแนว

เหมือน เราอยากดูหนังระทึกเขย่าขวัญของ ฮิตช์ค็อค เรื่องใหม่ๆ ไม่ได้หวังให้เขาไปทำหนังการ์ตูน , เรายังอยากดูหนังระเบิดภูเขาเผาจักรวาลของ ไมเคิล เบย์ ต่อไป ไม่ได้อยากให้เขามุ่งไปคว้าปาล์มทองคำ เพราะ ในทางที่พวกเขาเป็นอยู่ ก็หาคนมาทำเทียบเขาได้ยาก ถ้าเขาไม่ทำหนังแนวถนัดของเขา แฟนอย่างเราๆก็อดคิดถึงไม่ได้

จึงได้แต่หวังว่า



The Last Air bender ยังจะมีภาคต่อไป แต่ผู้กำกับไม่ใช่ พี่มาโนช

พี่มาโนช ยังจะทำหนังชิ้นต่อไปในระยะอันใกล้ แต่ไม่ต้องไปแหวกแนวทำตัวแอ๊บเด็กแบบนี้อีก

แต่ ถ้าพี่มาโนช จะจับงานชิ้นนี้ต่อ และ สตูดิโอให้โอกาส ก็ขอให้ได้ชื่นชม ในภาคหน้าว่า โอ้ว พี่มาโนช ช่างเป็นตัวอย่างผู้กำกับที่ล้มแล้วลุกใหม่ได้ แถมเรียนรู้จากความผิดพลาดทำได้ดีกว่าเดิม ไม่ใช่ ปิดตำนานมาโนช อดีตเจ้าพ่อหนังสยอง สิ้นมนต์ขลัง เพราะธาตุดิน น้ำ ลม ไฟเข้าแทรกแตกกระเจิง


บทความใน blog ที่อ้างอิงถึง

ชำแหละ The Village , หมู่บ้านนี้มีความลับ หมู่บ้านนี้มีความรัก
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=02-2006&date=13&group=4&gblog=5

The Happening , จดหมายถึงมาโนช (มาโนช นะ มาโนช)
//www.bloggang.com/mainblog.php?id=aorta&month=14-06-2008&group=14&gblog=97

The Chronicles of Narnia: The Lion, The Witch and the Wardrobe , ส่วนผสมที่ลงตัวสำหรับทุกครัวเรือน
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=01-2006&date=02&group=1&blog=1

The Chronicles of Narnia: Prince Caspian , อัสลานใจร้าย - เจ้าชายอารมณ์เสีย – นาร์เนียอัพเกรด
//www.bloggang.com/mainblog.php?id=aorta&month=04-06-2008&group=14&gblog=96

The Golden Compass , ง๊ายง่าย เด๊กเด็ก
//www.bloggang.com/mainblog.php?id=aorta&month=06-12-2007&group=14&gblog=50

Charlotte's Web , มิตรภาพไม่ได้มีราคา
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=03-2007&date=15&group=1&gblog=222

The Sorcerer's Apprentice , พ่อมด + ดิสนี่ย์ + เบย์ = สนุกดีแต่ก็เบๆ
//www.bloggang.com/mainblog.php?id=aorta&month=01-08-2010&group=14&gblog=230


ขอฝาก หนังสือเล่ม 5 ของ "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" จ้า
(วางอยู่ตามร้านหนังสือทั่วไทยแล้ว)









อ่านจบแล้ว ชวนมาคุยกันที่นี่ครับ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&group=18

และ

ความเห็นของ เพื่อนผู้อ่านที่อ่านจบแล้ว และสละเวลาเขียนถึง

//blogs.lumamagic.com/?p=1957



หนังสือ 4 เล่มก่อนหน้าที่ว่าด้วย 'ภาพยนตร์ - จิตวิทยา - พัฒนาตัวเอง(self - development)' ของ "ผมอยู่ข้างหลังคุณ"








สำหรับเพื่อนๆที่เล่น FaceBook หรือ Twitter ณ.บัดนาว "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" ขยายสาขาเรียบร้อยแล้วจ้า

Create Date : 02 สิงหาคม 2553
Last Update : 2 สิงหาคม 2553 2:01:50 น.		17 comments
Counter : 5592 Pageviews.
Share Tweet