ผู้แต่ง: ฟ้าปรายฝน
สำนักพิมพ์ แจ่มใส
พิมพ์ครั้งแรก มกราคม 2549
ราคา 169 บาท


‘นายโอมน่ะเหรอ ตั้งแต่เขามาอยู่ที่นี่ ความเอ็นดูรักใคร่ที่ฉันได้รับจากพ่อกำนัน แม่นภา พี่อาทิตย์ และชาวบ้านทั้งหลายก็ถูกแบ่งไปให้เขา เห็นทีขวัญราตรีคนนี้คงจะต้องเอาคืนเสียให้เข็ด แต่ว่ายิ่งอยู่ใกล้เขาทีไร ทำไมหัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะเอาเสียเลย’

‘ลูกสาวคนงามของกำนันดิน น้องสาวนายอาทิตย์เพื่อนรักของผมน่ะเหรอ เธอช่างเป็นผู้หญิงที่เหมือนภาพวาดสีสันสดใส เต็มไปด้วยความร่าเริงมีชีวิตชีวา แต่ผมจะทำอย่างไรเพื่อเอาชนะความรั้นของเธอ รวมไปถึงพ่อและพี่ชายสุดหวงของเธอนั่นอีก’

มาลุ้นให้สองหนุ่มสาวปลูกความรัก ปลูกหัวใจไว้ท่ามกลางบรรยากาศเมืองเหนืออันแสนหวานที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ของประเพณีล้านนาและสะท้อนความรักในผืนแผ่นดินถิ่นเกิด ที่จะทำให้คุณอมยิ้มอย่างสุขหัวใจ

* * * * * * * *

ขอสารภาพว่าหยิบเล่มนี้ เพราะก่อนหน้านี้ได้ที่คั่นปกลายนี้มา พอต้องเลือกซื้อ-ไม่ซื้อแบบไม่มีข้อมูล เลยเลือกเล่มนี้ละกัน (ถ้าเลือกจากคำโปรยปกหลัง คงไม่หยิบอ่ะ)

ขวัญราตรี ลูกสาวกำนันเรียนจบและกลับบ้านมาเจอบ้านปลูกใหม่ฝั่งตรงข้าม เกิดหมั่นไส้ความป๊อปปูล่าร์ของคุณโอม..ลูกชายบ้านตรงข้าม ซึ่งกวาดคะแนนนิยมจากคนรอบตัวเธอไปหมด การพบกันครั้งแรกก็เริ่มต้นได้ไม่สวยนัก ส่อแววว่าคู่นี้จะง๊องแง๊งกันต่อแน่
^
^
อ่านบทสองบทแรกตรงนี้ ก็เตรียมทำใจว่าคงเป็นนิยายพ่อแง่แม่งอน อ่านเอาความเพลินจากบทสนทนาหรือมุกแกล้งกันได้ประการเดียว (ตามรูปแบบที่พบอยู่บ่อย ๆ) แต่เล่มนี้มีข้อถูกใจมากกว่านั้น นั่นคือ กลิ่นอายชนบทในเรื่องและสาระที่แฝงไว้

ฉากและอารมณ์ขณะอ่าน: เดินเรื่องให้อารมณ์แบบนิยายจริง ๆ ไม่ได้ตัดฉากปรู๊ดปร๊าดเพื่อจะได้ใส่ฉากเอาใจคนอ่าน ให้คะแนนพิเศษแบบเทกระจาดไปเลยกับฉากในไร่ที่เขียนได้สมจริง ใช้ศัพท์แสงที่คนอ่านไม่รู้จักด้วยซ้ำ (เอิ๊กส์)
ระหว่างที่อ่าน นึกถึงฉากชนบทในหนังสือที่เคยอ่านหลายเล่ม ไม่ว่าจะเป็นฉากในสวนลิ้นจี่ การก่อเจดีย์ทรายในงานวัด ฯลฯ หลายจุดใส่รายละเอียดสดีมาก เน้นกระทั่งชื่อพันธุ์มะม่วงหรือรายละเอียดของกิน ช่วยให้อ่านเพลินมาก นี่ถ้ามีรูปประกอบให้คนกรุงเห็นภาพด้วยจะดีมาก—ไม่รู้จักอ่ะ

ตัวละคร: เป็นคนดีตามอุดมคติกันทั้งนั้น ส่วนตัวร้ายก็ร้ายตามบท (บทตัวร้ายน้อยไปหน่อย) ขนาดนางอิจฉา (?) ยังกลายเป็นนางรองเลย เรียกได้ว่าตัวละครมีพัฒนาการ ชอบตัวนางเอกในเรื่องแฮะ

พล็อต: แนวรักบ้านไร่ + การต่อสู้กับผู้ทรงอิทธิพลที่กำลังทำลายความสงบสุขของบ้านไม้งาม ความรักในเรื่องไม่หวือหวาจิ๊ดจ๊าด แต่ออกแนวน่ารัก มีแง่งอนนิดหน่อย และโรแมนติกเล็กน้อย ปัญหาการแผ่อิทธิพลมอมเมาชาวบ้านก็เขียนได้มีเหตุผลดี แม้ว่าจะคลี่คลายได้ง่ายไปหน่อย

กลวิธีเขียน: การสลับน้ำเสียง ให้นางเอกเล่าบ้าง พระเอกเล่าบ้าง บางทีก็ให้พี่ชายนางเอกเล่า ช่วยให้อ่านได้สนุกขึ้นค่ะ เหมือนได้รู้ใจตัวละครมากขึ้น

คนแต่งหยอดเหตุการณ์ปลีกย่อย หลอกให้อ่านต่อไว้ตลอดเรื่อง เรียกว่าไม่กลัวหมดมุกเลย คือ..นิยายปกติจะวางพล็อตหลักไว้ เดินเรื่องไปจนหมดฉากตัวร้าย นางเอกรักกับพระเอก แล้วก็จบ แต่เรื่องนี้ใส่คู่รักไปอีกคู่ ใส่มุกมือที่สามไว้อีกสองครั้ง แถมฉากกลั่นแกล้งและลักพาตัวอีกหลายครั้ง ตามด้วยบทสรุปแบบรหัสลับดาวินชี่ที่เรียกได้ว่าเป็นมุกเด็ดของเล่มจริง ๆ (เซอร์ไพรซ์มากกับบทนี้)

โดยรวมแล้ว ถูกใจเล่มนี้มากกว่าที่คิด แก่นสาระในเรื่องอาจซ้ำ ๆ กับ “แผ่นดินหัวใจ” ของดวงตะวันหรือเรื่องอื่น แต่อ่านเพลินแน่ค่ะ ถ้าคุณชอบนิยายฉากชนบทเป็นทุนอยู่แล้ว ... ไม่แนะนำเล่มนี้สำหรับคนชอบให้มีการยื้อแย่งความรักแบบถึงพริกถึงขิง ตบจูบ หรือชอบแนวไพรัชนิยายค่ะ