"หลานกับตาและ...หมาหนึ่งตัว"
"หลานกับตาและ...หมาหนึ่งตัว"
เฒ่าชะแร แก่ชรา หูตามัว
ต้องหาเลี้ยง ตัวเอง และลูกหลาน
ตื่นแต่เช้า ต้องรีบ ออกจากบ้าน
ปั่นจักรยาน ไปส่ง หนังสือพิมพ์
กลับเข้าบ้าน อีกที ตอนสายสาย
ทำอาหาร เตรียมไว้ ให้หลานอิ่ม
แม่มันทิ้ง ตั้งแต่เล็ก น่าเก๊กซิม
มันเลิกยิ้ม ตั้งแต่นั้น จนวันนี้
เจ็ดโมงเช้า ส่งหลาน ไปอ่านเขียน
ที่โรงเรียน อนุบาล ในซอยสี่
บอกหลานว่า อย่าดื้อ เดี๋ยวครูตี
สอบได้ คะแนนดี มีรางวัล
ส่งหลานเสร็จ ตาไป ทำงานต่อ
ห้อซาเล้ง มอซอ ไปตามบ้าน
เศษกระดาษ ขยะเก่า เขาให้ทาน
เอาไปขาย โรงงาน ได้เงินตรา
กลับถึงบ้าน บ่ายสาม ตามให้วุ่น
ไอ้เจ้าจุ่น หมาไทย ไปไหนหว่า
เสียข้าวสุก เลี้ยงมัน จนโตมา
หวังจะได้ พึ่งพา กันขโมย
รอไม่ได้ ร้อนใจ ไปรับหลาน
เรียนทั้งวัน มันคง จะหิวโหย
ถ้าท้องว่าง นานนาน พาลอิดโรย
มันจะโวย กล่าวหา ตาใจดำ
เห็นตาปั่น จักรยาน ผ่านเข้ามา
นังหนูน้อย ทำหน้า กะลาคว่ำ
ตานะตา มาช้า เป็นประจำ
หนูต้องทำ การบ้าน บานนะตา
หลานกับตา พากัน ขี่จักรยาน
แล้วมุ่งหน้า กลับบ้าน ตามหาหมา
เสียงงี๊ดง๊าด แว่วดัง ตามหลังมา
ไอ้จุ่นหมา พันธ์ไทย วิ่งไล่จักรยาน
ผู้ประพันธ์ : ดอยสเก็ด
Entry นี้อยู่ในหมวด Literature
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน Travel Blog ดู Blog
ขุนเพชรขุนราม Topical Blog ดู Blog
กะว่าก๋า Photo Blog ดู Blog
ALDI Food Blog ดู Blog
ดอยสะเก็ด Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
ดีๆจังชอบอ่านงานเขียนแบบนี้ค่ะ ง่ายดีไม่เสียเวลาของเราด้วยอิอิ