ลาพักร้อนเพื่อ...?!?

เราตัดสินใจใช้วันลาพักร้อนห้าวันเพื่อเที่ยวและหาเวลาทำงานอื่นที่นอกเหนือจากงานประจำบ้าง เพราะวันทำงานทำให้เราไม่ได้งานที่เราอยากทำเลย แต่ผ่านไปสามวันที่เราปลีกวิเวกมาก็ไม่สามารถ มัวแต่ขับรถหลงทางและนอน ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง

วันนี้ตั้งใจว่าจะต้องเขียนนิยายให้ได้สักบท! (แต่พอตกบ่ายชักจะง่วงแล้วล่ะ) ไม่ทันที่จะลงมือทำ เพื่อนสาวรายหนึ่งซึ่งเคยร่วมงานกันมาเมื่อสิบกว่าปีที่แล้วโทรมา ถามว่า “หม่อม ยังเขียนบทสารคดีอยู่หรือเปล่า” เอ้า! งานเข้าแล้ว...เพื่อนสาวจะหารายได้พิเศษให้ทำนี่เอง แต่เราล้างมือในอ่างทองคำมาพักหนึ่งแล้วอ่ะ จะเขียนได้มั้ยเนี่ย???

เพื่อนบอกว่าอ่านบล็อกของเราแล้วเชื่อมั่นว่าเราต้องทำได้ นั่นไง!!! มากดดันกันอีก แล้วเราสาระแนไปเสนอว่า ทดลองทำก่อนก็ได้นะ จะได้รู้ว่าสไตล์แบบนี้รับได้หรือเปล่า เพื่อนเลยบอกว่า งั้นวันสองวันนี้ส่งมาให้ดูหน่อยละกัน ไอ้เราก็เป็นเพื่อนที่แสนดี รับปากเฉยเลย ทั้งที่ไม่มีวัตถุดิบอะไรเลย

โอ้ คุณพระ! แล้วนิยายเราล่ะคะ??? จะได้เขียนมั้ย สองเดือนผ่านมาแล้ว ได้สามบทอยู่อีก โธ่...วรรณกรรมโนเบลไพร้ซ์ของเรา เมื่อไหร่จะจบอ่ะ?

Create Date : 30 พฤษภาคม 2556		0 comments
Last Update : 30 พฤษภาคม 2556 14:02:55 น.
Counter : 1761 Pageviews.
Share Tweet