ผู้แต่ง: Isis
สำนักพิมพ์ Come On
พิมพ์ครั้งแรก มีนาคม 2550
ราคา 149 บาท

เมื่อภารกิจอารักขาที่แสนเกลียดถูกส่งมา อาเจนท์จึงต้องมาคุ้มกันเจ้าชายหนุ่มแห่งเมดาส ก่อให้เกิดตำนานวีรกรรมของ ‘ กระต่ายป่า ’ กับ ‘ ลูกสุนัข ’ ที่ค่อย ๆ เติมเต็มหัวใจสองดวงด้วยความผูกพันที่งดงาม ร้อยรัดด้วยแหวนทองวงเล็ก แทนสัญญามั่นของผู้ชายธรรมดา ๆ คนหนึ่งที่พร้อมจะมอบทุกสิ่งให้คนที่รัก...หมดหัวใจ
แล้วเขาจะทำอย่างไร เมื่อเธอมีหน้าที่ที่เกินใครจะคาดถึง

ฤๅรักนั้นจะเป็นได้แค่เงาฝัน?

* * * * * * * *

แนวรักแฟนตาซีเล่มนี้หยิบอ่านหลังประทับใจมากกับนิยายแจ่มใสที่เขียนได้ลื่นไหล ความเห็นเลยอาจเอียง ๆ หน่อยนะคะ

และคงสปอยล์เนื้อเรื่องไปเลยนะ (ง่วง ขี้เกียจคิดแบบไม่สปอยล์)

พล็อตไม่มีอะไรมาก นางเอกเป็นหนึ่งในธาตุทั้งสี่ขององค์กร Ocean Templar ในตำนาน (ใครเคยอ่านการ์ตูน 'มัจจุราชหมายเลข 9' จะคุ้น ๆ กับองค์กรและตัวเอกสไตล์นี้มาก) เธอโผล่มาอารักขาพระเอก ซึ่งเป็นเจ้าชายแห่งเมดาส เพราะฝ่ายกบฎจับองค์หญิงไป เป้าหมายของอาเจนท์คือแฝงตัวเข้าไปกับเจ้าชายเพื่อช่วยองค์หญิงและแย่งอาวุธที่คิดค้นขึ้นโดยอดีตนักวิทยาศาสตร์ของ OT

การเดินเรื่องก็คล้ายกับมัจจุราชฯ คือนางเอกปลอมตัวไปอยู่กับเป้าหมาย (ในเรื่องคือพระเอก) แล้วก็สนใจกัน ปวดร้าวใจจากรักที่ไม่น่าจะสมหวัง ก่อนจะจบแบบเศร้า ๆ

ช่วงแรกที่เจ้าชายนึกว่าอาเจนท์เป็นหมอหนุ่มนี่ยังอ่านเพลินดี แต่พอเผยตัวจริงแล้วเดินเรื่องเร็วไปนิด อยู่ ๆ ก็เริ่มสนใจกัน คนอ่านยังไม่ทันจะรู้สึกถึงความรักดื่มด่ำ ตัวละครก็พร่ำรำพันเหมือนรู้ว่ารักนี้ไม่สมหวังแล้ว
(โอเค กรณีอาเจนท์ที่รู้ชะตาตัวเองดีน่าจะเศร้า แต่เจ้าชายจะเศร้าไปทำไม ก็แค่ไปช่วยน้องแล้วก็ตามจีบนางเอกให้ได้ แค่นี้เอง)
จากนั้น ก็มีฉากให้แหวนประกาศความในใจก่อนลงมือบู๊ แล้วก็พรากจากกัน โดยที่หลังจากนั้น พระเอกจะแสดงความรักมั่นคงสุด ๆ ไปจนอวสาน
(มันคงจะซึ้งกว่านี้ ถ้าเพิ่มฉากที่พระเอกนางเอกใกล้ชิดและรักกันมากกว่านี้ ให้คนอ่านเกิดความรู้สึกเอาใจช่วยความรักของคู่นี้มากขึ้น ไม่ใช่ยัดเยียดให้รักกันเร็วแบบนี้ เลยกลายเป็นว่าช่วงหลังรำพันได้ซึ้ง แต่เพราะปูเรื่องมาอ่อน เลยซึ้งได้ไม่เต็มที่น่ะ)

อีกจุดที่อ่อนเหตุผลคือ ด็อกเตอร์คนที่คิดสารกัมมันตรังสีนี่มีบทอะไรกันแน่ คือ ในเรื่องบอกว่าฝ่ายกบฏคิดจับองค์หญิงของเมดาส แล้วตานี่ขอแจมเพราะกะว่าอาเจนท์จะต้องมา (อยากเจออาเจนท์ ว่างั้นเหอะ) ในเรื่องบอกว่าเขาแค้นอาเจนท์ที่คนรักเขาใช้ชีวิตปกป้องจนตาย แต่พอสารระเบิด เขาก็รักษาอาเจนท์แล้วกลับตัวกลับใจ และกลับเข้าองค์กร (ที่หักหลัง) เลย ... เป็นตัวร้ายที่อารมณ์แปรปรวนมาก

อีกจุดที่งง สารที่ด็อกเตอร์คิดค้นเป็น "หลอดกัมมันตรังสี" ซึ่งตอนไคลแมกซ์จะวางอยู่ในห้องพิเศษ โดยมีอาเจนท์กับด็อกเตอร์อยู่ในห้องนั้น ฤทธิ์ของมันตามที่บรรยายไว้ก่อนหน้าคือจะระเบิดประเทศหายไปทั้งประเทศได้ และช่วงท้ายมันก็ระเบิด
... เอ่อ ถ้าเป็น "ระเบิด" แล้วด็อกเตอร์แกรอดมาได้ไงอ่ะ? สับสนระหว่างกัมมันตรังสีกับระเบิดนิดหน่อยด้วย (หรือเราโง่วิทย์เกิน?)

สรุปว่าเล่มนี้อ่านเพลินในระดับหนึ่ง จขบ. คิดว่าช่วงท้ายดีนะ น่าจะซึ้งด้วย เพียงแต่ปูเรื่องตอนต้นไม่ดี ตัดฉากเร็วเป็นการ์ตูนไปหน่อย ถ้าเก็บรายละเอียดให้ดูสมจริงกว่านี้อีกนิดคงอ่านสนุกกว่านี้