ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.42 "วันดีๆ .. ก็มีกับเขาบ้างเหมือนกัน"
โจทย์งานตะพาบครั้งนี้
"วันดีๆ .. ก็มีกับเขาบ้างเหมือนกัน"
นี่เป็นธีมหลักของงานตะพาบ กม.42
คุณพู่ตั้งโจทย์ไว้ว่า
จะเขียนเป็นเรื่องราวของตัวเองกับวันดีๆ ทีเกิดขึ้น วันที่มีความสุข อย่าบอกว่าที่สุดเลย แต่ว่าเป็นวันที่ตัวเองรู้สึกดี รู้สึกดีใจกับ "อะไร" สักอย่าง เขียนออกมาเล่าเหมือนประสบการณ์แบ่งปันกัน ลดทอนความเครียดเบาๆ ค่ะ"
ขอตั้งชื่อตอนนี้ว่า"
ช่างเป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิต
คุณเคยมีความทุกข์แสนสาหัสไหม?
คุณผ่านความทุกข์หนักที่สุดในชีวิตมาได้อย่างไร?
ความทุกข์เหมือนการสอบไล่ในโรงเรียนแห่งชีวิตแห่งนี้
ถ้าคุณผ่านมันมาได้พร้อมด้วยจิตใจที่ยังปกติไม่วิปลาสประสาทเสีย
คุณถือว่าได้ปริญญาชีวิตที่สำคัญกว่าปริญญาใดๆ ^^
คุณนับว่าเป็นคนที่มีความพยายามและความอดทนอย่างน่านับถือคนหนึ่ง
และทุกครั้งที่คุณผ่านมันมาได้
จิตใจคุณจะเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ
คุณจะไม่กลัวอุปสรรคใดๆอีกเลย
คุณจะยิ้มเยาะทุกปัญหาที่เข้ามา
และพร้อมจะเข้าต่อสู้ผจญทุกปัญหาที่เข้ามาอย่างเข้มแข็ง
คุณจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ
คุณจะรู้จักวิธีจัดการปัญหาได้ดียิ่งขึ้น
คุณจะรู้ว่าปัญหาใด ควรแก้ไขที่ต้นเหตุ
ปัญหาใดควรแก้ไขที่ใจของเรา
ปัญหาใดควรวางเฉยเพื่อรอเวลา
ปัญหาใดควรเร่งรีบเพื่อที่จะแก้ไข
ปัญหาใดควรปล่อยวางมันลงเสียจากความคิด
ถ้าเรามีคนที่เรารักและเขาเข้าใจเห็นใจเรา คอยให้กำลังใจเรา
ถ้าเราเป็นคนมีศรัทธาในสิ่งดีงาม มีความหวัง มีกำลังใจ
มีสติสัปชัญะ มีความอดทน มีความพยายามอย่างไม่ท้อถอย
มีความรัก เมตตาต่อผู้อื่น ต่อครอบครัว พ่อแม่พีน้องเรา
เพราะเรามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบดูแลพวกเขา
เราจะท้อไม่ได้ เราจะล้มไม่ได้โดยเด็ดขาด
เราจะแสดงเข้มแข็งขึ้นมาทันที
เราจะพร้อมที่จะแสดงได้ทุกบทบาทและหน้าที่
ด้วยความภาคภูมิใจที่ได้ทำให้คนที่เรารักมีความสุข
เราจะมีความอดทนเข้มแข็งขึ้นมาอย่างเหลือเชื่อ
เราจะทนเสียสละ ยอมทุกข์ยาก ยอมลำบากคนเดียว
...เพื่อให้เขาเหล่านั้นมีความสุข
เพราะเมื่อเราเห็นเขามีความสุข ... มีรอยยิ้ม.. ^^
เราก็แทบจะหายเหนื่อยไปโดยปลิดทิ้งเพราะเราก็จะมีความสุขด้วย
นี่คือความสุขของผู้ให้โดยแท้จริง
เรากล้าที่จะปรับตัวเองและเปลี่ยนแปลงความคิด
กล้าที่จะไม่กลัวความผิดหวังแม้ว่าจะต้องล้มสักกี่ครั้ง
เมื่อฝ่าคืนวันอันโหดร้ายมาได้อย่างน่าชื่นชม
คุณกลับจะรู้สึกโปร่งโล่งสบายใจว่า
วันที่ดีๆของเรา...ก็มีกับเขาเหมือนกัน
และที่ผ่านมาอย่างยากลำบากแสนเค็ญนั้นกลับรู้สึกว่า
ช่างเป็นวันที่ดีที่สุดในชีวิตที่ทำให้เกิดผลดีในปัจจุบันนี้
เป็นการยอมเหนื่อยที่แสนจะคุ้มค่า...
แม้จะต้องแลกเปลี่ยนกับช่วงเวลาแห่งทุกข์ยากลำบากใจกาย
เราจะมีความภูมิใจในตนเอง
ที่ได้ผ่านเรื่องราวต่างๆทั้งร้ายและดี
เป็นช่วงเวลาดีๆ ที่เราได้ใช้ชีวิต
ได้สมคุณค่าแห่งความเป็นมนุษย์อย่างแท้จริง
เรื่องนี้ขอมอบเป็นกำลังใจให้พี่น้องคนไทยทุกคน
ที่กำลังลำบากกับสภาวะน้ำท่วมกันอยู่ในขณะนี้
จงอย่าท้อถอย จงอดทนอย่างมีสติอย่างคนเข้าใจชีวิต
วันดีๆกำลังเรารอเราอยู่ข้างหน้านะครับ ^^
วนารักษ์ เรื่องและภาพประกอบ
ขอบคุณน้องเป็ดสวรรค์และคุณพู่ที่ตั้งกระทู้สนุกๆแบบนี้
ขอบคุณน้องรินที่มาแจ้งให้ทราบเพราะก็จะไม่ได้เขียน อิอิ ^^
ขอบคุณคุณลักษณ์สำหรับเทคนิคการถ่ายภาพ
ขอบคุณน้องแน๋วที่ตกแต่งบล็อกให้อย่างงดงาม
ขอบคุณเพื่อนๆประจำในบล็อกแห่งนี้ทุกๆคนที่ทำให้บล็อกนี้มีแต่ความอบอุ่น
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านงานตะพาบนี้ด้วยใจจริง
ขอบคุณ bloggang ที่มีบ้านให้พวกเราได้อยู่กันฟรีๆแบบนี้
Create Date : 26 ตุลาคม 2554 |
|
84 comments |
Last Update : 27 ตุลาคม 2554 18:09:15 น. |
Counter : 2821 Pageviews. |
|
|
|
ขอโทษด้วยค่ะ ที่ไม่ได้เข้ามาทักทายเลย
ช่วงนี้ยุ่งจริงๆค่ะ
ยุ่งกับงานหลัก ยุ่งกับเรื่องน้ำท่วม
ตอนนี้ไม่รู้จะทำอะไรก่อนดีค่ะ
แต่ก็อย่างว่าค่ะ ทุกปัญหามีทางออกเสมอค่ะ
ขอบคุณที่เข้าไปทักทายกันทุกวันนะคะ