ผู้แต่ง: กรมาศ
สำนักพิมพ์: พิมพ์คำ
พิมพ์ครั้งแรก ตุลาคา 2549
ราคา 190 บาท

ปัณยตา สถาปนิกสาวรับงานแทนเพื่อนร่วมงาน เพื่อมาดูบ้านที่ผู้ว่าจ้างต้องการต่อเติม บ้านหลังนั้นคือเลศลาวัณย์ บ้านเก่ากลางหุบเขาอันห่างไกล ระหว่างทาง เธอได้พบกับภัทรวิน ผู้ว่าจ้าง ภัทรวินพาปัณยตามายังเลศลาวัณย์และได้พบกับพีรธัช พี่ชายของภัทรวินซึ่งเป็นผู้ดูแลบ้านอยู่ พีรธัชดูไม่ค่อยพอใจนักกับการมาของปัณยตา และออกคำสั่งไม่ให้เธอยุ่งเกี่ยวกับเรื่องใด ๆ ของเลศลาวัณย์ทั้งนั้น

เนื่องจากพายุทำให้สะพานขาด ปัณยตาไม่สามารถกลับออกจากที่นั่นได้ เธอจึงต้องพักอยู่ในบ้านเลศลาวัณย์ร่วมกับพีรธัชและคนเก่าคนแก่อีกสองคน

ปัณยตาได้พบกับเรื่องน่ากลัวหลายอย่างในบ้านเก่าหลังนั้น ทั้งเสียงหัวเราะและเสียงฝีเท้าแปลกประหลาดในยามค่ำคืน แต่เรื่องน่ากลัวที่ปัณยตายังไม่รู้ก็คือ...เธอกำลังตกอยู่ในอันตราย

* * * * * * *

เล่มนี้เปิดตัวได้อารมณ์เหมือนนิยายของจินตวีร์ นางเอกติดอยู่ในบ้านกลางหุบเขา ที่ไม่เพียงแต่มีบรรยากาศละม้ายคล้ายบ้านผีสิงเท่านั้น ยังมีเจ้าบ้านหน้าตายกับคนรับใช้เก่าแก่ท่าทางไม่รับแขก และกฏประหลาดอีกมากมายด้วย

กฏของบ้านเลศลาวัณย์ได้แก่ ห้ามออกจากห้องที่จัดไว้เด็ดขาด, ห้ามออกมาเพ่นพ่านตามลำพัง เวลาทานข้าวจะมีคนมาพาไปที่ห้องอาหารเอง, ห้ามใส่รองเท้าในบ้าน, ห้ามรื้อค้นข้าวของ , ห้ามวิ่งตรงทางเดิน, ห้ามทิ้งขยะเกลื่อนกลาด, ห้ามเข้าใกล้บันได, ห้ามตะโกนในบ้าน, ห้ามเล่นไพ่ และข้อสุดท้าย ห้ามเถียงเจ้าบ้าน!

ความแปลกยังไม่จบแค่นั้น วันดีคืนนี้ บ้านนี้ยังมีเสียงก๊อกแก๊กกลางดึก มีเสียงกรี๊ดให้แขกแตกตื่น มีผู้มาเยือน (?) ในห้อง
...ท่าทางจะสนุกดีนะ บ้านนี้!

แต่ต่อให้บ้านหรือคนในบ้านลึกลับปานใด ก็โดนนางเอกจอมโวยจัดการเสียกระเจิง เราจึงได้เห็นแฟนธอม (ที่นางเอกค่อนแคะในตอนแรก) กลายเป็นหนุ่มขี้แกล้งในตอนท้าย เด็กผี (ฉายา) กลายเป็นเด็กเจ้าเล่ห์แสนกล บ้านเงียบเชียบเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ กระเซ้าเย้าแหย่กัน
...ต้องยกเครดิตให้นางเอกที่แหวกขนบคนนี้จริง ๆ

อ่านถึงตรงนี้ก็คงเดากันได้ว่าบ้านนี้ซ่อนความลับบางอย่างไว้ ... เสียดายที่เล่มนี้ไม่มีใครตาย ไม่งั้นจะสนุกกว่านี้เยอะ

บางช่วงในเรื่องจะแทรกเรื่องจากหนังสือไว้บางบท เป็นหนังสือแนวสืบสวนที่มีฉากคล้ายกับเรื่องในตอนนั้น ... อ่านแล้วก็ชวนลุ้นดี แต่สงสัยนิดหน่อยว่าคนแต่งรู้ล่วงหน้าหรือไงว่าในอนาคตจะต้องมีคนใช้คำใบ้พวกนี้?

เรื่องนี้อ่านสนุก น่าติดตาม ทั้งขำทั้งลุ้น แต่ปมปัญหาที่เป็นต้นเหตุเฉลยออกมาแล้วตื้นไปหน่อย ออกจะเป็นเรื่องธรรมดาด้วยซ้ำ ต้องโทษตัวละครที่ทำลึกลับกันไปเอง

สรุปว่าปูเรื่องดี ฉากและตัวละครดี (แม้จะซี้กันเร็วไปหน่อย) โทนรักน่ารักและเอะอะดี มาเสียตอนปมปริศนาอย่างเดียวที่ "ธรรมดา" เกินไป

หมายเหตุ:
มีสะกดชื่อพระเอกผิดในหน้า 68