ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการที่ 127 ผู้ถูกเลือก
ถนนสายนี้มีตะพาบโครงการที่ 127 ผู้ถูกเลือก โจทย์โดยน้องต่อ บล็อกการ์ตูนยอดนิยมอันดับหนึ่งนั่นเอง ขอตั้งชื่อ ซุปเปอร์ฮีโร่ที่แท้จริง ซุปเปอร์ฮีโร่ที่แท้จริง สมชายตกใจตื่นขึ้นมาในตอนรุ่งสางของวันหนึ่งในฤดูร้อนต้นเดือนเมษายน เหงื่อแตกจนหมอนเปียกไปหมดทั้งใบ ต้องเป็นฝันร้ายแน่ๆเลยเขาพึมพำกับตัวเอง ในฝันเมื่อคืน มีเหล่าซุปเปอร์ฮีโร่ นั่งเครื่องบิน บินตรงมาจากอเมริกา ไม่ว่าจะเป็น ซุปเปอร์แมน สไปเดอร์แมน แบทแมน เทพเจ้าธอร์ มิสเตอร์อเมริกา มากันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา เพื่อมาแต่งตั้งและมอบอำนาจทั้งหมด ของฮีโร่ทุกคนและมอบหมายภารกิจอันยิ่งใหญ่ทั้งหมดให้กับสมชาย "ผู้ที่ถูกเลือก" หนึ่งเดียวในโลกที่เมืองไทย เพื่อดูแลปกปักรักษาโลกนี้ต่อไป เนื่องจากเหล่าฮีโร่นั้น อยากจะลาพักร้อนสักสองสามสี่เดือน เพราะโลกร้อนมากๆปีนี้ จนปล่อยพลังไม่ออก ติดๆขัดๆกันไปหมดในช่วงนี้ ไม่เอาๆ ไม่อยากเป็นอะไรทั้งนั้น เขาวิ่งหนีสุดชีวิต แต่เหล่าซุปเปอร์ฮีโร่ก็วิ่งไล่จับเหมือนเด็กวิ่งไล่จับกัน ต้อนกันไปต้อนกันมา สุดท้ายถูกจับ ดิ้นหนีไม่หลุด ไปไม่รอด เพราะแต่ละคนล่ำบึ้กทั้งนั้น แถมยังถูกจับไข้วหลังแล้วยัดแหวนทองอันเล็กๆใส่มือเขาไว้ด้วยวงหนึ่ง แล้วบังคับให้สวมแหวนนั้นซะโดยดี โดยสัญญาว่าจะปล่อยตัวสมชายให้เป็นอิสระ เขาเลยต้องจำเป็นต้องทำตามโดยดีเพื่อแลกกับอิสรภาพ แล้วพวกเหล่าซุปเปอร์ฮีโร่ก็เดินยิ้มจากไปเฉยๆ เขาได้แต่ยืนงง "อะไรของมันวะ อยู่ดีๆมาให้แหวนแล้วก็ไป" สมชายเกาหัวแกร็กๆ เขาลุกขึ้นอย่างงัวเงีย เข้าห้องน้ำ ขณะที่กำลังอาบน้ำฟอกสบู่ เขาถึงกับช็อก เมื่อเห็นแหวนที่นิ้วมือนิ้วหนึ่ง ใครๆมาแกล้งใส่แหวนให้เราตอนหลับกัน ถ้าจับได้เดี๋ยวจะดีดติ่งหูซะให้เข็ดเลย เอ ดูๆไปก็สวยดี ของใครก็ช่าง ไม่รู้สึกเกะกะแถมสวยดีอีกด้วย เขาเลยไม่ได้ ใส่ใจกับมันอีก สมชายเดินออกจากบ้าน ทุกวันเจ้าดำหมาบ้านตรงข้ามต้องออกมาเห่า แต่วันนี้มันกลัวเขา แค่เขายกมือขึ้นมันก็ร้องหงิงๆแล้วรีบวิ่งเข้าบ้านหางจุกตูดทันที เออ ดีเหมือนกันแฮะ หรือแหวนนี้มันจะป้องกันหมาได้ สงสัยจะลงอาคมไว้ สมชายยกแหวนขึ้นมามองส่องไปส่องมาด้วยความประหลาดใจ เขาเริ่มเอะใจเมื่อเกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นทั้งวัน ก่อนเข้าที่ทำงาน มีสาวคนหนึ่งตกลงมาจากตึกที่ทำงานชั้นที่ 25 ลงมาที่เขาพอดี เพราะยืนรับลมที่หน้าต่างแล้วเผลอยืนหลับไป เขาก็ยกมือขึ้นรับ เธอได้โดยอัตโนมัติ เธอปลอดภัยไม่เป็นอะไรแม้แต่น้อย เมื่อหายตกใจ ก็ขอบคุณเขาเสียยกใหญ่ สาวเจ้าคนนั้นยังส่งยิ้มหวานให้เขาอีกด้วย ดีจัง เขาบอกกับตัวเอง ยายคนหนึ่งเดินข้ามถนน เขาเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้า เขาวิ่งตรงเข้าไปอุ้มยายคน นั้นก่อนที่รถจะมาชน เร็วจนคนมองไม่เห็นเขาด้วยซ้ำ ยายคนนั้นตกใจกลัวมาก แต่ พอได้สติ ยายก็ขอบใจแถมให้ศีลให้พรเขา เสียยกใหญ่ เหตุการณ์ผ่านไปแบบนี้ทุกๆวัน ในช่วงสามเดือน เขาแทบไม่ได้ทำงานเลย สุดท้ายต้องออกจากงานเพราะนายจ้างบอกว่าเขาไม่ทำงานวันๆมัวแต่หายตัวไป ไหนก็ไม่รู้ แฟนสาวก็บอกเลิกกับเขา เพราะว่าเขาไม่โทรไปหา ไม่มาคุยด้วย ไม่ชวนไปดูหนังฟังเพลงเหมือนเคย ต้องเป็นเพราะแหวนนี่แน่ๆเลย เขาจำความฝันในคืนวันนั้นขึ้นมาได้ลางๆ "เจ้าซุปเปอร์ฮีโร่ตัวแสบ มาเอาแหวนของแกคืนไป ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษ เป็นแค่คนธรรมดา ต้องทำมาหากิน ต้องมีเงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ต้องมีความรัก ต้องมีแฟน ไม่ได้ว่างานอย่างพวกแกนะเว้ย...." สมชายดึงแหวนเท่าไหร่ก็ดึงไม่ออก จนหมดปัญญาร้องไห้ฮือๆอยู่คนเดียว ดูเหมือนแหวนวงนั้นจะกลมกลืนเป็นเนื้อเดียวกับเนื้อของเขาซะแล้ว ด้วยความกลุ้มใจจึงเดินโซเซเข้าไปในสวนสาธารณะที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านเขา โยม กลุ้มใจอะไรเหรอดูสีหน้าเหมือนแบกโลกทั้งโลกไว้เลยนะโยม หลวงพ่อ ท่านหนึ่งสะพายย่ามเดินผ่านมาเห็นเขาเข้าพอดี ผมๆๆผมจะทำยังไงดีครับหลวงพ่อ เขาร้องไห้ก้มลงกราบแล้วตรงเข้าคุกเข่า พนมมือไว้พร้อมกับเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้หลวงพ่อฟังทั้งหมด โยม... ใจเย็นๆไว้นะ ตั้งใจฟังอาตมาดีๆ แล้วอาตมาจะทำให้โยมหมดความทุกข์ หลวงพ่อไม่หลอกผมแน่นะครับ แล้วก็อย่าทำกับผม เหมือนเจ้าพวกซุปเปอร์ฮีโร่ด้วยนะครับ ผมหมดปัญญาจริงๆแล้ว สมชายยิ้มทั้งน้ำตาเมื่อได้คำตอบจากหลวงพ่อ เหมือนได้เห็นพระมาโปรด ได้พบคนที่จะพาเขาออกจากความทุกข์ในครั้งนี้ ทุกๆสิ่งในโลกนั้นมันมีที่มาและที่ไปของมันเอง เป็นไปตามเหตุปัจจัยและกฎแห่ง กรรม การช่วยเหลือคนอื่นด้วยความเมตตา และกรุณา ให้หมดจากความทุกข์ ที่ได้รับอยู่ นั้นเป็นหน้าที่ของคนทุกๆคนในสังคมเพื่อให้ สังคมนั้นทุกคนอยู่กันได้อย่างสงบสุขและร่มเย็น การช่วยเหลือแบบอำนาจวิเศษแบบของเจ้านั้นก็ดีอยู่ ถือเป็นตัวอย่างในการทำความดีให้คนที่ตกทุกข์ได้ยากในสังคมรู้สึกอุ่นใจ และไม่สิ้นหวังท้อแท้ มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปในชีวิต ให้รอดพ้นอันตรายที่ได้รับอยู่ เพียงแต่ว่ามันเป็นการ"แก้ที่ปลายเหตุ"เสียมากกว่า ปัญหาก็คือ แม้จะช่วยคนได้หมื่นคน แสนคน ล้านคน ก็ตาม แต่คนที่ทำผิด ข่มเหง รังแก คดโกง เข่นฆ่า ผู้อื่นและเบียดเบียนตนเอง เราก็ยังช่วยเขาไม่ได้ ก็เพราะเขาคิดว่านั่นคือความสุข นั่นคือผลประโยชน์ นั่นคือสิ่งที่ถูกต้อง เป็นสิ่งที่เขาทำกันในสังคมที่ดิ้นรนแสวงหาประโยชน์ แสวงหาความสุข ตักตวงความสุขเข้าสู่ตัวเอง ซึ่งไม่ใช่ในสังคมมนุษย์ ที่แปลว่าผู้มีมีใจสูงพ้น จากกิเลสที่คอยจูงจมูกให้เราทำตามอำนาจของมัน แต่เรายังไม่ได้แก้"ที่ต้นเหตุ"ของการเกิดเหตุร้ายๆเหล่านั้นเลยและ ทุกข์ในใจของคนแต่ละคนนั้นไม่เคยลดน้อยลงได้เลย ถ้าเขาไม่ได้รู้จัก ความจริงของชีวิตและปล่อยวางกิเลสภายในใจของตัวเองเสียบ้าง การช่วยแก้ปัญหาให้ผู้อื่นแบบนี้มีแต่สร้างปัญหาให้กับตัวเองอีกด้วย การมีธรรมะ มีสติสัมปชัญญะ มีความสุขสงบใจ ใช้ชีวิตได้พอดีเหมาะสมกับอัตภาพ ของตัวเอง คือ ซุปเปอร์ฮีโร่ ที่แท้จริง คนที่ยิ้มและอดทนอดกลั้นเอาชนะใจตัวเองได้เมื่อเกิดความทุกข์ในใจ อันเกิดจากความโลภ ความโกรธ ความหลงผิด ก็ไม่ทำร้ายเบียดเบียนผู้อื่น และตัวเอง ช่วยเหลือตัวเองได้ก่อนและช่วยผู้อื่นได้ด้วย คือยอดมนุษย์ที่แท้จริง ด้วยการดำเนินปฏิบัติตามคำสอนของพระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา โลกนี้จะ สงบเย็นไม่วุ่นวาย ไม่ต้องมีเสรีภาพในสิ่งใด แต่เรามีเสรีภาพในใจได้อย่างแท้จริง ไม่อยู่ในเงื่อนไขของสิ่งใดที่มาพันธนาการเราอีกเลย ว่าแล้วหลวงพ่อก็ยกมือขึ้น ท่องมนต์คาถาสักพักแล้วก็เสกเป่าไปที่แหวนอยู่ในนิ้วมือของชายหนุ่มนั้น แหวนนั้นก็หายวับไปทันที สมชายดีใจยิ่งกว่าวานรได้แก้ว หัวล้านได้หวี ชะนีได้กล้วย กระโดดโลดเต้น ปีติ ตื้นตันใจ ก้มลงกราบขอบคุณหลวงพ่อเป็นการใหญ่ พี่สมชายๆๆ ตื่นๆ จะแปดโมงแล้ว วันนี้ไม่ไปทำงานเหรอคะ สมชายตื่นลืมตาขึ้นมา มองไปที่สมศรีภรรยา และสมปองลูกชายที่แต่งตัวเสร็จ แล้วพร้อมจะออกจากบ้าน เฮ้อ นี่เราฝันไปๆเหรอนี่ ช่างเป็นฝันที่เหมือนจริงมากๆ เขาแอบมองไปที่นิ้วมือ ต้องตกใจอีกครั้ง แหวนๆๆ นี่แหวนของใครมาใส่นิ้วมือพี่เนี่ย สมชายโวยวายดังลั่น สมศรีเอามือตีแขนสมชายหลายครั้ง นี่แน่ะๆพี่จะบ้าเหรอ ก็แหวนแต่งงานของเราไง ของน้องก็ใส่อยู่นี่ไงไม่เห็นเหรอ นอนหลับแค่คืนเดียวก็ลืมซะแล้ว อีกหน่อยก็คงจะได้ลืมลูกลืมเมียแน่ๆเลย โธ่ถัง กาละมังแตก น้องสมศรียาหยีของพี่สมชาย พี่ผ่านฝันร้ายมาได้ เหมือนยกภูเขาออกจากอก น้องเป็นผู้ที่พี่เลือกมาเป็นคู่ชีวิต รับรองว่าพี่จะรักน้องสมศรีปกปักดูแลทุกๆคนเป็นซุปเปอร์ฮีโร่ประจำบ้าน ของเราตลอดไปเลยจ้า สมชายยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดีพูดจบก็ดึงสมศรี ภรรยาสุดที่รักเข้ามากอดและหอมอย่างมีความสุข ภาพจันทรุปราคา 4 เมย.2558 ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจติชม ขอบคุณเพื่อนๆประจำบล็อกที่ยังไม่ลืมกันเพราะผมหายหน้าไปซะนานเลย ขอบคุณโจทย์ดีๆจากน้องต่อให้เราได้คลายเครียดกันในช่วงหน้าร้อนแบบนี้ ขอบคุณธรรมะที่สงบเย็นและเป็นที่พึ่งของทุกๆคนมาเนิ่นนาน ไม่ว่าจะร้อน วุ่นวาย ลำบากและทุกข์ยากเย็นแค่ไหน ธรรมะย่อมช่วยเราได้เสมอ
Create Date : 03 เมษายน 2558
Last Update : 9 เมษายน 2558 22:49:03 น.
60 comments
Counter : 1801 Pageviews.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 3 เมษายน 2558 เวลา:16:49:10 น.
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 3 เมษายน 2558 เวลา:17:46:48 น.
โดย: กาบริเอล วันที่: 3 เมษายน 2558 เวลา:18:25:30 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 3 เมษายน 2558 เวลา:23:51:57 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 4 เมษายน 2558 เวลา:0:08:47 น.
โดย: lovereason วันที่: 4 เมษายน 2558 เวลา:1:44:05 น.
โดย: mastana วันที่: 4 เมษายน 2558 เวลา:10:48:00 น.
โดย: multiple วันที่: 4 เมษายน 2558 เวลา:16:09:45 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 4 เมษายน 2558 เวลา:21:30:57 น.
โดย: multiple วันที่: 5 เมษายน 2558 เวลา:3:12:28 น.
โดย: mambymam วันที่: 5 เมษายน 2558 เวลา:7:52:27 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 5 เมษายน 2558 เวลา:22:02:16 น.
โดย: mambymam วันที่: 6 เมษายน 2558 เวลา:6:16:36 น.
โดย: multiple วันที่: 6 เมษายน 2558 เวลา:11:01:44 น.
โดย: mambymam วันที่: 6 เมษายน 2558 เวลา:11:26:13 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 6 เมษายน 2558 เวลา:18:37:45 น.
โดย: anigia วันที่: 6 เมษายน 2558 เวลา:20:21:03 น.
โดย: อุ้มสี วันที่: 6 เมษายน 2558 เวลา:20:41:58 น.
โดย: anigia วันที่: 6 เมษายน 2558 เวลา:20:54:34 น.
โดย: อาคุงกล่อง วันที่: 6 เมษายน 2558 เวลา:21:08:17 น.
โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 7 เมษายน 2558 เวลา:0:32:58 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 7 เมษายน 2558 เวลา:11:11:51 น.
โดย: พรหมญาณี วันที่: 7 เมษายน 2558 เวลา:11:24:18 น.
โดย: kae+aoe วันที่: 7 เมษายน 2558 เวลา:12:13:32 น.
โดย: multiple วันที่: 7 เมษายน 2558 เวลา:18:03:27 น.
โดย: multiple วันที่: 7 เมษายน 2558 เวลา:18:17:50 น.
โดย: mambymam วันที่: 7 เมษายน 2558 เวลา:19:48:57 น.
โดย: เนินน้ำ วันที่: 7 เมษายน 2558 เวลา:21:34:55 น.
โดย: anigia วันที่: 7 เมษายน 2558 เวลา:21:47:47 น.
โดย: **mp5** วันที่: 7 เมษายน 2558 เวลา:23:01:54 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 8 เมษายน 2558 เวลา:6:35:57 น.
โดย: kae+aoe วันที่: 8 เมษายน 2558 เวลา:8:50:39 น.
โดย: NENE77 วันที่: 8 เมษายน 2558 เวลา:15:34:39 น.
โดย: มิลเม วันที่: 8 เมษายน 2558 เวลา:18:09:26 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 8 เมษายน 2558 เวลา:23:44:14 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 เมษายน 2558 เวลา:6:31:48 น.
โดย: multiple วันที่: 9 เมษายน 2558 เวลา:7:21:50 น.
โดย: kae+aoe วันที่: 9 เมษายน 2558 เวลา:9:26:08 น.
โดย: ชมพร วันที่: 9 เมษายน 2558 เวลา:10:42:22 น.
โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 9 เมษายน 2558 เวลา:11:09:41 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 9 เมษายน 2558 เวลา:22:48:24 น.
Location :
ปราจีนบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [? ]
ขอต้อนรับสู่บล็อกเล็กๆแห่งนี้มีมิตรภาพและความจริงใจให้กับเพื่อนๆทุกท่านที่แวะเข้ามาทักทายกัน ^^ บทความและรูปภาพนี้จัดทำขึ้นเพื่อเผยแพร่เป็นธรรมทาน พร้อมทั้งขอมอบเป็นน้ำใจกับเพื่อนๆทุกคนที่แวะเข้ามา สามารถคัดลอกนำไปเผยแพร่ได้ ยกเว้นเพื่อประโยชน์ทางการค้าซึ่งต้องขออนุญาตก่อนว่าเหมาะสมหรือไม่ เพื่อนบางคนมาครั้งเดียว นานๆมาที มาไม่บ่อย มาบ่อยๆ บางคนมาเยี่ยมทุกวันให้ชื่นใจ บางคนเคยมาทุกวัน บางคนเคยมานานแล้ว บางคนหายไปจากบล็อก บางคนก็จะไม่แวะมาทักทายกันอีก แต่ไม่ว่าอย่างไรก็จะขอเก็บความรู้สึกดีๆที่มีให้กันไว้ตราบนานเท่านาน เพราะเมื่อรักกันแล้วย่อมเข้าใจกันได้ไม่ยาก จขบ.เป็นคนซื่อๆง่ายๆจริงใจ ไม่มีเจตนาแอบแฝงในการทำบล็อก แต่บทความหรือรูปภาพก็อาจทำให้ผู้อ่านขัดใจได้ เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการของ จขบ.หรืออาจเป็นเพราะเราไม่เคยรู้จักดีพอ จึงกราบขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย และขอขอบพระคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความจริงใจนะครับ ^^ ฝากข้อความหลังไมค์
1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30