หนูต้องไปรับสามี เค้ากลับบ้านไม่ได้ ฮือๆ........ เฮ่อ เนี่ยแหละผู้หญิง
ขณะที่กำลังเกาะหว่งเพลินใจบนรถไฟฟ้า ก็มีหญิงไม่ค่อยสาวสองคนมายืนหลบข้างๆ เสียงเธอบ่นว่า "หนูคบกันมานานถึงเลือกแต่งงาน" แล้วเธอก็ต่อ "พี่น้องที่บ้านเขาก็ฐานะดี อบอุ่นดี บ้านเค้าคอยจัดการให้หมดเลย" เพื่อนเธอก็ได้แต่ "อือ" "เค้าได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีนะ พี่สาวเค้าคอยจัดการทุกอย่าง" ..อือ "พอเค้ามาแต่งงกับหนู หนูก็จัดการให้ทุกอย่าง ตั้งแต่เรื่อง เสื้อผ้า กระทั่งบ้านที่จะซื้อ" ..อือ "เค้าก็ดีนะ ภาระในบ้านเค้าจ่ายค่าผ่อนบ้านตามหน้าที่ " ..อือ "แต่จ่ายแล้วเค้าไม่ทำอะไรเลยนะ ไม่ตัดสินอะไรด้วย" .. อือ "หนูต้องคิดเองทุกอย่าง ทำเองทุกอย่าง ค่ากิน ค่าไฟ จนจะเป็นหัวหน้าครอบครัวแล้วเนี่ย" .. อือ "เนี่ยหนูก็ไม่สบายมาก พี่ก็เห็น" .. อือ "เ้ค้าโทรมาบอกว่า มีเงินเหลือสิบบาท กลับจากที่ทำงานไม่ได้" ... อื๋อ "เค้าให้หนูไปรับไม่งั้นเค้ากลับไม่ได้ เค้าไม่อะไรเลยน่ะพี่" ... หื้อ "ให้หาทางกลับบ้าน ยืมเงินเพื่อนรึอะไรไปก่อนเค้าก็บอกไม่ทำ ต้องหนูเท่านั้นคือทางรอดชีวิตของเค้า" ... หงะ กริ๊กกก.... "ดูดิ่ เค้ายิงมาให้หนูโทรกลับอีกแล้ว คงตามให้ขับรถไปรับ" ฮืออออ.อ......ฮือออ.... (คราวนี้เสียงเธอร้องไห้) "เค้าไม่อะไรหนูก็ไม่ว่า ไม่ใส่ใจก็ไม่ไหวแล้ว นี่หนูไม่สบาย แล้วเค้ายัง อะไรกับหนูอีกเนี่ย"
.... เฮ่อออ.... ผมถอนหายใจ พร้อมๆกับไม่เข้าใจ ถ้าเขาตกรถตกรา ตจว ผมก็ว่าเค้าน่าเห็นใจ แต่นี่แค่กลับจากที่ทำงานไม่มีปัญญา เธอโง่ไปแต่งงานกับคนแบบนีีได้ไง เนี่ยแหละ เพศหญิง การตัดสินใจมักไปพึ่งพาให้น้ำหนักกับสิ่งอื่น เช่นฐานะทางบ้าน หน้าตาตนเอง ฯลฯ จนมากกว่าสิ่งที่เป็นเป้า คือ คนที่จะอยู่ด้วยกันทั้งชีวิต ทนไปแล้วกันแม่เขากุด แง่บๆ
Create Date : 22 กันยายน 2553 |
|
1 comments |
Last Update : 23 กันยายน 2553 8:45:58 น. |
Counter : 590 Pageviews. |
|
|
|
เรื่องนี้อ่านแล้ว
อยากจะหัวเราะ แต่หัวเราะไม่ออก..
เฮ้อ!....