ผู้แต่ง: องอาจ ชัยชาญชีพ
ภาพประกอบ: สู่ขวัญ อรรถจารุสิทธิ์
สำนักพิมพ์: เป็ดเต่าควาย
พิมพ์ครั้งแรก ธันวาคม 2544
ราคา 135 บาท

หากมองผิวเผิน "หมูบินได้" อาจจะเป็นเพียงแค่นิทานอ่านสนุก ให้ความเพลิดเพลิน อ่านง่ายพร้อมภาพประกอบน่ารัก แต่ความจริง นี่ยังเป็นหนังสือที่ให้แง่คิดในเรื่องปรัชญา และการดำรงชีวิตอีกด้วย

หากคุณท้อแท้ในการจะต่อสู้กับอุปสรรคที่มาขัดขวางความฝันของคุณ ลองหยิบ "หมูบินได้" ขึ้นมาอ่าน นอกจากจะทำให้คุณยิ้มได้พร้อมมีกำลังใจที่จะก้าวต่อไปแล้ว คุณจะเข้าใจได้ดีว่า การจะเป็นหมูบินได้ หาใช่เรื่องแปลกหรือน่าหัวเราะเยาะแต่อย่างใด !

Credits:
- รางวัลชนะเลิศจากการประกวดหนังสือดีเด่น Seven Book Awards ประจำปี 2546-2547
- One of "100 Books You Should Read Before YOu Die!" From N.J. Magazine

* * * * * * * *

เป็นงานเล่มแรกของคนแต่งที่ลองอ่านค่ะ เนื้อเรื่องเป็นนิทานธรรมดา ๆ แต่แฝงแง่คิดไว้แบบเห็นจะ ๆ ไม่ต้องวิเคราะห์มากก็เข้าใจว่าผู้แต่งต้องการจะสื่ออะไร

ภาพประกอบวาดได้สบายตา น่ารักดีค่ะ

โดนใจอยู่ 2 จุด:
"ฉันบอกแล้วไงว่าไม่มีหมูตัวไหนมีปีกมาตั้งแต่เกิดหรอก"
ถ้าอ่านแต่แรก จะรู้ว่าหมูชื่อกองดิน ตัวเอกในเรื่อง เกิดมาพร้อมปีกเล็ก ๆ ซึ่งต่อมา หายไปเมื่อเธอล้มเลิกความฝัน .. ตรงนี้เป็นคำพูดที่ 'หมูเทพเจ้า' ซึ่งหัดบินตั้งแต่ยังไม่มีปีกเป็นคนพูด อ่านแล้วเจ็บใจ เสียดายแทนกองดินขึ้นมาเลย แล้วก็จุดชนวนความคิดได้มากมาย เช่น ระหว่างมีมีปีกแต่ไม่อยากบิน กับมีปีกแต่เลิกคิดจะบิน แล้วก็คิดจะบินแต่ไม่มีปีก อะไรน่าเศร้ากว่ากัน?

กับ ... "แม่จ๋า ฉันจะบินจ้ะ"
ประโยคปิดท้ายเรื่อง ที่เหมือนจะพาคนอ่านวนเวียนกลับไปที่ต้นเรื่องอีก อ่านแล้วสงสัยว่า--คนที่พลาดจากความฝันอย่างหนึ่ง จะส่งเสริมหรือคัดค้านลูกที่ฝันอย่างเดียวกับตัวเอง เมื่อสมัยนานมาแล้ว นอกจากนี้ ยังนึกถึงแววตาเศร้าแว่บนึงของแม่ของกองดินด้วย (ช่วงกลางเล่ม) ก่อนหน้านี้ เธอเคยมีปีกเหมือนกันรึเปล่า?

เล่มนี้ อ่านครึ่งชั่วโมงก็จบ แต่ทิ้งอะไรให้คิดนานกว่านั้นค่ะ อาจมีบางแง่ที่จขบ. อ่านแล้วลืมคิดไป คิดว่าถ้าผ่านไปสักพัก หยิบมาอ่าน คงได้อะไรอีก

---

บันทึกเพิ่มเติมเอง:
พอดีเพิ่งอ่าน "ตำรามรณะ" เลยเอาประเด็นมารวมกันดู

ในตำรามรณะ มีแง่คิดของการไล่ตามความฝัน (เน้น ความฝันแบบ impossible dream ไม่ใช่ objective dream) จนทำร้ายคนรอบข้างก็ยังไม่ปล่อยความฝันนั้นไป

แต่ในหมูบินได้ ต้องการจะบอกว่าให้พยายามไล่ตามความฝันแม้ว่ามันจะดูเป็นไปไม่ได้

ไม่ได้บอก (และบอกไม่ได้) ว่าแบบไหนถูก แบบไหนผิด แต่คิดว่า "คนรอบข้างที่เดือดร้อนจากความฝันของเจ้าตัว" เป็นตัวแปรที่น่าสนดี

เพิ่มเติม2
คิดเล่น ๆ คนเขียนน่าจะแต่งเรื่อง "น้ำท่วมหลังเป็ด" หรือ "นรกเย็น" เป็นเรื่องต่อไปนะ จะได้เข้าคอลเลคชั่นเดียวกันกับเล่มนี้ไปเลย