คิดอะไรออกก็เขียน ช่วงสมองไม่แล่นเลย อยากเขียนนิยายต่อ หรือว่ารื้อพล็อตใหม่ให้สนุกกว่าเดิม แต่ก็ไปต่อไม่ได้ ทำได้แค่เขียนบทความในชีวิตประจำวันไปวันๆ ลงเพจ คนอ่านไม่เยอะเท่าไหร่ แต่ถ้าเรื่องนั้นโดนใจสักคนก็ยังดี ถ้าเป็นเรื่องสัมภาษณ์ รีวิว มีรูป หรือเช็คอินที่ร้านนั้นๆ เจ้าของจะแชร์ต่อ หรือไม่ก็มาคอมเมนต์ขอบคุณ  บางทีเรารู้สึกว่า เขียนแล้วคนชอบหรือประทับใจแค่คนเดียวเราก็พอใจแล้ว แสดงว่ามีบางอย่างที่คิดตรงกันในเรื่องนั้น อย่างเมื่อวานเราเขียนเรื่องนึง เจ้าของวลีนั้น ประทับใจมากจนแชร์ต่อและกล้าลงรูปของตัวเองที่ถ่ายเก็บไว้นานแล้วแต่ไม่กล้าลง เพราะกลัวคนอื่นจะว่าหรือไม่ชอบใจ พอได้อ่านเรื่องนี้ก็รีบลงเลยพร้อมขึ้นแคปชั่นวลีที่ตัวเองเคยบอกเรา https://www.facebook.com/magnoliadiary/photos/a.109557261373568/253193143676645/ หรืออย่างร้านขนมจีนร้านนี้ที่อยู่ๆ เราอยากจะเขียนถึงไม่ใช่แค่รีวิว แต่เป็นการเขียนเล่าที่มาที่เราไปมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย พอเขียนแล้วก็เช็คอิน เจ้าของร้านมาเห็น ก็มาคอมเมนต์จนเราอ่านแล้วน้ำตาจะไหล เฮ้ย เรามีคุณค่ามีตัวตนสำหรับคนอีกมากมายอยู่นะ  ยิ่งบางคนไม่รู้จักกันมาก่อน มาคอมเมนต์หรือแชร์ต่อ แสดงว่าเรื่องที่เขียนก็พอมีสาระอยู่บ้าง  แม้จะตอนนี้จะคิดอะไรไม่ออกที่จะเขียนนิยาย แต่ได้ความรู้สึกดีๆ กลับมาจากการเขียนลงเพจ ก็ดีต่อใจไปอีกแบบนะ  Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2565 Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2565 11:29:20 น. 0 comments Counter : 641 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก