BlogGang.com : : อาคุงกล่อง : การประชุม “กวีและนักเขียนผีเสื้อเด็กๆ” ครั้งที่ 1

การประชุม “กวีและนักเขียนผีเสื้อเด็กๆ” ครั้งที่ 1

15 สิงหาคม 2561

มูลนิธิวิชาหนังสือและสำนักพิมพ์ผีเสื้อเด็กๆ ได้จัดให้มีการประชุม “กวีและนักเขียนผีเสื้อเด็กๆ” ครั้งที่ 1 ขึ้นมาเมื่อวันจันทร์ที่ 13 สิงหาคม 2561 ที่ผ่านมา โดยจัดการประชุมที่เรือนพระยารามราฆพ ภายในพระราชนิเวศน์มฤคทายวัน จังหวัดเพชรบุรี ตัวผมมีโอกาสได้ร่วมติดตามและสังเกตการณ์ในครั้งนี้ด้วย ผมจึงอยากบันทึกสาระสำคัญที่เป็นประโยชน์มานำแสนอสำหรับผู้ที่สนใจทั่วไปครับ

โดยในการประชุมครั้งนี้ นอกจากจะมีนักเขียนและกวีเด็กจำนวน 11 คนเข้าร่วมประชุมกับอาจารย์มกุฎ อรฤดี แล้ว ยังมีตัวแทนจากรัฐบาล ดร.ปณิธาน วัฒนายากร เข้าร่วมประชุมพูดคุยและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเด็กๆ ด้วย ถือว่าน่าจะเป็นนิมิตรหมายที่ดีสำหรับรัฐบาลในการสร้างแผนพัฒนาด้านการอ่านและการเขียนอย่างจริงจังมากขึ้นด้วย

สำนักพิมพ์ผีเสื้อเด็กๆ สำนักพิมพ์แห่งแรกผู้สร้าง สนับสนุนกวี นักแปล นักเขียนวัยเยาว์
ด้วยมาตรฐานหนังสือระดับสากล ก่อตั้งโดย อาจารย์ มกุฎ อรฤดี ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ ปีพ.ศ.2555 ปัจจุบัน สำนักพิมพ์ผีเสื้อเด็กๆ มีกวีและนักเขียน 11 คน

1.เด็กหญิงซายูริ ซากาโมโตะ (ซายูริ) : นักเขียน นักวาดรูป
ผลงานเล่มแรกเมื่ออายุ ๘ ขวบ รวบรวมจากบันทึกประจำวันทั้งก่อนและหลังเข้าร่วมโครงการสมุดบันทึกวัยเยาว์ พิมพ์เป็นหนังสือชื่อ บันทึกส่วนตัวซายูริ ได้รับรางวัลหนังสือดีเด่น พ.ศ. ๒๕๕๙ ของกระทรวงศึกษาธิการ รับพระราชทานรางวัลจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี นับเป็นนักเขียนอายุน้อยที่สุดคนแรกของประเทศไทยที่ได้รับรางวัลนี้ นับตั้งแต่มีรางวัลมา ๔๔ ปี

2.เด็กหญิงติณณา แดนเขตต์ (ตินติน) : นักเขียน นักวาดรูป ผลงานเล่มแรกเมื่ออายุ ๖ ขวบ คือ วาดภาพประกอบเรื่อง 'หอยทาก ผู้ค้นพบประโยชน์แห่งความเชื่องช้าของตนของหลุยส๎ เซปุล๎เบดา นักเขียนชื่อดังชาวชิลี ตินติน เริ่มเขียนบันทึกเมื่ออายุ ๗ ขวบ และภายในเวลา ๕ เดือน ก็มีผลงานเขียนเล่มแรก ชื่อ 'กราบ พระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙' ได้รับรางวัลหนังสือดีเด่น พ.ศ. ๒๕๖๐ ของกระทรวงศึกษาธิการ รับพระราชทานรางวัลจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยามบรมราชกุมารี ผลงานเล่มอื่นๆ ที่กำลังจัดพิมพ์ คือ ‘อยากให้ทุกสิ่งในโลกนี้มีชีวิต’
และ ‘โลกดวงนี้ก็เป็นของหนอนด้วย’ แปลเป็นภาษาอังกฤษและฝรั่งเศส

3.เด็กหญิงในใจ เม็ทซกะ (ในใจ) : นักเขียน นักแปล นักวาดรูปผลงานหนังสือเล่มแรกเมื่ออายุ ๙ ขวบ เขียนต้นฉบับและวาดภาพประกอบเอง หนังสือชื่อ ‘ความใน ใจ’ ได้รับรางวัลชมเชยการประกวดหนังสือดีเด่น พ.ศ. ๒๕๖๐ ประเภท บันเทิงคดีสำหรับเด็ก อายุ ๖-๑๑ ปี ของกระทรวงศึกษาธิการ รับพระราชทานรางวัลจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา สยาม บรมราชกุมารี ผลงานเล่มอื่นๆ ที่ กำลังจัดพิมพ์ ชื่อ ‘นางฟ้าตกสวรรค์กับไอศครีมฉี่หิ่งห้อย’มีภาคภาษาอังกฤษด้วย

เด็กๆ ที่มีผลงานกำลังจัดพิมพ์

4.เด็กหญิงศุภาพิชญ์ พรอำนวยผล (ปริม) : กวี นักวาดรูป มีความสามารถเขียน โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน

5.เด็กหญิงพิณมุกดา ตงสิริ (พิณ) : กวี นักวาดรูป

6.เด็กหญิงขวัญข้าว ไกรสรพงศ์พันธุ์ (ขวัญข้าว) : นักเขียน นักวาดรูป กำลังทำรูปประกอบให้หนังสือเรื่อง ‘คาฟก้า กับ ตุ๊กตานักเดินทาง’ ของ จอร์ดิ ซีเอร์รา อี ฟาบรา เป็นหนังสือที่ได้รับรางวัลหนังสือสำหรับเยาวชนดีเด่น ปี 2007 ของประเทศสเปน

7.เด็กชายภูมิ ตันศิริมาศ (ภูมิ) : นักแปล นักวาดรูป กำลังแปลหนังสือของ อรวินท กุบต้า นักวิทยาศาตร์ ชื่อดังของอินเดีย ที่คิดค้นเกมส์ และของเล่นต่างๆ เพื่อพัฒนาการเรียนรู้ด้านวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ทั่วไป จากวัสดุสิ่งของเหลือใช้ เพื่อเป็นประโยชน์ในการศึกษาสำหรับเด็กยากจนในถิ่นทุรกันดารของอินเดีย และสำนักพิมพ์ภารตะ สำนักพิมพ์ในเครือผีเสื้อ กำลังจะจัดพิมพ์หนังสือเล่มนี้เพื่อเด็กในชนบทของไทยด้วยเช่นกัน

8.เด็กชายระวิ อนันตประยูร (ลายคราม) : นักพับกระดาษเล่าเรื่อง

9.เด็กชายถิระ ศิริภรรค์ (ดิน) : นักเขียน นักวาดรูป น้องดินกำลังคิดเขียน สร้างสรรค์เรื่องเล่าที่ไม่เหมือนใคร โปรดติดตาม

10.เด็กหญิงชญาดา จรัสจิตวิไล (ปั้น) : นักเขียน นักวาดรูป

11.เด็กหญิงเบญญาดา ชุณหประสงค์ (เบญ่า) : นักเขียน นักวาดรูป

ในช่วงเช้าก่อนเที่ยง เมื่อคณะของพวกเรากว่า 50 ชีวิตไปถึงพระราชนิเวศน์มฤคทายวัน ก็ได้รับการต้อนรับจากคุณเกล้ามาศ ยิบอินซอย คุณแม่บ้านใหญ่สุดของสถานที่แห่งนี้ ท่านได้จัดให้เจ้าหน้าที่นำคณะของเราเข้าชมพระราชนิเวศน์มฤคทายวันด้วย นอกจากจะได้ทราบถึงประวัติความเป็นมาของพระราชวังแห่งนี้แล้ว พวกเรายังได้ความรู้เกี่ยวกับโบราณคดีต่างๆ พืชพรรณไม้โบราณต่างๆ รวมทั้งได้ทราบถึงขั้นตอนการปรับปรุงภูมิทัศน์ภายรอบอาคารพระราชวังด้วย

ชมภาพบรรยากาศกันเลยครับ

ในการประชุมกวีเด็กและนักเขียนเด็กในครั้งนี้ ก็เพื่ออยากรู้ความคิดของนักเขียนเด็กว่าคิดเห็นอย่างไรบ้าง?

(สำหรับรายละเอียดในประชุมครั้งนี้ จริงๆ แล้วมีรายละเอียดที่พูดคุยกันเยอะมาก เด็กๆ โต้เถียงกันมากมาย แต่ผมขอเขียนสรุปออกมาเพียงบางประเด็นที่น่าสนใจ เพราะตัวผมไม่ค่อยได้อยู่กับเด็ก ไม่เคยใกล้ชิดเด็กสักเท่าไหร่นัก ผมจึงมีความสามารถไม่เพียงพอที่จะฟังที่เด็กพูดในทุกเรื่องราวได้ ที่ผมเขียนสรุปนั้นผมเอามาจากที่อาจารย์มกุฎ พูดสรุปให้ฟังอีกที ต้องยอมรับว่าคุณตา มกุฎ [อาจารย์มกุฎใช้สรรพนามแทนตัวเองกับเด็กๆ ว่าคุณตา] ยอดเยี่ยมมากครับ ที่ท่านรับฟังเด็กๆ ได้อย่างเข้าใจ ดำเนินการประชุมและควบคุมความวุ่นวายที่เด็กๆ แย่งกันพูดได้เป็นอย่างดี คุณตา มกุฎ นั้น สูงสุด,ยอดเยี่ยม (ว.) สมกับเป็นคุณตาใจดีสำหรับน้องๆ ทุกคนในห้องประชุมเลยครับ)

-อย่างเช่นเรื่องพจนานุกรมเด็ก ซายูริเคยบอกว่าเคยนึกคำไม่ออกเลยเปิดพจนานุกรม แต่พอเปิดพจนานุกรมยิ่งไม่เข้าใจมากขึ้นอีก เพราะตอนแรกไม่เข้าใจศัพท์คำเดียว แต่พอเปิดพจนานุกรมแล้วไม่เข้าใจคำอธิบายด้วย อ่านไปแล้วก็ยิ่งไม่ข้าใจ ดังนั้นจึงควรจะทำพจนานุกรมสำหรับเด็กเพื่อให้เด็กใช้ได้เข้าใจมากขึ้น

-พจนานุกรม(ฉบับราชบัณฑิตยสถาน)ที่มีอยู่มันขนาดใหญ่เกินไปกว่าที่เด็กจะใช้ได้ (หนักประมาณ 4 กก.) ดังนั้นควรจะทำให้พจนานุกรมเล่มเล็ก ให้พกพาได้สะดวก ง่ายต่อการใช้งานสำหรับเด็ก ซึ่งปัญหาคือพอเด็กไม่รู้จักศัพท์ยากๆ เด็กก็จะข้ามไป หรือใช้อย่างผิดๆ ถูกๆ ทำให้เด็กรู้ศัพท์น้อย คิดได้น้อย และเขียนอะไรได้น้อย

-เด็กคนหนึ่งยกประเด็นขึ้นมาว่า อยากให้ลองคิดว่าสิ่งใดบ้างที่หุ่นยนต์ (ปัญญาประดิษฐ์) ทำไม่ได้ หรือทำแทนมนุษย์ไม่ได้ เพราะในอนาคตหุ่นยนต์จะมาทำหน้าที่แทนมนุษย์แล้ว ยังมีอาซีพอะไรบ้างที่มนุษย์ทำได้แต่หุ่นยนต์ทำไม่ได้ ดังนั้นเราจึงควรเริ่มเรียนในสิ่งที่หุ่นยนต์ทำไม่ได้ เช่นเรื่องการเขียน เป็นต้น

-ซายูริบอกว่าความอ่อนโยนของมนุษย์หุ่นยนต์แทนไม่ได้ หุ่นยนต์จินตนาการไม่ได้

-เด็กๆ เสนอให้ควรมีเรียนวิชาเกษตรกรรมในโรงเรียนด้วย จะได้มีการเรียนรู้จากการปฏิบัติงานจริง

-น้องขวัญข้าวบอกว่าเวลาเรียนศิลปะเราจะมีความสุข ข้อสำคัญของศิลปะคือการทำให้คนเรามีความละเอียดอ่อน ทำให้เรามีจิตใจที่อ่อนโยน

-เด็กๆ เสนอให้ควรจะเพิ่มวิชาที่ชอบให้เลือกเรียนได้ เช่นวิชาศิลปะ ดนตรี ฯลฯ นอกเหนือจากวิชาหลักที่มีสอนอยู่แล้วเช่น คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ภาษาไทย ฯลฯ และควรเพิ่มชั่วโมงเรียนในวิชาที่เราชอบด้วย

-น้องในใจบอกว่า เราควรจะมีหนังสือที่แปลมาจากภาษาอื่นๆ เพิ่มขึ้น โดยเฉพาะหนังสือที่มาจากภาษาที่เราอ่านไม่ออก เช่น ภาษาอาหรับ ภาษาฮินดี ภาษาสเปน ฯลฯ

-ซายูริเล่าว่า ที่ญี่ปุ่นมีวิชาการเขียนบันทึกด้วย อยู่ในวิชาสังคม การเขียนมากๆ จะได้ฝึกเรื่องภาษา ฝึกเรื่องการจดจำเรื่องราวต่างๆ ด้วย

-อาจารย์มกุฎ บอกว่าบ้านเราคุณครูไม่ให้ความสำคัญการบ้านของเด็กเลย อยากจะฝากผู้ปกครองเอาไว้ว่าควรจะเก็บการบ้านของเด็กๆ ไว้ บ้านเรายังขาดคนที่จะมาพิจารณาว่าการบ้านเล่านี้มันเป็นเพชรหรือว่ามันเป็นกรวด ยกตัวอย่างต้นฉบับการบ้าน 1 หน้าของน้องตินตินว่ามีความสำคัญมาก เพราะมันบอกเรื่องราวในชีวิตของเขาได้ไว้ใน 1 หน้ากระดาษ คือชีวิตของเขาที่น้องตินตินเขียนออกมาได้ดีมาก จึงอยากให้น้องตินตินเขียนหนังสือต่อไป เพราะว่ามันออกมาจากตามธรรมชาติในตัวน้องเอง รวมทั้งน้องดินด้วย ที่อาจารย์มกุฎเห็นว่าเขียนหนังสือได้ดีและมีความเป็นธรรมชาติมาก

ลองมาฟังความคิดเห็นจาก ดร.ปณิธาน วัฒนายากร ตัวแทนจากรัฐบาลดูบ้าง

-จากที่รับฟังนักเขียนเด็กๆ พูดคุยกันมาก็คิดว่าเรื่องเรื่องพจนานุกรม เรื่องหนังสือดีๆ สำหรับเด็กน่าจะเป็นเรื่องสำคัญประเด็นแรกๆ ที่อยู่ในเป้าหมายของรัฐบาลที่จะปรับปรุงยุคแรกๆ ในแผนยุทธศาสตร์พัฒนาชาติ 20 ปี ที่รัฐบาลกำลังจะทำซึ่งต้องใช้เวลาพอสมควร เป็นเรื่องที่เรากำลังต่อสู้กันอยู่ในระบบ

-ในขจณะที่เรากำลังจะทำเรื่องยุทธศาสตร์การเรียนการอ่านนี้ เด็กในรุ่นนี้ (หมายถึงน้องๆ นักเขียนในห้อง) เราจะฝึกเด็กพวกนี้กันอย่างไร ซึ่งผมคิดว่ามันมีอยู่ 3 วิธี เพราะในระบบการเรียนการสอนในโรงเรียนทุกวันนี้ไม่สามารถทำตามที่เด็กต้องการได้ ดังนั้น

-1. ผู้ปกครองต้องสอนเด็กเอง เพราะเราให้โรงเรียนปรับหลักสูตรการเรียนการสอนแล้ว แต่ยังไม่เพียงพอครบถ้วนทุกโรงเรียน ผู้ปกครองจึงควรต้องสอนเองไปก่อนเพราะโรงเรียนยีงไม่พร้อม อยากให้ผู้ปกครองไปกดดันโรงเรียน ให้เพิ่มหลักสูตรพิเศษเพิ่มขึ้น หลักสูตรที่เด็กต้องการเรียนถ้าไม่เพิ่มเด็กก็จะออกไปเรียนที่โรงเรียนอื่น

-2. ที่ต่างประเทศเขาทำกันเขาใช้โค้ช (ผู้ดูแลเด็ก) ใช้วิธีการเข้าค่าย แต่วิธีนี้มันต้องใช้เวลาเพราะว่าทำได้ไม่บ่อย เหมือนอย่างที่เรากำลังประชุมกันอยู่ในวันนี้ มันทำได้ไม่บ่อยเพราะในเรื่องของงบประมาณและเวลาไม่น่าจะเพียงพอ แต่คงต้องทำกันไปก่อนในเมื่อรัฐบาลยังแก้ปัญหาเรื่องโรงเรียนไม่ได้

-3. เป็นไปได้ไหมที่เราจะมีห้องเรียนเสมือนจริง เป็นไปได้ไหมที่เราจะมีห้องเรียนออนดีมาน (เรียนตามความต้องการ) คือเมื่อเด็กอยากเรียนอะไรก็สามารถกดเข้าแล้วเรียนผ่านระบบออนไลน์ได้ อยากจะเรียนอะไรที่มีความรู้ที่ลึกสามารถเรียนผ่านอาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิในด้านนั้นได้ แต่ในส่วนนี้ต้องคิดต่อว่า ใครจะเป็นผู้ใส่คอนเทนต์ (เนื้อหา)? ใครจะเป็นผู้จัดระบบ?

-คิดว่าในอนาคตเรื่องห้องเรียนเสมือนจริงนี้กำลังจะมา เพื่อรองรับความต้องการที่หลากหลายของพวกเรา คนเรียนเรียนอยู่ที่บ้านได้โดยไม่ต้องออกไปนอกบ้าน ไม่ต้องออกไปโรงเรียน ส่วนตัวผมคิดว่ามันก็เสยความเป็นมนุษย์ไปสักหน่อยเอง

-ในประเด็นนี้อาจารย์มกุฏแย้งว่า สำหรับเรื่องการเรียนผ่านระบบออนไลน์นี้มีตัวอย่างแล้วในประเทศสิงค์โปร์ ที่ช่วงหนึ่งในระยะ 10 กว่าปีที่ผ่านมาเด็กสิงค์โปร์เรียนรู้ผ่านคอมพิวเตอร์ในระบบออนไลน์มากขึ้น แต่ปัญหาที่ตามมาก็คือากรที่ให้เด็กเรียนรู้อะไรทุกสิ่งทุกอย่างผ่านหน้าจอคอมพิวเตอร์ ทำให้เด็กกลุ่มนี้กลายเป็นคนที่มีจิตใจแข็งกระด่างมาก

-ดร.ปณิธาน วัฒนายากร ให้ความคิดเห็นเสริมว่า ในประเด็นนี้ทางเรารู้อยู่แล้ว เราจึงอยากให้วิธีการเรียนรู้ผ่านระบบออนไลน์นี้เป็นวิธีเสริมเท่านั้น เสริมในจุดที่เด็กต้องการอยากจะเรียนรู้เพิ่มเติม แต่ระบบโรงเรียนยังต้องมีอยู่ ยังต้องใช้ผู้ปกครอง ใช้หนังสือที่มีคุณภาพอยู่ อยากให้ระบบเรียนออนไลน์นี้เสริมให้แก่เด็กที่ต้องการเป็นพิเศษจริงๆ เท่านั้น

-ดร.ปณิธาน วัฒนายากร เชื่อว่าทุกวันนี้เราอยู่แบบนี้ไม่ได้ (การเรียนการสอนแบบเดิม) สิ่งที่อาจารย์มกุฎพยายามทำพยายามเสนอให้ท่านนายกฯ นั้น ท่านนายกฯ ได้รับทราบแล้ว และท่านนายกฯ ได้เห็นหนังสือของนักเขียนเด็กๆ หลายคนในที่นี้ ไม่วจะเป็นหนังสือของซายูริ หนังสือของในใจ ของตินติน หนังสือของปริม แล้วนายกฯ ก็บอกว่าอยากจะให้เด็กพวกนี้มาออกทีวี แต่ต้องขอปรึกษาผู้ปกครองก่อนว่า อยากให้เด็กพวกนี้มาออกทีวีเพื่อถ่ายทอดให้เด็กคนอื่นฟังว่า ทำอย่างไรถึงมีคุณภาพในการอ่าน การเขียน แล้วก็ผลิตผลงานที่ดีออกมา ท่านนายกฯ อยากจะให้ออกรายการนายกฯพบประชาชนทุกวันศุกร์

-ท่านนายกให้ทีมงานเอาหนังสือของเด็กๆ ทั้งหมดนี้ไปดูแล้วว่าจะเอามาเผยแพร่อย่างไร? ถึงจะทำให้เกิดซายูริสัก 10 คนขึ้นมาในบ้านเรา ซึ่งเด็กๆ ทุกคนในห้องนี้ทั้งจะเป็นแบบอย่างให้แก่เด็กคนอื่นได้ สิ่งนี้เป็นเรื่องที่เรา (รัฐบาล) รับโจทย์ข้อนี้ไปแล้ว

-ในปีหน้าเราจะเป็นประธานอาเซียน เราอยากจะผลักดันเรื่องนี้ เรื่องว่าในอนาคตอีก 20 ปีข้างหน้าเด็กในอาเซียนจะเป็นอย่างไร? เราอยากให้เด็กของเราพูดภาษาของเพื่อนบ้านให้เป็ฯ ต่อไปนี้เด็กเราจะกลายเป็นพลเมืองอาเซียนอย่างเต็มตัว

-การประชุมในวันนี้ของมูลนิธิหนังสือและสำนักพิมพ์ผีเสื้อ ถือว่าเป็นวันดีเป็นวันสำคัญ ถือว่าเป็นบันทึกประวัติเลยว่าได้มีการประชุมนักเขียนเด็กขึ้นมาครั้งแรกในโลก และอยากให้อาจารย์มกุฎเชื่อมโยงความสำเร็จของการประชุมในวันี้ รวมทั้งข้อคิดเห็นต่างๆ จากการประชุมในวันนี้ไปให้แก่โรงเรียน ตชด. ทั่วประเทศ

-ขอสรุปว่า ในวันนี้ผมจะเอาความคิดของเด็กๆ ไป เพื่อส่งต่อให้แก่รัฐบาลเอาไปสะท้อนและทำแผนแม่บททางการเรียนการสอนต่อไป อยากให้กำลังใจทุกคน เพราะการเขียนและการอ่านเป็นการสื่อสารที่สำคัญที่สุดของเรา ทุกว้นเราต้องสื่อสารด้วยการอ่านการพูดตลอด แต่การอ่านและการเขียนสามารถถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกต่างๆ สื่อสารไปยังผู้อื่นได้ดีที่สุด การเขียนนั้นต้องฝึกฝนเยอะๆ ฝึกอ่านเยอะๆ ฝึกเขียนเยอะๆ แล้วต้องมีโค้ชถ่ายทอดที่ดีด้วย

-อาจารย์มกุฎชี้แจงในตอนท้ายให้ดร.ปณิธาน วัฒนายากร ทราบว่า ผลงานทั้งหมดของเด็กๆ ไม่ได้มีความเข้มงวดให้เขียน ไม่ได้มีการฝึกอย่างหนัก ทุกสิ่งทุกอย่างที่เด็กเขียนเป็นไปอย่างธรรมชาติและธรรมดาที่สุด ขอยกตัวอย่างตินตินใช้เวลาทั้งหมด 3 เดือนสำหรับเขียนหนังสือ ซึ่งเป็นเวลา 3 เดือนหลังจากที่ตินตินเขียนหนังสือเป็น ผมคิดว่าเด็กมีความสามารถอยู่ในตัวตามธรรมชาติ เพียงแต่ว่าเรามีวิธีที่จะเอาออกมาได้อย่างไร ดังนั้นสิ่งที่ออกมาจากเด็กแต่ละคนคือตัวตนของเขาและหัวใจของเขา เพียงแต่ว่าทำอย่างไรเราถึงจะรู้ได้ว่าเด็กคนไหนเก่งในเรื่องอะไร โดยให้เขาเขียนผ่านสมุดบันทึกเท่านั้นเอง

หลังจากนั้นอาจารย์มกุฎ ยังดำเนินการประชุมต่อในหัวข้อที่ว่า “ในฐานะที่เราเป็นนักเขียนเด็ก เราเป็นกวีเด็ก เราจะดูแลโลกนี้อย่างไรในอนาคต” ซึ่งเด็กๆ มีการพูดคุยและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอย่างหลากหลาย (แต่ตัวผมไม่ไหวแล้ว เลยไม่ได้บันทึกต่อครับ ต้องขออภัยด้วยครับ)

ผมขอทิ้งท้ายด้วยประโยคที่เป็นวรรคทองของอาจารย์มกุฎ ซึ่งกล่าวไว้ว่า ..

“ในกรณีที่คุณเป็นนักเขียน เป็นกวี สิ่งที่เราจะช่วยโลกได้มากที่สุดก็คือ เราต้องเขียนบอกคนอื่นในเรื่องที่จะต้องทำ อะไรบ้างที่เราควรจะต้องทำเราก็ต้องศึกษาหาความรู้ให้เพิ่มขึ้น ในฐานะที่เราเป็นนักเขียน เราควรต้องรู้มากกว่าคนอื่นหนึ่งเรื่อง เราจะต้องก้าวไปนำหน้าคนอื่นหนึ่งก้าว เพื่อที่จะหันมาดูคนอื่นและบอกเขาว่า เฮ้ย ... คุณก้าวพลาดนะ ดังนั้นเราจึงต้องทำงานหนักกว่าคนอื่นเพื่อที่คนอื่นจะได้ประโยชน์ แล้วถ้าพวกเรานักเขียนทุกคนช่วยกัน โลกนี้ก็จะดีขึ้นแน่นอน”

เอาเป็นว่ามาชมภาพบรรยากาศกันดีกว่าครับ

ท้ายสุดนี้ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่า บล็อกนี้น่าจะเป็นแรงบันดาลใจที่ดีสำหรับผู้ปกครองที่กำลังมีลูกน้อย และใฝ่ฝันอยากจะให้บุตรหลานของท่านมีความคิดความอ่านที่เป็นระบบ ถ้าอยากให้เด็กในความปกครองของท่านโตขึ้นไปกลายเป็นคนที่มีคุณค่าและมีความสามารถ ก็ลองให้ท่านทำตามวิธีการต่างๆ ที่ผมเล่ามานี้ หรือจะไปตามหาข้อมูลเพิ่มเติมต่อก็ได้ครับ ขอให้ไปที่เฟนเพจของสำนักพิมพ์ผีเสื้อเด็กๆ ได้เลยครับ

คลิกไปที่ลิงค์นี้ https://www.facebook.com/sayurithailand/

ขอให้ทุกท่านีความสุขมากๆ นะครับ

Create Date : 15 สิงหาคม 2561

Last Update : 15 สิงหาคม 2561 14:31:55 น.

9 comments

Counter : 1245 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณเริงฤดีนะ, คุณSweet_pills, คุณhaiku, คุณอุ้มสี, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณภาวิดา คนบ้านป่า

โดย: สมาชิกหมายเลข 4713825

วันที่: 15 สิงหาคม 2561 เวลา:16:29:12 น.

เป็นการประชุมที่มีประโยชน์ ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับเด็กๆด้วยนะคะ
ประทับใจประโยคที่ว่า "...เราจึงต้องทำงานหนักกว่าคนอื่นเพื่อที่คนอื่นจะได้ประโยชน์" น่ะค่ะ

โดย: Sweet_pills

วันที่: 16 สิงหาคม 2561 เวลา:0:58:50 น.

ดีงามมากครับคุณกล่อง ที่มีกิจกรรมแบบข้างบน

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 16 สิงหาคม 2561 เวลา:7:47:51 น.

โห...เด็กตัวน้อยทำไมเก่งกันมากมายแบบนี้

โดย: เรียวรุ้ง

วันที่: 16 สิงหาคม 2561 เวลา:10:32:14 น.

มาโหวตให้น้องๆ
อยากให้มีการจัดงานแบบนี้บ่อยๆ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 18 สิงหาคม 2561 เวลา:18:10:38 น.

ประเด็นที่เด็กพูดถึงน่าสนใจครับ แต่ปัญหาคือคนที่ได้ชื่อว่าผู้ใหญ่ โดยเฉพาะ "ผู้ใหญ่ในบ้านเมือง" มันจะสนใจตรงนี้หรือไม่? เพราะมันทำเงินให้เขาไม่ได้ หรือเขาอาจไม่ได้ต้องการให้เด็กฉลาด เขาต้องการให้เด็กเชื่องและเชื่อฟังมากกว่า

พจนานุกรมขนาดไม่ใช่ฉบับเต็ม ยังหนักเลย สมัยก่อนต้องแบกพจนานุกรม ทั้งไทย และอังกฤษไปโรงเรียน ไม่ต้องแปลกใจหรอกครับที่กระเป๋าจะหนักมาก แต่ครูกลับกล่าวว่า เด็กไม่จัดตารางสอน!?

วิธีที่ตัวแทนจากรัฐบาลกล่าวถึง อย่างการเข้าค่ายของเราบางครั้งเล่นบางเรื่องที่ไม่เข้าท่าจนทำให้ภาพลักษณ์การเข้าค่ายติดลบ ปัญหาคือจะกู้ภาพลักษณ์ที่ดีกลับมาอย่างไร

ในปีหน้าเราจะเป็นประธานอาเซียน เห็นในอาเซียนยังถชกเถียงเรื่องนายกไทยมาจากการรัฐประหารอยู่เลย ปีหน้าจะมีเลือกตั้งหรือไม่ หรือจะเลื่อนออกไปอีก เป็นเรื่องที่กระทบต่อความเชื่อมั่นของต่างชาติเป็นอย่างมาก จะอยู่ต่อไม่ออก หรือจะให้มีการเลือกตั้งควรประกาศออกไปให้ชัดเจน ถ้าจะไม่มีเลือกตั้งก็ประกาศออกไปเถอะ ทุกคนรับได้หมดครับ แต่สำคัญที่มันต้องจัดเจน เพื่อที่ทุกคนจะได้ตัดสินใจได้ว่าจะเอาไงต่อ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 19 สิงหาคม 2561 เวลา:11:31:54 น.

เป็นกิจกรรมการประชุมที่ดีมากๆครับ ครั้งๆต่อไป น่าจะมีประชาสัมพันธ์ออกสื่อให้มากๆครับ
ธรรมชาติและธรรมดาที่สุด เหมาะสมกับนักเขียนเด็กที่สุดครับ

โดย: สองแผ่นดิน

วันที่: 22 สิงหาคม 2561 เวลา:22:55:30 น.

ดีมากๆ เลยค่ะ

โดย: kae+aoe

วันที่: 10 กันยายน 2561 เวลา:17:09:18 น.

มาฟังความคิดของคนรุ่นใหม่ค่ะ

โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า

) วันที่: 12 กันยายน 2561 เวลา:9:56:12 น.