ผู้แต่ง: ลานไพลิน
สำนักพิมพ์: ปริ๊นเซส
พิมพ์ครั้งแรก กุมภาพันธ์ 2550
ราคา 140 บาท

มุจลินท์ หญิงสาวหน้าตาธรรมดา ที่เดินทางจากปัตตานีเพื่อมาเปิดร้านอาหารในกรุงเทพฯ ที่นั่น...เธอได้พบกับ คาร์โล ชายหนุ่มรูปงามเปี่ยมเสน่ห์ ซึ่งมีนัยน์ตาแฝงไปด้วยความเศร้า เหงา และเปล่าเปลี่ยว...

ความรักของทั้งคู่น่าจะดำเนินไปได้ด้วยดี หากชายหนุ่มยอมเปิดใจ ลบเลือนความทรงจำอันแสนปวดร้าวในอดีตทิ้งไป แล้วหันมาตระหนักว่า การสร้างกำแพงในจิตใจของเขาอาจกำลังให้คนที่เขารัก และรักเขาต้องเจ็บปวดเช่นเดียวกัน

* * * * * * * * *

เล่มนี้เป็นตัวละครชุดเดียวกับ หนี้ห้วงรัก ที่เคยอ่านไปแล้ว (เพิ่งรู้ตอนเปิดอ่านเหมือนกัน) เนื้อหาจะเป็นเหตุการณ์หลังโศรดาลงเอยกับวิศรุตแล้ว

ความรักในเล่มมี 2 คู่ ระหว่างคาร์โลที่อยู่ ๆ ก็มาติดใจมุจลินทร์เพราะอยู่กับเเธอแล้วสบายใจ กับน้องชายของคาร์โล ชื่อ ลูคัส ที่ตอนแรกหมั่นไส้มีนา อยากสั่งสอน แต่ตอนหลังกลายเป็นชอบเสียนี่

ตัวละครชายในเรื่องค่อนข้างปกติ พระเอกมีเจ้าชู้ มั่วสาวไม่ซ้ำหน้าบ้างตามบทที่คนแต่งแจกให้ แต่พอเอาเข้าจริงกลับไม่มีอะไร (ออกจะเป็นพระเอกที่ซื่อบื้อด้วยซ้ำ ในความคิดจขบ.) ตัวน้องชายนี่ใส่ไว้ให้คู่กับมีนาเฉย ๆ ไม่ค่อยเด่นเท่าไหร่
ตัวละครหญิง ...ตัวนางเอกก็โอเค แต่จขบ. ไม่ชอบมีนาเลย ในเรื่องบอกว่าเธอโตมากับพ่อซึ่งอบรมเธอให้ดูแลธุรกิจใหญ่ แต่ในเรื่องเธอแว้ด ๆ เอาแต่ใจอย่างกับคุณหนูไร้การสั่งสอน ฉากแรกที่เจอลูคัส เธอขัดใจนิดหน่อยก็ตบเขา--ทั้งที่รู้ว่าเป็นน้องชายเจ้าของบริษัท และเป็นคนรู้จักในแวดวงเดียวกัน หลังจากฉากนั้นก็ยังมีฉากที่เธอตบหรือพูดจาไร้มารยาทกับเขาอีก ...ผิดวิสัยนักธุรกิจหญิงอย่างยิ่ง โอเค ในเรื่องบอกว่าพ่อเธอสปอยล์เธอ (เช่น ตอนเด็ก เธอลงไปดิ้นกับพื้นห้างเพราะอยากได้ของ พ่อก็รีบเข้ามาโอ๋) แต่ในเรื่องก็บอกด้วยว่าพ่อสอนเธอให้คุมธุรกิจ จขบ. เลยวาดภาพมีนาไว้มีวุฒิภาวะกว่านี้น่ะ

ไคลแมกซ์ของเรื่องเกิดขึ้นเพราะพระเอกยังยังเข็ดจากแฟนคนแรก และฝังใจกับความแค้นในอดีต ... (Spoil)
เมื่อเขาพาแฟนที่คิดจะแต่งงานด้วยเข้าบ้าน แล้วแฟนประกาศว่าไม่สนใจจะแต่งงานกับเขาหรอก เธอมีแฟนอยู่ที่บ้านเกิดแล้ว ทำให้แม่เขาหัวใจวายตาย
เอ่อ... คุณแม่เซนซิทีฟไปหน่อยรึเปล่า? แค่แฟนลูกชายบอกว่าไม่เอาลูก ก็เท่งทึงเลยเรอะ เว่อร์อ่ะ (แม่บางคนอาจลุกขึ้นมาฉลองมากกว่านะ) จุดนี้จะสมเหตุสมผลกว่านี้ถ้าในเรื่องมีบอกด้วยว่าแม่เป็นคนอ่อนแอ เป็นโรคหัวใจอยู่แล้ว อะไรทำนองนั้น

สรุปว่า เล่มนี้บางคู่ก็หวานแหววแบบลูกกวาด เหตุผลในการเปลี่ยนไปของตัวละครไม่ค่อยสมจริงนิดหน่อย แต่อ่านเอาหวานพาเพลินได้ ถ้าเทียบกับ "หนี้ห้วงรัก" จขบ. คิดว่าเล่มนั้นยังดีกว่าหน่อยค่ะ
ออกตัวก่อนว่า..คงเพราะช่วงนี้อ่านนิยายรุ่นเก่ามากกว่า มาเจอเล่มนี้เข้า เลยรู้สึกว่าการเดินเรื่องเป็นแบบ "ตามใจฉัน" มากไปหน่อย

ฉากที่คิดว่าแหม่ง ๆ:
- ในเรื่องบอกว่าคนงานในร้านอาหารของนางเอกรักและซื่อสัตย์กับเธอ ขนาดตามมาจากปัตตานี ย้ายที่เรียนมาเลยก็มี แต่ในเรื่อง คนงานชื่อเต้อยากเห็นเธอมีแฟน เลยให้คาร์โลปั๊มกุญแจเข้าห้องนอนเธอได้
...การกระทำกับบทบรรยายมันขัด ๆ กันอยู่นา?