ตะพาบน้ำโครงการที่ 56 "คำถามสุดท้าย"
ตะพาบน้ำโครงการที่ 56 "คำถามสุดท้าย" โจทย์โดยน้องเป็ด ให้เขียนเรื่องในหัวข้อนี้ไม่จำกัดรูปแบบ ขอนำเรื่องจาก FW mail มาให้อ่านกันนะครับ ชื่อเรื่อง อีกด้านของชีวิต "....อีกด้านของชีวิต.... เด็กตาบอดคนหนึ่งนั่งที่บันไดทางขึ้นขั้นแรก ของตึกสำนักงานใหญ่แห่งหนึ่ง เป็นที่ๆที่มีคนเดินผ่านไปมาอย่างพลุกพล่าน โดยมีกระป๋องวางหงายไว้ด้านหน้า มีป้ายเขียนไว้ข้างๆตัวว่า ผมตาบอด กรุณาช่วยด้วย มีเหรียญเพียงสองสามอันในกระป๋องพลาสติกเก่าๆ ชายคนหนึ่งเดินผ่านมา เขาหยิบเงินสองสามเหรียญจากกระเป๋า แล้วหย่อนลงในกระป๋องใบนั้น เขาหยิบป้ายข้างตัวเด็กตาบอดมาเขียนที่ด้านหลังเสียใหม่ แล้ววางลงที่เดิมเพื่อให้คนเดินผ่านได้เห็นข้อความใหม่บนป้าย ... ในไม่ช้า...กระป๋องก็เต็ม ผู้คนมากมายให้เงินแก่เด็กตาบอด เด็กตาบอดแทบไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น เขารีบเก็บเงินแล้ววางกระป๋อง กลับไปไว้ที่เดิมหลายเที่ยว บ่ายวันนั้นชายที่เขียนป้ายให้ใหม่ กลับมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เด็กชายจำเสียงฝีเท้าเขาได้ก็ถามขึ้นว่า พี่คือคนที่เขียนป้ายใหม่ให้ผมเมื่อเช้า ใช่ไหมครับ ? พี่เขียนว่าอะไรครับ ทำไมคนถึงใส่เงินในกระป๋องให้ผมมากมายขนาดนี้ ชายคนนั้นพูดว่า พี่ก็แค่เขียนความจริง พี่เขียนสิ่งที่น้องรู้สึกแต่เขียนด้วยคำพูดที่แตกต่างกันแค่นั้น พี่เขียนว่า วันนี้ช่างเป็นวันที่สวยงาม แต่ผมไม่สามารถชื่นชมกับมันได้ ทั้งสองข้อความบอกกล่าวผู้คนว่าเด็กชายนั้นตาบอด แต่ทว่าข้อความแรกเพียงบอกอย่างธรรมดาว่า "เด็กชายนั้นตาบอด" ในขณะที่ข้อความหลังบอกผู้คนที่อ่านเพื่อสื่อให้ทราบว่า "พวกเขาช่างโชคดีเหลือเกินที่ตาไม่บอด จึงมีโอกาสได้เห็นโลกอันสวยงาม" แปลกใจไหมที่ข้อความหลังให้ผลดีกว่าข้อสอนใจจากเรื่องนี้ จงขอบคุณในสิ่งที่คุณมี คุณเป็น พอใจในชีวิตของคุณเท่าที่มีเหลืออยู่ ขอบคุณที่วันนี้คุณยังมีชีวิต ยังมีลมหายใจ ขอบคุณร่างกายที่ยังเคลื่อนไหว ยังรู้ร้อนรู้หนาว รู้หิวรู้อิ่ม อย่าเปรียบเที่ยบกับคนอื่น เพราะคุณไม่อาจเป็นคนอื่นได้ และคนอื่นก็ไม่อาจเป็นคุณได้ ขอให้มีความคิดสร้างสรรค์ มองโลกในแง่ดี ให้กำลังใจตัวเองให้เป็น ปลอบใจตัวเองให้ได้ คิดในสิ่งที่ไม่ทำให้ตัวเองมีความทุกข์ คิดในแง่บวกอยู่เสมอ ยามเมื่อชีวิตมีเหตุผลเป็นร้อยให้คุณอยากร้องไห้ จงทำให้ชีวิตดูว่ามีเหตุผลเป็นพันที่ทำให้คุณยิ้มได้ เผชิญหน้ากับอดีตโดยไม่สลดใจ จัดการกับปัจจุบันอย่างมั่นใจ เตรียมการเพื่ออนาคตโดยไม่หวาดกลัว มีศรัทธาและโยนความหวาดหวั่นทิ้งไป สิ่งที่งดงามที่สุดคือการได้เห็นคนยิ้มแย้ม และยิ่งงดงามกว่านั้นที่ได้รู้ว่าเราเป็นผู้อยู่เบื้องหลังรอยยิ้มนั้น เมื่ออ่านเรื่องนี้จบลงนอกจากบทสรุปอันงดงามที่ได้รับแล้ว ผมกลับฉุกคิดถึง"คำถามสุดท้าย " แต่ไม่ท้ายสุดว่า "ชีวิตของเราทุกคนต่างก็เกิดมาพร้อมกับความไม่รู้ เหมือนคนตาบอดที่ใช้ชีวิตอยู่แต่ในโลกอันมืดมิด ต้องเดินไปในยังโลกอันกว้างใหญ่และอ้างว้างเพียงลำพัง เราอาจสงสัยว่า ?" "เราจะรอดจากชะตาชีวิตที่ไม่แน่นอนได้อย่างไร ?" "ใครคือผู้ที่จะมาบอกเราและช่วยเราจากความไม่รู้นั้น ?" "อะไรคือความจริงที่จะพาเราหลุดพ้นจากความทุกข์ที่เรามีอยู่ได้ ?" คำตอบมีอยู่แล้วในธรรมะ ของพระพุทธองค์นั่นเอง"เพราะการปฏิบัติธรรมนั้นเราไม่ได้อะไรมา และไม่ได้เสียอะไรไป นอกจากการเปลี่ยนความเห็นที่ผิดพลาด เป็นความเห็นที่ถูกต้องเพียงเท่านั้น" เมื่อเห็นทุกอย่างตามความจริงย่อมเบื่อหน่าย เมื่อเบื่อหน่ายย่อมคลายความยึดติด ใจเราก็ลดความคิด ความอยาก ลดอัตตามานะทิฏฐิที่เป็นภาระแก่ชีวิตอันหนักอึ้งลงไปเสียบ้าง เมื่อคลายความยึดติดย่อมปล่อยวางสิ่งที่ทำให้เราเป็นทุกข์ได้ มีชีวิตที่โปร่งโล่งเบา ใช้ชีวิตให้เป็นประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่นด้วยใจที่สูงขึ้น ทำตัวให้เหมือนนกที่มีเพียงปีกน้อยๆ ........โบยบินไปบนท้องฟ้าอย่างเสรีและมีความสุข ^^ เรื่องและภาพประกอบ วนารักษ์ ขอบคุณทุกๆคนทีแวะเข้ามาอ่านเรื่องนี้และเป็นกำลังใจช่วยติชม ขอบคุณน้องแน๋วสำหรับบล็อกสวยๆแบบนี้ ขอบคุณคุณลักษณ์ที่ช่วยสอนการถ่ายและตกแต่งภาพให้ ขอบคุณเพื่อนประจำบล็อกที่น่ารักทุกๆคน ที่สร้างบล็อกนี้ให้มีชีวิตชีวาทุกวัน ขอบคุณน้องเป็ดสำหรับกระทู้ดีๆครั้งนี้
Create Date : 22 พฤษภาคม 2555
Last Update : 23 พฤษภาคม 2555 15:53:34 น.
125 comments
Counter : 4074 Pageviews.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 22 พฤษภาคม 2555 เวลา:15:39:11 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 พฤษภาคม 2555 เวลา:18:21:33 น.
โดย: **mp5** วันที่: 22 พฤษภาคม 2555 เวลา:19:13:20 น.
โดย: **mp5** วันที่: 22 พฤษภาคม 2555 เวลา:19:16:42 น.
โดย: bee_บี วันที่: 22 พฤษภาคม 2555 เวลา:20:34:20 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 22 พฤษภาคม 2555 เวลา:20:40:11 น.
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 22 พฤษภาคม 2555 เวลา:21:50:31 น.
โดย: mastana วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:0:16:01 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:6:26:33 น.
โดย: KeRiDa วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:8:48:33 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:11:17:09 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:12:18:15 น.
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:13:35:18 น.
โดย: NET-MANIA วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:13:39:13 น.
โดย: พรไม้หอม วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:13:45:04 น.
โดย: jamaica วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:14:05:22 น.
โดย: คมไผ่ วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:15:55:43 น.
โดย: ประกายพรึก วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:17:03:45 น.
โดย: **mp5** วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:21:32:37 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 พฤษภาคม 2555 เวลา:6:41:29 น.
โดย: พรหมญาณี วันที่: 24 พฤษภาคม 2555 เวลา:10:56:24 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 24 พฤษภาคม 2555 เวลา:12:12:04 น.
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 24 พฤษภาคม 2555 เวลา:15:19:29 น.
โดย: พรไม้หอม วันที่: 24 พฤษภาคม 2555 เวลา:16:04:47 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 พฤษภาคม 2555 เวลา:19:12:03 น.
โดย: สาวสะตอใต้ วันที่: 24 พฤษภาคม 2555 เวลา:19:57:34 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 24 พฤษภาคม 2555 เวลา:21:34:27 น.
โดย: pantawan วันที่: 24 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:03:24 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:0:23:29 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:6:14:33 น.
โดย: KeRiDa วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:8:56:25 น.
โดย: คมไผ่ วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:12:26:28 น.
โดย: พรไม้หอม วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:14:51:45 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:16:23:48 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:19:31 น.
โดย: **mp5** วันที่: 25 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:37:36 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 พฤษภาคม 2555 เวลา:6:29:47 น.
โดย: **mp5** วันที่: 26 พฤษภาคม 2555 เวลา:8:52:02 น.
โดย: pantawan วันที่: 26 พฤษภาคม 2555 เวลา:20:03:53 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:42:28 น.
โดย: **mp5** วันที่: 26 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:46:47 น.
โดย: คมไผ่ วันที่: 26 พฤษภาคม 2555 เวลา:23:44:01 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 พฤษภาคม 2555 เวลา:6:12:35 น.
โดย: พรไม้หอม วันที่: 27 พฤษภาคม 2555 เวลา:9:49:50 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 27 พฤษภาคม 2555 เวลา:17:08:09 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 27 พฤษภาคม 2555 เวลา:21:12:46 น.
โดย: pantawan วันที่: 27 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:17:11 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 พฤษภาคม 2555 เวลา:6:07:13 น.
โดย: พรหมญาณี วันที่: 28 พฤษภาคม 2555 เวลา:11:07:54 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 28 พฤษภาคม 2555 เวลา:15:56:00 น.
โดย: พรไม้หอม วันที่: 28 พฤษภาคม 2555 เวลา:17:03:58 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 28 พฤษภาคม 2555 เวลา:18:47:18 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 28 พฤษภาคม 2555 เวลา:20:16:26 น.
โดย: pantawan วันที่: 28 พฤษภาคม 2555 เวลา:21:45:05 น.
โดย: คมไผ่ วันที่: 28 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:39:02 น.
โดย: พรหมญาณี วันที่: 29 พฤษภาคม 2555 เวลา:12:13:37 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 29 พฤษภาคม 2555 เวลา:16:08:05 น.
โดย: พรไม้หอม วันที่: 29 พฤษภาคม 2555 เวลา:16:55:47 น.
โดย: ชีริว วันที่: 29 พฤษภาคม 2555 เวลา:22:25:35 น.
โดย: pantawan วันที่: 30 พฤษภาคม 2555 เวลา:0:08:32 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 30 พฤษภาคม 2555 เวลา:0:12:20 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 พฤษภาคม 2555 เวลา:6:13:59 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 30 พฤษภาคม 2555 เวลา:11:29:20 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 พฤษภาคม 2555 เวลา:13:03:39 น.
โดย: ธูปหอม IP: 110.77.208.8 วันที่: 1 ตุลาคม 2555 เวลา:5:18:15 น.
Location :
ปราจีนบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [? ]
ขอต้อนรับสู่บล็อกเล็กๆแห่งนี้มีมิตรภาพและความจริงใจให้กับเพื่อนๆทุกท่านที่แวะเข้ามาทักทายกัน ^^ บทความและรูปภาพนี้จัดทำขึ้นเพื่อเผยแพร่เป็นธรรมทาน พร้อมทั้งขอมอบเป็นน้ำใจกับเพื่อนๆทุกคนที่แวะเข้ามา สามารถคัดลอกนำไปเผยแพร่ได้ ยกเว้นเพื่อประโยชน์ทางการค้าซึ่งต้องขออนุญาตก่อนว่าเหมาะสมหรือไม่ เพื่อนบางคนมาครั้งเดียว นานๆมาที มาไม่บ่อย มาบ่อยๆ บางคนมาเยี่ยมทุกวันให้ชื่นใจ บางคนเคยมาทุกวัน บางคนเคยมานานแล้ว บางคนหายไปจากบล็อก บางคนก็จะไม่แวะมาทักทายกันอีก แต่ไม่ว่าอย่างไรก็จะขอเก็บความรู้สึกดีๆที่มีให้กันไว้ตราบนานเท่านาน เพราะเมื่อรักกันแล้วย่อมเข้าใจกันได้ไม่ยาก จขบ.เป็นคนซื่อๆง่ายๆจริงใจ ไม่มีเจตนาแอบแฝงในการทำบล็อก แต่บทความหรือรูปภาพก็อาจทำให้ผู้อ่านขัดใจได้ เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการของ จขบ.หรืออาจเป็นเพราะเราไม่เคยรู้จักดีพอ จึงกราบขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย และขอขอบพระคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความจริงใจนะครับ ^^ ฝากข้อความหลังไมค์
1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30 31
ก็เห็นด้วยทั้งหมด โดยไม่สงสัยหรือข้องใจ
ชอบใจอันนี้ด้วย บอกตัวเองและคนอื่น ๆ เสมอ ...
ยามเมื่อชีวิตมีเหตุผลเป็นร้อยให้คุณอยากร้องไห้
จงทำให้ชีวิตดูว่ามีเหตุผลเป็นพันที่ทำให้คุณยิ้มได้
ขอบคุณมากนะคะ
อย่างน้อยก็คิดว่าตัวเองคงมีประโยชน์อยู่บ้าง
ที่อยู่เบื้องหลังให้ใคร ๆ ได้ยิ้มบ้างล่ะน่า อิอิ
โหวตให้ค่ะ