แปลจาก Natural Born Charmer
ผู้แต่ง: ซูซาน อลิซาเบท ฟิลลิปส์
ผู้แปล: จิตราพร โนโตดะ
สำนักพิมพ์: บลิส พับลิชชิ่ง
พิมพ์ครั้งแรก มีนาคม 2550

ดีนเป็นนักกีฬาดังสุดขีด เขาใกล้ตกอับเพราะบาดเจ็บที่ไหล่ จึงตัดสินใจเดินทางไปพักผ่อนด้วยรถสปอร์ตหรูคู่ใจ

บลูเป็นจิตรกรสาวถังแตก สติกระเจิง อกหักยับเยิน และหมดอาลัยตายอยากไร้ที่ไป

บนถนนเปลี่ยวแสนเงียบเหงาที่ทอดยาวนั้นเอง ดีนกับบลูก็ได้พบกัน...เป็นการพบกันอันน่าประทับใจยิ่ง
ดีนจอดรถหรูข้างกายสาว ด้วยความมั่นใจว่าความหล่อ เท่ รวย ครบสูตรหญิงกรี๊ด จะสยบสาวเซอร์คนนี้ได้
ส่วนบลูขึ้นรถกับหนุ่มไปตายเอาดาบหน้า เพราะแน่ใจว่าเรื่องรูปลักษณ์ภายนอกไม่สะเทือนหัวใจเธอ

นับแต่นั้นเอง...เรื่องราวชวนขันแกมอารมณ์หวามใจของหนุ่มมาดเข้มกับสาวแสนรั้นก็เริ่มต้น

* * * * * * * *

หมายเหตุ: อ่านหลังงานสัปดาห์ เกือบจะพร้อมกับอีกเล่มของราเชล กิ๊บสัน แต่ไม่มีอารมณ์เขียนบล็อก ดังนั้น เลยอาจลืมอะไรไป (หมด) บ้าง

เล่มนี้อยู่ในชุดชิคาโกสตาร์ ซึ่งสนพ. แก้วกานต์พิมพ์ 5 เล่มแรกในชุด ออกมาก่อนแล้ว จขบ. ยังไม่ได้อ่าน Match Me If You Can (เล่มหลัง ๆ ในชุดแต่เป็นเล่มแรกที่บลิสแปล) เพราะขี้เกียจรื้อกองดอง ข้ามมาอ่านเล่มนี้เลย

ตัวเนื้อเรื่องอ่านเพลินดี หนุ่มเจ้าเสน่ห์ หล่อ รวยและมีชื่อเสียง แต่เก็บเรื่องส่วนตัวไว้เป็นความลับดำมืดในใจ จนได้พบกับสาวแกร่ง ถังแตกที่อาศัยรถเขาชั่วคราว แล้วข้ามมาเป็นคู่หมั้นกำมะลอ

ตัวละครลุ่มลึกตามสไตล์ SEP มองเผิน ๆ เธอคือผู้โชคดีในความสัมพันธ์นี้ แต่คนแต่งผูกเรื่องจนกลายเป็นว่านางเอกเป็นฝ่ายมาช่วยเยียวยาปมในใจของพระเอก จนเขาปรับความเข้าใจกับพ่อแม่และพบชีวิตใหม่ที่เต็มเปี่ยมกว่าเดิม ในขณะที่เขาก็ช่วยเธอเช่นกัน
(แน่นอนว่าระหว่างเดินเรื่อง ก็จะมีฉากติดเรทเอาใจคนอ่านด้วย)

เล่มนี้มีเรื่องราวความรักของพ่อกับแม่พระเอกที่แยกทางกันหลายปีแล้วด้วย ...จะบอกว่าเป็นคู่รักอีกคู่ในเรื่องก็คงได้ (สไตล์เดียวกับทุกเรื่องในชุดนี้ มีคู่รักสองคู่ในแต่ละเรื่อง)

อ่านเพลินได้อารมณ์คล้ายเวลาอ่านชิกลิทค่ายคิวปิดค่ะ

-------------------------------------
หลังจากนี้ จะพูดในฐานะนักอ่านโรมานซ์...

ใครอ่านอยู่คงรู้ว่านิยายของ SEP มีจุดเด่นตรงปมในใจของตัวละคร ความสัมพันธ์ในเรื่องจะค่อย ๆ ขมวดถึงจุดที่ตัวเอกต้องเปลี่ยนแปลงความคิดฝังใจบางอย่าง..หรือยอมรับความจริงบางอย่าง (มีตั้งแต่ประเด็นครอบครัวไปจนถึงความรักระหว่างชายหญิง) แต่ตัวละครนั้นมักจะไม่เปลี่ยน ไม่ยอมรับ กลายเป็นไคลแมกซ์ทางอารมณ์ให้คนอ่านลุ้น ซูซานเดินเรื่องดีและสมเหตุผลจนคนอ่านอดเอาใจช่วยตัวละครตามที่เธอวางแผนไว้ไม่ได้ โทนเรื่อง (บางเรื่อง) เกือบเรียกได้ว่าดราม่า ไม่ใช่ชิกลิทหรือโรมานซ์พาเพลินแล้ว

พูดง่าย ๆ ก็คือ จขบ. คิดว่านิยาย SEP เป็นน้ำเน่าเมโลดราม่า สำหรับสาวกลุ่มอายุมากกว่ากลุ่มวัยรุ่น หรือวัยเริ่มทำงานที่สนใจอ่านแนวรักลูกกวาด วี้ดว๊ายจี๊ดจ๊าด เอาหวานชื่น แฮปปี้ลั๊ลลาไว้ก่อน (จะบอกว่า "สาวใหญ่ไปจนถึงสาวแก่" ก็กลัวหยาบคายอ่ะ )

ดังนั้น การที่บลิสเอานิยาย SEP มาทำปกแบบเล่มนี้--หรือเล่มก่อนหน้านี้ ทำฟ้อนต์ขนาดเล็ก ทำรูปเล่มเล็กไว้ให้สะดวกพกพา แปลด้วยสำนวนชิกลิท จึงดูเหมือนกับว่าบลิสต้องการความ 'เดิ้น' ไว้จับลูกค้าชิกลิท ... ทั้งที่นิยายมันเป็นโรมานซ์ดราม่า

ผลก็คือ ยังอ่านสนุกอยู่ แต่คนเคยอ่านของแก้วกานต์คงอดรู้สึกไม่ได้ว่า "ถ้าให้แก้วกานต์ทำ น่าจะได้อารมณ์ตรงกับเรื่องกว่านี้"

อธิบายเผื่องง: จขบ. แยกสำนวนชิกลิทจากสำนวนโรมานซ์โดยใช้เซ้นซ์รวม ๆ ถ้าเป็นชิกลิท ภาษาจะรก ๆ ใช้คำเยิ่นเย้อกว่า ในขณะที่โรมานซ์จะอ่านลื่น (แต่ไม่รู้ว่าคงรูปประโยคไว้ครบตามต้นฉบับไหม)

อ้อ แต่ถ้าเป็นงานของราเชล กิ๊บสัน เล่มที่ออกพร้อมกัน ทำรูปเล่มหรือแปลสำนวนชิกลิทนี่ ถือว่าถูกต้องตรงใจดีแล้วค่ะ
(แม้ว่าหลายคนจะบอกว่าปกไม่สวยก็ตาม แต่จขบ. คิดว่าปกนั้นก็น่ารักดีนะ)

-------------------------------------

ขำ ๆ:
ตรงคำโปรยปกหลัง เขียนไว้ว่า ...
"บลูเป็นจิตรกรสาวถังแตก ... และหมดอาลัยตายยากไร้ที่ไป"