ผมรู้แล้วทำไมอาไม่รับอิสลาม... ผมเบื่อไข่ต้ม

ช่วงเด็กว่างๆกับงานเร่งๆ
ด้วยวิชั่นผมจึงไปจับเอาหลานตัวดีของนายตัวแสบ
มาช่วยทำงานที่ไซท์ ซึ่งได้ผลวินๆ
แต่คำแรกที่เจ้าตัวดีทั้งสามถามคืือ
"อาครับ ทำไมอาไม่รับอิสลามครับ"
ผมก็ได้แต่ยิ้มๆแล้วตอบว่า
"คนเราโดดเดี่ยวไม่ได้หรอก"
เค้าก้ทำหน้าแบบไม่พึงใจนัก ผมจึงพูดต่อว่า
"ทำงานไปก่อนจะรู้เอง แต่ที่บอกให้เตรียมข้าวมาเอามารึเปล่า"
"ไม่เป็นไรหรอกครับ หากินแถวนี้ได้ผมกินง่ายๆอยู่่แล้ว"
พอตกเที่ยงเจ้าตัวดีก็ตะกายจากตึกชั้น 20 ลงไปหาข้าวกินชั้น 3
พร้อมก้บเดินหน้าละห้อยกลับมาเพราะ
กระเพราเนื้อตัดไปเนื่องจากะทะก็ผัดกระเพราหมู
พอเดินไปจะซื้อก๊วยเตี๊ยวเนื้อ ก็เห็นจะๆว่า
นั่นมันซุปเนื้อแต่กระชอนลวกปนกับหมูจะๆ
ที่สุดเลยได้กลับมาแค่ไข้ต้มสุดอร่อย
ผ่านไปสองสามวันนั่งคุยกัน ผมถาม
"เป็นไงบ้าง "
เขาตอบเสียงละห้อย
"ผมรู้แล้วทำไมอาไม่รับอิสลาม ผมเบื่อไข่ต้ม"
ผมถาม "ทำไมละ"
เขาจึงตอบว่า "มันกินอะไรไม่ได้เลย ปนนายิสหมด"
ผมจึงอธิบายต่อ
มุสลิมชอบด่าผูหญิงพุทธว่าไม่ศรัทธา
ดาผุ้ชายพุทธว่าไม่ศัรทธาจริง
ตอนแต่งกันก็รับอิสลามแต่เลิกกันก็เปลี่ยนศาสนา
พาลูกเขา ครอบครัวเขาตกนรก เพราะเป็น มุนาฟิก
แต่ดูเอา ไม่มีใครโดดเดี่ยวรึแปลกแยกจากสภาพแวดล้อมได้หรอก
ไม่เช่นนั้นเขาคงอยู่ไม่ได้ หรือลำบากมาก
เหมือนที่เราเจอนั่นแหละ ในสภาพแวดล้อมเดิมของเราที่มีแต่มุสลิม
เราก็อยูได้ หลุดทางก็แค่บางครั้ง
แต่พอมาอยู่แบบนี้จะกินยังไม่มี นี่แค่ที่ทำงานนะ แล้วคิดถึงที่บ้านซิ
ดูอาสะใภ้เราซิ แต่งเข้าบ้าน ลุงแกไม่เคยบังคับ
ที่สุดก็รับอิสลามเอง แล้วก็อยู่ได้อย่างสบายๆในแวดวงมุสลิม
เพราะคนเรานะ โดดเดี่ยวได้ แต่แปลกแยกนะลำบากมาก
เหมือนในซูเราะห์ยูนุสกล่าวไว้ประมาณว่า
ความศรัทธาของคนๆเดียวไม่มีประโยชน์
ดังนั้นหากเราจะคิดไปลากการ์เฟตซักคนมาเปลี่ยนศรัทธา
ก็ต้องแบกรับมันไปตอลดชีิวตและหลังโลกนี้
เพราะหากเราทิ้งเขาให้กลับไปแปลกแยกเมื่อไหร่
เรานั่นแหละ บาปทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
บาปทั้งในศาสนาพุทธและ อิสลาม
และเราต้องติดค้างเขาไปตลอดกาล
คิดดีๆอย่าแค่ตามอารมณ์

ปล...เจ้าตัวดียังถามต่อ
"ถ้าอาได้เมียมุสลิม อาก็เข้าได้ซิครับ"
ผมตอบ "ดูกันไป"
(กรูไม่กลับไปตกนรกกับคนเห็นแก่ได้และเอาแต่ใจอีกแระ แง่บๆ)

Create Date : 13 กันยายน 2553		7 comments
Last Update : 13 กันยายน 2553 22:45:27 น.
Counter : 1205 Pageviews.
Share Tweet