ผู้แต่ง: วลัย นวาระ
สำนักพิมพ์: คลังวิทยา
พิมพ์ครั้งแรก 2545
ราคา 220 บาท

ครั้งหนึ่งหล่อนกับเขารักกัน กึ่งฝันและกึ่งจริง เขาคือสุภาพบุรุษนิรนามจากภาพเขียนในหนังสือที่สะดุดตาหล่อน

หล่อนคือผู้หญิงแปลกสำหรับเขา หน้าตาแตกต่างไปจากสาวเชื้อชาติเดียวกันที่เขาคุ้น ทั้งสองโหยหากันอยู่เสมอ จะพบกันแต่ละครั้งก็ลำบาก ต่างรับรู้ว่าเป็นความรักที่ต่างมิติ ห่างกันสองร้อยปีเศษ

แต่เขาจะหาทางกลับมาหาหล่อนจนได้ เพื่อทวงสัญญาว่า ครั้งหนึ่งที่เขากับหล่อนรักกันนั้น ยังคืนกลับได้เสมอหากจะยอมรับความเป็นจริง

* * * * * * * * *

เล่มนี้เป็นแนวรักข้ามมิติ มีภาพเป็นสื่อ ...แนวสุดโปรด
แค่เห็นปกหลัง จขบ. ก็ซื้อโดยไม่ได้พลิกดูข้างในเลย

ปรากฏว่างานนี้มีเซอร์ไพรซ์ เพราะถึงนางเอกจะเป็นลูกครึ่ง แต่เนื้อหาส่วนใหญ่เป็นฉากต่างประเทศ แถมฉากเกินครึ่งยังเป็นประเทศอังกฤษยุคใส่สุ่มกระโปรงบานอีกต่างหาก

พล็อตคือรสมาลีตกหลุมรักชายในภาพ 'สุภาพบุรุษนิรนาม' ตั้งแต่เด็ก โดยไม่รู้ว่าต้นแบบของภาพเป็นหนุ่มอังกฤษชื่อจูเลียน ลอร์ดแห่งชิดลีห์ ผู้มีนิสัยเงียบขรึมต่างจากคนอื่นในครอบครัว ทั้งรสมาลีและจูเลียนมักตกอยู่ในภวังค์เลื่อนลอยและเหมือนจะเจอกันในภวังค์กึ่งความฝันแบบนี้มาตลอดตั้งแต่เด็กจนโต จูเลียนพยายามหาทางติดต่อเธอด้วยการใช้น้องสาวที่มีพลังจิตแรงกล้าเป็นสื่อ แต่ความหมกมุ่นเรื่องถอดจิตนี้นำความยุ่งยากมาให้พวกเขา

เรื่องเปิดฉากมาให้นางเอกเป็นคนเล่าเรื่องเธอในปัจจุบัน ซึ่งกำลังคบกับหนุ่มคนหนึ่งอยู่ จากนั้น เรื่องก็ตัดกลับไปอังกฤษยุคโบราณ เปลี่ยนเสียงคนเล่าเรื่องเป็นลูซินดา..น้องสาวของจูเลียน ลูซินดาเล่าเรื่องจากมุมมองเด็กสาวที่ไม่รู้ว่าพี่ชายวางแผนจะใช้เธอทำอะไรบ้าง แต่เธอกับพี่ชายก็สนิทกันมากขึ้นเรื่อย ๆ
...จนจขบ. เกือบนึกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องรักต้องห้ามรึเปล่าเนี่ย เพราะนางเอกหลุดไปเป็นตัวประกอบ ในขณะที่ลูซินดากลายเป็นตัวเด่น เธอเห็นวิญญาณ (นางเอก) ได้ มีผู้ชายมาสู่ขอเธอ มีฉากเธอทำโน่นทำนี่ แม้แต่ฉากรุนแรงในเรื่องก็ยังให้บทสำคัญกับลูซินดาอีก และช่วงท้าย ขนาดจูเลียนเองยังบอกเลยว่า "น้องชนะแล้ว" เมื่อต้องเลือกระหว่างนางเอกกับน้อง

อย่างไรก็ตาม โฟกัสของเรื่องหันกลับมาสู่พล็อตตามปกหลังในช่วงท้าย ลูซินดาโดนดึงออกจากเรื่อง ให้พระเอก-นางเอกได้เล่าเรื่องบ้าง แล้วก็จบ

การโฟกัสไปที่ลูซินดา (ราวครึ่งเรื่อง) ทำให้อ่านแล้วผิดความคาดหมายค่ะ นิยายคุณป้าวลัย--เท่าที่จำได้--จะเน้นที่ตัวเอกเล่าเรื่อง บรรยายความรู้สึกนึกคิด (ดึงคนอ่านเข้าสู่ห้วงน้ำเน่า) คนอ่านรู้แน่ว่าเรื่องเป็นแนวไหน ใครจะลงเอยกับใคร ...พูดง่าย ๆ คือเวลาอ่านไม่ต้องคิดมากแน่นอน มีเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่อ่านแล้วสับสนไปช่วงหนึ่ง เกือบนึกว่าพระเอกเป็นตัวร้ายด้วยซ้ำ ทำตัวน่ากลัวพิกล

สรุปว่าเล่มนี้ กลวิธีการนำเสนอผิดไปจากเดิม แนวเรื่องก็แปลก แตกต่างจากสไตล์วลัย นวาระมากค่ะ
...เป็นเล่มที่อ่านเพลินน้อยที่สุดเท่าที่เคยอ่านค่ะ มัวแต่งงช่วงกลางเรื่องน่ะ